hij zat op de bank en ik ben naast hem gaan zitten met me hoofd gebogen op zijn schouder,
mijn tranen hield ik in bedwang ik sloot me ogen,
voor ik het wist was ik in slaap gevallen, ik voelde zijn armen om mijn heen, hij tilde me op en liep naar zijn slaapkamer, daar legte hij me neer op zijn bed, hij pakte een deken voor me.
ik knijpte me ogen dicht en hoorde zijn voetstappen de trap afgaan.
de herringeren, in deze kamer waren zo mooi.
ik hoorde zijn stem vanuit de woonkamer,
ik stond op om te luisteren met wie hij in gesprek was, langzaam liep ik de trap af naar beneden,
ik ging voor de deur van de woonkamer staan en luisterde zijn gesprek af.
ik hoorde duidelijk een meisjes stem.
ik was muisstil en hij had echter niets in de gaten, ik was geschrokken van zijn uitspraken die hij deed tegen over het meisje die hij aan de telefoon had.
het leek erop of hij verliefd was.
''Ik ook van jou lief'' hoorde ik hem zeggen.
mijn ogen hielden het niet meer droog, maar ik wilde het hele gesprek afluisteren.
ik begon te snikken en de tranen begonnen te stromen.
mijn benen knikkten, me hele lichaam begon te trillen.
en toen was het stil, ik hoorde zijn voetstappen dit keer richting de deur komen.
ik opende de deur,
hij schrok en legde snel de telefoon neer,
hij vroeg wat er met me was, ditmaal gaf ik hem een klap in zijn gezicht,
''Hoe durf je'' zei ik woedend..
hij gaf me een klap terug, ''Doe dat nooit meer''
ik stond verstijfd ik begon te vloeken en te schreeuwen.
ik ging als een klein meisje op de grond zitten huilen, hij kwam naast me zitten, met zijn armen over me heen.
ik moet hem laten gaan, dat is het enige wat er door me heen ging, ik liep naar boven en ben op bed gaan liggen, hij kwam naast me liggen en zij geen woord.
zo zijn we beide in slaap gevallen.
de volgende ochtend, leek alles weer vergeten en vergeven te zijn,
Hij keek me met zijn grote ogen aan, drukte me stevig tegen zich aan.
''Ik ben ook niet perfect'' zij hij
voordat ik wat wilde zeggen zij hij al ''Ssst anders verpest je het''
ik was stil en ben maar blijven liggen, wat heeft deze jongen met me gedaan.
meerdere gebruikers
er vlogen weer eens dagen voorbij, ik had het simkaartje van appie kapot gemaakt en hij kreeg een nieuwe van mij.
Hij had beloofd het contact te verbreken met lamya, hij had eerlijk verteld van waar hij haar kende en waarom ze nog contact hadden.
ik was blind verliefd dus alles wat uit zijn mond kwam geloofde ik.
over een week zou me zus op vakantie gaan.
''hoeveelste is het vandaag'' vroeg ik aan laila
''de 14de'' antwoorde ze.
ik rekende even uit wanneer ik ongesteld moest worden, ik was precies een dag over tijd nu.
snel gingen me hersens anders denken.
laila haalde me over om met me zus op vakantie te gaan.
ik zou erover nadenken maar ik schatte 75% dat ik toch zou gaan.
waarom niet 100% weet ik niet.
de volgende de dag was ik met me zus de stad ingegaan we zouden gaan shoppen, na 4 uur te hebben geschopt was ik bekaf.
we besloten om ergens wat te gaan eten,
ik stak een sigaret op en me zus keek me vreemd aan.
