1. #1
    klein wondertje

    Reacties
    683
    07-04-2009

    Wie wil haar bevallingsverhaal met ons delen??

    Salaam meiden,

    Ben erg benieuwd naar hoe de bevallingen bij jullie zijn begonnen en verlopen?

    al vast bedankt voor de gene die dat met ons wil delen.


    Liefs Reweda

  2. #2
    utrechhtttt

    Reacties
    6.530
    02-10-2008

    1 ste keer in maart 2007

    mijn water brak 1 uur snachts
    het spoot als een gek alle kanten op
    de eerste 16 uur viel wel mee

    vond de weeen maar een lachertje en snapte niet waar iedereen zich druk om maakte

    tot opeens de egte weeen begonnen!
    kreeg de volgende nacht om 1 uur een prikje om te slapen.

    werd 2 uur later wakker
    de pijn was ondragelijk
    en was maar op 3 centimeter.

    ging in bad maar dat was niet uit te houden
    en de water werd veel te snel helemaal vies.

    ik heb die hele nacht zware weeen zitten opvangen
    en ik moet eerlijk toegeven
    dat ik gek werd van de pijn

    ik smeekte om een keizersnee
    of pijn bestrijding

    die ochtend om 8 uut zat ik maar op 6 cm
    en de weeen werden zwakker

    ze gingen vergaderen
    en ik raakte steeds meer in paniek.

    ik kreeg 1 prikje om de ween weer op te wekken,

    toen die begon te werken
    begon de pijn weer opnieuw
    en ik was niet meer aanspreekbaar

    paar uur later weer was ik maar 1 cm
    opgeschoten
    ze gingen weer ff weg om te bespreken wat ze met me moesten

    maar ik kon al niet meer
    ik begon te persen op 7 cm

    mijn moeder ging ze roepen
    ik begon als een gek te persen bij elke wee

    maar na anderhalf uur was ik niks opgeschoten

    ik kon me herinneren dat ik op
    die programma groeten uit de rimboe zag
    dat een vrouw hurkend ging bevallen

    dus ik vroeg ze om een baarkruk
    zodra ik erop zat
    begon ik weer met persen

    ik vergeet dat nooit meer
    elke keer als het hoofdje op het punt stond eruit te komen
    werd ik bang
    omdat ik het gevoel had dat alles ging scheuren

    tot de gynecoloog boos om me werd
    dat als ik gauw niet beter me best zou doen

    de babie zou sterven

    ik werd bang en heb toen maar door gezet

    eindelijk werd de babie geboren
    en ik scheurde in plaats van naar beneden
    naar boven toe.



    2 de keer 2008

    mijn water brak weer presies om 1 uur snachts zoals met de eerste

    ik had geleerd van me eerste bevalling
    dat ik niet in paniek moest raken
    en alles zijn gangetje moest laten gaan
    en de weeen hun gang te laten

    doordat ik me ontspannde merkte ik dat alles
    vlotter ging ondanks dat de pijn het zelfde was

    helaas had ik die dag geen btg
    en me man ook niet.

    ik wekte me man
    maar die had geen zin om op te staan

    de pijn werd ondragelijk

    ik vroeg hem weer op te staan
    maar het wou niet baten
    hij bleef gewoon door slapen


    heb een douche genomen
    mijn tas gepakt
    en ben 20 km gaan rijden naar de ziekenhuis
    helemaal alleen.

    toen ik daar aankwam
    onderzochten ze me
    en ik had al 4 cm ontsluiting

    2.5 uur later

    **ondertussen was me man opgehaald door mijn broer
    en had hij ook de ziekenhuis bereikt
    het laatste half uurtje werd wel een beetje zwaar
    omdat ik al die tijd geen kick had gegeven

    hahah hij zei dat ik neit zo kinderachtig moest doen en dat hij weg wilde
    gaan
    en hem het parkeer kaartje moest geven

    terwijl ik op het punt sta te persen

    na half uurtje persen van dat moment was de kleine geboren



    nu nog wachten hoe deze bevalling zal gaan verlopen

    (ga dit keer lekker alleen haaha)

  3. #3
    loving my life

    Reacties
    9.182
    05-06-2009

    pfffffffffffffffffffffff

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    5.335
    07-10-2007

    Citaat Geplaatst door koekje21 Bekijk reactie
    1 ste keer in maart 2007

    mijn water brak 1 uur snachts
    het spoot als een gek alle kanten op
    de eerste 16 uur viel wel mee

    vond de weeen maar een lachertje en snapte niet waar iedereen zich druk om maakte

    tot opeens de egte weeen begonnen!
    kreeg de volgende nacht om 1 uur een prikje om te slapen.

    werd 2 uur later wakker
    de pijn was ondragelijk
    en was maar op 3 centimeter.

