1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    58
    15-10-2002

    Mijn verloren liefde

    Het was een warme dag in maart, toen ik en mijn vriendin aan het winkelen waren. Met tassen vol zomerkleding konden we voldaan gaan lunchen, in een café net achter de stad. Ik begon net bij te komen van het winkelen, toen met het gevoel bekroop dat ik bekeken werd. Om me heen kijkend en me afvragend waar dat gevoel nou vandaan kwam zag ik hem zitten, mijn hart sloeg een slag over. Hij was niet veranderd alleen een stuk ouder, met een glimlach keek hij me aan. Volkomen verbijsterd wist ik niet hoe ik moest reageren en draaide me om. Mijn vriendin had niet in de gaten en vertelde een leuk verhaaltje over een jongen die ze had ontmoet. Ik kon het niet geloven, daar zat hij dan 5 jaar later. Ik keek stiekem zijn kant weer op en zag dat hij in gesprek was met een knap meisje, en vroeg me af wie ze was!!
    Mijn gedachten gingen terug naar het moment dat ik hem voor het laatst had gezien. Het was een koude herfstdag in oktober of misschien leek het wel zo, omdat dat de dag was, dat ik het meest belangrijkste verloor in mijn leven. Ik was 17 en hij 20 maar toch wisten we dat we voor elkaar gemaakt waren. De liefde die we voor elkaar voelde was zo intens, waardoor we er nooit aan twijfelde dat het ooit over zou gaan. Maar op die bewuste dag in oktober stonden we zo vijandig tegen over elkaar dat er van onze liefde maar weinig te zien was. Ik keek hem aan met zoveel pijn in mijn hart en kon niet begrijpen waarom hij mij niet wilde geloven. Ik weet wel dat het door Samir komt die hem heeft ingefluisterd dat ik met hem ben vreemd gegaan. Maar ziet hij dan niet in hoeveel ik van hem houd en dat ik hem nooit zou bedriegen. Ik gilde tegen hem en zij dat Samir jaloers op ons is omdat ik voor jouw heb gekozen en niet voor hem. Maar het had totaal geen effect. Van frustratie begon ik hem te slaan en de eerste tranen vonden hun weg naar beneden, hij pakte mijn handen beet en keek me aan. En toen wist ik het. Zijn ogen vertelde me meer dan woorden ooit konden doen: het was over!!!!
    Het leek wel of hij een mes in mijn hart boorde. Zoveel pijn deed het. Ik kon het haast niet geloven. Mijn trots vertelde me niet te laten merken hoe erg het me raakte. Ik trok mijn handen los en keek hem aan en begon toen te praten. Ik begreep niet waarom ik de dingen zei waarom ik loog, maar ik wilde hem net zo raken als hij mij had geraakt. Ik vertelde daarom dat ik inderdaad was vreem gegaan en dat Samir meer te bieden had dan hij. Ik weet niet meer precies wat er gebeurde, maar voelde de pijn in mijn hart toen ik hem met zijn vuisten tegen de muur zag slaan. Ik schrok en snelde naar hem toe, met tranen in mijn ogen keek ik hem aan. Ga weg fluisterde hij zacht, ik wil je nooit meer zien!!!!!

    He mensen, als jullie dit verhaal iets vinden hoor ik het graag, dan schrijf ik verder.

    groetjes

  2. #2
    ~*~zohra~*~

    Reacties
    388
    09-07-2002

    yep je bent goed bezig
    en je bent online zie ik dus plz schrijf nog snel een lang vervolg verder
    thanks
    xxx

  3. #3
    G (L) A

    Reacties
    29
    08-10-2002

    Jaaaaaa..eCHT MooI..iK W8 oP eeN VeRVoLG .. LaTerZ

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    58
    15-10-2002

    Heb het even druk zal proberen om zo snel mogelijk een vervolg te plaatsen.
    Bedankt voor je reactie zozoke.

    groetjes

  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    58
    15-10-2002

    Bedankt Zerrin

  6. #6
    ~

    Reacties
    2.967
    08-10-2002

    ik zweer lamya ga door je hebt echt talent je kan het!!!!!!!!!!!!1

    liefs sarah

  7. #7
    Hai HELLLLOOOO

    Reacties
    941
    28-11-2001

    Hai Lamya

    Het is een mooie begin dus ga verder meid,,

    Groetjes San
    Ik hou SUPER veel van mijn schatjes!

