1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    1.698
    25-01-2008

    Verhalenlijn.

    Beste leden,

    Ik ben erg benieuwd naar de creativiteit en fantasie van onze leden, dus leek het me een goed idee om het even op de proef te stellen.

    Voor alle geïnteresseerden, jullie zijn welkom om mee te doen.
    Zo kunnen we elkaar inspireren om een prachtig en sterk verhaal te schrijven.

    Ik zou graag toch enkele regels willen hanteren om het zo geordend mogelijk te houden:

    - Maximaal 15 regels per stuk. (Om de input van ieder lid gelijk te houden)
    - Let zoveel mogelijk op grammatica en ABN.
    - Andere taal mag, maar zet er een vertaling tussen haakjes bij, zodat het voor iedereen te begrijpen is.
    - Gebruik de juiste interpunctie.
    - Wees pro-actief om dubbele stukken in het verhaal te voorkomen.(Let goed op de reacties die al geplaatst zijn)

    De bedoeling is dat iedereen participatie heeft in het verhaal.
    Ik zal vervolgens de beste stukken in het verhaal plaatsen en ordenen.

    Het verhaal is dan door jullie geschreven.



    Intro door Mvr_Saaaana:



    Zoete bloedstrepen!

    Het gevecht was in een strijd, hij verloor. Gevangen in zijn kus. Een kus die geschiedenis schreef. Een eenvoudig doel, terwijl het verlangen te groot was. Mijn blik stond gevaarlijk en mijn lippen kil.
    Bloed op de grond, bloed op de muren, het bloed zo zwart als gif Een glimmend mes als oorzaak. -‘Verlos hem van zijn lijden!’ schreeuwde de duivel in me. Ik hield mijn adem in. –‘Pijnig een kwel hem!’

    Ik was vervloekt!

    Voorzichtig drukte ik het mes dreigend tegen zijn huid. –‘Doe het niet!’ smeekt hij me –‘Geef me een tweede kans!’ Ik schudde met mijn hoofd –‘Het is te laat!’ Ik gunde hem een langzame en pijnlijke dood toe.
    Ik sloot mijn ogen.. ik nam een diepe zucht.. ik was er klaar voor. En dit zonder gevoel.

    Het lied was gezongen. Het bloed was zoet en de tranen bevroren.

    Een volmaakte huid omringt door een rode gloed. Het hart schreeuwde, bang voor de stilte, bang om te sterven.
    Het leven sleet, het hart stopte. Zo intiem dichtbij, maar toch zo riskant..
    De schrik nam de hoofdrol in zijn hart. De zon, verdwenen achter een donkere wolk. Verlost van een ziekelijke drang.



    Dit allemaal verleidt door woorden. Woorden van een verboden liefde.



    Tweede stuk door Ongelooflijk:


    Stil staar ik voor me uit denkend aan deze 4 afgelopen jaren. De tranen vallen weer langzaam over me wangen heen.. Ik heb de afgelopen 4 jaar zoveel gehuild, zoveel tranen gelaten...nooit raken ze op.

    Me lach verbergt de pijn, de woede en het onbegrip
    Ik geniet van de momenten die zo stil zijn, maar nooit zo lang duren
    Ik denk wat er dan nog verder op het pad zal gaan komen
    Het is vaak een schijn van de werkelijkheid.

    Zachtjes wrijf ik over me oog die verschrikkelijk veel pijn doet. Weer heeft hij me geslagen.. terwijl hij mij gisteren nog voor de zoveelste keer heeft beloofd om het nooit meer te doen.
    Beloftes zijn helemaal niks waard bij hem. Hij zoekt een reden om mij weer te slaan, om mij weer pijn te doen. En het lukt hem elke keer weer...

    Het begon allemaal 4 jaar geleden na ons huwelijksreis. Ik was het gelukkigste meisje van de wereld. Ik was zo gelukkig, dat ik alles om me heen vergeten was.
    Ik weet nog precies hoe ik hem heb leren kennen.

    22 juli 2002, een mooie zomerdag.


    Ik zat met een vriendin en met me zusje op het gras in een parkje. We waren gezellig aan het picknicken. Het was heel leuk met z'n drieën, totdat een groepje jongens ons lastig vielen.
    Hij.. die met z'n vrienden tegenover ons zat, hadden heel de tijd oogcontact..maar niemand die het doorhad.
    De groepje jongens liepen ons kant op en kwamen naast ons zitten, zonder te vragen. Ze begonnen een gesprekje en vroegen ons van de raarste dingen. Wij vroegen ze beleefd om op te staan en ergens anders te gaan zitten.. maar dat wouden ze niet. Nou dan niet dachten wij. Dan staan wij toch lekker op, geen probleem. Op het moment dat we op wouden staan en ons spulletjes mee wouden nemen, werd ik heel hard aan me arm getrokken door 1 van de jongens.
    De jongen dwong me om mee te gaan naar de bosjes, maar dat wou ik niet. ''Laat me los'' schreeuwde ik. Hij.. de jongen waarmee ik oogcontact had, zag alles gebeuren en kwam ons richting op lopen samen met z'n vriend achter hem aan.
    ''Laat haar los, wat is jouw probleem?'' zei hij serieus en met een boze blik. De jongen liet me meteen los en deed een stapje naar achteren. Hij.. waarmee ik oogcontact had was lang en breed, vandaar dat die jongen bang werd. Het groepje liep met z'n drieën het parkje uit zonder om te kijken. ''Gaat het?'' vroeg hij me lief en met een glimlach.. ''Jaa, het gaat'' zei ik stotterend. Ik was geschrokken maar tegelijk ook blij. Hij kwam voor me op, zo lief. En die glimlach, zo mooi.. ik was meteen verkocht die dag. Hij vroeg om me nummer nadat we een kort gesprekje hadden gehad en gaf het hem. Ik had een goed gevoel bij hem.. ik was verliefd geworden op hem. Nog nooit was ik verliefd geweest en nog nooit had ik contact met een jongen.
    Tot die dag.. tot die mooie zomerdag ........



