Lees dit, het is het echt echt waard!!! Ik zweer!!

[Kifassh]

Salaam broeders en zusters,

Ik ben moslima meid en wil graag wat aan jullie zeggen.
In 2000/2001 was ik een meid die elke weekend naar de moskee ging en kennis opdeed betreft mijn geloof (islam). Ik had veel steun van mijn moslimzusters en voelde me daardoor heel goed. Ik begon veel boeken, bandjes/ cd's enz.... te kopen over de islam. Als ik moe van school kwam ging ik bidden/ koran lezen/ bandjes met dkir Allah luisteren. Ook ging ik op een gegeven moment via internet advies geven aan mijn zusters en broeders geven over de dagelijkse dingen en met dingen waar ze mee zaten en altijd kreeg ik een bedankje van hun en of ik nog meer info wou geven enzo. Dat maakte mij heel erg blij. Op een gegeven moment was mijn imam zo sterk dat ik een hoofddoek ben gaan dragen, dat heb ik 3 maanden vol gehouden. Dit alles doe ik allemaal niet meer, wat ik heel heel erg vind. Ondanks ik bijna elke dag vrolijk van buiten ben, ben ik van binnen in mijn hart, heel verdrietig en teleurgesteld in mijzelf. Waarom? Omdat ik zo sterk was en op een gegeven moment was Sajtan mij te sterk, in plaats van dat ik trappen omhoog ging om dichter bij Allah te komen, ben ik trappen naar beneden gegaan, waar ik me niet goed bij voel!!! Hierbij moet je niet denken dat ik nu erge dingen doe? Ik ben iemand die naar school/werk en naar huis gaat en uiteraard weleens weg ga met vriendinnen, maar hamdoelillah doe ik "het verkeerde" niet. Wat ik zeg maar mis, is dat ik nu niet meer zo'n sterke iman heb, terwijl ik het heel graag terug wil maar ben daar te zwak voor. Af en toe heb ik zoiets van wat heeft het leven voor zin, ik zal hoe dan ook toch gestraft worden, omdat ik geen hoofddoek draag /geen aangepaste kleding draag/ niet meer naar de moskee ga/ geen kennis opdoe.... enz.
Binnen in mijn hart wil ik alleen het goed, maar om het te doen, dat gaat niet!!! Ik denk elke dag aan Allah, aan de dood en aan de gevolgen.
Ik ben in dit jaar 2002 heel veel mensen om mij heen kwijt geraakt, waaronder mijn enige oom Allah ie rahmoe!!! Hij was iemand die altijd goed met mensen sprak en nooit kwaadsprak, ook als hij iemand tegen en afscheid nam zei hij altijd smehli (vergeef me), zelfs tegen de kinderen van zijn broer, waaronder ik!! Ik weet nog een week voor zijn dood was mijn oom Allah ie rakmoe bij ons en wou heell graag bij ons blijven, maar mijn tante zei nee we gaan naar huis. Ik weet nog precies hoe graag hij bij ons wou blijven!! (ik vind dit heel moeilijk om te schrijven, maar probeer het)
Een dag voor zijn dood belde ik mijn tante op en vroeg haar hoe het met mijn oom ging? Ze vertelde dat het wel een beetje ging, maar niet echt heel goed!! Hij had de volgende dag een afspraak bij de dokter om bloed te laten prikken. Ik bood om met hem mee te gaan, terwijl ik een hele belangerijke les had. Op dat moment dacht ik alleen aan mijn oom Allah ie rakmoe en hij was belangerijker. Ik had gewoon een voorgevoel. Maar het hoefde niet omdat hij in de buurt een prik moest nemen. De volgende dag dat hij bloed moest laten afnemen, ging ik naar school. Op school kreeg ik een belletje met gehuil en wist niet wie het was! het was mijn neef, ik vroeg wat er aan de hand was en wat hoorde ik. zus aba met (vader is dood) Ik geloofde het niet en begon te janken en te huilen in de gang, studenten die me aankeken en zich af vroegen wat ik had. Het was mijn enigste oom die ik had en die ook heel erg lief had!!! Ik ben toen door mijn vriendin naar huis gebracht. Huilend liep ik op straat/ in de tram, iedereen die mij aankeek, maar voor mij leek het alsof mijn hele ziel helemaal weggezogen was!! Ik heb de boodschap aan mijn zusters en broers en de rest van de familie overgebracht, wat heel moeilijk was. Toen ik thuis kwam en mijn ouders ook effe later die het van mijn nicht wisten, gingen we meteen naar de huis van mijn oom Allah ie rahmoe gegaan waar hij nog lag. Eenmaal bij mijn oom Allah ie rahmoe thuis, had ik allemaal stekels in mijn lichaam en voelde me helemaal kapot van verdriet.
Ik ging de kamer binnen waar mijn oom Allah ie rahmoe, pakte zijn hand en begon te huilen en te huilen. Hij voelde zo zacht en zag er zo gezond uit. Het leek alsog hij nog leefde en gewoon een dutje deed. Alsof hij binnen en enkele minuten wakker kon worden. Binnen een uur was het huis helemaal vol. Ik ben vaak bij hem geweest om bij hem te zijn voor de laatste uren, voordat hij weggebracht werd. Om rond klok 20:00 kwamen de uitvaartmensen om mijn oom Allah ie rakmoe mee te nemen naar het uitvaartcentrum. Hij zag er sabhane Allah nog heel goed uit!! Twee dagen later gingen mijn familie naar het uitvaartcentrum om afscheid te nemen. Toen we naar binnen mochten, begonnen de tranen door mijn wangen te rollen. Ik kwam binnen en zag hem in een kist verkleed in een wit kleed. één voor één mochten we afscheid nemen. Mijn beurt: Ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd en vroeg hem vergevenis. Als het kon, bleef ik de hele dag bij hem. De zelfde dag in de avond werd hij naar Marokko gevlogen. En een dag daarna werd hij begraven waar hij graag wou.
Hoe is hij overleden?
De dag dat hij overleed ging hij douchen en ghoesoel doen. Daarna ging hij bidden. Na het bidden ging hij zitten op de bank en begon de koran te lezen, wat hij altijd deed!! Daarna ging hij sjahed en liep de kamer in en ging liggen. Een familielid die ook thuis was, vroeg mijn oom Allah ie rahmoe of hij wat wou drinken, mijn oom wou water. Nadat hij water gedronken had en de koran in zijn ene arm had, en met zijn ander arm de arm van zijn familielid pakte en zei:" Ashadoe an Laillaha ilalah oea ashadoe ana moehamadan rasoeloAllah" en toen heeft Allah hem genomen, die hem nog veel meer lief heeft. Hij heeft hamdoelillah een mooie dood gehad en hij is in vele dromen gekomen binnen de familie!! Goeie dromen dat hij goed zit en gelukkig is hamdoelillah.