  8. #8
    ~

    Reacties
    2.967
    08-10-2002

    je moet echt verder gaan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    ik wacht op een vervolg alsjeblieft ga verder!

    liefs sarah

  9. #9
    MVC Lid

    Reacties
    4.464
    08-07-2002

    leuk begin
    maar ga snel vederrrrrrrrr

  10. #10
    Wat een schoonheid

    Reacties
    35
    19-04-2002

    Ik wil even kwijt dat dit een hele goede start van een hele hele goede verhaal is dus ga zo door.

    Tallah Khamissa (je weet wel wie ik ben)

  11. #11
    MVC Lid

    Reacties
    4.274
    13-06-2002

    SCHRIJFFFFFFFFFFFFFFFFF....VERDER!!!!!!!!!!!

    Thalla

  12. #12
    MVC Lid

    Reacties
    58
    15-10-2002

    He jongens ik ben bezig met het vervolg. Ik zorg ervoor dat ik het zo snel mogelijk plaats. Bedankt voor al jullie reacties!
    Groetjes,
    Lamya

  13. #13
    MVC Lid

    Reacties
    63
    07-05-2002

    ewa????

    nari fin rak??
    waar blijft dat vervolg dann????

  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    58
    15-10-2002

    Met een raar gevoel kwam ik terug naar de werkelijkheid. Mijn vriendin Hanan was nog even druk bezig met haar verhaal niets wetend van de pijn die ik voel. Nog in twijfel of ik hard weg moest lopen of niet werd me de keuze uit handen genomen. "Hoi meiden", hoorde ik met o zo bekende stem. Hanan keek op en vloog hem enthousiast om de nek. Ik keek op en zag dat meisje naast hem. Ze keek me vijandig aan en ik vroeg me af wat ze over me wist en wat ze voor hem betekende. Niet wetend hoe ik me moest gedragen of reageren toverde ik een glimlach op mijn gezicht en keek snel weg. "Zo en hoe gaat het met jouw meisje", hoorde ik Tarik zeggen. Met die vraag viel een stilte en iedereen keek me aan. "Goed", zei ik een beetje stotterend. Hij verwachtte denk ik meer maar op de een of andere manier kon ik niet vragen hoe het met hem ging. Opeens realiseerde hij zich dat hij niet alleen was en draaide zich om naar dat meisje, sorry zei hij ik ben je helemaal vergeten voor te stellen. Dounya dit is Hanan en dit is Semra. Dit zijn de vriendinnen waar ik vroeger mee omging toen ik hier nog woonde. "Tja", zei Hanan "je bent ons zeker al vergeten". Hoe kom je daarbij zei hij, ik heb het gewoon druk en zo ging het gesprek verder. Mijn gedachten dwaalde af naar zijn beschrijving over wat ik voor hem had betekend. Ik wilde hem toe schreeuwen dat ik volgens mij wel meer was. Maar daar had ik het lef niet voor. Ik wilde me ook niet belachelijk maken. Mijn gedachten keerde snel terug naar het gesprek toen ik Hanan hem hoorde uitnodigen voor haar verjaardag feestje as. zaterdag. Vol verbijstering keek ik haar aan. Ik kon mijn oren haast niet geloven. Omdat hij en ik dezelfde vriendinnen hadden voordat hij verhuisde hebben we nooit laten merken hoeveel pijn het ons deed om uitelkaar te gaan. Aangezien ik nooit aan Hanan heb verteld hoe het echt zat, kon ik het haar niet kwalijk nemen dat ze hem had uitgenodigd. "Natuurlijk kom ik als je het niet erg vindt dat ik Dounya ook mee neem", zei Tarik. Hanan vloog hem in de armen en zei tegen hem dat ze al blij was dat hij kwam.
    Blijf ademen, blijf ademen ging er door mee heen. Net als of het niet erg was dat hij kwam en dan neemt hij haar ook nog mee. Ik hoorde Hanan afscheid nemen. Ik was zo blij dat hij wegging voordat ik iets deed of zei wat niet gepast was. Ik herinner me niet meer of ik hem had terug gegroet ik voelde alleen een leegte toe ik hun nakeek. "Zullen we ook gaan", zei ik tegen Hanan, die aan het vertellen was hoe leuk ze het vond dat ze Tarik weer had gezien en dat hij naar hij verjaardag kwam. Niets vermoedend van de pijn die ik voelde liepen we terug naar huis!!!!


    Bedankt voor al jullie reacties!!!
    Ik plaat zsm het vervolg!!
    groetjes,
    lamya

  15. #15
    MVC Lid

    Reacties
    58
    15-10-2002

    Moet ik nog verder gaan??????