1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    3.407
    09-02-2003

    The return of the Ranislanski’s

    Om verwarring te voorkomen meld ik van tevoren dat dit verhaal moeilijk te volgen is, als je het verhaal ‘Like a child’ niet hebt gelezen.

    Klik hier voor de eerste inhoudsopgave

    Klik hier voor de tweede inhoudsopgave

    Inleiding
    Daar waar ze hartstochtelijk van je houden, kunnen ze je met dezelfde intensiteit haten…

    Jaren na de dood van Rediouan doen Rayan en Issam een ontdekking die de familienaam wel eens zou kunnen ruineren. Dat laten ze natuurlijk niet zomaar gebeuren. In ‘The return of the Ranislanski’s’ gaat deze sterke en trotste familie opnieuw de strijd aan.

    Proloog
    Het was koud en mistig. In de eenzame nacht was er geen ziel te bekennen. Het weer spoorde aan om binnen te blijven, heerlijk knus, maar vooral lekker warm.

    Tussen de struiken was een klein huisje gelegen. De tempratuur stond hoog. Het was echter niet genoeg om de kille kou te verdrijven. De hoeveelheid kleren mocht ook niet baten. Bijna niets was tegen het extreme weer bestand.

    Het accent lag op het woord bijna. Hij was namelijk niet zoals alle anderen. Hij was anders. Hij was de grote Rayan Ranislanski, hard en meedogenloos. Hij was Rayan Ranislanski en hij zou geen genade tonen.

    Hij was vastbesloten af te rekenen met de bron van al zijn ellende. In zijn vastberadenheid was er geen ruimte voor begrip. Hij snakte zozeer naar wraak dat het wel leek alsof er giftige stoffen door zijn aderen stroomde.

    Zijn partner, Issam Ranislanski, wist als geen ander dat Rayan woest was. Hij herkende de lichaamstaal van zijn broer. Hij wist dat Rayan ernaar snakte om zijn vijand met gelijke munt terug te slaan. Nee, dat was niet waar. Hij was immers Rayan Ranislanski. Dit sloeg niet even hard terug, die sloeg harder terug, wreder, meedogenlozer.

    Issam keek met grote ogen toe terwijl Rayan zich bevrijdde. Het volgend moment hield Rayan een stuk touw triomfantelijk omhoog. Uiterlijk was hij kalm. Het cliché gedeelte was natuurlijk dat schijn bedroog. Rayan moest al zijn wilskracht bewaren om niet als een wildeman tekeer te gaan.
    Rayan keek om zich heen. Het mes op de houtentafel trok zijn aandacht. Met zijn volgende handeling had hij Issam bevrijd. Er klonken op dat moment geluiden. De broers wisselde een blik. Zonder een woord uit te spreken begrepen ze elkaar.

    Rayan ging op de stoel zitten waar hij voorheen aan was vastgebonden. Issam hield zich op hetzelfde moment muisstil. Twee mannen kwamen het huisje binnen. Het verschil tussen de twee was bijna lachwekkend.

    De eerste man was groot van stuk. Zijn ogen toonde een kilte dat verraadde dat een warme persoonlijkheid ver te zoeken was. Het was een gewetenloze man die het martelen van zijn medemens als het ideale soort genot zag. Het diepe litteken op zijn wang maakte het plaatje compleet.

    De tweede man was klein en mager. Zijn kleine postuur boezemde geen angst in. De blik in zijn ogen was bijna komisch te noemen. Hij straalde niets dreigends uit, dit in tegenstelling tot zijn partner.

    Rayan had zijn handen tot vuisten gebald. Ze hadden de verkeerde man uitkozen te dwarsbomen. Ze hadden nou net de man uitgekozen die nergens voor terug deinsde. Rayan Ranislanski had in zijn hele leven één keer genade getoond en het zou ook bij die ene keer blijven.

    Hij zou ze namelijk vernietigen. Waar anderen wellicht zouden aarzelen, misschien zelfs zouden terugkrabbelen, verheugde Rayan zich juist op de taak. Hij zou ze vernietigen en van elke seconden genieten.

    Rayan nam de mannen met samengeknepen ogen in zich op. Het zou geen enkele moeite kosten de kleine man uit te schakelen. De grote man vormde wel een uitdaging. Een golf van adrenaline ging door hem heen. Hij verheugde zich er nu al op.

