Geplaatst door Junju
Salaam alaikom,
Ik wil graag mijn verhaal kwijt, omdat ik gisteren tot de conclusie ben gekomen dat ik een einde wil maken aan mijn relatie. Ik ben ruim 3 jaar getrouwd en heb een kindje van een.
Gisteren is mij duidelijk geworden (voor de zoveelste keer) dat mijn man totaal geen respect heeft voor mij of voor mijn familie. Er hoeft maar iets kleins voor te vallen en krijg regen van scheldwoorden over mij heen. Dat schelden gaat zo ver dat ik het niet eens na kan vertellen. Hij heeft mij zowel mentaal als fysiek kapot gemaakt. Van een “hoog” opgeleide dame die een mooie toekomst voor zich had ben ik veranderd naar een klein angstig vogeltje. Ik heb meerdere keren geprobeerd met hem hierover te praten. Maar niets schijnt te werken. Zijn enige antwoord is dat ik depressief ben, en dat het aan mij ligt. Hij heeft vaak tegen mij gezegd dat ik niets voor hem beteken en dat ik hem niets te bieden heb. Als ik dan aangeef dat we punt achter onze relatie moeten zetten, krabbelt hij terug. Hij roept die dingen zodat hij mij pijn kan doen.
Ongeveer een jaar geleden heb ik alle moed bij elkaar gepakt en de spullen van mij en mijn kind ingepakt en ben naar mijn ouders vertrokken. Ik heb toen de echtscheiding in gang gezet en aangifte gedaan van verschillende mishandelingen. Er hebben heleboel gesprekken en bemiddeling tussen zijn ouders en mijn ouders plaatsgevonden maar tot niks geleid. Het leek juist alleen maar nog meer te escaleren. Dit omdat zijn ouders achter hun zoon staan ondanks zijn wangedrag. Ze vinden mij te verwend en mijn ouders hebben mij slecht opgevoed volgens hen. Volgens hen moesten wij dit zelf uitvechten (lees: hun zoon mag alles doen, en ik moet alles accepteren). Mijn ouders waren duivels omdat ze mij de deur niet hebben gewezen omdat ik zonder zijn toestemming mijn huis heb verlaten.
Na een aantal maal excuses en beloftes en bij Allah te zweren dat hij alles anders ging doen, begon de onzekerheid bij mij toe te nemen en besloot uiteindelijk toch omwille van ons kind hem nog een kans te geven. Na ongeveer 3 maanden zijn mijn zoontje en ik terug gekeerd op een aantal voorwaarden. Dat hij zich verantwoordelijker ging gedragen op alle fronten, meer aandacht aan zijn kind te besteden, zijn pootjes bij zich houden en het gescheld moest ophouden. Hij heeft op alles gezworen dat hij beter zijn best ging doen voor zijn gezin en dat hij desnoods hulp zou zoeken van buitenaf.
Nu een half jaar later zijn we weer terug bij af. Het gescheld,manipulerend gedrag, stoken bij zijn familie zodat zij tegen mij keren, mij opzetten tegen mijn eigen familie, onrust zoeken, vechten op straat, financieel niets op orde, alle belangrijke papieren liggen verzameld bij zijn familie. Maar ik ben het echt helemaal zat. Ik heb er een punt achter gezet. Ik kan mezelf voor de kop slaan dat ik hem eigenlijk de zoveelste kans heb gegeven. Ben ontzettend naïef geweest, dat ik ergens hoop had dat hij zou veranderen omwille van zijn gezin.
Maar goed, moest dit van me afschrijven.. Ik wil alles nu ingang zetten en weet niet waar te beginnen..
ik vind het heeel erg naar voor je /// sterkte meid .,
