Serieuze vraag!Seksueel Misbruikt en getrouwd! Salaam Mensen,
Wat zou jij doen als je seksueel misbruikt bent en nu op het punt staat om te trouwen en je aanstaande nog niks vanaf weet?
Zou je het hem voor dat je trouwt vertellen of tijdens het huwelijk? (je trouwt zeer binnenkort)
En hoe zou je het je aanstaande vertellen?
En voor de mannen, hoe zou jij ermee omgaan?
Is echt een serieuze vraag, plaats dus aub geen kwetsende sarcastische opmerkingen!
Mijn 2e topic hierover http://forums.marokko.nl/showthread....hreadid=253696
Ik neem aan dat je ouders het weten?
En gewoon vertellen wat is er mis mee? Je bent misbruikt! Je had er niet zelf voor gekozen dus ik zie niet in waarom je aanstaande ineens niet met je gaat trouwen!
10 verschillende gebruikers met uiteenlopende meningen.
Mijn angst is niet dat hij niet met me zou trouwen.
Maar mijn angst is het vertellen, en het diepste en pijnlijkste deel van je leven wat je altijd hebt willen verbergen nu met iemand te moeten delen.
Beste zuster, mijn excuses, maar ik vind dat je er nogal makkelijk over reageert.
Wallahie als je eens wist hoe moeilijk dit is..Ik leef echt dubbelzijdig op dit moment.
Mijn aanstaande heeft door dat er iets aan de hand is en stimuleert me om erover te praten.Maar ik durf m geeneens in de ogen aan te kijken.
Ik heb hem verzekerd dat er niks aan de hand is, en ik weet dat dit ontzettend dom is, maar ik kon het echt niet uit mezelf krijgen.
Ik reageer er denk ik makkelijk over omdat ik niet in je schoenen sta en dus niet zelf heb meegemaaktOrigineel gepost door OA_Girl
Mijn angst is niet dat hij niet met me zou trouwen.
Maar mijn angst is het vertellen, en het diepste en pijnlijkste deel van je leven wat je altijd hebt willen verbergen nu met iemand te moeten delen.
Beste zuster, mijn excuses, maar ik vind dat je er nogal makkelijk over reageert.
Wallahie als je eens wist hoe moeilijk dit is..Ik leef echt dubbelzijdig op dit moment.
Mijn aanstaande heeft door dat er iets aan de hand is en stimuleert me om erover te praten.Maar ik durf m geeneens in de ogen aan te kijken.
Ik heb hem verzekerd dat er niks aan de hand is, en ik weet dat dit ontzettend dom is, maar ik kon het echt niet uit mezelf krijgen.
Ik begrijp wel hoe je je voelt.... maar het wordt je man? Als het goed is moet je alles kunnen vertellen wat je wil zonder je te schamen en zonder bang te zijn dat het door vertel wordt!
Zuster, ik heb het er soms zelfs moeilijk mee om het tegenover mezelf toe te geven.
MVC Premium Meid probeer eerst zelf....alles op een rijtje te zetten want...dat iemand seksueel misbruik van je heeft gemaakt is niet nikslai hfed...
Ten eerste als ik me drama rustig heb verwerkt zou ik het me ouders hebben verteld... ook al is het nog zo moeilijk/pijnlijk..
Je moet er over kunnen praten en je niet dicht sluiten van de mensen die van je houden !!!
En als ik op het punt stond om te trouwen zou ik het echt ZWAAR vinden om dan meteen te gaan trouwen....
Maar hij zal er begrip voor hebben...( no matter what als hij van je houd) je hebt zelf niet gevraagd om misbruikt te worden..
Je moet er op een gegeven moment over kunnen praten..en als dat niet bij je aanstaande, je zielspartner, je vriend...bij wie kan dat dan wel?
Dankjewel!Origineel gepost door lela_Hanan
Meid probeer eerst zelf....alles op een rijtje te zetten want...dat iemand seksueel misbruik van je heeft gemaakt is niet niks
Ten eerste als ik me drama rustig heb verwerkt zou ik het me ouders hebben verteld... ook al is het nog zo moeilijk/pijnlijk..