''Waar komt dat opeens vandaan'' vroeg ze
ik negeerde haar vraag en deed me ding.
mijn gedachtes gingen naar appie toe, ik besloot hem te bellen.
hij nam op en ik hoorde een gelach van een meisje op de achtergrond, ik vroeg met wie hij was daarop kon hij niet veel antwoorden, ik hing op en ging terug naar me zus, ze merkte dat er wat was, maar ik hield me sterk.
na het eten zijn we opgestaan en we liepen naar de auto,
ik voelde me niet lekker en zag in de verte appie staan met 2 meiden en 1 jongen, ik wist niet wat me bezielde maar ben als een gek zijn richting op gaan rennen.
ik was woedend en uit boosheid liet ik me tranen gaan!
eenmaal bij hem aangekomen kreeg hij de schrik van ze leven, de 2 meiden keken me vragend aan, appie en z'n vriend wisten hoe ver het was,
Zelfs me zus keek me vragend aan.
hij liep mij richting op en gaf me een kus op me hoofd, ik duwde hem weg.
De ring die ik van hem had gehad waar onze namen in stonden gegraveerd deed ik uit en gooide het weg.
''Mijn ring heb ik weggegooid zo heb ik dat ook met mijn gevoelens gedaan'' zij ik verdrietig.
ik draaide me om en liep richting de auto, hij liep mij achterna
''Ik kan het uitleggen'' schreeuwde hij,
achter hem liep een meisje ''Appie waar ga je heen'' deze stem kwam me zo bekend voor.
ik besloot om te gaan rennen en liet mijn benen het werk doen, ik hoorde voetstappen achter me aan komen rennen, nu begon ik nog harder te rennen,
toen ik bij de auto aankwam, werd ik van achter bij me middel vastgepakt.
ik draaide me om, ik duwde appie weg.
pakte me telefoon en brak mijn simkaart.
''ik wil niks maar dan ook niets met jou te maken hebben''
ik duwde hem weg, vervolgens kreeg ik een klap, die zelfs een echo maakte.
ik keek hem angstig aan, ''Ik heb je al eerder verteld dat je dat nooit moet doen'' zei hij woedend zijn stem was veranderd.
na een paar minuten zag ik mijn zus aankomen lopen.
ze keek verward.
hij duwde me tegen de auto aan,
''jij kan mij niet dumpen want je houd van me en me nummer zit in je kop dus je belt me wel'' zei hij met een gemene stemmetje
en ik wist dat hij gelijk zou hebben.
ik stapte in me zus reed weg, ze zij wenig in de auto.
en ik liet me tranen gaan ze trooste me niet, zij geen woord.
laila belde me op, ik kreeg geen woord uit me keel het enige wat ik kon doen was huilen,
''Ik kom naar je huis toe, ik kom nu'' schreeuwde ze aan de andere kant van de telefoon,
ik kon er niets op terug zeggen. ik veegde me tranen af.
toen me zus onze straat inreed,
eenmaal thuis aangekomen rende ik naar boven daar zag ik laila al in mij kamer, ze was aan het wachten op me, ik rende op haar af en liet me tranen vallen op haar schouders.
ze stelde me gerust, ik deed mijn verhaal.
ze zou vandaag bij mij blijven slapen, ik was ontzettend blij dat ik vanavond afleiding zou hebben.
de hele avond hebben we zitten kletsen.
''Laila''
''Ja, wat is er schat'' antwoorde ze.
Even twijfelde ik maar ik moest het aan iemand kwijt.
''ik ben 2 dagen over tijd''
En toen was het stil
meerdere gebruikers
Salaam
Heb je het hele verhaal toevallig niet al op je pc staan? Zet het er dan gelijk op hhhhh wil zo snel mogelijk het vervolg lezen!!!!
is niet fijn meestal beginnen ze een verhaal en wordt het niet af gemaakt dan blijven de vragen door je hoofd spoken hoe het toch ni zou afgelopen zijn hhhh
Ik weet niet of het bij jezelf gebeurd is? Maar in ieder geval je hebt schrijftalent het leest heel vlot en uitnodigend
Groetjes
Net als de Marokkaanse vlag rood is mijn bloed en groen zijn mijn aders!!!!
Nieuwee Fann Erbij!!!!
Achter elke traan van verdriet,,zit een glimlach van herinering !