Beste iedereen,
Hieronder een mooi gedicht dat mij echt heeft geraakt!
O, nacht, laat de gevangene zijn lijkbede voltooien
De morgen komt en verheft zich op zijn vleugels
De gehangene zwaait in de bries van de wind
De geliefden verenigen zich niet meer
O nacht, houdt stil en verbreek mijn verdriet
Misschien weet je niet meer wie ik ben,
Ben je al mijn zuchten vergeten,
O, onrecht! Hoe zijn uren verstreken in jouw handen?
Denk niet dat mijn tranen angst zijn,
Zij zijn voor mijn vaderland en voor
een handvol kinderen die hongeren thuis
Wie zal ze voeden na mij?
Want mijn twee broers, zijn zij mij
niet voorgegaan aan de galg?
Morgen, hoe zal mijn vrouw haar dag verslijten?
In weeklacht over mij of in weeklacht over haar kinderen?
Zelfs geen armband liet ik om haar polsen,
toen de oorlog mij riep, kocht ik er wapens van!
Dit is een gedicht van een anonieme Palestijnse verzetsstrijder, die door het Britse mandaatbestuur bij de opstand van 1936 was veroordeeld, en in zijn cel wachtte op zijn ophanging de volgende morgen!
Gegroet
Bulma
het is een heel mooi gedicht, kreeg er een brok in mijn keel van. 
Geplaatst door Bulma 
Respect voor jou! 
je kunt palestina wel binne ik ben palestijns
