Heey meid, egt goed begin, lijkt me heel spannend verhaal,
Ga je wel snel verder voor je nieuwe fan..?
-x-
Misschien vanavond en anders morgen avondOrigineel gepost door b0uchra
Heey meid, egt goed begin, lijkt me heel spannend verhaal,
Ga je wel snel verder voor je nieuwe fan..?
-x-
Alles voor mijn fans
heyyyyyyy louiee
je schrijft een verhaaaaal!!!!! En een thriller dan nog
het laatste is ni echt wonderlijk hé.
Je dacht ik vin geen thriller boek dus zal ik er maar 1 schrijven dan kan kaddie der uk van geniete hé
Mohiem realllllllyyyyy cool verhaal, en doe nikeer verder jong
wa moe ne mens doen voor een vervolg seg
[glow=darkblue]"Niemand van jullie gelooft echt totdat hij voor zijn buur of broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst".[/glow]
Niets is wat het lijkt....ons verhaaltje
Origineel gepost door Muslimah
heyyyyyyy louiee
je schrijft een verhaaaaal!!!!! En een thriller dan nog
het laatste is ni echt wonderlijk hé.
Je dacht ik vin geen thriller boek dus zal ik er maar 1 schrijven dan kan kaddie der uk van geniete hé
Mohiem realllllllyyyyy cool verhaal, en doe nikeer verder jong
wa moe ne mens doen voor een vervolg seg
Ja de verveling dwong mij een thriller te schrijven. Ik heb geen inspiratie, dat is het probleem . Ewa geniet van da stukje daarboven nog maar eens
Aja, ik kom morgen 7.55 langs ou, want rond 8.09 vertrekt den trein
ma3lich daar kan ik ou nog wel bij helpen ben zelf nog een thrillerFREAKOrigineel gepost door GiZo
Ja de verveling dwong mij een thriller te schrijven. Ik heb geen inspiratie, dat is het probleem . Ewa geniet van da stukje daarboven nog maar eens
Aja, ik kom morgen 7.55 langs ou, want rond 8.09 vertrekt den trein
en voor meiren da is goe, ik zal inchallah kleir staan
[glow=darkblue]"Niemand van jullie gelooft echt totdat hij voor zijn buur of broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst".[/glow]
Niets is wat het lijkt....ons verhaaltje
Ewa thrillerfreak good ideeOrigineel gepost door Muslimah
ma3lich daar kan ik ou nog wel bij helpen ben zelf nog een thrillerFREAK
en voor meiren da is goe, ik zal inchallah kleir staan
Ewaaa meid zied ik wil verder lezen..!!.....:...wel gauw he..ik hou niet van wachten....
Peace. It does not mean to be in an place where there is no noice, trouble or hard work. It means to be in the midst of all those things and still be calm in your heart.
Shokran Voor het Prachtige Vervolg Lieverd!! Echt Superrr...
Incha allah ga je gauw weer verder! :blauwkus:
"En van zijn Tekenen zijn de Nacht en de Dag en de Zon en de Maan. Kniel niet voor de zon of de maan, maar Kniel voor Allah Die hen Geschapen heeft, als jullie Hem (echt) Aanbidden" {41:37}
Onze Heer, wij hebben onzelf Onrecht aangedaan! Als U ons niet Vergeeft en ons Uw Ganade niet schenkt, Behoren wij zekers tot de Verliezers.......**
OemAisha_ElIraq
ewaaaa het is morgen die avond hoeft niet doe maar nu.....nee hoor meid tot gauw weer!!
Peace. It does not mean to be in an place where there is no noice, trouble or hard work. It means to be in the midst of all those things and still be calm in your heart.
Incha allah plaats je gauw weer eeen Superrr Vervolg!!
"En van zijn Tekenen zijn de Nacht en de Dag en de Zon en de Maan. Kniel niet voor de zon of de maan, maar Kniel voor Allah Die hen Geschapen heeft, als jullie Hem (echt) Aanbidden" {41:37}
Onze Heer, wij hebben onzelf Onrecht aangedaan! Als U ons niet Vergeeft en ons Uw Ganade niet schenkt, Behoren wij zekers tot de Verliezers.......**
OemAisha_ElIraq
Ga verder!! Iets anders voor een keer
Met een harde klap sluit ik de deur. Helemaal van slag leun ik tegen mijn kamerdeur. Ik begin onbeheerst te snikken. De eerste traan volgt eenzaam een weg op mijn gezicht. Al hou ik mijn handen voor mijn gezicht, blijven de tranen komen. Wanhopig word ik overspoeld door mijn verdriet. Ik heb nog nooit mijn verdriet in tranen geuit. Ik krop alles op. Maar nu, huil ik om de moeder die ik nooit heb gehad. Tot nu ik er met de feiten op de neus word gedrukt, ben ik in staat om mijn gevoelens te uiten. Helemaal gefrustreerd laat ik mij op mijn bed vallen.Origineel gepost door GiZo
Opeens sper ik mijn ogen wijd open. Mijn gave vergt altijd veel inspanningen. Pareltjes zweet banen een weg op mijn gelaat. Met gemengde gevoelens verwerk ik de informatie. Mijn voorgevoelens waren met deze beelden bevestigd. Ik schrik op van mijn vaders luide stem en plotse aanwezigheid. Versuft kijk ik hem aan.
