Dubbelleven

[Yaya1]

Wholla sterkte ik hoop in sha allah dat je een normaal leven
Hebt met je familie.
Up up up up up up up up up up

[Yaya1]

Stafiroula laatste tijd gebeuren rare dingen

[Yaya1]

Sorry was niet voor deze verhaal bedoeld maar
Up up up up

[Aprill]

Ik blufde, ik hoorde aan zijn stem dat hij razend was. Hij was iemand die geen tegenspraak dulde, ik zag het in marbella hoe vrienden hem aanbaden en hem overal in gelijk gaven. In restaurants kregen wij de beste plek, terwijl andere bezoekers werden geweigerd.
Nu kwam ik, een 22 jarige die hem zat te dreigen.

Mijn mobiel ging af, ik keek erop en zag dat het Melissa was.
" Noortje, die gast is gestoord!" Tierde ze door de telefoon. Mijn hart bonkte in mijn keel.
"Hoe bedoel je", vroeg ik zachtjes.
" hij denkt dat hij god is. Hij gripste zo de telefoon van mijn handen en dreigde mij toen ik weigerde je nummer aan hem te geven", zei Melissa. Ik stelde haar gerust dat hij mij niks kon maken, hij had meer te verliezen dan ik.
Hij was getrouwd, ik niet. Nou niet? Bijna, maar dat wist hij niet. Over een paar weken zou ik trouwen met Kemal en hem vergeten, ja zo zal dat gaan.
Voordat ik afscheid wilde nemen van Melissa, hoorde ik de bel. Ik keek uit het raam en zag redouane staan.
" mellisa", schreeuwde ik. " hij belt gewoon aan die klootzak".
Melissa adviseerde mij om snel de deur te openen voordat mijn broer of vader dat zou doen en ik nog meer problemen zou krijgen.

Ik drukte Melissa weg en rende naar beneden. Daar zag ik mijn vader recht tegenover redouane staan. Mijn knieën begonnen te rillen, moest moeite doen om te blijven staan.

" oh kijk, nora was het toch"? Zei redouane beleefd.
Ik keek hem met grote ogen aan.
" jij liep stage bij ons en omdat we zeer tevreden over je zijn willlen we je benaderen voor een vaste werkplek bij ons alleen je bent mobiel niet bereikbaar en aangezien ik het je persoonlijk wilde vragen leek het mij beter dan schriftelijk en uiteraard je te feliciteren met je aankomend huwelijk. Zei hij met een glimlach.
Ik keek hem aan en voelde mij misselijk worden. Hij wist gewoon dat ik zou gaan trouwen.
Mijn vader keek mij trots aan.
" ja hadj, uw dochter heeft haar uiterste best gedaan, zeer beleefd, vertrouwelijk en vooral zeer betrouwbaar", zei hij sarcastisch.
" ik ben trots op haar", zei mijn vader en ik kon redouane op dat moment wat aandoen. Mijn vader vroeg hem om binnen te komen, godzijdank gaf hij aan het veelste druk te hebben. Hij gaf aan dat op het kantoor mijn collega's voor mij een borrel hielden en dat ik verwacht werd. Hij nam afscheid en mijn vader sloot de deur.
" wat een aardige jongen was dat, heel beleefd tbarkallah", zei hij. Hij moest eens weten.

Ik ging mijn kamer in en zag een berichtje, ik herkende redouane's nummer: " prinsjes 19.00 uur bij mij thuis en doe de hartelijke groeten aan je vader".. Vuile klootzak, dacht ik. Wat een smiecht dat hij gewoon lef heeft om aan te bellen en dan met zo een leugen papa weet te omzeilen. Ik schrok van een stem achter mij, het was Melissa die vanuit haar kamer aan de overkant van onze straat toezag hoe redouane met papa kletste.
Ik vertelde haar alles, ze was sprakeloos. " Noortje, hij heeft aangetoond dat hij in veel dingen in staat is, doe geen domme dingen en blijf thuis", zei ze bezorgd.
" Melissa, ik moet wel gaan, heb ik een andere keuze"? Zei ik zuchtend. En ja Melissa had gelijk, hij was veel in staat, voor hetzelfde geldt stapt hij op Kemal af. Of erger nog belt hij opnieuw aan bij papa en verteld hem over onze avontuur. Ik was radeloos, wist niet wat slim was. Ook mijn maagdelijkheid was iets waar ik mij zorgen om maakte. Hoe zal Kemal reageren? Kan ik alles eerlijk opbiechten? Zal hij dat begrijpen? Gewoon het spelletje meespelen en doen alsof mijn neus bloedt? Kemal hield wel van mij maar was niet achterlijk.
Ik had er weer een puinhoop van gemaakt.