Wie wilt er nou niet zo'n dood? Hoe kun je zo'n dood verdienen?
Verdien je zoiets moois zomaar? Wat kun je eraan doen, dat Allah je zo kan belonen insha Allah? Denk hier maar over na?

Zelf doe ik mijn best en ik hoop dat Allah mij en uiteraard al mijn zusters en broeders helpt om ze van de wereldse dingen te weer houden!!

Ik hoop dat jullie doormiddel van mijn verhaal goed gaan denken!! Wie weet is je dag over enkele minuten!!
Ik hoop dat het afkraken en kwaadspreken enz..... op deze wereld verminderd en elkaar steunen en helpen, want dat is wat we nodig hebben!!!

Ik hoop dat het met al mijn zusters en broeders goed komt insha Allah!!!

Maha salaama,
Een zuster

[CasaNostra]

Origineel gepost door Kifassh
Salaam broeders en zusters,

Ik ben moslima meid en wil graag wat aan jullie zeggen.
In 2000/2001 was ik een meid die elke weekend naar de moskee ging en kennis opdeed betreft mijn geloof (islam). Ik had veel steun van mijn moslimzusters en voelde me daardoor heel goed. Ik begon veel boeken, bandjes/ cd's enz.... te kopen over de islam. Als ik moe van school kwam ging ik bidden/ koran lezen/ bandjes met dkir Allah luisteren. Ook ging ik op een gegeven moment via internet advies geven aan mijn zusters en broeders geven over de dagelijkse dingen en met dingen waar ze mee zaten en altijd kreeg ik een beank van hun en of ik nog meer info wou geven enzo. Dat maakte mij heel erg blij. Op een gegeven moment was mijn imam zo sterk dat ik een hoofddoek ben gaan dragen, dat heb ik 3 maanden vol gehouden. Dit alles doe ik allemaal niet meer, wat ik heel heel erg vind. Ondanks ik bijna elke dag vrolijk van buiten ben, ben ik van binnen in mijn hart, heel verdrietig en teleurgesteld in mijzelf. Waarom? Omdat ik zo sterk was en op een gegeven moment was Sajtan mij te sterk, in plaats van dat ik trappen omhoog ging om dichter bij Allah te komen, ben ik trappen naar beneden gegaan, waar ik me niet goed bij voel!!! Hierbij moet je niet denken dat ik nu erge dingen doe? Ik ben iemand die naar school/werk en naar huis gaat en uiteraard weleens wegga met vriendinnen, maar hamdoelillah doe ik "het verkeerde" niet. Wat ik zeg maar mis, is dat ik nu niet meer zo'n sterke iman heb, terwijl ik het heel graag terug wil maar ben daar te zwak voor. Af en toe heb ik zoiets van wat heeft het leven voor zin, ik zal hoe dan ook toch gestraft worden, omdat ik geen hoofddoek draag /geen aangepaste kleding draag/ niet meer naar de moskee ga/ geen kennis opdoe.... enz.
Binnen in mijn hart wil ik alleen het goed, maar om het te doen, dat gaat niet!!! Ik denk elke dag aan Allah, aan de dood en aan de gevolgen.
Ik ben in dit jaar 2002 heel veel mensen om mij heen kwijt geraakt, waaronder mijn enige oom Allah ie rahmoe!!! Hij was iemand die altijd goed met mensen sprak en nooit kwaadsprak, ook als hij iemand tegen en afscheid nam zei hij altijd smehli (vergeef me), zelfs tegen de kinderen van zijn broer, waaronder ik!! Ik weet nog een week voor zijn dood was mijn oom Allah ie rakmoe bij ons en wou heell graag bij ons blijven, maar mijn tante zei nee we gaan naar huis. Ik weet nog precies hoe graag hij bij ons wou blijven!! (ik vind dit heel moeilijk om te schrijven, maar probeer het)
