UPP!!UPP!!
UPP!!
UPP!!
UPP!!
UPP!!
UPP!!
UPP!!
Hoi meiden,
Ik ben terug, ik plaats vandaag een vervolg inshallah.
Bedankt voor alle reacties en ups. Leuk om te zien dat er trouwe fans zijn.
Voor degene die mij om een inhoudsopgave hebben gevraagd; helaas ik heb daar nooit tijd voor gehad om die te kunnen plaatsen. Daarnaast ik heb dit verhaal ook niet op world document staan, ik typ aan een kant door en plaats mijn vervolgen ter plekke. de mensen die dit verhaal wel op world hebben staan, graag aan het einde van het verhaal bij mij melden :-).
Xxxjes,
Saliha
De stilte om ons heen bezorgde ons de nodige spanning en verlangens. Zowel hij als ik vergaten de wereld om ons heen en dachten alleen aan het moment daar. Ik keek hem aan en de tranen bleven stromen, sterker nog mijn ogen bloedden voor hem, alleen voor hem. Zonder te beseffen wat ik aan het doen was, opende ik de knopen van zijn overhemd een voor een. Halverwege pakte hij mijn hand vast en keek me niet begrijpend aan. Ik negeerde zijn blik en duwde zijn hand van me af. Ik duwde hem vervolgens tegen de deur aan en staarde naar de sleutel die in de deur zat. Op het moment dat ik zijn borstkas begon te kussen deed ik de deur op slot. Amine durfde me niet aan te raken of me van zich af te duwen. Op het moment dat ik zijn overhemd langzaam uittrok pakte hij mijn beide armen vast en dwong mij hem aan te kijken. “Raniya, dit lijkt me niet verstandig..” zei hij waardoor ik hem kwaad aan keek. “Wat wil je dan? Dat hij je voor is? Dat hij elke plek van mijn lichaam verkent en bemint? Hij raakt me hoe dan ook toch aan.. wil je dat? Ik wil jouw bruid zijn, mijn handen zijn versierd met henna en de eerste trouwring om mijn vinger is door jou om mijn vinger gedaan..” zei ik alsof iemand anders in mij sprak en hem uitdaagde. Hij keek me met een overtuigende blik aan, alsof ie er goed over nagedacht heeft en duwde me langzaam naar achteren om achteruit te lopen richting het bed. Langzaam en voorzichtig duwde hij me achterover alsof ik van glas was en elk moment kon breken. Hij keek me twijfelend aan, alsof ie bang was zijn gevoelens de vrije loop in te laten gaan. “Raniya, weet je dit zeker?” vroeg hij me waardoor ik hem naar me toe trok en hij op me viel. Terwijl hij me nog steeds niet aanraakte en mij alleen verlangend aankeek voelde ik hoe hij trilde. “verlos jezelf en mij van deze leed. We hebben genoeg meegemaakt, genoeg is genoeg. Laat hen ook dit niet van ons afpakken.” Fluisterde ik in zijn oor, waarna zijn hand langzaam onder mijn trui ging en mijn hart hard tekeer ging.