Ik nam afscheid van mijn " trotse " ouders en reed richting redouane's huis. Ik was bang, hopeloos, machteloos en wist niet wat ik moest doen. Ik parkeerde de auto en liep richting de deur, ik belde aan en de deur ging open.
Daar stond hij, wat was hij mooi. Ik wilde boos en woedend zijn, maar in plaats daarvan voelde ik alleen maar liefde. Mijn liefde voor hem was groot, nooit had ik zoveel voor een man gevoeld. Ik had hem ook erg genmist, ik probeerde hem te vergeten, deed onwijs mijn best maar lukte niet. Hij was een echte badboy en ik viel als een blok voor hem.

Hij gaf me een kus en begeleidde mij naar binnen. Hij ging achter mij staan en deed zijn armen om mij heen. Het goede hemels, dit had ik erg gemist. Hij ging met zijn lippen over mijn nek en fluisterde in mijn oor:" prinsesje, dus jij zat mij al die tijd te belazeren en de onschuld zelve te spelen en dan mij te dreigen"?
Ik draaide mij om en keek hem recht in de ogen.

"Jij was ook niet bepaald de eerlijkste", zei ik dapper.
Hij keek mij aan en zei: " daar heb ik zo mijn redenen voor, heb je vaak genoeg gevraagd om mij aan te horen maar jij daarentegen nam een ander nummer en beëindigde je stage. Maar om reda te klappen, hahaha", hij lachte erom en vond het grappig.
Ik keek hem aan en zei dat reda net zo een tuig was als hem en soort met soort gaat. Redouane gaf mij gelijk. Soort ging met soort daarom horen wij bij elkaar. Ik maakte mij los uit zijn armen en gaf aan dat ik weer naar huis moest. Hij gaf aan dat we nodig moesten praten. Ik wilde daar weg omdat ik wist dat ik weet zou vallen in zijn charmes.

Hij vroeg mij of ik wat ik wilde eten, ik zei van niet, maar toch bestelde hij. Hij nam plaats naast mij en pakte mijn handen.
" prinsesje, ik ben inderdaad getrouwd, maar wij leven al heel lang niet samen". Mijn moeder was ziek en wilde niet dat ik alleen woonde, ze was ongerust over mij en ze wilde mijn kinderen zien opgroeien omdat ik haar wilde plezieren ging ik maar akkoord. Ik trouwde totaal niet uit liefde maar enkel voor mijn ouders. Ik was haar totaal niet trouw en dat wist zij. Ik heb het haar ook eerlijk verteld dat ik niets voor haar voel. Gemeenschap wat wij hadden was meer een verlichting van mijn kant en die zijn op een hand te tellen. Na paar glazen alcohol kon ik met haar naar bed. Na een half jaar kon ze niet meer tegen dat ik nauwelijks thuis was. Ik verzekerde haar financieel in ruil dat ze tegenover mijn zieke moeder zou zwijgen. Het was een zakelijke relatie. Eens per week haal ik haar op en gaan we samen naar mijn ouders die denken dat we gelukkig zijn. Dit is mijn huwelijk.
Ik heb je nooit bedrogen, sinds het moment in de club dat ik je zag voelde ik iets wat ik nooit eerder heb gevoeld. Onze reizen betekende veel voor mij. Ik wilde je beminnen, ik wilde verder met je gaan, ik heb je zelfs ten huwelijk gevraagd. Ik hou van je prinses. Toen ik hoorde dat je verloofd was voelde ik een steek in mijn hart. Ik kon het niet bevatten, het spijt mij dat ik bij je ouders aangebeld heb maar ik moest je zien. Nora ik hou van je, besef je dat", zei hij smekend.

