wat moet ik doen???

[touraya]

hoi allemaal,

ik vraag bij deze jullie raad en advies bij mijn volgend probleem:
het gaat om mijn man wij zijn nu 1 jaar getrouwd en hebben een pracht van een dochtertje van 2 maanden oud mijn man is een nogal losbannig type hij is ook maar 23 jaar maar goed hij is vaak bij zijn vrienden en blijft tot s'avonds laat bij hen hij geeft mij geen aandacht niet de aandacht dat een man aan zijn vrouw moet schenken hij schreeuwt vaak tegen me al vraag ik hem iets heel normaals en gewoons dan geeft hij ook geen normaal antwoord terug hij moet het schreeuwend en met een harde toon doen hij neemt mij nooit mee ergens heen in dit afelopen jaar dat we getrouwd zijn zijn we maar 1 keertje samen naar de stad geweest en hoed heel snel snel want hij moest weer weg dit doet mij pijn, maar wat mij nog meer pijn doet is dat hij met alle anderen heel vrij en heel spontaan is behalve dan met mij ik vraag hem dan ook vaak joh wat is er toch waarom doe je zo tegen mij danz egt hij dat ik niet te veel moet zeuren en dan haakt hij af zelfs een normaal gesprek kan hij en wil hij niet met mij voeren....ik weet niet meer wat ik zou moeten doen ik hou van hem maar dit doet mij zo ontzettend veel pijn er gaat geen dag voorbij dat ik niet in tranen uitbarst ik ben ook voor hem verhuiste naar waar hij woont een plek waar ik niemand ken behalve zijn famillie en heb mijn famillie kenissen en vrienden voor hem achtergelaten dit vond ik niet erg tot nu ik mij heel erg eenzaam begin te voelen soms vraag ik mij af hoort dit erbij en moet ik het gewoon laten gaan en hem zijn zin geven het komt wel goed..maar dan komt de pijn weer en eenzaamheid ............

hebben jullie misschien tips adviezen en goede raad om hiermee (zonder dat het groter) wordt om te gaan

alvast bedankt....

[Miss9]

Salaam,

probeer vooral het kwaad niet met kwaad te bestrijden,
volg het advies van marcdelamarre op,wacht tot het juiste moment daar is, en begin er dan rustig over te praten, laat hem stukje bij beetje duidelijk weten hoe jij hieronder lijdt, en wat dit met jullie huwelijk kand oen.
probeer spontaan leuke dingen voor te stellen, en laat hem weten dat jullie er voor elkaar zullen zijn...
maar geef niet op.
InsAllah zal het met de tijd wat beter worden.

[maghrebgirl20]

ik weet het niet, k zou zou echt niet weten wat ik in die situatie moet doen, veel succes meis, komt inshallah goed

[touraya]

ik geef zeker niet op en ik probeer dan ook zo meer mogelijk met hem te praten ook onder rustige omstandigeheden vaak lukt het niet maar ik blijf het proberen het lijkt erop dat ik gewoon niet tot hem door dring als ik begin over wat er bij mij dwarszit dan snauwt hij me af en zegt ie dat mijn gevoel niet goed is hierdoor raak ik emotioneel erg inde war

[maghrebgirl20]

Origineel gepost door touraya
ik geef zeker niet op en ik probeer dan ook zo meer mogelijk met hem te praten ook onder rustige omstandigeheden vaak lukt het niet maar ik blijf het proberen het lijkt erop dat ik gewoon niet tot hem door dring als ik begin over wat er bij mij dwarszit dan snauwt hij me af en zegt ie dat mijn gevoel niet goed is hierdoor raak ik emotioneel erg inde war

miskiena, ik denk dat dat voorlopig de juiste beslissing.

[didi_ino]

Het klinkt misschien stom, maar in jouw geval zou ik naar mijn ouders gaan samen met mijn dochtertje, en daar blijven, en een briefje achterlaten dat ik naar mijn ouders ben gegaan, en hem goed laten denken over zijn getrouwd leventje. Wie weet komt hij er dan achter wat hij fout doet als hij thuis komt en geen vrouw thuis ziet die niks voor hem klaar heeft gezet, en dan weet hij hoeveel vrienden kosten door hun te kiezen in plaats van je gezin. Ik zou dan wel een briefje achterlaten en nie zomaar gaan anders maak je het erger dan het al is.