    De mannen keken Rayan en Issam aan en zeiden iets in het Russisch tegen elkaar. De lange man schakelde toen in het Engels over. Hij begon met een zwaar accent te spreken.

    ‘Als jullie niet zo nodig voor detective wilden spelen, had dit allemaal niet gemoeten. De gevolgen zijn dan ook voor jullie rekening.’ Rayan lachte gemaakt. De grote man keek hem bevreemd aan.
    ‘Fijn om op te merken dat je je gevoel voor humor niet bent verloren. Geniet er nog maar van, nu het nog kan.’ Rayan trok zijn wenkbrauw op. Hij was alles behalve onder de indruk. Sterker nog, er sprak verveling uit zijn donkere ogen.

    ‘Deze gevolgen, waar jij zo over opschept, wat houdt dat eigenlijk in?’ Issam hield met moeite zijn lach in. Rayan ging liever dood dan dat hij zich onderdanig opstelde. Ook in levensbedreigende situaties was Rayan Ranislanski niet minder heldhaftig en dreigend.

    De lange man was stil na Rayan’s woorden. Natuurlijk, hij stond tegenover Rayan Ranislanski. De man die zijn vijanden dubbel en dwars terug pakte. Even voelde hij iets van angst. Onzin natuurlijk.

    Ze zouden de Ranislanski broers uit de weg ruimen en dan zouden ze geen last meer van ze hebben. De twee vulden elkaar aan. Waar de één het even niet meer wist, pakte de ander het op. De Ranislanski broers waren er om rekening mee te houden.

    De kleine man liet voor het eerst van zich horen. ‘De gevolgen waar we het over hebben houdt in dat jullie morsdood eindigen.’ Rayan keek Issam aan. Hij had er schoon genoeg van. De mannen werkten hem op de zenuwen.

  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    3.407
    09-02-2003

    Rayan en Issam kwamen op hetzelfde moment in actie. De mannen stonden als aan de grond genageld. Hoe hadden ze zich in vredesnaam bevrijd, kon je ze bijna horen denken.

    Issam had de kleine man in een mum van tijd overmeesterd. Zijn ogen gingen vervolgens naar Rayan. Geamuseerd keek hij toe. Rayan deelde op dat moment een genadeloze klap uit.

    De grote man viel op de grond waarop Rayan hem stevig vast bond. Hij veegde vervolgens zijn handen af. Het gebaar had veel weg van het afvegen van vuil.

    ‘Jullie komen hier nooit weg,’ zei de grote man buiten adem. Zijn oog toonde een blauwe plek. Rayan lachte. ‘Dat valt nog maar te bezien.’

    Het volgende moment, stonden Rayan en Issam buiten. Met vernauwde ogen nam Rayan zijn omgeving in zich op. Er was geen ziel te bekennen. De grote vraag was natuurlijk waar de rest zich schuil hield. De twee mannen hadden zich als enige getoond. Het was echter duidelijk dat er in een grotere groep werd geopereerd.

    Rayan’s ogen stonden strijdlustig. Hij wilde iets kapot smijten, maar niets was genoeg om zijn ongenoegen duidelijk te maken. De vervloekte Rediouan toch ook!

    Als de etterbak van zijn neefje nog in leven was geweest zou hij dit hebben betreurd. Rayan zag de krantenkoppen al helemaal voor zich. ‘Ranislanski’ verwikkeld in wapensmokkel! Er verscheen een moordlustige blik in zijn ogen.

    Het was een paar maanden geleden dat het Rayan was opgevallen dat er iets niet in orde was. De hoeveelheid vluchten naar Rusland had zijn aandacht getrokken. Ranislanski had daar niet zoveel zakelijke contacten. Dus wat moesten zijn mensen daar?

    Rayan’s onderzoek had hem geleid naar zijn neefje Rediouan. Deze had niet genoeg gehad aan de miljoenen die hij op zijn bank had gehad. De onbetrouwbare klootzak had zijn doelen nog hoger gesteld. Hebzucht had hem doen verwikkeld raken in wapensmokkel.