Je moet er over kunnen praten en je niet dicht sluiten van de mensen die van je houden !!!
En als ik op het punt stond om te trouwen zou ik het echt ZWAAR vinden om dan meteen te gaan trouwen....
Maar hij zal er begrip voor hebben...( no matter what als hij van je houd) je hebt zelf niet gevraagd om misbruikt te worden..
Je moet er op een gegeven moment over kunnen praten..en als dat niet bij je aanstaande, je zielspartner, je vriend...bij wie kan dat dan wel?
Ik heb hier veel aan gehad.
Salaam a'likoum wara7matoAllah lieve zuster,
Mijn advies aan jou oeghtie; vertrouw op Allah Soubhana wa Ta'ala. Hij weet wat het beste voor jou is, want Hij is immers jou Schepper.
Doe veel du'a om, en vraag aan Allah Soubhana wa Ta'ala, om het je makkelijker te maken in deze moeilijke periode.
Verder zou ik het je man vertellen, en Insha'Allah kan hij je steunen en helpen om deze tragische gebeurtenis te verwerken.
Moge Allah Soubhana wa Ta'ala jou helpen...Allahoema amien!
Wa salaam a'likoum
Lieve meid,
Ik snap dat je er heel erg mee zit. Ik denk dat je goed op een rij moet zetten wat er zou kunnen gebeuren als je verloofde het weet. Hierbij moet je wel realistisch zijn. Ik wil niet negatief zijn maar we weten allemaal dat de meeste mannen een vrouw willen waar niemand aan heeft gezeten. Dat jij er niet om gevraagd hebt begrijp ik heel goed. Maar de meeste Marokkaanse mannen (helaas) niet. En ben je bereid de consequenties daarvan te dragen? Dus het gevaar dat hij niet met je trouwt en als hij wel met je trouwt welke gevolgen heeft het dan voor later.
Jij hebt het duidelijk nog niet verwerkt voor zover je zo'n afschuwelijk trauma kan verwerken. Zoek daarvoor hulp bij een proffesional en ga er mee aan de slag. Maar verwacht niet dat je verloofde kan helpen bij de verwerking hiervan.
Veel sterkte en wijsheid bij het nemen van deze moeilijke beslissing.
Het leven moet vooraf geleefd worden maar kan pas achteraf begrepen worden
Salaam Lieve meid,Origineel gepost door missarabia
Lieve meid,
Ik snap dat je er heel erg mee zit. Ik denk dat je goed op een rij moet zetten wat er zou kunnen gebeuren als je verloofde het weet. Hierbij moet je wel realistisch zijn. Ik wil niet negatief zijn maar we weten allemaal dat de meeste mannen een vrouw willen waar niemand aan heeft gezeten. Dat jij er niet om gevraagd hebt begrijp ik heel goed. Maar de meeste Marokkaanse mannen (helaas) niet. En ben je bereid de consequenties daarvan te dragen? Dus het gevaar dat hij niet met je trouwt en als hij wel met je trouwt welke gevolgen heeft het dan voor later.
Jij hebt het duidelijk nog niet verwerkt voor zover je zo'n afschuwelijk trauma kan verwerken. Zoek daarvoor hulp bij een proffesional en ga er mee aan de slag. Maar verwacht niet dat je verloofde kan helpen bij de verwerking hiervan.
Veel sterkte en wijsheid bij het nemen van deze moeilijke beslissing.
Ten eerste wil ik je danken voor je reactie.
Realistisch zijn ja, dat ben ik als ik zeg ervan verzeker te zijn dat hij me niet voor zoiets zou verlaten.
Hij heeft ontzettend veel moeite voor me gedaan, meer dan elke man zou doen denk ik en al die tijd heeft hij geduld met mij gehad.
Hij is alhamdoelilah echt een begripvolle geduldige man.
Maar dat weerhoudt mij niet om angstig te zijn om het te vertellen.
Ik zeg je eerlijk, ik ben niet bang om verlaten te worden, maar ik ben bang om gekend te worden als je mijn punt hier kan begrijpen.
