Nog zoveel te zeggen..

[hind_99]

heyyyy rifia4lifee toevliig nazi??????

xxx hind
ik hoop dat je het verder aaet schrijven bent

[Samiratoen]

Volgende dag kwam ik thuis van school, en zag dat niemand thuis was.
Ik ging gerust op de bank zitten, en tv kijken.
Na een uurtje ging de deur open, Pa en Ma stapten naar binnen.
Ik stond snel op om ze te begroeten. "Salaam oe Alekoem benti djeli"
"Alekoem salaam yemma, babba"
"Waar waren jullie heen?!"
"Even naar de dokter, wat medicijnen halen"
"Medicijnen?! Voor wie?! Er is toch niemand ernstig ziek..."
"Nee mijn kind, dat niet. Pappa voelde zich alleen niet meer lekker."
"Babba, wat zei de dokter dan?"
"Ik had gewoon een vitaminen tekort. Het was niets ergs."

Dagen gingen voorbij, en Pappa slikte elke dag zijn vitaminen in.
Hij hield zich goed aan de voorgeschreven dosis, maar er kwam geen verbetering in de situatie.
Pappa kreeg van de dokter weer een andere soort vitaminen, een wat sterkere.
Ze bleken wel goed te werken, en pappa voelde zich al wat beter.

Tot op een dag, ik kwam laat thuis van school.
Binnen zag ik Mama met een bezorgd gezicht op de bank zitten. De tv stond aan, maar ik kon zien dat ze er dwars doorheen keek.
"Salaam oe Alekoem" Ik begroette mijn ma, "Yemma, waar is Babba?!"
"Hij ligt even uit te rusten op bed."
"Waar zijn jullie dan heengeweest?!"
"We waren even naar de stad, maar naderhand bleek het geen goed idee te zijn"
"Waarom? Is er wat gebeurd?"
"We liepen in het centrum, en plots begon Pappa snel voor zich uit te rennen. Hij riep me nog en zei -Hou me vast, ik heb mezelf niet in de hand-. Maar ik wist niet wat me overkwam. Ik kon hem niet bijhouden. Plots viel hij op de grond..."
Mijn hart begon sneller te kloppen. "Was babba flauw gevallen?"
"Was dat maar zo kind, dit leek veel erger. Babba lag op de grond, en trilde helemaal. Alleen kon hij me niet vertellen wat het was."

Op dat moment kwam Papa de kamer in. Ik liep naar hem toe, en begroette hem. Hij nam me in zijn armen, en omhelsde me.
"Babba, wat was gebeurd? Hoe kwam dat?"
"Lieverd, ik weet het zelf ook niet. Het enige wat ik toen voelde was die kracht. Het leek net of iemand mji duwde. Ik kon allen rennen, en hoe ik ook probeerde, ik had mezelf niet meer in de hand. Het klinkt misschien raar, maar het leek net of ik "Djins" in me had. Bezeten door "djins". Net of die geesten mijn lichaam en alle controle erover, van me hadden oovergenomen..."

[Kahina]

Ewa, lieverd.
Mijn mond viel open toen je zei dat dit echt gebeurd was. Ik heb echt bewondering voor je....................wallah!! Maar maak snel een vervolg,please.
liefs Kahina

[hasna_the_best]

wooooooooooow o mijn god ga snel verderrrrrrrrrr
ik kan haast niet wachten

[hind_99]

ajejjjjjjjjjjjjjj wat moooiiiiiiiiiii
dit hoor je ook niet zo vaak maar jah is dit echt een waargebeurd verhaal???
ga snel verder is echt spannend .

xxxxxxx hind

[Samiratoen]

Djins.. wat waren dat eigenlijk?! Ik had er vaak verhalen over gehoord. Dat geesten iemands lichaam overnamen, en die persoon niet meer zichzelf kon zijn. Het was gewoon een soort van Voodoo.
Ja... dat was het, iemand had bij papa Voodoo gedaan.
"Yemma, is het niet Voodoo. Heeft iemand geen voodoo bij papa gedaan?!"
Yemma keek me verbaasd aan. "Ja toch Babba, dat kan toch?!"
"Ja, dat kan lieverd. Maar we gaan er eerst gewoon van uit dat het een medische ziekte is. Ik ga morgen wel langs de dokter. En ik vertel hem wel het hele verhaal. Misschien stelt het niet veel voor."
Ik probeerde daarin te geloven, maar mijn gedachten dwaalden toch af naar Voodoo. Ik wilde er niet in geloven, maar het zou kunnen.

