" wie is dit"? schreeuwde Kemal in mijn gezicht en pakte mij bij mijn arm.
Ik zag hoe redouane hem bij zijn kraag greep met een hand. Ik smeekte redouane om hem los te maken. " luister vuile rat, als je haar nog een keer aanraakt dan mag je straks al je tanden gaan oprape", zei redouane op een dreigende toon. Ik had redouane nooit zo woedend gezien. Kemal knikte en redouane bleef hem nog dreigend aankijken.
" vriend ik zie mijn verloofde met een ander lopen, mag ik vragen stellen"? Zei Kemal zenuwachtig. Het was overduidelijk dat hij bang was van redouane. Redouane was een kop groter, atletisch gebouwd en kwam dreigend over.
" luister mafkees, ik zal het kort houden. Nora is van mij, als jij niet vroegtijdig je graf in wilt zou ik zo snel mogelijk de verloving verbreken anders breek ik je persoonlijk".
Kemal keek mij met grote ogen aan. Ik keek weg, ergens vond ik het gênant voor hem. Redouane raasde verder, terwijl ik hem probeerde te kalmeren. Met veel moeite werd hij weer rustig en verdween Kemal als sneeuw voor de zon.
" hij moet met zijn tengels van je afblijven", zei redouane in de auto. Hij was nog steeds woest. " ik zweer het je nora, als die gast de verloving niet verbreekt breek ik hem". Ik stelde hem gerust dat Kemal de boodschap wel heeft begrepen. Ik was opgelucht, maar ook nerveus. Stel dat Kemal alles tegen papa zou zeggen? Nee dat durft hij niet. Oh mijn god ik ben in een klap van Kemal af. Waarom voelde ik mij dan niet gelukkig? Was dit een voorgevoel van iets ergs wat mij zou overkomen?
Ik nam afscheid van redouane en liep het huis in waar vele familieleden aanwezig waren.
Kemal was er ook, hij keek mij minachtend aan en vroeg of hij even met mij kon praten. Het zou er toch ooit van moeten komen dus stemde ik mee. Op het dak onder de sterren keek Kemal mij boos aan.
" ik hoorde in Nederland al dat je met een grote jongen gaat, ik hoopte dat het niet waar zou zijn. Ik had hoop dat je hem zou vergeten. Je had nooit tijd voor mij, maar wel voor de rest. Ook de dag dat je zogenaamd een borrel had van je stageplek, als een idioot ben ik daarnaartoe gereden omdat het regende. Ik wilde je ophalen en samen wat gaan doen, terwijl het bedrijf gesloten was uiteraard. Was je toen met hem"? Vroeg Kemal boos.
Ik knikte van ja. Hij schudde zijn hoofd en vroeg war redouane had wat hij niet had los van veel geld en macht.
" daar gaat het absoluut niet om, geld is het laatste waar ik aan denk. Ik heb gestudeerd en wil later werken voor mijn geld en zeker niet mijn handje ophouden bij een man. Kemal ik heb jaren mijn best gedaan om iets voor je te voelen, maar dat gevoel bleef weg. Bij redouane sinds de eerste minuut wist ik het gelijk. Ik wil je totaal niet kwetsen, wil het beste voor je, maar heb jij niet ook het recht om dezelfde liefde terug te krijgen"?.
Hij was van mening dat de liefde na het trouwen zou komen, ik was het absoluut niet mee eens. Ik bleef bij mijn standpunt en gaf aan dat ik niet meer met hem verder wilde. Ik hoorde wat stemmen op de trap wat ik als redding vond en verliet snel het dakterras.
Eenmaal in bed had ik 4 gemiste oproepen van redouane. Ik belde hem om mijn gesprek met Kemal te bespreken. Kemal was verleden tijd, ik was opgelucht, redouane was nog woest op hem, na paar lieve woordjes kon hij weer lachen. Althans lachen om Kemal. We namen afscheid, redouane zou de volgende dag naar Spanje gaan. Ik mistte hem nu al, ik zou over paar dagen terugvliegen naar Nederland. De dagen gingen veelste langzaam, redouane belde mij paar keer per dag, dat verzachte het gemis een beetje. De laatste dag van mijn vertrek had hij mij niet gebeld, ik belde hem paar keer maar zijn mobiel stond uit. Ik sprak paar berichten in en vertrok met de vliegtuig richting Nederland.
De dagen gingen voorbij en redouane liet niets meer van zich horen. Ik begon mij zorgen te maken, dit was niets voor redouane. Ik contacteerde monja en vroeg of reda wat gehoord had. Reda hoorde niets en vroeg verder in de club of zij wat hadden gehoord, ook niet. Ik maakte Melissa gek met al mijn vragen. Dit was niks voor hem. Verder kende ik enkel de voornamen van zijn vrienden in Spanje en had ik verder geen nummer of achternaam. Ik sliep slecht, at nauwelijks. Keek wel honderd keer op mijn mobiel, niets. Belde vaak aan bij hem thuis, maar niemand was er. De post lag in een dikke stalen bij de deur.
Kemal kwam met papa binnen van de moskee. Papa vroeg of ik erbij wilde komen, ik begreep niet wat Kemal bij mij in de woonkamer deed. Ik had hem sinds die ene avond op het dakterras in Marokko niet meer gezien of gesproken.
" luister a benti, je oma kan iedere moment haar laatste adem uitblazen en zowel ik als Kemal vinden het onacceptabel om een feest te geven, daarom zijn wij van mening dat jullie de dag van het tekenen bij de consulaat en stadhuis een etentje krijgen en daarna naar jullie huis gaan", zei papa.
Ik keek Kemal aan met grote ogen. Ik begreep er niets van, ik had toch in Marokko hem duidelijk gemaakt dat ik niet met hem verder wilde? Papa stond op om ons even alleen te laten.
" Kemal wat is dit", je weet toch dat ik met redouane verder ga Zei ik zacht.
" haha redouane? Zei hij lachend. " ik ben bang dat redouane verleden tijd is mevrouwtje, die zie je nooit meer terug". " wij gaan trouwen en ik beloof je dat ik je een heropvoeding ga geven. Vanaf vandaag ga jij mij gehoorzamen", zei hij met een grijns.
Ik begreep het niet. " wat is er met redouane gebeurd", vroeg ik met tranen in mijn ogen.
Kemal greep mij bij mijn nek. " luister vuile ****, als je zijn naam nog een keer uitspreekt vermoord ik je", zei Kemal dreigend en liet mij los toen hij papa hoorde aanlopen
Hij vertelde papa dat ik akkoord was. Ik had tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel.
Kemal liet zijn ware ik zien en die zou ik tot mijn grootste spijt vaak zien.