De os en de ezel ontbreken, maar velen in Bethlehem zijn ervan overtuigd dat er opnieuw een wonder is geschied en een koning is geboren. Zijn naam: Ala.
Twee weken geleden zag hij het levenslicht, om precies te zijn op de 27ste dag van de Ramadan. Die datum, beter bekend als lailat al-kadr, 'de nacht van de beslissing', is het moment waarop Mohammed zijn eerste openbaring kreeg, een nacht die, zo wil de traditie, bijzondere zegeningen brengt.
En als dat al geen omen was, dan was het wel de geboortevlek op zijn rechterwang, die duidelijk de letters A, L, A spelt, Ala, net als de naam van zijn oom, een 'martelaar' die dit jaar door de Israëliërs werd gedood.
Volgens de familie zijn al tienduizenden naar hun huis in het vluchtelingenkamp Aida in Bethlehem gekomen om het nieuwe wonder te aanschouwen, dat in de lokale pers de naam 'mirakel van Bethlehem' heeft gekregen. Tienduizend is een hoge schatting, maar gestaag druppelen de nieuwsgierigen binnen.
Helen, verpleegster in het naburige ziekenhuis, had het wel in de krant gelezen, maar kon het niet geloven. Dus is ze gekomen om het met eigen ogen te aanschouwen. ,,Het is echt een wonder, het is een koningskind, een bloem, een koning, net als Jezus en Mohammed.'' Helen is christelijk.
In het begin hield de familie de geboortevlek nog geheim, onzeker over de gevolgen. Ze besloten wel de imam van de buurtmoskee in te lichten, die perplex was door wat hij zag, zich naar de moskee terugspoedde en via de luidsprekers het nieuws verspreidde van het mirakel op de heiligste der heilige dagen.
De geboortevlek (voor de ongelovigen een vrij dikke vlek die op een vervormde w lijkt) begint op de wang. De oorlel van Ala wordt even opzij getild om ook de laatste 'letter' te laten zien. Het kind blijft er rustig onder.
In de zitkamer van de familie zitten de vrouwen bijeen: groot moeder Ajsje, tantes, zusters en de moeder, Nisrien (24). Ala is haar derde kind. Grootmoeder Ajsje heeft zich over de nieuwe aanwinst ontfermd, ze zit trots met het kind in de armen op de bank.
Naast haar op de sofa zijn de foto's van haar zoon Ala, de sjahied (martelaar), uitgestald. Ook aan de muur hangt een vrij strijdlustige oom Ala, naast een collage die zijn broer voor hem maakte.
Volgens de Israëliërs was Ala Ajad Ajaad een van de gangmakers van Hamas in Bethlehem. Hij zat in een auto toen de Israëliërs hem in maart dit jaar doodschoten. Zijn zuster wil de Hamasrelatie niet bevestigen: ,,We wisten niet wat hij deed, hij had wel geheimen.''
De Ajaad-clan bestaat uit vijf families, dertig zielen die allen in het niet al te grote huis wonen, waar in de loop der tijd verdieping op verdieping is gebouwd, net als bij de meeste huizen in de wijk.
Bij de ingang hangt een vers van een plaatselijke dichter, geschreven vlak na de dood van oom Ala: ,,De mensen zullen met trots over zijn leven spreken, en God zal een andere Ala in zijn plaats schenken.''
,,De geboorte van de kleine Ala is een teken van vreugde van Ala in het paradijs, het is een teken dat God de martelaars beloont, en dat wil hij ons op deze manier tonen, het is een geschenk van God'', zegt grootmoeder Ajsje. ,,We zullen hem grootbrengen zodat hij net zo een goed en vroom man wordt als zijn oom.
Treedt de kleine Ala in de voetsporen van oom Ala en wordt hij ook sjahied? Eerst is het antwoord 'ja', dan 'nee'. Dan volgt de familiegeschiedenis. Oma is geboren in een dorpje nabij Jeruzalem. Ze was tweeënhalf toen de oorlog van 1948 uitbrak en ze door de Israëlische soldaten werden weggevoerd. Uiteindelijk kwamen ze in het vluchtelingenkamp bij Bethlehem terecht. En als het aan haar ligt kunnen al die mensen die nu dat alternatieve vredesakkoord van Genève hebben ondertekend het vergeten. Zij wil haar huis terug, ,,net als al die andere vluchtelingen in Libanon, Jordanië en de buren in de wijk''.
,,We zijn tegen de oorlog, maar Israël dwingt ons strijd te leveren. We willen in vrede leven net als alle andere volkeren, we willen Palestina, niet naast maar zonder Israël.''