Ik heb een vriend die advocaat is.
Volgens hem is het aantal scheidingen bij Marokkanen niet normaal hoog, en vooral bij jonge koppels.
Volgens mij komt dat door de verkeerde huwelijksinstelling.
Men trouwt niet meer met de bedoeling om zijn of haar soenna te vervullen.
En ook, voor het huwelijk zijn wij de beste mannen of vrouwen.
We hebben geen tekortkomingen.
Kortom we wanen ons beter dat de sahabas en de vrouwen on de tijd van de profeet.
Onze ouders praten over hun zonen en dochters alsof ze de allerbeste zijn.
En dan komt het huwelijk...
En de eerste 24h op 24h op elkaars gezicht en vingers kijken.
En dan blijkt dat al onze perfecte eigenschappen toch niet zo perfect te zijn.
En dan is het gedaan...
Probleem is dus. Men kent de waarde en bedoeling en karaktereigenschappen van een huwelijk niet.
Wie ziet het anders?