Een dag voor zijn dood belde ik mijn tante op en vroeg haar hoe het met mijn oom ging? Ze vertelde dat het wel een beetje ging, maar niet echt heel goed!! Hij had de volgende dag een afspraak bij de dokter om bloed te laten prikken. Ik bood om met hem mee te gaan, terwijl ik een hele belangerijke les had. Op dat moment dacht ik alleen aan mijn oom Allah ie rakmoe en hij was belangerijker. Ik had gewoon een voorgevoel. Maar het hoefde niet omdat het in de buurt was en alleen prik was. De volgende dag dat hij bloed moest laten afnemen, ging ik naar school. Op school kreeg ik een belletje met gehuil en wist niet wie het was! het was mijn neef, ik vroeg wat er aan de hand was en wat hoorde ik. zus aba met (vader is dood) Ik geloofde het niet en begon te janken en te huilen in de gang, studenten die me aankeken en zich af vroegen wat ik had. Het was mijn enigste oom die ik had en die ook heel erg lief had!!! Ik ben toen door mijn vriendin naar huis gebracht. Huilend liep ik op straat/ in de tram, iedereen die mij aankeek, maar voor mij leek het alsof mijn hele ziel helemaal weggezogen was!! Ik heb de boodschap aan mijn zusters en broeren en de rest van de familie overgebracht, wat heel moeilijk was. Toen ik thuis kwamen mijn ouders van mijn nicht die het wisten, meteen zijn we naar de huis van mijn oom Allah ie rahmoe gegaan waar hij nog lag. Eenmaal bij mijn oom Allah ie rahmoe thuis, had ik allemaal stekels in mijn lichaam en voelde me helemaal kapot van verdriet.
Ik ging de kamer binnen waar mijn oom Allah ie rahmoe, pakte zijn hand en begon te huilen en te huilen. Hij voelde zo zacht en zag er zo gezond uit. Het leek alsog hij nog leefde en gewoon dutje deed. Alsof hij binnen en enkele minuten wakker kon worden. Binnen een uur was het huis helemaal vol. Ik ben vaak bij hem geweest om bij hem te zijn voor de laatste uren, voordat hij weggebracht werd. Om rond klok 20:00 kwamen de uitvaartmensen om mijn oom Allah ie rakmoe mee te nemen naar het uitvaartcentrum. Hij zag er sabhane Allah nog heel goed uit!! Twee dagen later gingen mijn familie naar het uitvaartcentrum om afscheid te nemen. Toen we naar binnen mochten, begonnen de tranen door mijn wangen te rollen. Ik kwam binnen en zag hem in een kist verkleed in een wit kleed. één voor mochten we afscheid nemen. Mijn beurt: Ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd en vroeg hem vergevenis. Als het kon, bleef ik de hele dag bij hem. De zelfde dag in de avond werd hij naar Marokko gevlogen. En een dag daarna werd hij begraven waar hij graag wou.
Hoe is hij overleden?
De dag dat hij overleed ging hij douchen en ghoesoel doen. Daarna ging hij bidden. Na het bidden ging hij zitten op de bank en begon de koran te lezen, wat hij altijd deed!! Daarna ging hij sahed en liep de kamer in en ging liggen. Een familielid die ook thuis was, vroeg mijn oom Allah ie rahmoe of hij wat wou drinken, mijn oom wou water. Nadat hij water gedronken had en de koran in zijn ene arm had, en met zijn ander arm de arm van zijn familielid pakte en zei:" Ashadoe an Laillaha ilalah oea ashadoe ana moehamadan rasoeloAllah" en toen heeft Allah hem genomen, die hem nog veel meer lief heeft. Hij heeft hamdoelillah een mooie dood gehad en hij is in vele dromen gekomen binnen de familie!! Goeie dromen dat hij goed zit en gelukkig is hamdoelillah.