    ging in bad maar dat was niet uit te houden
    en de water werd veel te snel helemaal vies.

    ik heb die hele nacht zware weeen zitten opvangen
    en ik moet eerlijk toegeven
    dat ik gek werd van de pijn

    ik smeekte om een keizersnee
    of pijn bestrijding

    die ochtend om 8 uut zat ik maar op 6 cm
    en de weeen werden zwakker

    ze gingen vergaderen
    en ik raakte steeds meer in paniek.

    ik kreeg 1 prikje om de ween weer op te wekken,

    toen die begon te werken
    begon de pijn weer opnieuw
    en ik was niet meer aanspreekbaar

    paar uur later weer was ik maar 1 cm
    opgeschoten
    ze gingen weer ff weg om te bespreken wat ze met me moesten

    maar ik kon al niet meer
    ik begon te persen op 7 cm

    mijn moeder ging ze roepen
    ik begon als een gek te persen bij elke wee

    maar na anderhalf uur was ik niks opgeschoten

    ik kon me herinneren dat ik op
    die programma groeten uit de rimboe zag
    dat een vrouw hurkend ging bevallen

    dus ik vroeg ze om een baarkruk
    zodra ik erop zat
    begon ik weer met persen

    ik vergeet dat nooit meer
    elke keer als het hoofdje op het punt stond eruit te komen
    werd ik bang
    omdat ik het gevoel had dat alles ging scheuren

    tot de gynecoloog boos om me werd
    dat als ik gauw niet beter me best zou doen

    de babie zou sterven

    ik werd bang en heb toen maar door gezet

    eindelijk werd de babie geboren
    en ik scheurde in plaats van naar beneden
    naar boven toe.



    2 de keer 2008

    mijn water brak weer presies om 1 uur snachts zoals met de eerste

    ik had geleerd van me eerste bevalling
    dat ik niet in paniek moest raken
    en alles zijn gangetje moest laten gaan
    en de weeen hun gang te laten

    doordat ik me ontspannde merkte ik dat alles
    vlotter ging ondanks dat de pijn het zelfde was

    helaas had ik die dag geen btg
    en me man ook niet.

    ik wekte me man
    maar die had geen zin om op te staan

    de pijn werd ondragelijk

    ik vroeg hem weer op te staan
    maar het wou niet baten
    hij bleef gewoon door slapen


    heb een douche genomen
    mijn tas gepakt
    en ben 20 km gaan rijden naar de ziekenhuis
    helemaal alleen.

    toen ik daar aankwam
    onderzochten ze me
    en ik had al 4 cm ontsluiting

    3 uur later was de kleine geboren


    nu nog wachten hoe deze bevalling zal gaan verlopen


    ik ben boos op jou man dat hij niet wakker wilde worden en niet met je mee is gegaan

  5. #5
    MVC Premium

    Reacties
    3.833
    13-06-2004

    MVC Premium MVC Premium
    Om 10 uur savonds braken mijn vliezen. Eerder had ik wel af en toe harde buiken maar dat viel wel mee en ik was gewoon nog buiten met mn nichtje aan het spelen.

    Toen mijn vliezen braken kwam er niet zo veel water uit steeds een klein beetje als een lekkende kraan. Mijn zusje was toevallig bij me en die zei nee dat zijn je vliezen neit want ik heb van andere zus gehoord dat het dan als een hard lopende kraan meot gaan. Ik twijfelde dus ook. Maar toen er steeds weer water uit kwam wist ik het zeker en het water was een beetje bruinig dus ik belde de verloskundige.

    De verloskundige arriveerde 5 minuten later en ging kijken. Ze dacht dat de baby had gepoept in het vruchtwater dus belde naar het ziekenhuis voor een plek.

    Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis ging alles nog goed. Had hele lichte weeen. Pas om 2 uur snachts begonnen de heftigere weeen. het werd steeds erger.

    Ik vond het zoo pijnlijk op dat moment. elke wee dacht ikNee hee daar istie weer en was blij dat ie weer weg was maar toen dacht ik alweer aan de volgende. verloskundige ging kijken en ik had al 4 cm. ontsluiting. Zo ging het weer verder mijn man werd gek van mij hij viel steeds in slaap naast me terwijl ik pijn aan het lijden was. Elke wee riep ik hem dat ie most komen want ik moest hem bijten of knijoen in zn hand. Hij mocht niet tegen mij praten. Ik was zooo boos op hem.

    Later kwam de verloskundige terug en ik had 7 cm. daarna ging ze weg en ik voelde persdrang maar moest nog nie echt meepersen.