    Jullie beginnen met de vervolg van het tweede stuk van het verhaal en ieder mag zijn/haar inbreng erin gooien. Denk daarbij aan het onderwerp en moraal van het verhaal. Best geschreven stuk wordt het vervolg van het tweede stukje.

    Laten we er ook rekening mee houden dat het niet te poëtisch wordt. Laat het wel een goed verhaal blijven. Sommige stukken kunnen poëtisch zijn. Maar het moet wel het structuur van een verhaal bevatten.

    Derde stuk door Riffie_T.


    Hahahahah!! Laat me niet lachen! Jij heks!', zegt hij hard op een misselijkmakende toon terwijl hij aan de andere kant van onze huiskamer staat en me een vieze blik geeft. Ik hoor een echo die zijn afschuwelijke stem weerkaatst. Ik begrijp niet hoe hij in zo'n korte tijd tot zo'n vreselijk monster is veranderd. Toch had hij me niet helemaal afgeschrikt. Integendeel. In deze zwarte nacht bruiste ik van energie. Als hij dacht dat ik een zielig meisje was die zijn orders zonder pardon opvolgde had hij het mis! 'Ik haat je! Je bent een gewetenloos monster. Ken je geen schaamte? Hoe durf je aan mij je gezicht te tonen? Je walgelijke gezicht dat lijkt op die van Iblies!', schreeuwde ik kwaad. Hij had me nog nooit zo kwaad gemaakt. Nee, ik was niet kwaad. Ik was woedend! Het voelde alsof de stoom uit mijn oren spuwde. Hij lachte harder en harder. Ik werd er gek van. Zijn lach leek me te achtervolgen in mijn hoofd. Ik omsloot mijn oren met mijn handen en zakte krachtenloos door mijn benen. Ik had geen controle meer over mezelf. Alles om me heen draaide en hoorde zijn lach. Ik wilde rennen. Vluchten..
    Tevergeefs. Ik werd meegesleurd in een draaikolk en het enige wat ik hoorde was het oorverdovende geluid van de echo.

    Bezweet werd ik met een schok wakker. Safi, niets aan de hand. Het was maar een droom. Met die woorden suste ik mezelf. Ik merkte zijn gesnurk uit de woonkamer op. Het leek oorverdovend. Ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen eromheen. Ik haat je. Er zijn gewoon geen woorden die uitdrukken hoe erg ik je haat. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik wens dat je mijn leven voorgoed verlaat. De tranen vloeiden uit mijn ogen. Toch voelde ik iets aparts. De droom had me sterker gemaakt. En even, heel even maar, voelde ik dat ik zou winnen. Met geduld en met Allah aan mijn zij, zal ik hem op een dag genadeloos pijnigen en overwinnen.
    Dood of levend..



    Ik zie jullie creativiteit met smart tegemoet.

    Groet,

    Encryption.

  2. #2
    Hemels licht

    Reacties
    987
    18-01-2010

    Ik ben de eerste!

    Hier komt ie dan...

    Daar, diep in de holte van de nacht, een schim. Hij, die mij altijd weet te vinden. Als een schaduw, als een zuchtje wind dat om me heen blijft cirkelen. Nergens kan ik heen zonder hem op mijn kielzog achterna te hebben. Zijn vage omtrekken branden op mijn netvlies, staan diep in mijn hersens gegrift. Alle lijnen van zijn harde, scherpe gezicht, in het maanverlichte steeg blijven me achtervolgen. Hoe hard ik hem ook probeer te ontglippen, hij weet me altijd weer vast te pakken en me te verpulveren in duizend stukken.
    Zijn ogen die schitterde in de duisternis, zijn kwaadheid was haast tastbaar.
    Mijn angst verdween, de duisternis trok zich dieper in me, mijn hersens schakelde zich uit.
    Terwijl hij rustig naar me toe liep, sloot ik mijn ogen.
    Dit was mijn einde. De laatste adem teug dat ik neem, laat zijn gezicht verschijnen. Het gezicht dat me, in welk situatie dan ook, kan laten lachen. Ook nu, mijn lippen verbreden zich, terwijl ik dieper en dieper word meegevoerd in de donker put.