Volgende dag ging Baba naar de dokter. Ik kwam vroeg thuis van school, en wachtte tot papa en mama thuis zouden komen.

"En Baba, vertel..."
Papa en Mama waren ondertussen al thuis gekomen, en we zaten in de woonkamer. Mileka en mijn broer Saminero waren er ook.
"Ik heb van de dokter een verwijskaart gekregen voor het ziekenhuis. Overmorgen ga ik langs voor een onderzoek."
Ziekenhuis.. dat mijn vader ooit in het ziekenhuis zou komen. Mijn sterke, moedige vader. Mijn liefdevolle, zachtaardige vader.
Mijn enige vader...het was MIJN VADER....

[Samiratoen]

Vandaag zou pappa naar het ziekenhuis gaan voor onderzoek. Ik zelf zat nog op school. De hele tijd waren mijn gedachten bij hem.
Wat zouden de dokters zeggen?! Straks is het een erelijke ziekte, of een ongeneeslijke ziekte...
De dag ging langzamer dan ooit tevoren. Toen ik eindelijk naar huis mocht, sjeesde ik met mijn fiets naar huis.

Pappa en mamma zaten in de woonkamer naar RTM te kijken.
Het leek net of er niets aan de hand was, alles leek zo gelukkig en rustig.
Nadat ik ze had begroet en mijn jas had uitgedaan, ging ik erbij zitten.
"En?! Pappa, ben je nog geweest?!"
"Waarheen?" en hij glimlachtte naar me.
"Naar het ziekenhuis pap!! "
Pappa's glimlach veranderde in een serieuze blik. Mijn hart begon weer sneller te kloppen. Alles ging door me hoofd..
"Nou, ze hebben een test afgenomen, en ze hadden nog niets kunnen vinden. Geen ziekte, helemaal niets. Volgens hun zou het een vermoeidheids aanval kunnen zijn."
"Ja pappa?! Er is dus helemaal niets aan de hand?!"
Ik voelde dat mijn hart sprongetjes van vreugde maakte.
"Nou, dat weet ik niet zeker, daarom stond ik erop dat ze een bloedcontrole zouden uitvoeren. Ze hebben wat bloed afgenomen, en over 2 weken krijg ik de uitslag te horen."
Een teleurstelling verscheen op mijn gezicht. Twee weken, nog zolang afwachten.

In de avond, toen iedereen thuis was, kregen ze allemaal het zelfde verhaal te horen.
Ik wilde het niet nog eens te horen krijgen, dus besloot ik maar alvast te beginnen met mijn huiswerk.
Voor ik het wist sloeg de klok 23.00 uur. Ik moest nu wel gaan slapen, anders kom ik morgen mij bed niet uit.
Ik ruimde snel alles op, en zette alles klaar voor morgen ochtend.

Volgende dag was ik vroeg thuis, Mamma en Pappa waren ook net thuis.
Op tafel lagen tasjes van de markt. En in de keuken rook ik de geur van vis.
Het was vandaag natuurlijk vrijdag, marktdag, en dan eten we altijd vis.
Hoewel ik geen vis lustte, at ik altijd wel een hapje mee. Het eigenlijk meer de saus, waar om het mij ging, dan om de vis zelf.
Ik zat in de woonkamer toen de telefoon ging. Snel nam ik op, en hoopte dat het een vriendin van me was.
Aan de andere kant klonk een zware stem.
"Hallo?"
"Elloe.. is je vader daar?" vroeg die stem in het marokkaans.
"Met wie spreek ik dan?"
"Met je oom Tiab, geef je vader snel."
Snel riep ik pappa, het was oom Tiab, zijn broer. Maar wat had die man toch een haast!
"Wie is daar Samiya?" vroeg pappa nog.
"Het is oom Tiab."
Ik zag dat pappa's vrolijke blik veranderde.

Terwijl pappa met oom Tiab aan het praten was, liep ik naar mn kamer.
"Samiya..met wie is je vader aan de telefoon?"
"Het is oom Tiab uit marokko, yemma."
Mamma zette het vuur op zacht, en haastte zich naar de woonkamer.
Wat een rare boeltje hier, dacht ik nog.