En een goed moment uitzoeken om er over te praten bijvoorbeeld als jullie gaan slapen en samen in bed liggen, of dat hij jou een keer betrapt als je huilt, als hij echt van je houdt en veel om je geeft komt hij heus wel naar jou om te zeggen lieverd waarom huil je, en dan heb je de kans om het uit te leggen, en als hij weer begint te schreeuwen maak je het hem duidelijk, hoe hij zicht gedraagt dat het niet kan...

succes ermee...

[Poesycat]

Origineel gepost door touraya
hoi allemaal,

ik vraag bij deze jullie raad en advies bij mijn volgend probleem:
het gaat om mijn man wij zijn nu 1 jaar getrouwd en hebben een pracht van een dochtertje van 2 maanden oud mijn man is een nogal losbannig type hij is ook maar 23 jaar maar goed hij is vaak bij zijn vrienden en blijft tot s'avonds laat bij hen hij geeft mij geen aandacht niet de aandacht dat een man aan zijn vrouw moet schenken hij schreeuwt vaak tegen me al vraag ik hem iets heel normaals en gewoons dan geeft hij ook geen normaal antwoord terug hij moet het schreeuwend en met een harde toon doen hij neemt mij nooit mee ergens heen in dit afelopen jaar dat we getrouwd zijn zijn we maar 1 keertje samen naar de stad geweest en hoed heel snel snel want hij moest weer weg dit doet mij pijn, maar wat mij nog meer pijn doet is dat hij met alle anderen heel vrij en heel spontaan is behalve dan met mij ik vraag hem dan ook vaak joh wat is er toch waarom doe je zo tegen mij danz egt hij dat ik niet te veel moet zeuren en dan haakt hij af zelfs een normaal gesprek kan hij en wil hij niet met mij voeren....ik weet niet meer wat ik zou moeten doen ik hou van hem maar dit doet mij zo ontzettend veel pijn er gaat geen dag voorbij dat ik niet in tranen uitbarst ik ben ook voor hem verhuiste naar waar hij woont een plek waar ik niemand ken behalve zijn famillie en heb mijn famillie kenissen en vrienden voor hem achtergelaten dit vond ik niet erg tot nu ik mij heel erg eenzaam begin te voelen soms vraag ik mij af hoort dit erbij en moet ik het gewoon laten gaan en hem zijn zin geven het komt wel goed..maar dan komt de pijn weer en eenzaamheid ............

hebben jullie misschien tips adviezen en goede raad om hiermee (zonder dat het groter) wordt om te gaan

alvast bedankt....

Hoi Meid,
het beste is met hem erover kunnen praten..
want je dochter wordt het slachtoffer..
en als het niet lukt.
dan zou ik zelf scheiden


Veel sterkte

[peacefull]

IK zou persoonlijk zoals didi-ino echt laten merken dat het mij pijn doet, en niet alsof doen dat hij goed bezig is! Daarvoor hoef je niet tegen hem te roepen of het huis te verlaten, het maak het allemaal alleen maar erger! En dan schuift hij gemakkelijk de fout in jouw schoenen en doet meneer alsof hij niets heeft gedaan!

Laat het hem merken: huil als hij zo tegen je roept, en vraag hem wat je hem kwaad doet? Geloof me als hij jouw zo ziet huilen met echt pijn in je hart zal hij toch even nadenken!

Als hij je dan zo ziet huilen, gaat hij wel stil worden en dan kan je hem alles uitleggen, dat je het niet leuk vind! Dat hij maar eens moet voelen wat jij voelt! Dat je ook wil behandeld worden zoals dat wil!

Praten is de enige oplossing in een huwelijk! Jullie moeten echt véél praten!

Wat je ook kan doen: organiseer een romantisch etentje thuis, met kaarjes en draag een sexy kleedje, als hij thuis komt en vraagt waarom: zeg hem dat je eens goed wil praten in een gezellige sfeer zonder dat er ruzie van moet komen! Hij zal op dat moment niet kunnen roepen omdat hij ziet dat je zovéél moeite voor hem hebt gedaan!