    Follow the wind


  3. #3
    Luz, amor y vida.

    Reacties
    6.908
    12-01-2006

    MVC Premium MVC Premium
    Wat een opkomst..

  4. #4
    Semanticus

    Reacties
    1.808
    10-01-2008

    Vooruit, ik zal ook maar iets plaatsen.

    Het moet een inleiding zijn, niet waar? Moeilijk...
    'Juf... U bent in de vorige eeuw geboren, toch?'

  5. #5
    Semanticus

    Reacties
    1.808
    10-01-2008

    Oke, crappy stuk. Ik schrijf beter, maar goed...

    ______


    Sommige druppels droogden uit, anderen bleven altijd bestaan om je te herinneren.
    Je mijdt spiegels, je mijdt het water en je mijdt de lucht. De wereld om je heen bestaat niet meer omdat die niet meer is zoals die was. Alles om je verandert, jij blijft stilstaan op één plek en gaat niet vooruit noch achteruit. Leven is een soort mechanisme geworden omdat je longen voor je blijven ademen, terwijl de fut (en de wil) om te leven niet meer bestaat. Het stof waait op onder je voeten, de weg leidt nergens naar toe en ergens in de oneindige afgrond, spiraal je neer en neer zonder hulp in de vorm van materie om je eraan vast te klauwen. Afgronden brengen geen geluiden voort, dus de echo’s van je hulpkreten verdwijnen in de lege ruimte. En ergens in die val, die hulpeloze toestand waar iedereen om je beweegt en jij steeds dieper valt in de afgrond, vraag je je af: hoe kan ik stilstaan als ik zink?
    'Juf... U bent in de vorige eeuw geboren, toch?'

  6. #6
    MVC Lid

    Reacties
    5
    04-04-2010

    ligt vast aan mij, maar het lijken meer gedichten
    Oud lid in nieuw jasje

  7. #7
    Semanticus

    Reacties
    1.808
    10-01-2008

    ^Dan valt het onder proza...
    'Juf... U bent in de vorige eeuw geboren, toch?'

  8. #8
    MVC Lid

    Reacties
    5
    04-04-2010

    Citaat Geplaatst door AHfilterkoffie Bekijk reactie
    ^Dan valt het onder proza...


    inderdaad. Is niet negatief hoor. Verre van, want ik doe het jullie niet na.
    Oud lid in nieuw jasje

  9. #9
    Hemels licht

    Reacties
    987
    18-01-2010

    Hahaha, bedankt voor je compliment.

    AHfilterkoffie, erg leuk en orgineel! Mijn complimenten.

    Follow the wind


  10. #10
    MVC Premium

    Reacties
    3.181
    14-02-2006

    MVC Premium MVC Premium

    Verdronken, verdronken in de duisternis. Zonder het te weten werd ik meegezogen. Mysterie is het begin maar tevens ook het einde.

    De duisternis is er zoals het er al altijd is geweest, niks en niemand kan het ontlopen. Geheimen zijn te vinden hier, het ontrafelen ervan is onze eerste prioriteit. Niemand weet naar waar dit pad leid, maar toch betreden we hem zonder angst.

    Angst komt uiteindelijk, maar niet tijdens het begin van ons nieuwe levenspad. Een pad die eenieder beginnen kan.


    Dit is mijn stukje, niet perfect maar hopelijk kan die ermee door


  11. #11
    ...!

    Reacties
    517
    15-02-2006

    MVC Premium MVC Premium
    hahaha die had ik gewoon zin om te plaatsen... niet echt een intro, maar ja heb het geschreven en moet het ergens gebruiken toch? hehe

    Wauw meiden, die van jullie zijn echt mooi... Echt petje af!

    ...Read it... Like it... Love it...

    Live and let Live


  12. #12
    Subliem.

    Reacties
    5.133
    17-02-2007

    Een aanmoedigende húppa voor onze schrijfsters.

    Always wondering how..


  13. #13
    MVC Lid

    Reacties
    1.698
    25-01-2008

    Heel mooi dames. Ik lees met volle enthousiasme. Ik zie prachtige stukken ertussen. Ik zal z.s.m mijn keuze maken wat betreft de intro. Even kijken of er nog meer belangstellende zijn zodat we deze topic een topper kunnen maken.

  14. #14
    Subliem.

    Reacties
    5.133
    17-02-2007

    Citaat Geplaatst door Encryption Bekijk reactie
    Heel mooi dames. Ik lees met volle enthousiasme. Ik zie prachtige stukken ertussen. Ik zal z.s.m mijn keuze maken wat betreft de intro. Even kijken of er nog meer belangstellende zijn zodat we deze topic een topper kunnen maken.
    Het is me net als de 'bliksem', even nadruk opleggen, opgevallen dat je zelf geen intro hebt geplaatst..

    Always wondering how..


  15. #15
    MVC Premium

    Reacties
    3.181
    14-02-2006

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door Miss_Tahmiina Bekijk reactie
    Het is me net als de 'bliksem', even nadruk opleggen, opgevallen dat je zelf geen intro hebt geplaatst..
    Ga jij ook maar een intro plaatsen!