"Mona, scheelt er iets?" Vraagt hij bezorgt. "Je ziet weer zo bleek uit. Ben je soms ziek?" Hij heeft het zelfs niet door dat hij de ene vraag na de andere stelt. Maar nu erger ik mij niet aan. Zo heb ik tenminste de kans om een smoes te verzinnen. Het is al een paar keer voorgevallen dat hij mij in zo een toestand trof. Mijn vader is snugger genoeg om dan te weten dat er iets aan de hand is met mij. Hij is te nuchter om mijn gave te willen erkennen. Hij zal mij eerder voor gek verklaren. Nee, de waarheid zal ik hem nooit kunnen vertellen.
Nochalant werp ik mij neer op mijn bed en vraag onverschillig of het avondeten al klaar is. Maar mijn vader kijkt mij nog steeds vragend aan. "Ik ben alleen moe en chagrijnig omdat ik honger heb." Antwoord ik waarheidshalve. Er verschijnt een glimlach op mijn vaders gezicht. "Mijn overheerlijke tagine wacht op ons." zegt hij opgewekt.
Ik rol met mijn ogen bij het woordje overheerlijk. "Ok, eetbare tagine." grijnst hij.
Aan tafel valt mij op dat mijn vader zich opeens anders gedraagt. Hij kijkt even op en onze ogen kruisen elkaar. De ogen van mensen weerspiegelen vaak hun emoties. Mijn gave onthult puzzels van die emoties aan de hand van beelden. Het is complex om mijn gave in één woord te beschrijven. Ik kan mensen hun gedachten zien. Ik vang hun lichaamsignalen op en dan flitsen in een fractie van seconden beelden voorbij mijn ogen. Maar soms kan ik ook de toekomst zien. Ach, ik vind het nog steeds eng. Ik wil het allemaal niet weten. Ik wil gewoon normaal zijn.
Mijn vader schraapt zijn keel een steekt eindelijk van wal. Bijna wil ik zeggen dat ik al weet wat hem dwars zit. "Mona, jij hebt nu al een leeftijd bereikt waarop we bepaalde zaken als volwassenen kunnen bespreken. Het zit zo, dat ik een tijd geleden een lieve vrouw heb ontmoet. Ik weet dat je geen intense behoefte meer hebt om een surrogaatmoeder te hebben." Ik krijg een rilling over mijn rug bij het horen van moeder. Mijn vader kijkt mij serieus aan. "Maar het gaat hier ook om wat ik nodig heb in mijn leven." Hij stopt even. Dat klonk zo koud en egoïstisch van hem. "Begrijp mij alsjeblieft niet verkeerd. Ik hou ontzettend veel van je en jij hebt veel vreugde in mijn leven gebracht. Maar ik kan er ook niets aan doen dat ik iets mis. Deze vrouw verzacht wel die pijn en gemis." Aarzelend vervolgt hij zijn verhaal. "Ik heb haar ten huwelijk gevraagd! Zenuwachtig kijkt hij mij aan.
Al wist ik van die vrouw af, kwam het nog steeds als een harde klap aan. Terug flitsen de beelden van een vrouw met haar 3 kinderen, met daarachter mijn vader. De ring had mij de verbintenis tussen mijn vader en haar duidelijk gemaakt. Ik vervloekte mijn gave voor de zoveelste keer. Ik wil helemaal niets zien en weten.
Zo beheerst mogelijk laat ik mijn vader weten wat ik er van denk. "Ga je gang vader, voor mij maakt het allemaal niet uit. Het is jouw leven die de mijne zal beïnvloeden met een stiefmoeder en een stiefzus en stiefbroers. Maar zoals ik zei, ik zal je niet stoppen." Verbaasd kijkt mijn vader mij aan. "Ik had je nog niets van de kinderen gezegd."
"Een gok, vader." zeg ik kwaad en ren snel mijn kamer boven.
Het laatste wat ik wil, is dat mijn leven helemaal op zijn kop zal staan. Hoe zal ik mijn gave verbergen voor hen? Machteloos balde ik mijn handen tot vuisten. Vermoeid viel ik uiteindelijk in een rusteloze slaap.
Sorry mensen dat het zo kort is, maar ik heb echt geen inspiratie meer. Insh'Allah zal er morgen een groter vervolg staan