    Rediouan had van het bedrijf gehouden. Hij had zijn ziel en zaligheid erin gelegd. Hij had zoveel van het bedrijf gehouden dat hij zijn eigen neef uit de weg had willen ruimen!

    Rayan had dus geen reden gezien na zijn dood nog verdere onderzoek naar hem te doen. Hij was dood, wat kon hij in vredesnaam nog doen? Het was die denkwijze waarom het zover was gekomen.

    Onder zijn neus waren de praktijkjes van zijn neefje jaren na zijn dood gewoon door gegaan. Het was dit dat Rayan zo woest maakte. Het was zijn stijl immers niet om blindelings op dingen te vertrouwen. De dood van Rediouan en Jordan had blijkbaar een grotere impact op hem gehad dan hij in de eerste instantie had gedacht.

    Het was vooral het ontmaskeren van Yasmin’s ontvoerders dat uiteindelijk hun levens voorgoed had veranderd. Vooral het zijne. Hij had nu een gezin om rekening mee te houden.

    Het feit dat de praktijkjes van Rediouan na zijn dood gewoon door hadden kunnen gaan, gaf een duidelijk signaal af. In de eerste plaats zei het veel over de macht en grote van de organisatie.

    In de tweede plaats was het een duidelijk teken dat er binnen Ranislanski een lek zat. Dat had Rayan vooral geïnteresseerd. Hij had een verader in zijn midden en Rayan tolereerde geen verraders.

    De verraders had hij inmiddels ontmaskerd. Het waren twee medewerkers en de piloot gebleken, die Rediouan een paar jaar geleden in dienst had genomen. Rayan had de drie mannen onder de hoede van Marwan geplaatst. Wanneer hij eenmaal terug was, zou hij met de ellendelingen afrekenen.

    Rayan was alles te weten gekomen wat hij moest weten. Hij wist alleen het belangrijkste niet: de identiteit van de grote baas. Dat had Rayan niet verbaasd. Zijn neefje had met de grote jongens zaken gedaan. Ze opereerden al jaren in de onderwereld zonder hier ooit gepakt voor te zijn. Rayan was van plan hier verandering in te brengen.

    Hij liet zich niet afschrikken door deze zogenaamde grote jongens. Ook zij zouden het berouwen dat ze Rayan Ranislanski hadden, durven te dwarsbomen. Hij zou de hele organisatie onderste boven halen. Als hij dan eenmaal oog in oog stond met de grote baas zou het echte feest kunnen beginnen.

    De vlijmscherpe blik in Rayan’s ogen ontging Issam niet. ‘Als ik eenmaal de identiteit van die man ken wurg ik hem,’ liet Rayan met kille stem weten. Issam grinnikte. ‘Beloof me dat je wat voor mij overhoudt.’ De broers lachten zacht en slopen toen geluidloos achter het huisje.

    Beiden mannen waren diep in gedachten verzonken, bedenkend hoe ze hier weg konden. Op hetzelfde moment zagen ze tussen de struiken een auto staan. Grijnzend keken ze elkaar aan. De Ranislanski’s broers waren absoluut een zeer knap exemplaar.

    Na een paar pogingen werd het duidelijk dat de auto niet mee zou werken. Ongeduldig rukte Rayan de autokap omhoog. Met samengeknepen ogen verhielp hij het probleem. Hij grijnsde breed toen de auto dit keer wel startte. Rayan verspilde geen tijd en reed gelijk weg.

    Issam inspecteerde nieuwsgierig het dashboard. Hij floot toen. ‘Toe maar,’ zei hij. ‘Wat is er?’ vroeg Rayan nu net zo nieuwsgierig. ‘Dit,’ zei Issam en haalde twee vuurwapens tevoorschijn.

    ‘Ze zijn nog geladen ook. Gezien de omstandigheden kunnen ze van pas komen.’ Na deze woorden borg hij het vuurwapen in de binnenkant van zijn jas op. Hij boog zich naar Rayan toe en deed bij hem hetzelfde.

    Uit het niets kwam toen een auto met volle vaart op ze afgereden. Er klonk een oorverdovend geluid. Het volgende moment was de nacht weer even bedrieglijk kalm. Rayan en Issam lagen bewusteloos in de auto. Een groep mannen sloop naar de auto toe.

