Hoodmodel

[HOOD]

Bedankt voor het uppen lieverds!

Ik kreeg zojuist een telefoontje dus moet snel weg, vervolgje komt er sowieso alleen zal dit laat worden.

Excuses.

HOOD

[sihamtjes]

Je doet het Geweldig. Ga snel veder meid.

[sihamtjes]

Hmmm...Je kunt erg goed schrijfen, de manier hoe je het over brengt de actie de emotie enzv. Erg goed en sterk. Vaak als ik hier andere verhalen lees is het te veel van het goede ze proberen zo goed hun best te doen dat het gewoon mislukt. Maar bij jouw lijkt het gewoon simpel en leuk. Ik vind het leuk dat er van alles wat is dus het harde maar toch ook het zachte, wat ik erg leuk vind.

Ga vooral verder met schrijfen

[HOOD]

Het wereldje waar ik sinds mijn jeugd al in leef. De omgeving waarin ik mezelf heb ontwikkeld, overtroffen en soms tegenkwam. De belevenissen die me altijd zullen bij blijven en die me uiteindelijk hebben gemaakt tot wie ik vandaag de dag ben. Er werd bij deze een punt achter gezet.

Het pand werd grondig onderzocht, Rosa nam zo alle waardevolle spullen van Benito mee. Als alles leeg is gehaald sluit ze het pand. Bij deze handeling wordt ze overspoeld door tranen, want ook zij besefte dat het spelletje niet voort werd gezet.

De dagen verlopen echter vermoeiend, ondanks dat ik er sterk overna dacht te stoppen had deze gebeurtenis een grote impact op me gehad. Want hoe graag ik ook stoppen wou en hoe graag ik mijn leven wou verbeteren gaf nog niet aan dat ik werkelijk klaar was met duistere zaken.

Ik staar denkend voor me uit, ik hoor de vogels fluiten, het water van de kanaal stromen en honden in de verte blaffen. In al die jaren heb ik buit geteld, verzameld en opgeborgen. Gespaard voor de toekomst en uit voorzorg. Mijn vingers bespelen elkaar terwijl mijn hersencellen worden gekraakt. Hoe nu verder? Was de vraag die er alsmaar door mijn gedachtegang heen galmde. Alleen jammer genoeg galmde er geen antwoord terug.

Verslagen kijk ik mijn moeder aan die om zich heen staat te zwaaien, ze schreeuwt de longen uit haar lijf dat ze haar man meer dan zat is. Ze niet tevreden is met haar leven en hoe verschrikkelijk ze het vind om elke keer als voetveeg gebruikt te worden. De tranen die langs haar wangen waggelen creëren al gauw een irritatie bij me op die zich lijkt uit te breiden tot woede. Diezelfde dag nog maak ik een afspraak voor de eerst volgende bezoekgelegenheid om bij hem langs te gaan, niemand liet haar huilen, niemand.

Het is een tijdje terug dat ik hier was en ondertussen was mijn kijk op de detentie flink veranderd. Dat het niet prettig is om vast te zitten voor de gevangene zowel voor zijn naaste was me allang duidelijk en zeker niet onbekend. Alleen leek het alsof ik er dit keer veel beter bij stil stond. Nonchalant stap ik binnen en meld me, de procedure loopt zoals altijd en uiteindelijk zit ik tegen over hem. "Hallo Nora." Zijn schorre stem zorgt al direct voor irritatie. Ik ben hier niet voor een thee kransje, wat is dat met mijn moeder. Beantwoord ik hem streng. Zijn blik staat leeg, hij grinnikt even en legt zijn hand op de mijne. "Het spijt me, het spijt me echt. Maar begrijp dat ik hier gek wordt. Weetje hoelang ik hier al zit en weetje hoelang ik nog moet?" Zegt hij op een gebroken toon. Je kan slap lullen wat je wilt, je zit hier je straf uit, ga niet doen alsof je hier onschuldig zit. Zij hoeft niet op te draaien voor jouw fouten, heb je dat begrepen? Sis ik hem toe terwijl ik mijn handen onder die van hem trek. Hij lijkt hier erg van te schrikken, "Nora.." Probeert hij, maar ik ben er niet over te spreken. Mijn moeder is mijn moeder, ze is heilig. Hij heeft het fout als hij denkt dat hij met zijn praatjes wegkomt, dan kent hij mij niet. In de loop van het bezoekersuur vraag hij me om vergevenis, hij doet beloftes en smeekt me om haar te vertellen hoe ziels veel hij van haar hield. Na een tijdje besluit ik hem mijn woord te geven, stroef zeg ik hem gedag. "Nora" roept hij me terug. Ik werp een blik naar achter en zie dat zijn ogen betraand zijn. "Bedankt" piept hij. Ik kijk hem slechts seconden lang aan en besluit door te lopen. Ik liep door met een steek, een steek van emotie.

Ik loop het detentiegebouw uit en loop naar de betaalautomaten van het parkeerterrein als ik opschrik van een stem die mijn trommelvliezen benadert.

[HOOD]

Uplaaaaa

Bedankt meis!

HHahahaha okey okey dan
jaa dat vind ik zeker
mag het een lang verhaaal worden
en lkkr spannend blijven etc etc

Haha, ik denk dat hij in de zomer af is..

Upp!

Ik kan alleen zeggen dat je heel snel verder moet gaan omdat je het geweldig doet!

Dat is fijn om te horen, bedankt .

Ik verwachte gister al een vervolgje But I don't blame you! Hoop vandaag toch nog een stukkie te lezen

Hij staat er op schat, excuses voor de vertraging.

uupppp

Veel leesplezier meid!

[HOOD]

oepaa

Upske Upske

Veel leesplezier dames .

[DanooNtje070]

!
Haha, ik denk dat hij in de zomer af is..

hahaha mag nog wel langer hooor blijft leuk om te lezen

[marokchik]

Je schrijft geweldig meid. upp

[HOOD]

Beste lezers,

Erg bedankt voor alle lieve comments, kritiek opbouwende pm's en uiteraard de vrolijke groene puntjes!

Ik heb nieuwe lezers gespot, hen wil ik van harte welkom heten en ze nog veel leesplezier wensen.

Op het moment ben ik bezig, mogelijk staat er later deze avond een vervolgje.

Keep enjoying

HOOD

Ps: vergeet de poll niet in te vullen indien je dit nog niet hebt gedaan.

[Sisterhood.]

heej lieve schat
ben een tijdje afwezig geweest op je topic
maar heb alles in gehaald
ik wil je zeggen

continue with the story and keep going on writing because you're great!
BiG Kiss off The3sisters

[Sii_]

aaaah, wat haak je af? Haha, zied ik wil het weten!

[Spoilsofwar]

Flawless, just like always.

[LuckyMy]

Up! Je schrijft nog steeds prachtig meid.

[iesiej]

Super verhaal

Uuupppssaaaa

[marokchik]

upp! Nogmaals je schrijft geweldig!