Ik heb nooit gemakkelijk over mijn verleden gesproken en enkele dingen heb ik zelfs nooit verteld aan mensen.
Het is te pijnlijk om dingen onder ogen te komen en ermee geconfronteerd te worden.
En ja, ik heb hulp gezocht..Bij verschillende hulpinstellingen en over het algemeen kan ik je vertellen dat dat mij niet veel goeds heeft aangedaan.
De tijd dringt voor mij op dit moment, ik weet dat ik het hem moet vertellen, omwille van onze liefde, eerlijkheid en openheid.
Maar het moment om het te vertellen en de manier waarop kan ik niet vinden.
Veel Liefs,
Me..
Lieve schat,
Je hebt voor jezelf al een keus gemaakt merk ik. Dan kan ik alleen nog maar zeggen, er is geen juiste tijd en juiste manier om het hem te vertellen. Je kan het niet minder moeilijk maken dan het is. En nu je besloten hebt om het hem te vertellen kan je er beter niet te lang mee wachten want zo wordt het alleen maar moeilijker. Zorg er alleen voor dat je niet gestoord kan worden als je het vertelt en dat je de tijd neemt om er over te kunnen praten.
Groetjes.
Het leven moet vooraf geleefd worden maar kan pas achteraf begrepen worden
Zoals ik al zei...De manier waarop ik het hem zou moeten vertellen en het moment zitten mij dwars.
Echt zonder te overdrijven, ik weet dat ik gewoon ziek ga worden wanneer ik het hem zal moeten vertellen en een poosje thuis op bed blijf.
Elke keer dat ik me openstel op dit gebied heb ik dit probleem.
Mijn 2e angst is dat ik alles af zal blazen nadat ik het hem zal vertellen.
De keren dat ik het vertel, wil ik liever verder niks meer met die persoon te maken hebben, omdat die persoon toch wel het meest intemste van mij weet en ik het gevoel heb dat de persoon in kwestie mij met andere ogen zal bekijken.
Pfff, ik weet niet meer hoe en wat.
Vergeet mij hoe dan ook niet in jullie doea's, ik zie Allah Swt als enige verlosser voor al mijn problemen en diepste pijnlijke geheimen..
Veel Liefs,
Me..
MVC Premium Je zegt zelf dat je niet weet wanneer of op welk moment je het kan vertellen...Origineel gepost door OA_Girl
Zoals ik al zei...De manier waarop ik het hem zou moeten vertellen en het moment zitten mij dwars.
Echt zonder te overdrijven, ik weet dat ik gewoon ziek ga worden wanneer ik het hem zal moeten vertellen en een poosje thuis op bed blijf.
Elke keer dat ik me openstel op dit gebied heb ik dit probleem.
Mijn 2e angst is dat ik alles af zal blazen nadat ik het hem zal vertellen.
De keren dat ik het vertel, wil ik liever verder niks meer met die persoon te maken hebben, omdat die persoon toch wel het meest intemste van mij weet en ik het gevoel heb dat de persoon in kwestie mij met andere ogen zal bekijken.
Pfff, ik weet niet meer hoe en wat.
Vergeet mij hoe dan ook niet in jullie doea's, ik zie Allah Swt als enige verlosser voor al mijn problemen en diepste pijnlijke geheimen..
Veel Liefs,
Me..
Heb je be3da alles goed verwerkt?
Probeer eerst alles zoals ik al eerder zij onder ogen te zien..en probeer er mee te leven...en GEEF JE ZELF A.U.B. NIET DE SCHULD!!!
Juist op dit gebied moet je, je proberen open te stellen want anders ga je gek worden....en je aanstaande die zo begripvol is moet daar ZEKER begrip voor hebben en die moet je helpen dit te verwerken met Allah's hulp...staan jullie zeker sterk tegen het zwakke wat in je hart nog dwaalt!
Zo geef je "dit" droevige gebeurtenis een plek, en verwaarloos je zelf hier niet door hoe moeilijk het ook is....
Je hebt gelijk LellaHannan
Het onder ogen komen hiervan en het verwerken is helaas nogal een lange weg..