Alvast enkele tips, een huwelijk lijkt me alleszins niet zo gemakkelijk in de praktijk, maar denk niet meteen aan scheiden, je moet er alles voor doen om je huwelijk te redden!

Véél succes zuster!

[touraya]

hoi allemaal,

bedankt voor al jullie tips en advies ik heb er echt veel aan
ik doe echt mijn uitserste best om mijn huwelijk te laten slagen
scheiden is wel het laatste waar ik aan wil denken
het gaat wel goed af en toe zijn er dan van die vreslijke vonken
ik kan veel slikken maar ik voel mij soms heel erg eenzaam
ik hoop op het allerbeste en laat alles aan ALLAH hij heeft alles in zijn handen
ik loop nu ook bij een maatschappelijk werkester en die geeft mij tips

gegroet allemaal

[Miss9]

Origineel gepost door touraya
hoi allemaal,

bedankt voor al jullie tips en advies ik heb er echt veel aan
ik doe echt mijn uitserste best om mijn huwelijk te laten slagen
scheiden is wel het laatste waar ik aan wil denken
het gaat wel goed af en toe zijn er dan van die vreslijke vonken
ik kan veel slikken maar ik voel mij soms heel erg eenzaam
ik hoop op het allerbeste en laat alles aan ALLAH hij heeft alles in zijn handen
ik loop nu ook bij een maatschappelijk werkester en die geeft mij tips

gegroet allemaal

succes!

[Perez]

Origineel gepost door mereyem
sallam alaykoem allen


peacefull
ik zou dat ni doen van da sexy gedoe,wie weet zit dezeman met frustraties ,dan is het toch niet geschikt om sexy te gaan doen.
ik zou hem gewoon een zeer lange brief schrijven en in zijn zak steken,dat ie het maar allemaal leest zonder dat je erbij bent....

de kans is als je gaat huilen,dat ie dan gaat vinden dat je je aanstelt,verschillende mannen hebben al zo gereageerd.

hij is ook jong...maar jah..dat mag niet de reden zijn waarom hij zich zo gedraagt.
Zet koran op in je huis,zo verjaag je de duivel des huize...en zo gaat hij ook rustig worden.
Koop islamitische boeken,vooral omtrent het huwelijk en opvoeding...

hopelijk komt het goed incha allah,
nooit de moed opgeven,dit is slechts een test.

Ik ben het met Meryem eens. Niet gaan huilen! Hij zal zo weglopen en jou met nog meer pijn achterlaten. Want dan vind hij zeker dat jij je aansteld.

En ik ben inderdaad ook bang dat zo'n 'gezellig' etentje een teleurstelling gaat worden.

Een brief is over het algemeen het meest duidelijk en zakelijk. Precies wat een man nodig heeft.
Stel een ultimatum. Hij moet inzien dat hij bezig is jullie huwelijk kapot te maken. Als hij vind dat jij iets verkeerd doet moet hij dat heel concreet zeggen, zodat je dat kan veranderen. En wil hij zich niet voor jullie huwelijk inzetten, dan houdt het op. Dat is dan zijn keuze.

Sterkte meid. En bid veel tot God. Je bent nooit alleen. God is wel bij je. En Hij ziet je verdriet. Je mag en kan Hem alles vertellen. Als je dat beseft en als je steeds met al je verdriet en pijn (je mag Hem alle kleine 'flut'dingetjes vertellen) naar God toe gaat, zul je je minder eenzaam voelen. En God is ook de enige die je echt kan helpen. Sterkte meid en Gods zegen toegewenst.

[eymens]

Hallo meid,
Wat erg voor je, ik voel echt met je mee.
Ik ben inmiddels 6 jaar getrouwd.
Ik ben vaak heel gelukkig met mijn man maar ik heb ook een tijd gekend dat ik in een zelfde situatie verkeerde.

Je bent zelf denk ik dan ook gevoeliger voor dingen wanneer je net bevallen bent, huilt vaker, zeurt vaker en trekt je vaak van alles wat aan.
Een man verandert vaak ook met de komst van een baby.
Misschien voelt hij zich onzeker, ik weet het niet.

Maar ook wanneer ik huilbuien had troosde hij me in die tijd niet en zij zoiets als waarom huil je nou weer?
Ik werd echt helemaal gek, ik dacht er zelfs constant aan om te scheiden terwijl ik zoveel van hem hield maar de pijn mij gewoon verscheurde.
Ik heb na weken besloten om naar marokko te gaan naar mijn zus om na te denken wat ik wilde, hij moest wel meestemmen.