Later liep ik weer de woonkamer in. Pappa had ondertussen het gesprek al beeindigd.
Ik zag aan Pappa'z gezicht dat er iets niet goed was. Pappa was totaal veranderd.
"Pap, wat zei oom Tiab?"
"Niks lieverd van me, het was niets belangrijks."
Snel ging pappa weer verder in gesprek met yemma.
Ik ging erbij zitten, om het gesprek ook te kunnen volgen.
".. Nu zegt Tiab dat ons moeder al het geld in heeft genomen. En nu heeft hij niets meer, en die Aicha ook niets...En nu wil hij dat ik nog meer geld stuur..Ik ben toch geen bank!!"
Ik zag aan pappa dat hij woest was. Oma had verschijnlijk al het geld dat hij had gestuurd voor zijn broers Tiab en Chaaib, en zijn zussen Yamna en Aicha, ingenomen.
En Oma Habiba kennende, wilde altijd gelijk.
".. Maar Mohammed, je hoeft toch niet meer geld te sturen. Het is toch niet jouw schuld..!!"
"Maar ze reageren het wel op mij af, omdat ik toevallig in Nederland ben, denken ze dat ik heel veel geld bezit."
Mamma werd afgeleid door een brandgeur die zich in huis had rondverspreid.
"Samiyaa..ga snel in de keuken kijken..!!"
Ik rende snel de keuken in..en mamma kwam achter me aan..
"

[fatima84]

hey meid ga snel verder, dus het is echt gebeurd bij u vader

bousat fatmake

[miss_berbers]

heeeey meisje heeeeeel mooi verhaal !!! & is het bij jou persoonlijk gebeurd of niet ?? veel liefs >> miss_berbers

[riftiger]

Klasse meisje,

Schrijf snel verder......


Sterkte en succes

Groetjes Riftiger___

[Samiratoen]

Een rookwolk van verbrandde vis kwam mij tegemoet.
Snel haalde ik de koekepan van het vuur, en zette hem op het aanrecht.
Yemma sneldde naar het raam, en deed hem open.
Eindelijk kwam wat frisse lucht naar binnen.
De olie in de koekepan stond te koken, en de vis was helemaal aangebrand.
Yemma legde de koekepan in de gootsteen, en pakte een ander, om daarmee weer verder te gaan met bakken.

Pappa was ondertussen naar de slaapkamer gegaan.
"Samiya, ga je vader roepen, het eten staat klaar."
Ik haastte me naar pappa. Hij zat op bed, geleund tegen een kussen.
"Pappa!!"
Maar vader bleef voor zich uit staren, hij leek me niet te horen.
"Pappa, eten is klaar"
Pappa ging rechtop zitten , en keek me vragend aan.
"Het eten is klaar, kom je?!"
Ik zag dat het totaal niet goed ging met hem.
Sinds dat ene telefoontje was zijn blik veranderd, en zijn ogen straalden bezorgdheid uit.
Hij maakte zich waarschijnlijk zorgen om zijn broers en zussen.
Maar ook had hij verteld dat hij was geschrokken. Hij dacht dat oom Tiab belde om te vertellen dat er wat met Oma was.
Oma was al een tijdje ziek, en had een paar operatie's achter de rug, aan haar oog.

Volgende dag gingen Yemma en Pappa boodschappen doen. Het was zaterdag, en het huis was al aardig leeg geraakt.
Ik wilde eigenlijk ook mee, maar had geen zin om me om te kleden.
Pappa en mama gingen de deur uit, en ik ging voor de tv zitten.
5 minuten later werd er op de deur geklopt.
"Mileka!! Doe ff open!!"
"Nee..k ben bezig, ga jij snel!"
Met tegenzin stond ik op, weer werd er harder op de deur geklopt.
"Rustig joh... ik kom al"
Door het uitkijk gaatje zag ik mijn moeder voor de deur staan.
Snel opende ik de deur, "Wat ben je vergeten ma?"
Mijn ma stond hijgend voor me, en ze was helemaal rood geworden.
"Je vader.. je vader..

[Sundous]

eh meissie, komt er nog een vervolgje vanavond of niet?
ik wacht af........


liefs Sundous

[Sje]

Goed verhaal hoor!
Vindt het moedig van je dat je het met ons mee wil delen.
Maak gauw af!

Xjes Sje

Ps: Volgens mij ken ik jou ...

[Meryem17]

MAAK AF A . J . B.

[Sammy333]

ga doooooooooooooooooooooor spannend meidd



kuzziess sammy