Ik keek hem aan en zei dat ik ook van hem hield. Dat Kemal niets voorstelde, ik niet met hem verder wil en ik enkel ja zei puur voor mijn ouders. Dat ik dag en nacht aan hem dacht en mijn gevoelens voor hem heel sterk zijn.
Hij kustte mij hartstochtelijk, ik verlangde naar hem. Ik wilde hem, zijn aanrakingen waren magisch. Hij tilde mij op en bracht mij naar zijn slaapkamer daar bedreven we de liefde en het was fantastisch. Ik lag in zijn armen en hoorde mijn telefoon. Ik pakte mijn mobiel en voelde redouane's armen om mij heen. Het was anoniem, ik nam op en hoorde kemals stem.
" nora ik sta voor het bedrijf waar je stage liep, maar alles is afgesloten en niemand is binnen", zei hij .
" waar ben je in godsnaam"?

[candylove]

Spannend!!!!!!


Ga door asjeblieft

[Prachtige_]

Oh my god , zo spannend ga snel verder meisss !!!

[halfbloed]

Mooi ga snel verder !!!!!

[Bloembia]

Ik heb de hoop opgegeven ...bijna niemand hier maakt haar verhaal af..dan heeft het ook geen zin om het te lezen ...

[Louisatj]

SPANNEND

[Aprill]

" ik uhh ben onderweg, waarom ben je gekomen"? Vroeg ik een beetje geïrriteerd.
Ik hoorde aan zijn stem dat hij teleurgesteld was. "Het is donker en dacht je te verassen door je op te halen om vervolgens wat samen te gaan drinken. We zijn verloofd, maar hebben nooit samen wat gedronken", zei Kemal met een bedroefd stem.
Hier had ik al helemaal geen zin in. Redouane gebaarde dat ik moest ophangen. Ik kapte het gesprek af en drukte mijn mobiel af.

" dit moet stoppen", riep redouane kwaad. Ik knikte, hij had gelijk maar het was makkelijker gezegd dan gedaan. Ik zou iedereen thuis tegenover mij krijgen. Hoe kon ik weer thuis komen met het bericht dat ik weer niet wilde? Wie zou mij nog serieus gaan nemen?
Kemal had al een zaal, band en catering aanbetaald. De bruiloft zou over paar weken plaatsvinden en in plaats van om alles te regelen lag ik bij redouane in bed.
" hoor je me wel"?, ik schrok van redouane's harde stem. " ja ik weet het, geef me wat tijd", zei ik zachtjes.
" wat voor tijd? Is het zo moeilijk om nee te zeggen? Moet ik dat voor je doen"? Zei hij woedend.
" nee ik doe het, asjeblieft redouane vertrouw me", zei ik en gaf hem een kus. Hij kustte mij terug en weer raakte wij bezijld in een vrijpartij.
" ik moet nu echt weg", zei ik nadat we samen gedoucht hadden. Ik zag redouane sip kijken, ondertussen droogde hij mij af. Hij pakte de sushi die hij besteld had en gaf het aan mij.
" dit is je alibi, jij bleef niet tot het diner", zei hij en pakte mijn hand vast. We liepen naar zijn auto en met gietende banden reed hij richting mijn huis. De muziek in de auto doorbrak onze stilte. Toen we mijn wijk naderde keek hij mij aan. " ik begrijp dat het moeilijk voor je is, wil je enkel gelukkig zien en niet doodongelukkig", zei hij en gaf een kus op mijn hand.
Ik glimlachte naar hem en gaf hem een kus op zijn wang. " bedankt redouane", zei ik en stapte uit.

Ik liep snel richting huis, ik zag kemal's auto voor mijn deur geparkeerd staan. Ik zuchtte diep en opende de deur. Ik groette iedereen en legde de sushi in de koelkast. Mijn zus kwam de keuken binnen en zei dat mama verdrietig was vanwege oma.
Ik keek haar verstrikt aan. Oma had een beroerte gehad en lag in kritieke toestand in Marokko. Mijn broer was bezig om tickets voor hun te boeken met de eerste vliegtuig. Ik vond het heel erg, oma was een tweede moeder voor mij. De gedachte dat ik haar zou kwijtraken maakte mij erg verdrietig. Ik wilde ook mee naar Marokko. Zo boekte mijn broer voor 8 personen een ticket vroeg in de ochtend met Royal air maroc. Naast mijn ouders, broer en zussen ging Kemal tot mijn grootste ergenis ook mee. Ik belde redouane op in mijn kamer om te zeggen dat ik de volgende ochtend naar Marokko zou gaan. Hij troostte mij door de telefoon en zijn mooie warme woorden vond ik erg fijn. Ik zou een week daar verblijven, beloofde hem dagkeijks te bellen, tot slot vertelde ik hem dat ik van hem hield.