Terwijl hij mij overal begon te kussen voelde ik het verschil met de aanrakingen van Karim. Wat ik op dat moment voelde is onbeschrijflijk en hemels. Dit was echte liefde en de intimiteit voelde nog heftiger aan wat me zelfs beangstigde. “Raniya, ik ben bang dat je spijt gaat krijgen en me gaat haten.” Zei hij weer wat me nog gekker maakte. Ik pakte zijn gezicht vast.. “Ik hou van je, ik hou van je tot het einde van mijn leven no matter what. Onthoud dat goed.. wat jij wil, wil ik ook. Verpest het niet. Ik heb je zo gemist, zo erg dat ik alleen maar naar je kan verlangen.” Zei ik hem zonder bewustwording van waar ik mee bezig was. Ik was zo verlamd door deze liefde en alles wat me overkomen is dat ik alleen hem nog zag in mijn wereld. Terwijl hij zich nog strakker tegen me aandrukte fluisterde hij in mijn oor de woorden die de verlamming van mijn lichaam compleet in macht had. Op het moment dat we een stap verder gingen en hij mij langzaam begon uit te kleden viel mijn telefoon uit mijn zak. Hij pakte mijn telefoon en legde die naast mijn hoofd neer, vervolgens ging hij verder met waar hij mee bezig was. Terwijl genot en liefde elkaar gevonden hadden besefte ik niet meer waar ik was en hoe ik erbij lag. Ik opende mijn ogen en keek naar beneden om te kijken wat ik nog allemaal aan had. Mijn lingerie zat nog op z’n plek en Amine friemelde aan zijn broekriem. Toen ik dat zag werd ik meteen wakker van de angst; ik zou mijn eer verliezen!!Ik begon te trillen maar ik wilde hem niets laten merken. Ik wist niet hoe te handelen en hoe ik het voor elkaar had gekregen dat ik onder hem lag en pas op het moment dat hij aan zijn broek begint te friemelen ik terugkrabbel. Een paar seconde later ging mijn telefoon af voordat hij nog zijn broek kon laten zakken. Geschrokken keken we beide naar het scherm. Terwijl mijn ogen niet geloofden wat ze zagen besefte ik weer waar ik mee bezig was en dat Karim mij heeft gered door me op het juiste moment te bellen. Als dit geen teken is dan weet ik het ook niet meer. Ik duwde Amine meteen van me af en begon net een klein kind te huilen.
“Jouw liefde moet uit mijn buurt blijven Amine, vergeet het, vergeet mij, vergeet vergeet alles.. deze liefde laat me ongelooflijk grote fouten maken, ik wilde met jou gewoon naar bed en mijn eer verliezen en dat niet eens op de halal manier. Ik lijk net een vieze vuile h**r die haar man aan het bedriegen is. Oohhh mijn god ik schaam me dood, ooohhh mijn god hoe ga ik me over alles verantwoorden tegenover allah swt en hoe tegenover Karim die mij als een prinsesje behandeld en echt voor mij gaat zonder mij eerst te pijnigen. Houd je liefde bij me uit de buurt, verbrand het.. Ik raak mezelf erin kwijt en ik ben er bang voor! JA IK BEN ER BANG VOOR! Blijf aub uit mijn buurt!!” zei ik hem verward en in shock van met waar ik mee bezig was. De duivel heeft me goed te grazen genomen en mij in zekere mate blind gemaakt. Ik was een verloren ziel die het allemaal niet meer kon inzien en de regie niet meer kon vasthouden. Er is zoveel chaos in mijn hoofd dat ik het allemaal niet meer op een rijtje kon plaatsen. Hoe diep ben ik gezonken? Heel diep.
Amine keek mij boos aan en pakte mij stevig vast. “Wat je nu allemaal zegt doet me enorm pijn, alsof ik de slechterik ben die jou aan het manipuleren is! Ik hou van je verdomme, denk je nou echt dat ik je in die positie zou brengen, waar jij achteraf enorm veel spijt van gaat krijgen? Denk je nou echt dat ik je ging ontmaagden zonder een huwelijksakte, wetend dat jij morgen van iemand anders zult zijn die je hierop gaat onderzoeken? Jij kent mij blijkbaar nog niet zo goed, wat voor mij een enorme teleurstelling vormt. Jij weet half niet hoeveel ik om je geef en van je houdt. Ik lieg als ik zeg dat ik het niet wil, maar ik denk aan jouw leven en aan de pijn die je je familie zult aan doen als ze hierachter komen. Ik wil jou niet zien lijden, ik wil de pijn in je ogen ontnemen niet vergroten, ik wil je niet beschadigen en als de slechterik gezien worden die jou je eer heeft ontnomen. Ik ben een man, ik weet dat jij mij achteraf zou gaan haten als ik het gedaan