Übermensch 2.0 Dees is voor Sarahaha die een essay wilde. Even snel, als voorproefje op mijn toekomstige bestseller.
De übermensch die we tot heden gekend hebben was ofwel die van Adolf Hitler ofwel hetgeen Nietzsche beschreef. Ik dacht: ik ben veel briljanter dan de laatstgenoemde gozer en uiteraard veel slimmer dan die Adolf, dus laat ik mijn eigen beschrijving geven van de übermensch 2.0 a.k.a. Turksejongen.
Alle gekheid achter me gelaten....
De übermensch zit naar mijn mening in de mens zelf. Het is er, het wil er soms uit, maar de nefs van de mensen zijn vaak veel te groot om dit te erkennen en de ruimte te geven binnenin de mens. Om een voorbeeld te geven: je bent moe en je hebt net het allerlaatste stoeltje in de bus weten te bemachtigen door er als een gek naar toe te rennen, totdat er een vervallen, edoch lief en oud mevrouw de bus in stapt en rondkijkt naar een plekje. Niemand geeft haar plaats en jij denkt in jezelf: shit, wat moet ik nu doen. Je blijft doorgaan met denken, de bus begint te rijden en nog steeds ben je niet opgestaan. Je weet dat het niet moet, maar dat het wel zo lief, aardig en netjes is als je het wel doet. Ze is immers oud en het zou je sieren als je het wel zou doen. Toch denk je, fuck it, waarom zou ik opstaan als zij ook niet opstaan. Ben zelf ook moe en ik wil niet mijn plaatsje kwijtraken aan haar.
Dit is naar mijn mening een goed voorbeeld van een untermensch dat de hand heeft in het lichaam en ziel van de persoon in kwestie. De übermensch is verstopt, kwam af en toe wel omhoog, maar werd verstoten, want je nefs was te groot. Puur omdat je niet wilde opstaan vanwege het feit dat je moe was, heb je je als een untermensch gedragen. Op dat moment gedraag je je alleen niet zo, maar ben je het ook. Je hebt kuddegedrag getoond, je hebt niet geluisterd naar de übermensch dat in je zit en je bent verslagen. Aan de ene kant voel je je kut, maar aan de andere kant ben je blij en wuif je steeds weg dat je het fout hebt gedaan. Immers, je was moe en dan hoef je niet op te staan, toch?
Bovenmenselijk ben je alleen als je je nefs opzij kunt zetten en je je zo gedraagt dat mensen geen last, maar integendeel, plezier ondervinden. Als jij op was gestaan, had ze je lief aangekeken en je netjes bedankt, waardoor je kon weten dat ze dat plezierig vond. Nu heb je het niet gedaan en ze heeft er last van ondervonden. Weliswaar niet alleen van jou, maar ze vond het niet leuk en jij hebt daar helemaal niets aan gedaan. Waarom zet je je ego niet opzij en leef je niet anticiperend? Waarom denk je dat het laten lijden van mensen weg te wuiven valt als jij je er wél beter door voelt? Deze egocentrische gedachte is volledig toe te wijden aan de untermensch die jijzelf voedt en versterkt naarmate jij zo door blijft gaan.
Zo door blijven gaan staat gelijk aan het slinken van de übermensch-gehalte dat zich schuilt. Hoe minder het wordt, hoe minder de kans wordt dat ie een keer weet te winnen van de untermensch en hoe minder de kans dat je een compliment krijgt. Uiteraard is dat niet een juiste afspiegeling of 'reward' voor hetgeen jij doet, maar het is wel een indicator en zoals je weet houden mensen van indicatoren en dat soort randzaken. Differentieer jezelf van de kudde, laat zien dat jij anders bent, ontplooi jezelf, ontwikkel jezelf en wees geen asociaal dier. Daarvan hebben we er genoeg van op de wereld. Wees anders, anticipeer, doe wat voor de samenleving, heb het beste voor jezelf, je medemens en alle mensen om je heen. Begin niet te schelden als je een Turk of een Nigeriaan ziet, want ja, ook zij hebben übermenschjes in zich. Het zijn echter de (omgevings)factoren die bijna altijd ten gunste van de untermensch zijn. Het is zo verleidelijk om brood te stelen in Nigeria, terwijl dat in Nederland totaal niet het geval is. Zij voelen zich gedwongen, de untermensch percentage is er groter, hoger en versterk zich continu. Nooit krijgen ze waardering, want er valt niet veel te doen, nooit krijgen ze wat ze willen, want er valt bijna niets te halen. Uiteindelijk kom je in een vicieuze cirkel welke resulteert in een oneindige, neerwaartse loop wat we uiteindelijk selffulfilling prophecy noemen. Behandel mensen zoals jij behandeld wil worden en geloof me; de mens zal dan veranderen. Misschien zal hij of zij niet direct dé übermensch worden, maar het gehalte zal wel stijgen. En wat Cruijff ook had kunnen zeggen: wat stijgt, kan uiteindelijk ook vliegen.
Met vriendelijke groet,
Turksejongen.
Geplaatst door Sharpy 
.