'Op mijn manier.'

[Tifah]

Met een zwoel jazzmuziekje op de achtergrond en relaxend wierook aan, lig ik languit met mijn rug op mijn bed. Met mijn ogen dicht, voel ik mijn lichaam slapper worden en zich meevoeren met het geluid van de saxofoon die de kamer vult en zich vermengt met de rustgevende geur van de wierook.
Ik waan me in een rustgevende extase, zo heerlijk, zo vredig, zo hemels. Ik voel me net een engel in de hemel, die van de ene wolk naar de ander zweeft. Zo zorgeloos, zo rustig, zo vredig, zo zweverig.
Geen schulden waaraan je moet denken, geen vriendje die met je gevoelens speelt, geen vrienden die een litteken van een messteek in je rug achterlaten en geen zeurende moeder. Geen pijn, geen verdriet, geen zorgen. Puur hemelachtige rust.

[tetouania_zina]

Origineel gepost door Tifah
Met een zwoel jazzmuziekje op de achtergrond en relaxend wierook aan, lig ik languit met mijn rug op mijn bed. Met mijn ogen dicht, voel ik mijn lichaam slapper worden en zich meevoeren met het geluid van de saxofoon die de kamer vult en zich vermengt met de rustgevende geur van de wierook.
Ik waan me in een rustgevende extase, zo heerlijk, zo vredig, zo hemels. Ik voel me net een engel in de hemel, die van de ene wolk naar de ander zweeft. Zo zorgeloos, zo rustig, zo vredig, zo zweverig.
Geen schulden waaraan je moet denken, geen vriendje die met je gevoelens speelt, geen vrienden die een litteken van een messteek in je rug achterlaten en geen zeurende moeder. Geen pijn, geen verdriet, geen zorgen. Puur hemelachtige rust.

het begint goed meid
ga snel verder

[Safira75]

verder schrijvennnnnnnnnnnn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

enw el NU jongedame

[Tifah]

'Jamila, ik denk dat we je nog een maandje nodig hebben,' zei mijn teammanager vorige week, 'en daarna moeten we kijken hoe het verder moet."
Wat wil zeggen dat ik daarna kan opdonderen en een nieuwe baan mag gaan zoeken. Jezus, hoe moet het nou met de rekeningen? Ze stapelen zich steeds op, aanmaning na aanmaning, steeds hoger en hoger. Ik heb nog geen één rekening kunnen betalen. Hoe moet het nu?
'Eh ja, dan moet het maar.' Meer kon ik niet zeggen, ik zat aan mijn schulden te denken.
Een paar dagen later belt mijn vriend, Jonathan, op die ik al twee weken niet heb gezien noch gesproken.
'Jamila, schatje, hoe gaat het met je?'
'Het gaat goed. Je leeft dus nog?'
Boosheid begint zich in me zachtjes te borrelen. Na twee weken heeft hij dus toch besloten om weer contact op te nemen en gedraagt zich alsof er niks aan de hand is. Alsof we elkaar gisteren nog hebben gesproken of gezien.
'Ik wil je zien schat.'
De boosheid begint zich met pijn te vermengen. Wie denk hij wel niet dat hij is? Wat denkt hij wel van me? Als hij eens wist hoe ik hem die weken heb gemist, als hij eens wist wat zijn stem met mijn lichaam en geest deed.

[Kahina]

hey gurl!
Ga verder met je verhaal.
Ik wacht vol spanning op je vervolg.
liefs Nadia

[Tifah]