Wie wilt er nou niet zo'n dood? Hoe kun je zo'n dood verdienen?
Verdien je zoiets moois zomaar? Wat kun je eraan doen, dat Allah je zo kan belonen insha Allah? Denk hier maar over na?

Zelf doe ik mijn best en ik hoop dat Allah mij en uiteraard al mijn zusters en broeders helpt om ze van de wereldse dingen te weer houden!!

Ik hoop dat jullie doormiddel van mijn verhaal goed gaan denken!! Wie weet is je dag over enkele minuten!!
Ik hoop dat het afkraken en kwaadspreken enz..... op deze wereld verminderd en elkaar steunen en helpen, want dat is wat we nodig hebben!!!

Ik hoop dat het met al mijn zusters en broeders goed komt insha Allah!!!

Maha salaama,
Een zuster

Mascha Allah mooi stuk meid

[OUMHANEEN]

Salaam,

Subhanallah!!

Wat mooi Maschallah, ik kreeg kippevel toen ik het stukje aan het lezen was over hoe je oom dood is gegaan, Allah Rahmoe
Hij is inderdaad op een plek waar ieder van ons graag naar toe zou willen gaan Inschallah!!
Ik wens je veel sterkte met het versterken van je imam en het verwerken van je verdriet.
Ik ben een hele goede vriend kwijtgeraakt op het moment dat mijn imam heel zwak was, maar zijn dood heeft me inzien hoe kostbaar en belangrijk het leven is!
Elhamdoelillah ben ik na zijn dood hijab gaan dragen en meer met mijn godsdienst bezig te zijn. Je gaat over kleine dingen denken als iemand dood gaat in je omgeving.
Zuster als je je depri of down voelt over je oom ga dan de koran lezen zoals je altijd had gedaan en ik weet zeker dat jouw oom dan aan het luisteren is.

Aleikoem Salaam

[leven]

Salaam

In de eerste plaats wil ik je condoleren met het verlies van je oom A lah i rahmoe .

Bij het lezen van dit verhaal rolden de tranen over mijn wangen, dit vooral omdat het me zeer fel aangegrepen heeft; ik heb namelijk ook iets gelijkaardigs meegemaakt dus weet zeer goed hoe je je voelt.

Ik heb namelijk mijn vader plotseling verloren. Hij is nooit ziek geweest hij is zeer gezond op vakantie vertrokken alleen had hij een beetje hoofdpijn toen ze vertrokken, éénmaal aangekomen in Marokko begon hij last te krijgen van benauwdheid, fel zweten en had hij een soort verlammingsverschijnselen aan zijn arm.