zou hebben. En het laatste wat ik wil is dat jij mij zal gaan haten! Ik heb me eventjes laten verleiden door de liefde die ik voor je heb, maar 1 ding weet ik zeker.. ik zou het nooit gedaan hebben!!” zei hij en bedekte mijn lichaam door de lakens over mij heen te gooien. “Ik moet weg, ik moet echt weg hier!” zei ik hysterisch en kleedde mezelf aan. Hij keerde me zijn rug, om niet naar me te kunnen kijken tijdens het aankleden alsof dat mij op mijn gemak kon stellen en nam een diepe zucht. Ik pakte mijn tas zonder hem nog wat te zeggen en liep naar de deur. Hij achtervolgde mij meteen en hield de deur tegen die ik opende. “Ga je me zo achterlaten? Dit kan je me niet aan doen Raniya. We kennen elkaar zo lang, je hoeft je er echt niet voor te schamen!” zei hij waardoor ik mijn tas op de grond liet vallen van de agressie dat door heel mijn lichaam ging. “Ik hoef me niet te schamen? Ik ging bijna met de benen wijd voor een man die getrouwd is en ook nog eens een kind heeft! Een man die mij achter heeft gelaten, omdat hij voor zijn familie koos! Een man die zich niet aan zijn belofte heeft gehouden en altijd het lef had tegen me te zeggen dat ie mij nooit zou verlaten. Een man die altijd heeft geroepen dat hij nooit zal trouwen alvorens ik getrouwd zou zijn om de hoop definitief te kunnen opgeven! Een waardeloze man die zogenaamd denkt te weten wat ware liefde is! Niemand weet wat ware liefde is zoals ik dat weet. Ik was dom en ging letterlijk om je rouwen, alsof je dood was. De nachten waren voor mij een hel, niemand die mij begreep of mij kon voeden met positieve energie. Ik was verloren en ik ben nog altijd verloren. Ik ben voor altijd verloren en beschadigd, want als dat niet zo was dan zou ik hier nooit belanden met alleen nog lingerie aan! Ik vervloek mezelf, ik vervloek mezelf dat ik jou heb leren kennen en dat ik me heb laten misleiden door de liefde!!!!!! Dit is ons einde, dit is het moment waarop IK het boek dicht gooi zoals jij dat voorheen gedaan hebt!” schreeuwde ik tegen hem en trok de deur keihard open. Hij pakte mijn bovenarm strak vast en keek me teleurgesteld en boos aan. “Je zocht een reden om mij te haten he? Een reden wat het jou makkelijk ging maken om door de bruiloft heen te komen he..? Je hebt me gebruikt om aandeel te hebben in die reden van jou en dat wist je goed voor elkaar te krijgen door mijn liefde en hormonen aan te wakkeren.. en dit allemaal zodat je mij gaat haten. Onthoud 1 ding; je zult me nooit haten. Ook niet morgen als je naast die zogenaamde prinsje ligt, je vergeet dat je juist nog meer herinneringen voor jezelf hebt gecreëerd wat je nog meer pijn zal geven dan ontnemen. Morgen als hij jou aanraakt zal je aan me denken en zal je bij elke aanraking schrikken. Je bent bang voor je eigen gevoelens, je bent bang voor jezelf.. en dat is een feit. De pijnlijke woorden die je me gegeven hebt vergeef ik je niet Raniya.” Zei hij waardoor ik mezelf van hem loskoppelde. “EN IK VERGEEF HET JOU NIET!” zei ik terug en verliet de kamer. Terwijl ik de voordeur opende en mij besefte dat dit de laatste keer was van ons contact gleden de tranen over mijn wangen. Ik voelde een hand op mijn schouder en keerde me nog even om. Ik keek in twee bruine ogen die precies op die van Amine leken. Zijn broer keek me bedroefd aan en omhelsde mij. Ik snapte er niets van en duwde hem van me af. “Jullie liefde is net een bollywoodfilm, sorry dat ik het nooit heb ondersteund. Sorry dat ik jou nooit heb ondersteund maar aan de kant schoof om de trots en eer van de familie hoog te houden. Ik hoop echt dat je gelukkig wordt. Vergeef het mijn broertje aub, hij lijdt ook. En zonder jou vergiffenis zal hij gek worden. Hij is sowieso al gek geworden door de grote fout die hij heeft gemaakt. Enn..” zei hij waardoor ik hem meteen afkapte. “ Alles behoort tot het verleden, het is te laat! Mijn liefde zal ik doden, zorg ervoor dat hij dat ook doet en mij met rust laat.” Zei ik hard en liep weg.
yessss ga gauw verder
Yeah je bent terug!!
Damnn.. prachtig meid!! Massallah wat kan jij schrijven zeg..
Ga gauw verder meid, Uuuppp!!
UPP!!
UPP!!
UPP!!
UPP!!