'Waarom bel je nu pas? ,'vraag ik ijskoud, zonder enige warmte in mijn stem.
'Ik had het druk met zaken Jamila, je weet wel. Ik kan er niet door de telefoon over praten. Ik wil je zien, ik heb je gemist. Ik wil mijn schatje zien.'
Donder toch op, denk je nou echt dat ik daarin trap. Weet je dan niet dat die woorden alleen woede en pijn bij mij naar boven brengen?
'Zaken gaan voor het meisje dus?'
'Ach kom op, doe nou niet zo, je weet toch dat...'
'Je geeft geen ene moer om mij hé', onderbreek ik hem, 'je weet dat ik een zwak voor je heb en daar maak je misbruik van. Je speelt gewoon met mijn gevoelens!'
'Jamila! Praat niet zo! Je weet best dat ik om je geef…'
'Ach donder op, word eens volwassen en open eens je ogen. Ik laat niemand met mijn gevoelens spelen hoor je me', ik begin te schreeuwen, 'Waar zie je mij voor aan? Waarom zie je het verschil niet tussen fake en real? Ik ben real Jon, ik ben real godverdomme! Ik geef om je, ik hou van je! Maar je bent te blind om dat te zien of te gevoelloos om daar om te geven...' Ik stop om mijn zelfbeheersing terug te vinden en om niet in tranen uit te barsten. God nee, in tranen uitbarsten? Ha! Dat zou hij wel willen. Wat zou dat zijn ego strelen zeg. Wat zou dat hem goed doen!
Hij zucht hard en zegt:'Jamila, ik speel echt niet met je gevoelens schat, ik geef echt om je. Hoor nou schat, ik wil je echt zien, ik heb je echt gemist. Nu ik je stem hoor begin ik helemaal gek te worden, het lijkt alsof ik zweef...'
Ik lach hardop en zeg:'neem iemand anders in de maling, maar kom mijn leven niet opfokken ok? !'
Ik hang op en zet gelijk mijn telefoon uit.

[tetouania_zina]

ga snel verder meid

[Tifah]

Dagen en nachten heb ik om hem gehuild. Mijn hart was onherstelbaar gebroken in duizenden stukjes en ik was bang dat het nooit zou goed komen met mij. Ik hield en hou nog steeds zielsveel van hem, misschien kwam het ook omdat hij mijn allereerste echte vriendje is geweest. Zoveel liefde voelde ik voor hem en ik wilde hem zoveel geven, nog nooit heb ik liefde zo intens meegemaakt, zo intens gevoeld.
Ik was een dwaas en stapelverliefd op hem, maar zeker niet blind. Hoe vaak zag ik wel watvoor sluwe spelletjes hij met mij speelde, hoe hij de boel manipuleerde en me dagenlang schuldgevoelens bezorgde voor de dingen die hij flikte, maar mij het schuldgevoel aanpraatte? Ik zag alles zo scherp, maar mijn hart wilde niet naar mijn verstand luisteren. Mijn verstand was te zwak, mijn hart domineerde mijn verstand en had de touwtjes in handen.
Vaak bad ik tot God om hem te beschermen, ik bad dat hem niets zou overkomen, ik bad dat hij snel zou stoppen met zijn slechte zaken en ik bad dat hij zijn hart zou openen voor mij. Ik wilde zijn vriendin zijn, zijn vrouw, zijn zus, zijn moeder, zijn broer, zijn vader, zijn alles. Het doet veel pijn om te weten dat het niet wederzijds was.

[Nadiah]

mooi hoor.. ga zo verder..
Nadia

(ff by the way is jonathan een nederlander??)

[Tifah]

‘Ik weet niet wat je in die neger ziet hoor!’
Deze opmerking kreeg ik zo vaak te horen van mijn zogenaamde beste vriendin.
‘Ik vind hem maar lelijk en hij mag je misschien dan wel goed behandelen en zo, maar je weet dat je geen toekomst met hem kan hebben’, gaat ze door en knabbelt ondertussen aan een banaan, niet wetend dat ze me kwetst met haar woorden en me langzaam martelt.
‘Ik bedoel wij Marokkanen hechten veel waarde aan de Islam en als hij geen moslim is dan weet ik zeker dat je ouders hem niet zullen accepteren.’
Ze zit op mijn bed en bestudeert haar banaan, ik zit achter mijn pc op het internet te surfen en probeer mijn woede te bedwingen.
‘Ja je hebt gelijk wat de Islam betreft Farida, maar ik zie nog geen toekomst met hem, we zitten in het proces dat we elkaar wat beter leren kennen. Als het echt serieus wordt dan zien we wel verder.’
‘Ja, maar je neemt toch niet zomaar met iemand als je niets serieus wilt met diegene!’
Wat een dom wijf zeg. Zij die zoveel vriendjes heeft gehad, die een knipperlicht relatie achter de rug heeft of nog steeds heeft, wil me advies geven, terwijl ze zelf niet weet hoe ze met haar relaties moet omgaan. Om haar de mond te snoeren zet ik hard het nummer van de rapper Method Man met Fred Durst op die ‘shut the f*ck up’ door de boxen blèrt.