    De verloskundige kwam weer en ik had 10 cm. ontsluiten en ze ging mn benen omhoog doen en ik mocht persen. persen begon om 7 uur. Na een aantal keer geperst te hebben dacht ik dat ik het nie meer kon elke keer als het boofdje bijna eruit kwam stopte de perswee en ging ie terug. maar na anderhalf uur persen was hij geboren. Bij elkaar omgeveer 8 uur geduurdt. Ik was een beetje gescheurd en ze ging het naaien terwijl de baby op mn buik lag en ik heb er niks van gevoeld.

    De verloskundige zei dat ik het goed had gedaan voor een eerste keer. Ik heb ook nie om pijnbestrijding gevraagd. Ik meot eerlijk zeggen dat ik daar nie eens aan heb gedacht. Achteraf vond ik het opzich meevallen zo een bevalling.

    Het mooiste moment is natuurlijk de baby gelijk op je buik krijgen! Erg cliche maar waar.

    Hamdulillah dat ik zo een bevalling heb gehad.

  6. #6
    utrechhtttt

    Reacties
    6.530
    02-10-2008

    Citaat Geplaatst door KHouVanA Bekijk reactie
    ik ben boos op jou man dat hij niet wakker wilde worden en niet met je mee is gegaan
    ik ook

  7. #7
    utrechhtttt

    Reacties
    6.530
    02-10-2008

    Citaat Geplaatst door Fatimahh Bekijk reactie

    De verloskundige zei dat ik het goed had gedaan voor een eerste keer. Ik heb ook nie om pijnbestrijding gevraagd. Ik meot eerlijk zeggen dat ik daar nie eens aan heb gedacht. Achteraf vond ik het opzich meevallen zo een bevalling.



    Hamdulillah dat ik zo een bevalling heb gehad.
    idd een hele goeie bevalling voor de eerste keer hamdoellah

    wat zijn die mannen irritant he

    nu bij de derde keer
    neem ik hem geen eens meer mee
    ik ga gewoon alleen naar de ziekenhuis

    bel wel taxi dit keer

  8. #8
    MVC Premium

    Reacties
    3.833
    13-06-2004

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door koekje21 Bekijk reactie
    idd een hele goeie bevalling voor de eerste keer hamdoellah

    wat zijn die mannen irritant he

    nu bij de derde keer
    neem ik hem geen eens meer mee
    ik ga gewoon alleen naar de ziekenhuis

    bel wel taxi dit keer

    InshAllah zul je een makkelijke bevalling krijgen van een gezond kind.

    Vind je man het dan nie erg om er nie bij te zijn? Was hij er uiteindelijk wel bij de tweede?

  9. #9
    MVC Lid

    Reacties
    5.335
    07-10-2007

    Citaat Geplaatst door koekje21 Bekijk reactie
    ik ook
    slaap was te sterk..
    hij voelde zich zeker wel schuldig achteraf..
    gelukkig heb je het gered in je eentje haha dat je nog durfde te rijden

  10. #10
    utrechhtttt

    Reacties
    6.530
    02-10-2008

    Citaat Geplaatst door Fatimahh Bekijk reactie
    InshAllah zul je een makkelijke bevalling krijgen van een gezond kind.

    Vind je man het dan nie erg om er nie bij te zijn? Was hij er uiteindelijk wel bij de tweede?


    insha allah meid

    nee vind het helemaal niet erg dat me man er dit keer niet bij zal zijn wollah

    bij de 2de was het ook al weer een drama met hem

    hahahah zal het ff bij me verhaal neer zetten

    ben ik vergeten

  11. #11
    utrechhtttt

    Reacties
    6.530
    02-10-2008

    Citaat Geplaatst door KHouVanA Bekijk reactie
    slaap was te sterk..
    hij voelde zich zeker wel schuldig achteraf..
    gelukkig heb je het gered in je eentje haha dat je nog durfde te rijden

    ja was wel grote risico

    elke keer als ik een wee had tijdens het rijden stond ik zowat met me hoofd tegen de plavond

    gelukkig was het een automaatje

  12. #12
    MVC Lid

    Reacties
    5.335
    07-10-2007

    Citaat Geplaatst door koekje21 Bekijk reactie
    ja was wel grote risico

    elke keer als ik een wee had tijdens het rijden stond ik zowat met me hoofd tegen de plavond

    gelukkig was het een automaatje
    ewa alhamdoulilah

  13. #13
    MVC Premium

    Reacties
    3.833
    13-06-2004

    MVC Premium MVC Premium
    Niemand die zijn verhaaltje neer wilt zetten..

  14. #14
    LouLou22 love you

    Reacties
    5.168
    29-06-2007

    was een poepbevalling soort van harde poep bevalling met ruggenprik wat is het toch heerlijk om te bevallen zonder pijn.
    LOULOU22

  15. #15
    MVC Lid

    Reacties
    679
    18-05-2006

    Was 5 dagen over bevallingsdatum.