    Rayan ontwaakte als eerst. Zijn hoofd voelde loodzwaar aan. Tijd om daarover na te denken had hij niet. In een oogwenk had hij de situatie doorzien. Als ze niet maakte dat ze wegkwamen, waren ze er geweest. Het kostte hem al zijn kracht zich te bevrijden uit zijn benarde positie. Zijn volgende handeling was Issam uit de auto slepen.

    ‘Wakker worden broertje.’ Zijn stem klonk kalm. Angst hield hem op hetzelfde moment in zijn greep. Zijn broertje en beste vriend, was namelijk bewusteloos. Op dat moment maakte Issam zijn ogen open. Hij kreunde van de pijn. Issam’s ogen namen de omgeving in zich op. Hij zag de mannen steeds dichterbij komen.

  3. #3
    Ya Rab #

    Reacties
    3.474
    18-12-2003

    MVC Premium MVC Premium
    Jééj, ik ga metéén beginnen met lezen!!!!!!


  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    3.407
    09-02-2003

    ‘Maak dat je wegkomt Rayan. Ik zal de boel alleen maar vertragen.’ Geïrriteerd keek Rayan hem aan. ‘De klap moet je hersenscellen hebben aangetast.’ Een scheve grijns verscheen op Issam’s gezicht.

    Met samengeknepen ogen Rayan overzag de situatie. Eén stap en ze werden neergeknald. Hun enige mogelijkheid was de mannen verrassen. Met deze gedachten door zijn hoofd ging zijn hand op onderzoek naar de binnenkant van zijn jas. Opgelucht haalde hij adem toen hij het vuurwapen voelde.

    ‘Ik heb de mijne ook,’ liet Issam weten. Zijn stem klonk verzwakt. ‘Weet je zeker dat je het aankan?’ Issam trok zijn wenkbrauw op. ‘Suggereer je nu dat ik de pret misloop?’ Rayan lachte.

    Rayan en Issam namen hun posities achter een rots in. Enkele momenten later werd het vuur geopend. De eerste twee mannen gingen neer. Rayan had al zijn emoties uitgeschakeld. Dit was een kwestie van overleven.

    Hij had thuis twee kinderen die hij volwassen wilde zien worden. Issam schoot met dezelfde passie en overlevingsdrang. Ze hadden teveel meegemaakt dat het hier en nu zou stoppen.

    Rayan en Issam besteedde hun kogels goed. Ze waren echter in de minderheid. Paniek schoot door Issam heen toen hij constateerde dat hij geen kogels meer had. Zijn blik vond die van Rayan. Ook zijn ogen stonden ongerust.

    Het volgende momenten waren ze omringd door de enige twee mannen die de vuurlinie hadden overleefd. Rayan keek om zich heen. Op de grond lagen verschillende levensloze lichamen. Hij voelde niets van spijt dat hij de levens van de mannen had genomen.

    Rayan hoorde Issam zwaar ademhalen. Hij leunde tegen de rots en sloot voor een fractie van een seconde zijn ogen. Zijn broertje hield zich sterk ondanks de pijn waarin hij verkeerde. Trots ging door Rayan heen.

    De twee mannen hielden ze onder schot. Koortsachtig zocht Rayan naar een uitweg. Ze aan de praat houden was voor nu het alternatief.

    ‘Jammer dat jullie niet bij de rest liggen,’ zei hij. De man die helemaal vooraan stond trok verbaasd zijn wenkbrauw op. ‘Je hebt wel grote praatjes voor iemand die zich dat eigenlijk niet kan veroorloven.’ Zijn blik ging toen naar Issam. ‘Dat broertje van je ziet er niet al te best uit.’

    De trots waar de Ranislanski mannen zo bekend om stonden, kwam bij Issam om de hoek kijken. Hij zou zich niet belachelijk laten maken, zeker niet door dit uitschot! ‘Dat weet je heel zeker?’

    Issam knikte naar Rayan. De steen die Issam in zijn hand hield viel hem toen op. Rayan onderdrukte een grijns. Hij knikte naar Issam. Met volle kracht gooide Issam de steen die frontaal de slaap van de man trof. De man zakte door zijn knieën door. Op hetzelfde moment loste Rayan zijn laatste schot.

