We selaam dames en heren!
Ik wil graag een verhaal plaatsen, hier een begin!
Met gebogen hoofd liep ik het studentencafe uit. Ik keek op mn horloge, wajew al 6.00 uur terwijl ik nog tentamens moet leren!!! Ik rende snel naar de bus en stapte in. Na een kwartier reizen was ik eindelijk thuis. 'Yemma, bebba selaam!' Ik hoorde ze terugroepen uit de kamer en liep er heen. Ik kuste ze op e voorhoofd en at mee. Mijn vader begon eht gesprek. 'Iwa mijn zoon? Hoe was sjgool?' 'Goed ebbbe goed!' Hij hoefde niet te weten dat het wat minder gaat, dat haal ik toch wel weer op! Ik zag mijn zusje grijnzen en trapte er snel op haar voet. Ze was meteen stil, na het eten rende ik naar boven. Ik hoorde mijn zusje. 'He asociale! Ruim je eigen afval op!' Ik grnnikte en wilde de computer starten maar deed eht toch maar niet! TENTAMENS!!! Als ik aan school denk wordt ik crazy, helemaal gestoord. Maar ja als oudste zoon heb je een grote verantwoordelijkheid! vader verwacht veel van me; hij zit zelf in de WAO...
Ik pakte mijn boeken en begon te lezen, het lukte niet! Ik gooide ze van me af en startte de pc. Ik meldde me aan bij msn en ja hoor het is weer druk... Ik hoorde mijn vader roepen, ik liep naar de overloop. ''Bebbe? meneweni?' 'Wil je even bellen naar..' De rest hoorde ik niet; ik was al terug om de pc uit te schakelen... Altijd die brieven en die telefoontjes...
