Ik zal me even voorstellen, ik heet Nordin Hassouni.
Het verhaal wat ik ga vertellen is deels gebasseerd op waarheid en deels op entertainment.
Ik moet wel van tevoren zeggen dat het deel dat je denkt dat entertainment is juist waar en het deel dat je denkt dat waarheid is juist alleen maar entertainment.
Ik ga niet vertellen wat waarheid is of welke entertainment is, dat moet je voor jezelf bepalen.
Je mag het ook helemaal met een korreltje nemen en zien als puur entertainment.
Het doel is om je tot nadenken te brengen en je mind te openen voor Allah’s oneindige creativiteit.
Maar onthou één ding, jou mening is het enige wat telt, het is jou avontuur, jou reis in ontwikkeling.
Doe geen moeite om de namen in het verhaal op te zoeken want ik gebruik vervangende namen om de ware identiteit van de personen in mijn leven te beschermen. Ja Inderdaad, ook mijn naam is niet echt Nordin, want mijn ware identiteit moet ook verborgen blijven om voor de hand liggende redenen.
Ik ben geboren in Agadir althans dat is de geboortestad van mijn pleegouders.
Je raad het goed, ik ben geadopteerd. Ik was vijf jaar toen de familie Hassouni me opnam in hun gezin. In tegenstelling tot andere geadopteerde kinderen is mij altijd verteld dat mijn pleegouders niet mijn echte ouders zijn. Ik noemde mijn Pleegvader Oom en mijn pleegmoeder, Tante.
Mijn Pleegvader is overleden toen ik tien was en liet mijn pleegmoeder alleen achter met drie kinderen.
Mijn nichtjes zoals ik ze moet noemen, heten Safia en Iman.
Safia die twee jaar jonger is dan ik is de jongste van het telg.
Iman is mijn oudere nicht, we schelen drie jaar.
Inderdaad toen ik in het gezin werd opgenomen was Safia drie en Iman acht.
Mijn ouders heb ik nooit gekend. Er heerst een mysterie over wie mijn ouders waren.
Mijn pleegmoeder zei dat ik door de directeur van het pleeghuis waar ik zat, een goede vriend was van mijn pleegvader. Hij had op een dag mijn pleegvader apart genomen en verteld over een "bijzonder" kind dat hij in het tehuis had. Het schijnt dat ik heel erg gepest werd en als iemand ruzie zocht ik nooit terugvocht.
Ik was en ben van zacht karakter en zoals jullie weten kunnen kinderen op die leeftijd wreed zijn tegen zachte kinderen. Mijn zachtheid werd gezien als zwakte.
Op een dag werd ik bebloed op het binnenplein van het tehuis gevonden.
Mijn kleren waren gescheurd en het bloed plakte tussen mijn voeten en mijn sandalen.
Er lagen overal stenen op de grond en de kinderen schreeuwden heks, heks heks.
Door het lawaai kwamen de vrouwen die daar werkten naar het binnenplein en jaagden de kinderen om me heen weg. Ik scheen bewusteloos te zijn. En mijn bewusteloze, bijna levenloze lichaam, werd naar binnen gedragen.
De maat was toen vol voor de directeur en om mij te beschermen heeft hij me gegeven aan mijn pleegvader en hem opgedragen om me de Quraan te leren en het gebed te leren.
En zo ben ik met liefde opgevoed door mijn oom Mimoun en Tante Maryam.
Opgevoed met liefde maar het leven was allesbehalve makkelijk in mijn jeugd.
Niet zozeer dat ik een strenge religieuze opvoeding heb gehad, want ik genoot van het gebed en de Quraanlessen
van mijn Oom. Hoewel hij een schore stem had kon hij me de uitspraak en toon goed bijbrengen.
En als ik de Quraan las kwam mijn tante gelijk kijken, ze vond dat ik een mooie stem had.
Zij zei "betoverende stem" maar je weet hoe mensen kunnen overdrijven...