Hijzelf dacht dat het was door een beetje overspanning van de reis met de wagen dat het na enkele dagen wel zou overgaan maar integendeel het werd gewoon met de dag erger.

Ikzelf ben dat jaar niet meegegaan op vakantie ( ik en mijn man hadden beslist om dat jaar niet te gaan.
Maar achteraf bekeken denk je aan alles terug alsof mijn vader een soort voorgevoel had dat dit ging gebeuren. Toen ze op vakantie vertrokken namen we dus afscheid van elkaar ik had zo een raar gevoel dat ik hem niet meer zou terugzien ( sorry maar ik krijg het moeilijk om verder te schrijven).

Toen nam hij ook afscheid van mijn zoontje die toen 8 maanden oud was hij nam hem vast en zei hem " beslama jedi safi rani semaht fiek" (dag ik ga je verlaten) hij had mijn zoontje heel graag hij moest hem dagelijks zien.

Zelfs in Marokko was het raar hij heeft de dag voor dat hij stierf oude vrienden gezien die hij 24 jaar niet gezien had. Aan mensen vanalles uitgedeeld, dingen gekocht om mee te brengen naar België dat hij normaal nooit onmiddelijk doet na zijn aankomst hij wacht altijd tot de laatste week van onze vakantie( die dingen zijn dus van pas gekomen toen er mensen kwamen om thuis te komen condoleren)

Hij had de dag na aankomst 4 matten gekocht om te bidden wat heel raar was. Dingen van hem weggeschonken wat hij al jaren had en veel waarde aan hechte dat hij echt nooit wilde wegdoen.

En nog veel dingen die ik niet meer ga opnoemen.
Toen ik hoorde dat mijn vader met de dag meer last begon te krijgen van zijn arm belde ik enkele keren per dag om te zien hoe het met hem ging.Toen kreeg ik hem aan de lijn toen zei ik hem vader als het slecht met je gaat kom dan terug of ga eerst daar naar de dokter. Toen zei hij al lachend het is al laat voor me ik ben toch al oud laat me maar sterven dit zei hij gewoon om te lachen maar achteraf gezien was het een afscheid.

Dit waren dus zijn laatste woorden tegen mij want achteraf heb ik hem niet meer gesproken ( het word me op dit moment zeer moeilijk om verder te schrijven maar ik zal proberen om mijn verhaal verder te schrijven). Diezelfde dag belde ik 's avonds nog eens terug maar hij was er niet hij was ergens bij een vriend uitgenodigd op een sedka waar hij dus die oude vrienden heeft gezien veel herinneringen opgehaald en veel gelachen.

Mijn zus zei dat hij nu last begon te krijgen aan zijn hals toen wist ik al dat het slecht ging aflopen ik zei haar dat het zijn hart was die het ging begeven ( wist dit omdat ik verpleegster was) en zei haar wat ze moest doen als er met hem iets moest gebeuren.

Ik probeerde dan familie te verwittigen maar iedereen was ook aanwezig op di sedka , mijn zus wist niet waar het was om mijn vader te gaan halen. Ik kreeg dus nergens telefonisch verbinding het netwerk was die dag slecht kreeg altijd een bezettoon, heb dus niemand kunnen bereiken.

Die nacht heb ik echt niet geslapen mijn zoontje werd om 5u20 wakker ik ging naar hem toe hij was klaarwakker en lachte, keek vanuit zijn bedje naar boven wijfde en zei bye bye jedi.(wat achteraf zeer raar overkwam)

Enkele minuten later kreeg ik telefoon vanuit marokko het was mijn zus die al huilend zei dat onze vader overleden was.Achteraf hoorde ik wat er die nacht is gebeurd.

Die nacht zijn ze dus naar huis gekomen van die sedka, toen zijn ze gaan slapen die nacht werd hij wakker hij moest ineens overgeven dat heeft hij dan ook gedaan , daarna is hij gaan douchen , en begon hij ongelooflijk veel te bidden , mijn moeder vond dit zeer raar hoe hij daar zat op dat matje hij was de ganse tijd "ashadoe "aan het opzeggen toen zei mijn moeder aan mijn tante die ook thuis woonde dat ze iemand moest roepen om hem naar het ziekenhuis te brengen.

