Het was ongelooflijk! Ik had hem pas drie keer gezien en noemde hem al mijn vriendje maar t sloeg eigenlijk nergens op! ik heb twee dagen non stop gehuild! Een meisje met wie ik al een tijdje om ging was er in die periode gelukkig voor me! Halima.. Ze steunde mij die twee dagen maar ze had zelf problemen waar je u tegen zegt dus ik probeerde haar zo min mogelijk te belasten. Na twee dagen huilen was ik t zat! Ik voelde me vies, gebruikt, leeg en ik dacht dat ik nu al helemaal nooit meer iemand zou vinden. Aan de hand van dat laatste hoopte ik online iemand te leren kennen. Ik maakte een nieuw emailadres aan om zo nieuwe mensen te leren kennen maar met geen van alle mensen die ik sprak heb ik een tweede gesprek gehad. Het was op een dag zelfs zo dat ik met 7 jongens tegelijk sprak.. alles anoniem natuurlijk maar ik moest zo snel mogelijk een rebound vinden voor Fouad. Ik was inmiddels al een week gedumpt en al t verdriet was omgeslagen in woede. Ik was nu op zoek naar een trouwpartner! Ik wilde niet meer aan de vriendjes na die rotervaring. De dag dat ik met 7 jongens tegelijk sprak (zowel op msn als in pm’s) bleek er een jongen toch anders te zijn. Zijn manier van praten beviel mij wel. Hij had respect en sprak niet zoals alle anderen met veel taalfouten en domme opmerkingen. Integendeel.. hij leek mij een intelligente jongeman. Hij was de eerste bij wie ik t gevoel kreeg dat we wel ns goede vrienden zouden kunnen worden.. en na flink wat berichtjes hebben we dan ook pings verwisseld. In het begin vond ik t allemaal heel eng. Ik had nog nooit echt contact gehad met iemand die ik echt niet kende, en dit dan ook nog eens via de ping (waar ik mijn echte naam gebruikte en zelfs fotos). Deze jongen bleek echt een super aardige normale jongen te zijn die ook gewoon studeerde. In de eerste gesprekken hebben we elkaar wel duidelijk gemaakt dat ons contact misschien wel kon uitlopen op een huwelijk maar verder begon het vriendschappelijk. We vroegen elkaar van alles en in veel dingen begreep hij mij. Die avond hebben wij de hele nacht door gekletst op de ping. Ik voelde me veel beter en in de loop der tijd vertelde ik hem over Fouad. Ilias (zo heet hij) vond dat ik me nergens zorgen om hoefde te maken en dat t nog meeviel. Die opvolgende periode groeide Ilias en ik steeds meer naar elkaar toe. We vertelde elkaar van alles en spraken elkaar de hele dag door. Ondanks onze studie en zijn (nog net geen fulltime) baan maakte hij altijd tijd voor me. We telefoneerde ook best vaak en t voelde alsof ik hem al jaren kende. Ik kende hem in feite alleen van foto’s en hij mij ook. Toch was die band die we kregen zo apart.. we waren beste vriendjes geworden en ik vertelde hem steeds meer.. zo wist hij het als mijn ouders weer eens ruzie hadden en mijn moeder mishandeld werd, hij belde me dan op om de moed in te spreken en vertelde mij hoe dat vroeger bij hem thuis eraan toe ging. Ook wist hij bepaalde dingen uit t verleden, niet alleen over Fouad, maar ook over de pijnlijke tijden op de basis en middelbare school heb ik met hem gedeeld. Het voelde alsof ik een soulmate had, een beschermer. Ik wilde hem echt graag zien maar t heeft maanden geduurd voordat die eerste ontmoeting er eindelijk kwam, en toen die kwam werd er voor mij een nieuwe deur geopend.
Zal ik die date in details beschrijven of hebben jullie daar geen zin in?.
ooo
Geplaatst door tjinkie 