[Tifah]

Een paar dagen na ons gesprek komen we met een groep andere meiden bijeen bij een vriendin thuis om een film te kijken. Raar genoeg voel ik me niet op mijn gemak en niet op mijn plaats.
Ik merk dat de meiden afstandelijk doen en tegelijkertijd overdreven aardig tegen me zijn.
‘Hoe gaat het op je werk Jamila?’
Een vraag die nooit wordt gesteld.
‘Het gaat, heb pas gehoord dat ik over een tijdje kan opdonderen, al is het niet met veel woorden gezegd. Voor mijn part mogen ze doodvallen die pennenlikkers.’
Ze beginnen overdreven te lachen en wisselen vreemde blikken uit.
‘Hoe is het met je vriend’, vraagt de ander.
Doodse stilte.
‘Ja, goed. Prima.’
Ik hou het kort en krachtig en het begint tot me door te dringen waarom ze zo vreemd doen. Farida heeft haar mond voorbij geluld. Ik weet het zeker. Het kan niet anders. Niemand van deze meiden weet dat ik een vriend heb.
‘Hij is geen moslim hoorde ik of is dat niet zo,’vraagt de ander uit nieuwsgierigheid of om te controleren of Farida wel de waarheid sprak.
‘Nee, hij is christen, ook een gelovige dus.’
‘Ja maar dat maakt niets uit lieverd. Wij moslims mogen geen partner hebben van een ander geloof,’zegt het ander meisje die lelijke uitgroei heeft tot haar oren. Ze moet nodig haar haren weer gaan blonderen denk ik bij mezelf.
De andere drie meiden, inclusief Farida, knikken instemmend.
Ik vertel ze niet dat ik het uit heb gemaakt en dat mijn geest van binnen is gestorven. Ik vertel ze niet dat ik een lopende dooie ben, een zombie, die niet eet en niet slaapt. Ik vertel ze niet dat de intense liefde voor deze jongen, die me pijn heeft gedaan, het leven uit me heeft gezogen. Dat gaat ze niets aan.
Ik reageer er niet op en de andere meiden vermijden mijn blik wanneer ik ze aankijk. Doodse stilte weer.

[Tifah]

‘Jezus, je kan een speld horen vallen man! Waarom zo stil,’schreeuw ik dan uit en zet mijn “happy mask” op.
‘Ja kom op meiden, doe niet zo saai! Waar is de videoband? Let’s role the tape,’schreeuwt Farida even “spontaan” uit.
Als blikken konden doden dan was ze nu morsdood. Mijn blik zou als een Uzi haar hoofd in seconden vol lood hebben gevuld. Wat haatte ik haar op dat moment. Wat een schijnheiligheid.
Omdat ik deze meiden ken als roddeltantes, weet ik zeker dat ik het onderwerp van de dag zal zijn. Jamila en haar christelijke vriendje. Jamila the sinner. Jamila dit, Jamila dat. Wat haatte ik alles en iedereen op dat moment. Wat haatte ik mijn geloof, mijn cultuur, mijn tradities. Wat haatte ik alles op dat moment. Raar genoeg zocht ik toch liefde bij die ene belangrijke persoon; God, Allah. Elke dag bad ik tot hem, 5 keer per dag, 30 keer per week. Huilend.
Ik wilde mijn hart uit mijn borstkas r*kken en in een klein doodskistje stoppen en begraven. Er zat geen leven meer in.

[Tifah]

Origineel gepost door Emshoom
wederom verbaas je me Tifah

Why??

[NoreJihan]

Ga verder meid
groetjes
rachida

[Amanatallah]

You go girl... deze tekst haalt herinneringen op.....