    Savonds had ik lichte ween. Me man ging broeders bezoeken en ik zei nog ´Ga niet.. wil dat je hier blijft´ maar me ma zei ´nee joh, vanavond gebeurt er toch niks...´

    Uiteindelijk viel ik in slaap.. Werd constant wakker geschud door de ween.. (Ik had tijdens de zw. heel veel tijdschriften en boekjes gehaald) die kwamen goed van pas. Ergens las ik dat je ween kon meten hoe vaak ze kwamen en per minuut, anyway.. Het kwam dus steeds vaker en heftiger.

    Me man was thuis gekomen, en sliep net n uurtje toen ik hem wakker maakte. 4 uur s nachts reden we richting ziekenhuis met aardig wat pijn en ween. Eenmaal daar aangekomen gingen ze de ween meten en ontsluiting had ik net maar 1 cm

    ((Het was muizestil in het ziekenhuis en In de kamer ernaast hoorden we een vrouw puffen en hijgen en roepen)) werd alleenmaar banger en banger. Toen kwam een verloskundige en moest me man allerlei papieren invullen en weet ik het, ze deed nogal bot waardoor we alleenmaar dua deden dat zij niet aanwezig zou zijn tijdens de bevalling.

    Later nogmaals kwam de arts(vrouwelijke) en deed een echo en zei dat ons dochtertje rond de 3900 gr zou zijn en vandaag de bevalling wel zou doorgaan ( ik schrok van het feit dat ons kindje zo groot was en dacht alleen HOE MOET IK HAAR ZOOO GROOT BAREN!?)

    We kregen advies om beetje te wandelen door het zk om de ween zo beter op te vangen.. Ik wijsneus wilde per se die tijd naar huis (was 10 min. van ons vandaan). Thuis aangekomen baden we salaat al fadjr (met alle moeite) en toen gaf ik toch toe om beter naar het zk te gaan want de ween werder heftiger.

    Daar aangekomen voelde ik iedere stap die ik zette.. 9 uur sochtends werd er gekeken hoeveel ontsluiting ik had. Tot mijn verbazing zaten we al op de 7 cm .. 12 uur moesten we weer terug komen (in de tussentijd liepen ik en me man rondjes in het ziekenhuis).. En toen kwamen DE ween, 12 uur precies kwamen we weer terug en ik hield t niet meer, de ween waren te heftig voor woorden. Me man hield me hand de hele tijd vast die ik goed fijnkneep.

    Daar aangekomen lag ik op t bed en werden de ween gemeten en ik had 10cm ontsluiting. Om 1 uur kreeg ik een pijnstiller, maar dat werkte niet. De ween waren zo heftig dat ik vaak buiten adem kwam. Snel erna kreeg ik een injectie met een ween remmend middel ofzo.. waardoor ik 5 minuten even rust had en kon adem halen. Kort erna braken me vliezen. En begon het echte werk. Me man zat nog steeds naast me en hiel me hand vast en gaf me advies, leidde me af en praatte tegen me in. De pijn was echt ondraagelijk waardoor ik moest huilen
    Mijn man was echt heel lief voor me, met tranen over zn wangen deed ie dua en we moedigden elkaar aan tot dhikr. Z´n hand was ik nog steeds aan het fijnknijpen hihi..

    2 uur mocht ik persen. Wat ik best moeilijk vond, het was echt hard werken. Gelukkig had ik een heel lieve verloskundige die me goed hielp en tips gaf. En ja voor ik het wist kwam de arts er ook aan, en voelde ik regelrecht hoe mijn kind door mijn baarmoeder heen ging. Luidkeels riep ik Laa ilaha ilallah La ilaha ilallah Laa hawla wa laa quwatta illah billah.. Dacht bij mezelf als ik nu dood ga dan tenminste met de shahada.
    Het persen duurde zo een 20 minuutjes,, die een eeuwigheid voor me leken. Het moment waarop me dochtertje eruit kwam was heel intens. De verloskundige riep, ´het hoofdje is er al´ .. ´nog 2 keer persen!´ ´en ja daar is ze !!´
    Zodra ze geboren was, ging alle pijn weg. Niks voeldde ik meer. Zag alleen het kleine mensje wat IK (met manlief) gebaard had, Subhanallah !

    De arts feliciteerde ons en zei ´als we nou eens iedere dag vrouwen als u hadden die kwamen bevallen´ Ze zeiden dat ik het goed deed voor een eerste bevalling, een groot baby, en het vrij flot verliep.
    Ik had wel 3 hechtingen, maar voor de rest was er niks bijzonders.

    Dochterlief is 4110gr geboren, nog groter als verwacht