Lanny kwam die ochtend vroeger dan hij gewend was op de zaak, en trof daar zoals gewoonlijk Arnold aan die pogingen deed om Dolores te aaien.
‘Het is nog te vroeg Arie om Dolores te aaien, laat haar eerst goed wakker worden, ze heeft een beetje een ochtend humeurtje!’ zei hij wat bot tegen Arnold.
‘Nou, en zij is blijkbaar niet de enige deze ochtend, ben je met je verkeerde been uit bed gestapt?’ reageerde Arnold direct na het gebrom van Lanny,’Ook een goede morgen overigens!’ vervolgde Arnold die Dolores met een pinda probeerde over te halen.
Lanny was nog niet geheel wakker en verlangde naar een kop koffie, die hij normaal gesproken van Arnold kreeg, maar hij zag dat in het keukentje de koffie nog gezet moest worden, althans het koffiezetapparaat diende aangezet te worden.
‘Hé Arie, waarom is dat fucking…’hij zuchtte en telde even tot tien want hij begreep direct dat hij zijn ochtendhumeur niet op Arnold moest gaan afreageren, hij was per slot van rekening voor zijn doen te vroeg op de zaak, dus was de koffie nog niet gezet. Hij drukte wat geïrriteerd het knopje in en het water gepruttel klonk als muziek in zijn oren. Het vervelende deuntje van ‘heb je even voor mij’ waar zijn dag abrupt mee begon, zat al die tijd alsmaar in zijn hoofd en werd verdreven door het pruttelende geluid van het koffiezetapparaat.
Hij had het weleens, dat hij wakker werd en als een zombie alles op de automatische piloot deed met het gevolg dat hij wonder boven wonder vroeger dan normaal op het werk verscheen, dit was zo’n ochtend. Hij nam de post door, wat opvallend keurig gestapeld lag op de keukentafel, en besloot met een grote kop koffie aan het doorspitten daarvan.
Hum, rekeningen, facturen en weer veel foldertroep van de groothandel, hé wat is dit?
Een opvallende enveloppe met de haast schreeuwende mededeling dat het zeer belangrijk was. Het was van het Aquariumartikelenbedrijf uit Duitsland ‘Eheim’, die voor al haar wereldwijde klantcontacten, de groothandel en de dierenwinkels, een prijsvraag had uitgeschreven vanwege haar 50 jarig bestaan. ‘Maak de slogan af en win een van de talloze prijzen, met als hoofdprijs een geheel verzorgde reis naar de Marshalleilandengroep in de Grote Oceaan, maar u maakt eerst een uitgebreide tussenstop in Thailand om een bezoek te brengen aan de grootste viskwekerijen van de wereld!’ Hum, zozo, interessant, dacht Lanny al slurpende aan zijn koffie.
Arnold kwam binnen, boos en geërgerd vanwege zijn mislukte pogingen:’ Dolores mag wat mij betreft direct verkocht worden aan een kippenboer!’
‘Nou, nou, doe even rustig, ben je weer gebeten?’ reageerde Lanny en keek direct of hij wat aan de hand van Arnold zag.
‘Nee, ik kon nog net mijn hand terugtrekken, maar ze beet in mijn mouw, en kijk, een heel gat in mijn mouw!’ Lanny moest grinniken om wat die volhoudende Arnold was overkomen.
‘Beter een gat in je mouw dan een gat in je arm vriend! Kijk, Eheim schrijft een prijsvraag uit voor al haar klanten, we vullen hem in en als we wat winnen krijg jij de prijs, goed?’
Lanny gaf de prijsvraagfolder aan Arnold die het aandachtig begon te lezen.
‘Ja! Een reisje naar de Bahama’s, daar lopen de lekkerste chicks rond!’
‘Bahama’s? Lezen vriend! Het zijn de Marshalleilandengroep, niet de Bahama’s!’ en Lanny schudde zijn hoofd, ergens begreep hij Arnold’s reactie wel, die keek naar de plaatjes, en zag witte stranden en palmbomen en dat was voor hem genoeg om aan de Bahama’s te denken.
‘Nou, Bahamabeachboy,’zei hij wat spottend tegen Arnold, ‘hoe maken we die slogan af?’
‘Eeh, ik ben niet zo goed in taal Lanny,’en Arnold keek wat beteuterd, hij was ook niet goed in taal, Lanny wist dat wel, maar wilde hem toch wat aansporen om mee te denken.
‘Ach, we houden het gewoon eenvoudig, goed? Niet teveel onzin, gewoon recht voor zijn raap!’ Lanny pakte de prijsvraagfolder en las de slogan voor:’ Eheim, al 50 jaar….’
‘Zijn wij de sigaar!’ reageerde Arnold opgetogen en keek Lanny met een welgemeende glimlach aan.
Mijn hemel! ‘Zijn wij de sigaar?, dit meen je niet hè? Weet je wel wat ‘de sigaar zijn’ betekent?’ hij keek de verbaasde Arnold aan, die wist direct dat het niet iets goeds betekende.
‘Ja, eeh een sigaar rook je toch voor je plezier, toch?’
Pfff, tja in zijn denkwijze is dat wel zo,’Nee vriend, het betekent dat je de pineut bent, de klos bent, dat het in ieder geval niet goed met je is, hum, op zich zou het wel een leuke zijn als we die zo opsturen, maar denk dat we dan weinig kans maken op die reis vriend,’en hij knipoogde naar hem als teken van vriendelijkheid.
Opeens wist Lanny het: ‘Eheim, al 50 jaar strevend naar perfectie en innovatie,’ kort en bondig dacht Lanny.
‘Eeh wat is inno eeh vatie?’vroeg Arnold.
‘Een mooi en modern woord voor vernieuwing, doet het altijd goed, let maar op!’ Hij klopte Arnold op zijn schouders, vulde de prijsvraag in met de gegevens van Arnold als deelnemer namens Happy Animal World en deed het in de bijgeleverde enveloppe.
‘Vriend, niet vergeten te posten deze enveloppe want dat is je ticket to the tropics!’
Samen begonnen ze te lachen en wat te dollen en ze maakten grappen mocht Arnold straks echt de reis gaan winnen.