Ze hebben hem naar het ziekenhuis gebracht, waar hij dan ook is gestorven na een halfuurtje na aankomst. Hij is al lopend binnen gegaan, toen heeft hij een hartaanval gekregen hij begon blauw te zien mijn moeder en zus waren erbij maar ze werden gewoon aan het lijntje gehouden het ging goed met hem komen, de dokters hebben gewoon niets gedaan , niet gereanimeerd gewoon hem aan zijn lot overgelaten .

Mij moeder en zus hebben gewoon geen afscheid van hem mogen nemen en dit dan in Marokko kun je je dat voorstellen.
Toen is mijn oom naar het ziekenhuis gekomen omdat hij verwittigd werd door familie toen hij naar mijn vader vroeg zeiden ze dat hij overleden was mijn moeder wist dus nog van niets . Mijn vader was al enkele minuten overleden en toch zeiden ze dat hij er wel doorkomt.

Toen mijn oom binnenging zag hij mijn vader daar liggen met zijn ogen open wat ook al niet kon je sluit als dokter toch de ogen van een overledene .

Diezelfde dag zijn we naar Marokko gereisd er was nergens plaats op het vliegtuig dus maar met de wagen de volgende dag waren we al aangekomen. Ik heb dus mijn vader niet meer gezien wat ik heel erg vind ik heb geen afscheid kunnen nemen wat heel veel pijn doet ik heb het nog heel erg moeilijk, bezn zeer futloos geworden en zeer down ik probeer me sterk te houden maar het is sterker als mezelf.

Veel familie heeft ook al van die dromen gehad van mijn vader in een wit kleed, zag er heel goed uit en was zeer vrolijk.
11 maanden later is mijn grootvader langs moeders zeide overleden de dag voor hij stierf zei hij tegen mijn moeder ik heb je man gezien hij had een boodschap voor je ik moetst je zeggen dat het heel goed met hem ging ,je moest je geen zorgen maken , ga verder met jullie leven en zorg goed voor Anis dat is het enige wat ik van je vraag ( anis is mijn jongste broer hij is nu 12 jaar oud en heeft een mentale handicap).

Mijn vader is in de zomer van het jaar 2000 overleden hij was toen 51 jaar oud.

Allah i reham jamieh al mouslimien

[OUMHANEEN]

Salaam

Maschallah!! LEven Ik ben dit echt huilend aan het lezen!!!
Kijk naar hoeveel tekenen je hebt gekregen!! Subhanallah!!!
Allah Arahmoe!!


Aleikoem Salaam

xje

[Kifassh]

Salaam iedereen,

Hierbij wil ik iedereen bedanken, jullie berichten maken me veel sterker dit is echt wat ik nodig had hamdoelillah.

Salaam Leven,

Ik heb je verhaal ook met tranen zowel van binnen als van buiten gelezen. Hierbij wil ik je ook condoleren met het verlies van je vader (Allah ie rahmoe)
Het verdriet die jij/ik en nog vele dragen met het verlies van dierbare mensen, moeten we ook het goed kant zien. Mijn oom is in vele dromen gekomen en heeft ons laten weten dat het goed gaat. Ook heeft hij een boodschap laten doorgeven voor zijn dochter dat ze niet meer mag huilen en verder met haar leven moet, want haar tranen die branden hem. Zoals jou vader Allah ie rahmoe ook een boodschap heeft gegeven, moeten we juist insha Allah sterk worden en blij zijn, want we weten dat het goed met hun gaat hamdoelillah en dat ze een beter leven leiden dan deze wereld.Waren ze hier op deze wereld blijer dan waar ze nu zijn? Ik denk het niet, ze hebben nu hamdoelillah de leven die ze al altijd gewenst hadden en daarom moeten we proberen daar aan te denken om onze verdriet te vergeten en aan de dingen te denken wat wij met hun hebben meegemaakt.

Zo zie je wat voor een dood je vader en mijn oom Allah ie rahmoem hadden, hamdoelillah.

Wat betreft je zoontje (Moge Allah over hem waken voor het slechte), dat hij zei: " bye bye jedi", zelf denk ik dat zijn opa op dat moment bij hem was en afscheid van hem nam, omdat de wensen van een goeie moslim allemaal worden vervult voordat zijn ziel meegenomen wordt door Allah. Sabhana Allah mijn zuster

Moge Allah je helpen met het verwerken van je verdriet en je helpen met het goede insha Allah. Ik wens jou en de rest van je familie heel veel sterkte.