De volgende ochtend stonden we op Schiphol onderweg naar Marokko. Ik negeerde Kemal volkomen, begreep überhaupt niet waarom hij meeging. Ik was vastberaden, zodra we terug zijn kap ik met deze circus. Mijn gedachte waren bij redouane, mijn liefde voor hem was intens en echt. Ik kon mij geen leven zonder hem voorstellen.

We gingen de vliegtuig in en ik nam plaats naast mijn zussen, Kemal ging naast mijn zwager zitten. Ik keek nog op mijn mobiel toen ik een berichtje ontving van redouane. Ik had uit voorzorg zijn naam veranderd op mijn telefoonlijst in de naam van zijn club. " wat zie je er prachtig uit". Ik keek verward. Weer een berichtje: " hoe zou je het vinden als ik ook naar Marokko zou gaan?".
Huh wat bedoeld hij met deze berichten. Toen liep iemand per ongeluk tegen mij aan op de gangpad waar ik zat. Ik keek op en zag redouane. Hij knipoogte naar mij en liep door. Mijn hart ging wild te keer.
Oh mijn god als papa hem ziet en hem herkend? Nee hij mocht hem niet zien. Gevoelens van verlangen, liefde en angst gierden door mijn lijf. Veel tijd om over na te denken kreeg ik niet, want alle electronica moesten uit en wij zoudengaan stijgen.
Ik zou met Kemal en redouane in 1 vliegtuig gaan vliegen naar Marokko.

We waren geland en wachtte op onze bagage. Redouane stuurde mij via sms zijn adres en vroeg naar het mijne. Ik gaf het door en keek om mij heen. Ik kon hem niet zien, hij was al vertrokken uit voorzorg dat papa hem zou herkennen.
We reden naar onze huis waar iedereen van de familie er was. Ik was bekaf, terwijl iedereen zich opmaakte om oma in het ziekenhuis te bezoeken bleef ik thuis. Kemal bood aan om mij gezelschap te houden maar ik wees zijn aanbod af.
Ik pakte mijn mobiel en belde redouane op. Hij was aan het wachten op mijn telefoontje en wilde mij zien. Ik gaf aan dat het voor nu onmogelijk was, maar dat ik hem morgen wel kon zien.

Oma's toestand verslechterde en de artsen konden weinig voor haar doen. Mama was radeloos. Oma was net een kasplantje en de hoop op herstel werd opgegeven. Ik bezocht oma en het deed mij veel verdriet om haar zo te zien liggen. Ze herkende mij ook niet, ze bleef mij aanstaren en vroeg verward wie ik was. Ik was alleen naar het ziekenhuis gegaan, omdat oma zwak was mocht ze niet veel bezoek ontvangen en ik had haar nog niet bezocht.
Redouane wachtte in de auto, hij was mijn steun en toeverlaat. Hij beurde mij op en probeerde mij de hele dag op te fleuren. Ik belde mama dat ik even de stad in zou gaan, in werkelijkheid was ik met redouane naar een restaurant geweest en daarna maakten we een strand wandeling. Het voelde zo fijn, zijn armen om mij heen. Wat hield ik van deze man.

We liepen richting de auto toen mijn hart ineens sneller begon te kloppen, mijn benen voelde ik niet meer. " schatje wat is er"? Vroeg redouane.
" dddddat is Kemal", zei ik nerveus. Kemal liep onze kant op en zag hoe ik met een vreemde man gearmd door de straten liep.
Kemal kwam woedend op mij af

[Cinderellla]

Ik smeek het je ga verder

[Schrijfster18]

Oepp , spannend ga snel verder

[himalaia]

Goddd is dit echt gebeurd?! Verderr!!!

[halfbloed]

Omg spannend.

[Tawayaresh]

Stille lezer meldt zich!