Mooiii
Jou verhalen zijn allemaal mooi.
xx Nieuwe Fan
Ik lees en reageer...♥
Ik ben een stille lezer...♥
Mooiii
Jou verhalen zijn allemaal mooi.
xx Nieuwe Fan
Moe.
Up, je kan mooi schrijven!
Welkom en bedankt.Geplaatst door Passie_B
Wauw, ga gauw verder!
Welkom, bedankt.nieuwe fan erbij
prachtigg
ga gauw verder
WElkom, heel snel.Up lieverd ga snel veder
Bedankt, je laat me blozen. Dat is echt een leuk compliment. WelkomMooiii
Jou verhalen zijn allemaal mooi.
xx Nieuwe Fan
Bedankt, welkom!..
Welkom.
Bedankt lieverd. Je bent echt geweldig, fijn je weer er bij te hebben.Hee zina,,
Dit verhaal is vanaf het begin al geweldig!!
I love it
Ga snel door.
Gewoon tbarkallah.
XX,
Haha, bedankt lieverd. Welkom weer.ben r weerup moet ng beginnen maar heb geen tijd dus uuup weet dat t weer parchtig is
Welkom dames.
Allemaal bedankt voor het uppen. Vervolg komt Insha'Allah zo er aan.
Bedankt lieverd.
Welkom lieverd.
Heej, lieverd.
Welkom>
Finding work in a dark City..
Snel trok ik mijn prachtige, zwarte laarzen aan. Met een irritant geluid van mijn hakken liep ik richting de spiegel. Ik bekeek mezelf en zag dat mijn wilde krullen zich verspreid hadden.
Faisal vond dat het mij altijd zeer mooi stond. Snel trok ik mijn bloesje omhoog, want je zag wat inkijk. Tevreden met hoe ik eruit zag, ging ik richting Faisal om hem gedag te zeggen. Hij zat te bijten op een pen terwijl hij zat na te denken. Ik vond dat altijd hartstikke smerig, maar hij trok zich daar nooit wat van aan. Ik probeerde hem voor te stellen met een pak en meteen verscheen er een speelse glimlach op mijn gezicht. Snel ontwaakte ik mezelf uit mijn dagdroom, want er was geen tijd voor.
'Lieverd, ik ga.' Riep ik snel bij de deur.
Hij keek op, stond op en kwam richting mij. Hij bekeek me van top tot teen en schudde toen hevig nee.
'Zo ga jij echt niet naar buiten. Trek maar gewoon een trui aan, anders ga je niet.' Hij sloeg zijn armen vastberaden in elkaar.
'Maar...het is warm.' En ik trok een pruillipje en knipperde een aantal keer met mijn wimpers.
Maar het baatte niet, want zijn keuze stond vast. Verslagen liep ik naar de kamer en verwisselde mijn trui.
Geïrriteerd liep ik nu met een gewone trui naar hem toe en liet me voor de tweede keer controleren. Ik haatte het als hij dit deed, maar ik kon toch niet tegen hem in gaan? Ik zou me als een ordinaire vrouw gedragen en dat was ik niet.
'Dat ziet er toch veel beter uit?' Riep hij tevreden.
Ik gaf hem een schijnheilige lach en draaide me om. Maar hij trok me terug en keek me met zijn schijnheilige glimlach aan. Ook al was ik boos, ik vergat het meteen toen hij een spel over me heen gooide en mij gevangen nam in zijn ogen. Ik was te weerloos om te ontsnappen.
'Krijg ik geen kus?' Vroeg hij met een piepstem.
Snel gaf ik hem een nietszeggende kus en opende de deur.
'Niet later dan tien uur weg zijn. Bel me als ik je moet ophalen.' Riep hij me nog streng na.
Ik zwaaide met mijn hand in de lucht en sloot de deur hard achter me dicht. Hij wist niet dat ik werk ging zoeken. Ik denk dat hij dat niet zou willen, want hij had zelf geen werk. Maar zo konden we niet langen verder leven. Ik bleef staan en haalde diep adem. Ik pakte mijn portemonnee en opende het. Ik zag dat ik nog maar zeven euro had. En ik moest ook nog boodschappen doen. Ik moest echt werk vinden, want dit ging niet langer.
'Sarah, eindelijk. Ik dacht dat het uren zou duren.' Hoorde ik Nadia van ver roepen uit haar auto.
Ik zwaaide en liep rustig haar richting op. Ik stapte rustig in en gaf haar de gebruikelijke kussen. Ik deed mijn gordel om en keek voor me uit. Meteen reden we weg op zoek naar werk voor mij.
'Niet bang zijn, we gaan werk voor je zoeken.' En meteen plaatste ze een hand op mijn been.
'Ik hoop het zusje, want ik weet me geen raad meer.' Ik klonk zeer vermoeid.
'Heb je ruzie met Faisal?' Kwam opeens uit het niets.