    Voordat Rayan naast Issam neerknielde draaide hij zich om. Een belangrijk les uit het verleden had hem namelijk geleerd er nooit van uit gaan dat je je vijand volledige had uitgeschakeld.

    Het was met dat gebrek aan besef waardoor Rediouan hem jaren terug volledig had verrast. Het was een belangrijke les die Rayan nooit zou vergeten. Toen hij er eenmaal zeker van was dat het gevaar was geweken, bukte hij naar Issam.

    ‘Gaat het nog wel?’ ‘Natuurlijk.’ Rayan lachte. Het gezicht van Issam vertelde namelijk iets anders. Maar hij was een Ranislanski man, die verafschuwden zwakte, die gingen liever dood dan zich hieraan over te geven.

    ‘Blijf hier,’ grapte Rayan. Hij zette het toen op het rennen. Al snel was hij terug met een glinsterende zwarte jeep. Issam lachte.

    ‘Dit keer ontsnappen we dus in stijl.’ Rayan lachte met Issam mee en legde hem voorzichtig in de auto. ‘De eigenaren blijken geen interesse meer te hebben.’ Hun blikken gingen tegelijk over het open veld. Er lagen verschillende lichamen op de grond. In de donkere nacht reden ze weg.

  5. #5
    o0 - M*J - 0o

    Reacties
    109
    08-05-2005





    Prachtig!!!!!!!!! Het was het wachten zeker weten waard!!

    Meid ga gauw weer verder .. eindelijk kunnen we weer genieten van een verhaal van jou ...


  6. #6
    MVC Premium

    Reacties
    350
    05-12-2005

    MVC Premium MVC Premium
    Nadiaaaaaaa your back upup meid veder heb rayan&dalila gemist...

  7. #7
    MVC Lid

    Reacties
    96
    13-08-2008

    eindelijk
    IK HOU VAN JOU VERHaal THANKS
    mijn verhaal:*I'm l00king f0r s0meone wh0 understands*
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=2117596
    *{ just help me smile}*
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=2195551

  8. #8
    MVC Premium

    Reacties
    350
    05-12-2005

    MVC Premium MVC Premium
    amaa ben benieuwd naar dalilaa man Up nadia mac’allah jaren geleden begon ik je eerste verhaal te lezen was nog een jonge meid en nu jaren later volwassen en ng steeds hou ik van je verhalen

  9. #9
    MVC Lid

    Reacties
    1.301
    06-08-2007

    upupupupuupupup.....ik heb zolang gewacht op het vervolg van Like a child...maar het wachten was het zeker waart

  10. #10
    Ya Rab #

    Reacties
    3.474
    18-12-2003

    MVC Premium MVC Premium
    Actie, humor en een heerlijke schrijfstijl..
    Ja ja, dat is echt wat ik het afgelopen jaar miste hier op m.nl. Het leek net echt even dat ik een boek aan het lezen was - en ik overdrijf niet - Ik houd me juist in!

    Ik kan niet wachten op de rest van je verhaal, omdat ik nu al weet dat je nog zoveel voor ons in petto hebt! Ik ben er he - le - maal klaar voor.

    Keep UP!


  11. #11
    milk and honey

    Reacties
    4.184
    04-01-2008

    AAAAH

    Klik voor mijn verhalen:

    De laatste wens &

    Zoektocht naar mezelf



  12. #12
    <3

    Reacties
    30.738
    26-04-2007

    MVC Premium MVC Premium
    Oee...!!

    Ben blij dat je een nieuw verhaal begint, en nog extra blijer dat het over de familie Ranislanski's gaat.

    Dat blijft boeiend!




    The only person you should try to be better than is the person you were yesterday


  13. #13
    MVC Lid

    Reacties
    96
    13-08-2008

    UP mooooi
    ga zo door
    en ik zou je verhaal aan een uitgever geven Like a child
    ik heb hem 3 keer gelezen en in de zomer nog een keer
    mijn verhaal:*I'm l00king f0r s0meone wh0 understands*
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=2117596
    *{ just help me smile}*
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=2195551

  14. #14
    .

    Reacties
    8.519
    23-04-2005

    Eindelijk een nieuw verhaal.Prachtig begin!

  15. #15
    ...

    Reacties
    495
    28-10-2006

    super begin
    kijk al uit naar de rest
    end of thinking capacity