Maha Salaama,
Je zuster

p.s: Denk aan hoe goed hij het heeft nu en dat zal je insha Allah helpen met je verdriet te verwerken.

[Juf_Nora]

wauw, soubhanaAllah.. ik wens jullie beide veel sterkte toe!
Ik weet hoe het voelt, ben namelijk ook al op hele jonge leeftijd me vader verloren.. Allah ie rahmoe

Laat allah over de mensen die achtergebleven zijn waken.. emien

[Hakim_Sloop]

Kifassh,

Als je er goed over nadenkt, ben je met name door het schrijven van deze ervaring weer begonnen met waar je mee bezig was. De mooie dood van je oom heeft je weer bewust gemaakt en ben je begonnen met het delen van je iman.. de dood van je oom is heel mooi, en ik vond het heel mooi dat je zei dat hij nu bij Allah is die hem meer lief had.. Allah bespaart de goede mens het leven om de mens, die het verdient eerder het paradijs te schenken. Iemand als jouw oom die altijd bad, vergevenis vroeg en gaf, en de Koran las zit gegarandeerd in het paradijs en jullie zullen elkaar op een dag weer zien.. maar dat moeten we allemaal wel bewijzen aan god... en een verhaal als dit van jou is een goede inspiratie.. dus denk ik, dat ik namens iedereen hier, jouw mag bedanken voor het delen van je ervaring..

Sterkte

[Dorita]

Hey meissie,

Allereerst gecondoleerd,
je hebt het wel mooi beschreven....

Ik kan me best voorstellen dat je je oom heel erg mist.

Mijn oom is vier jaar geleden ook plotseling overleden. Een dag
van te voren kwam ik hem nog tegen, en hij lachtte heel raar naar me.
Hij had zo' n vredige lach over zijn gezicht heen, en de nacht erop was
hij overleden, maar het rare was dat ik het van te voren voelde aankomen..... Het is erg, maar uiteindelijk gaan we allemaal dood,
we weten alleen nog niet wanneer. En zolang we hier zijn, moeten we voor elkaar zorgen, en elkaar respecteren........
En of je nou een hoofddoek draagt of niet, of je naar de moskee gaat of niet, het gaat erom dat je een zuiver hart hebt die op de goede plek zit !!!!!

Sterkte meid

xxxx

Dorita

[leven]

Salaam

Bedankt Kifassh, Nikita22,Fard en Just_nora ook bedankt en gecondoleerd met het verlies van je vader Allah i Rahmoe.

Het doet me echt goed om zoveel medeleven te hebben het laat me echt inzien dat ik me sterker moet houden ook al is het moeilijk.

Ik weet dat ze het beter hebben waar ze nu zijn maar toch mis je iets vooral nu dat de Ramadan dichterbij komt is het een zeer moeilijke periode de tafel is niet meer compleet die plaats blijft leeg .

Maar als ik dan terugdenk dat zijn wens in vervulling is mogen gaan voel ik me aan de andere kant zeer blij zijn wens was altijd " een vlugge dood, onverwacht en bij de familie in Marokko en dat is ook allemaal gebeurt."

Allemaal nog heel erg bedankt groetjes

[FATINELLE]

Wouw heel mooi geschreven kifassh, dat geldt ook voor leven

door middel van jullie belevenissen zullen mensen nadenken over hun leven en hun leven verbeteren als het noodzakelijk is

jouw oom en jouw vader hebben het nu goed, daar zijnjullie achtergekomen door middel van tekens die Allah SWT heeft gegeven

het is goed dat jullie inzien dat ze het nu goed hebben hamdoulah

ik hoop dat iedereen inziet dat het leven zo voorbij is en dat het hiernamaals voor altijd is

bedankt voor jullie verhalen.

[leven]

salaam

Fatinelle bedankt voor je reactie ik vind het ook zeer jammer dat er zo weinig mensen stilstaan bij de dood en wat erna gebeurt.

Het leven is korter dan je denkt hopelijk gaat men dit inzien.

Groetjes

[dulce_lamia]

Allah i Rahmoe.