Ik heb een stuk om mijn laptop gevonden! Van een tijdje geleden, maar niets ermee gedaan omdat ik geen inspiratie had. Dit is het kleine stukje:
---
Sara zegt: ‘Wacht niet op mij.’
Ze luistert naar het gedender van zijn voeten.
Adam schaamt zich. Hij buigt zich over zijn knieën heen en probeert adem te halen. Was het een voldoening om stikkend te sterven?
Lafaard. Dat fluisteren de venijnige tranen als ze op de grond kletsen. Adam luistert er naar. Sara heeft niet kunnen zeggen wat gezegd moest worden omdat een grote macht van het heelal dat verhinderde. Maar de tranen zijn als naalden die de waarheid in zijn huid steken. Adam ondergaat de pijn als een martelaar. Hij gelooft dat hij het verdient.
Sarah staart naar de plek waar Adam zich heeft verscholen. De heggen steken hoog op en de zon schijnt er met kiertjes door heen.
---
'Juf... U bent in de vorige eeuw geboren, toch?'
Amora, ik vond jouw stuk wat hebben. Misschien omdat het een soort climax heeft en op het einde vind het ik het mooi rijmen...
@ Tahmina & Sana, give me a break! Jullie kunnen schrijven, niet quasi verlegen doen : P Hup, schrijven jullie.
'Juf... U bent in de vorige eeuw geboren, toch?'