Ik schrok en keek haar vreemd aan. Om eerlijk te zijn, hadden we zelden ruzie. Het leek allemaal geweldig, maar het was moeilijk. Liefde loste helaas niet alles op, wel een groot deel, maar de rest niet.
'Wat? Het kan toch?' Ze haalde verwaand haar schouders op.
'Dat gaat je niets aan, zusje.' Kwam er bijna sarcastisch uit.
'En bedankt, ik zal je vaker helpen.' Dit kwam er wel zeer sarcastisch uit.
Nadia remde als een gek en ik dacht dat de banden op ontploffen stonden. Gelukkig had ik mijn gordel om. Ze begon als een ontsnapte gek te toeteren. Mijn oren vielen er haast vanaf.
'Kijk toch uit, klootzak.' Riep ze de bestuurder voor ons nog na terwijl ze hem inhaalde
Dit was echt iets waar Nadia een hekel aan had. Ik bekeek haar nu aandachtiger. Door de kilo's make-up zag je amper hoe mooi ze wel niet was met haar prachtige, lange benen. Zij en ik verschilden heel wat in vergelijking met uiterlijk. Zij had stijl haar, ik had krullen, zij zag er wat bleekjes uit en ik had een bruin kleurtje, zij had prachtige dunne lippen, terwijl die van mij hartstikke vol waren. Wat we gelukkig wel gemeen hadden, waren onze ogen. We hadden donkerbruine, grote ogen. En ook al zagen we er niet hetzelfde uit, we voelden elkaar wel aan. We begrepen elkaar en daar was ik zeer blij mee. Ik was haar ook zeer dankbaar voor zulke momenten, waar alles even zwart was voor je ogen. Ze was mijn prachtige, jonge zusje. Een glimlach verscheen, ik was zeer trots op haar en dacht mocht ook wel. Mijn broer, hij schoot me opeens te binnen. Ik had hem een tijdje niet gezien. Ik begon een rood kleurtje te krijgen van schaamte. Ik deed niet eens moeite om hem te zien. Wat vreselijk!
'Hoe gaat het met broertjelief?' Vroeg ik nieuwsgierig.
Haar geïrriteerde bui verminderde en haar slechte humeur gelukkig ook.
'Het gaat goed.' Antwoordde ze droog.
Ik knikte gewoon, meer kon ik ook niet doen.
'Weet je....hij is heel erg ongerust over jou. Je kan altijd bij ons aankloppen. Dat weet je toch?' Merkte ze moe op.
'Dat weet ik, maar Faisal en ik willen het zelf oplossen.' Antwoordde ik broos.
Ze schudde moe van het proberen. Ze kon er niet tegen, dat zag ik. Ik liet dit onderwerp verder hangen.
Ik plaatste mijn hand op de rand van het raam en liet mijn hoofd erop rusten. Rustig keek ik naar buiten en probeerde in de hoofd van al die lachende mensen te kijken. Waren ze echt wel zo blij? Ze zagen er wel zo uit en ik? Ik mocht niet klagen, maar deed dat wel. De bomen werden steeds groter en de bladeren veranderden van groen naar geel. De wind liet zien dat hij er was door tegen de boom aan te slaan. De bladeren verzetten zich, maar geen overwinning voor hun. Ook al waren ze met velen, de wind in z'n eentje was sterker. De sterkste overwint!
'Kom op, je durft het wel.' Steunde ze me.
Ze duwde me naar binnen, terwijl ik tegen sputterde.
'Nee...nee.. ik kan het niet.' Jammerde ik.
'Verman jezelf.' Zei ze rollend met haar ogen.
'Ik blijf liever een vrouw.' Grapte ik.
Mijn ogen vielen op de simpele, blauwe deur. Dit was de juiste deur. Steeds kwam ik steeds dichterbij en steeds kroop mijn maag hoger en hoger. Ik durfde niet, voelde het zweet rollen van mijn hoofd en mijn benen trilden harder dan een wasmachine. Ik was bang voor een teleurstelling. Geen gekke gedachte, toch?
Toen ik net de deur bereikte, kwam de duivel mij zijn hel laten zien. Een helse pijn bereikte mij...
Ik hoop dat jullie het leuk vinden, want ik heb er niet echt heel erg mijn best op gedaan.
Volgende keer meer, eerst even uppen.
Love you all.
Ben je gek geworden?
Het is prachtig.
Ga snel door lieverd.
Spannend. Ik wil weten wat er gebeurd is.
Upp!
-
Hoi!Heej, lieverd.
Welkom>
Bedankt voor het welkom heten
I want more and more and more.
I''m already in love with this story..
-
Het duurde een paar seconden voor ik die snapte
Haha, ik ook.Het duurde een paar seconden voor ik die snapte
Wel goed bedacht.
-
Inderdaad, ik zou er nooit op gekomen zijnHaha, ik ook.
Wel goed bedacht.