Toen ik terug kwam was het niet meteen perfect, maar ik stond sterker in mijn schoenen en wist precies wat mij dwars zat en wat absoluut anders moest. Ik trok me al zijn fouten zoals afwezigheid enz niet meer zo erg aan.

Ik heb het juiste moment afgewacht en hem toen heel lang met hem gepraat.
Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat het anders moest, ik deed niet meer teveel mijn best om hem te vermaken en liet ook duidelijk weten dat ik ook zonder hem zou kunnen leven al deed mij dat pijn.

Een paar dagen daarna wilde hij zelf praten en bood me zijn excuses aan en zij dat hij niet wist wat hem de laatste tijd mankeerde en dat hij absoluut niet zonder mij verder wil.


Ik denk dus dat je niet moet overhaasten in dingen, in die tijd dacht ik dat ik er niet meer uit zou komen maar het is toch goed gekomen en je leert elkaar alleen nog meer te waarderen.

Kan het zijn dat hem iets dwars zit, vraag dat even, maar ga niet voortdurend zeuren, dat zal je niet helpen.


En als ik jou was zou ik het dan gewoon even afwachten.
Concentreer je lekker op jezelf, geniet van de baby, wordt weer gelukkig, ook al is hij er niet voor je.
Ik denk dat dat vaak ook heel veel verschil maakt, als jij gelukkig bent zal hij dat zien en zal hij weer vaker thuis willen zijn.

Als iemand je constant laat weten dat je niets goeds doet en klaagt over dat je er zo weinig bent dan is dat voor zo'n man alleen maar reden om nog vaker weg te blijven zodat hij je niet kan horen zeuren.

Dus als ik jou was zou ik jezelf eerst weer terug vinden, als je niet met hem kan praten schrijf dan je gevoelens op papier, dat kan opluchten.
Hou op met gepieker en dan zal hij denk ik vanzelf met je willen praten.
let wel op dat je niet meteen alles wilt bespreken wat hij fout doet maar zeg liever dat je het niet leuk vind dat jullie niet meer met elkaar kunnen opschieten.
Val hem dus niet aan, maar zoek samen naar een oplossing.

Het zou stom zijn om het op te geven maar je moet ook weer niet alles pikken, dat is wat juist veel vrouwen fout doen, want de ene man waardeert het als je alles voor hem over hebt en weer een ander gaat over je heen lopen.


Gun het wat tijd, en natuurlijk moet je er leuk uit zien voor je man, ik vind dat geen slecht idee, al is dat natuurlijk niet meteen de oplossing.
Maak je leuk op, bereid een lekkere maaltijd voor en als hij afstandelijk doet moet je niet gaan zeuren maar moet je je het niet aantrekken en positief blijven. Roep dan zoiets als, morgen beter.

Niemand heeft ooit gezegd dat het huwelijk altijd even makkelijk is, soms moet je iets van je trots opzij doen.

Zo zou ik het in ieder geval aanpakken.
Een huwelijk is bij iedereen weer anders, omdat iedereen weer anders is maar insjahallah komt alles goed.




Heel veel sterkte toegewenst.

Samira

[luxe]

het is de leeftijd jij zegt het al hij is 23,het enige wat je moet doen is hem gewoon laten gaan,er komt wel tijd dat hij meer aandacht aan jou gaat besteden, en moet hem niet tegen spreken of ruzie maken wees lief tegen hem dan merkt hij het van zelf denk ik, je moet gewoon doen wat hij zegt en naar hem luisteren jullie zijn pas een jaar getrouwd,
hij moet een beetje aan wennen, wanneeer je alleen maar lief tegen hem doet dan gaat hij van zelf nadenken, dAT heb ik ook met me vriendin, ik ga ook met haar trouwen ik schreeuw af en toe ook tegen haar, maar zij blijft lief doen, denk ikook bij me zelf van zij is lief tegen mij waarom ben ik dat niet, dan bied ik van zelf me excusses aanhaar, misschien doet hij dat ook, je moet niet gaan scheiden wat sommige mensen zeggen, dat is niet de oplossing of weggaan.
ik hoop dat het goed komt

succes meid,

[Romaissa405]

Origineel gepost door touraya
hoi allemaal,

ik vraag bij deze jullie raad en advies bij mijn volgend probleem:
het gaat om mijn man wij zijn nu 1 jaar getrouwd en hebben een pracht van een dochtertje van 2 maanden oud mijn man is een nogal losbannig type hij is ook maar 23 jaar maar goed hij is vaak bij zijn vrienden en blijft tot s'avonds laat bij hen hij geeft mij geen aandacht niet de aandacht dat een man aan zijn vrouw moet schenken hij schreeuwt vaak tegen me al vraag ik hem iets heel normaals en gewoons dan geeft hij ook geen normaal antwoord terug hij moet het schreeuwend en met een harde toon doen hij neemt mij nooit mee ergens heen in dit afelopen jaar dat we getrouwd zijn zijn we maar 1 keertje samen naar de stad geweest en hoed heel snel snel want hij moest weer weg dit doet mij pijn, maar wat mij nog meer pijn doet is dat hij met alle anderen heel vrij en heel spontaan is behalve dan met mij ik vraag hem dan ook vaak joh wat is er toch waarom doe je zo tegen mij danz egt hij dat ik niet te veel moet zeuren en dan haakt hij af zelfs een normaal gesprek kan hij en wil hij niet met mij voeren....ik weet niet meer wat ik zou moeten doen ik hou van hem maar dit doet mij zo ontzettend veel pijn er gaat geen dag voorbij dat ik niet in tranen uitbarst ik ben ook voor hem verhuiste naar waar hij woont een plek waar ik niemand ken behalve zijn famillie en heb mijn famillie kenissen en vrienden voor hem achtergelaten dit vond ik niet erg tot nu ik mij heel erg eenzaam begin te voelen soms vraag ik mij af hoort dit erbij en moet ik het gewoon laten gaan en hem zijn zin geven het komt wel goed..maar dan komt de pijn weer en eenzaamheid ............

hebben jullie misschien tips adviezen en goede raad om hiermee (zonder dat het groter) wordt om te gaan

alvast bedankt....

Ga scheiden beter voor jou, dit heb je echt niet verdient. Ik vind namelijk dat een man zijn vrouw met respect moet behandelen, en zo te lezen is dat bij jou niet het geval. Wellicht moet je hem ook aandoen wat hij jou aandoet, kijken hoe hij dan zal reageren. Om te beginnen zou ik ook veel met mijn vriendinnen omgaan en zo nu en dan naar een Cabarey gaan. Ga lekker genieten van je leven, ik vind het echt zonde dat hij je leven al op zo'n jonge leeftijd moet verpesten.
Ik hoop dat je wat hebt aan dit advies.

In ieder geval succes meid!!!!!

[romaisah]

Origineel gepost door Romaissa405
Ga scheiden beter voor jou, dit heb je echt niet verdient. Ik vind namelijk dat een man zijn vrouw met respect moet behandelen, en zo te lezen is dat bij jou niet het geval. Wellicht moet je hem ook aandoen wat hij jou aandoet, kijken hoe hij dan zal reageren. Om te beginnen zou ik ook veel met mijn vriendinnen omgaan en zo nu en dan naar een Cabarey gaan. Ga lekker genieten van je leven, ik vind het echt zonde dat hij je leven al op zo'n jonge leeftijd moet verpesten.
Ik hoop dat je wat hebt aan dit advies.

In ieder geval succes meid!!!!!

Sorry sorry sorry

Maar wat is dat nou voor een advies dat jij haar geeft scheiden, naar een cabarey gaan. Alsof haar man haar meer gaat respecteren als ze naar een cabarey gaat, en scheiden is al helemaal geen oplossing.


Beste Touriya
Richt je op je dochter en geef haar alle aandacht dat ze nodig heeft, laat haar absoluut niet merken dat jij je ongelukkig voelt. En wat betreft je man probeer hem duidelijk te maken waar je mee zit en het is inderdaad ook de leeftijd, hij is pas 23 jaar en wij vrouwen zijn gewoon veel eerder volwassen als de mannen ik weet bijna zeker dat het allemaal nog wel goed komt inshAllah.

Allah m3ek.