Nieuwe fan!!
In een woord PRACHTIG, ik hoop dat je dit verhaal wel afmaakt, je hebt het te spannend gemaakt dat ik het zomaar kan vergeten. Dus ik zal regelmatig terugkijken of je een vervolg hebt geschreven. Dus insha allah stel je ons niet teleur.
Nieuwe fan!!
In een woord PRACHTIG, ik hoop dat je dit verhaal wel afmaakt, je hebt het te spannend gemaakt dat ik het zomaar kan vergeten. Dus ik zal regelmatig terugkijken of je een vervolg hebt geschreven. Dus insha allah stel je ons niet teleur.
Ga aub gauw verder meid!
Allah is groot en machtig. Zonder hem is het leven lastig. Laat in je hart zijn liefde bloeien, dan zal geluk in je leven vloeien...
Waaaw dit is echt een super verhaal, jammer dta ze niet elke keer vervolgjes zet waarom eigenlijk kan iemand me dit uitleggen
Kuss
Love
[Story Lover]
UPP ... Love this story ..!!
The most wonderful place to be is ... In Love!
Nou!
Who’s not crazy? Look around!
Everyone’s drinking, smoking, shooting up… shooting each other, or just plain screwing their brains out cause they don’t want ‘m anymore.
And I’m crazy? Honey, I’m the original one-eyed chicklet in the kingdom of the blind.
Cause at least I admit the world makes me nuts.
Dank voor alle reacties.
Heeft weer een tijdje geduurd, sorry! Was inspiratieloos. En dit is ook een mislukt vervolg, dat ik met veel frustratie heb geschreven. So bear with me.
‘Hoe lang hebt u niet geslapen?’, vraagt BenNasser, nadat ik een tweede glas water op heb gedronken en enigszins ben gekalmeerd. ‘Achtendertig uur.’ BenNasser schudt zijn hoofd en neemt het lege glas van me aan. Als hij het op tafel heeft gelegd, komt hij naast me zitten op de bank en kijkt me aan. ‘Niet vreemd dat u dan zo emotioneel labiel bent.’ Lange tijd staar ik zwijgend naar zijn grote handen die zich geen moment geleden stevig tegen zich aan hadden gedrukt. Ik voel mijn wangen branden. Ik heb me belachelijk gedragen.
‘Gaat het weer?’, vraagt BenNasser om de stilte te breken. Ik kijk kort op in zijn ogen en wend mijn blik weer af. ‘Het gaat’, lieg ik en haal mijn handen door mijn haar. ‘Dit had ik niet achter u gezocht, Anbari’, mompelt BenNasser na enige tijd. Ik schud niet-begrijpend mijn hoofd. ‘U bent een van ons geworden.’ Ik frons mijn wenkbrauwen. ‘Wat bedoelt u?’, vraag ik. Hij glimlacht kort. ‘U hebt me vaak verwijten naar het hoofd gesmeten, dat mensen als ik, succesvolle mensen, niet met de kleine man weten om te gaan. U bent geen haar beter’, legt hij uit en kan een geamuseerde lach niet onderdrukken, wanneer ik hem een vernietigende blik toewerp. ‘Wat komt u doen, BenNasser?’, vraag ik, zonder op zijn pesterij in te gaan. ‘Zoals ik eerder al zei, Wael vertelde dat u ziek bent.’ Ik uit een spottende lach en recht mijn rug. ‘Wie probeert u voor de gek te houden? Draait u er niet omheen en zeg me waar ik u mee kan helpen.’ BenNasser verzucht en schuift dichter naar me toe. Ik houd mijn adem in om niet in zijn bekende geur bedwelmd te raken en kijk hem met een kille blik aan.
‘Goed dan’, zegt hij in zijn zware stem. ‘Ik heb uw hulp nodig.’ Ik frons mijn wenkbrauwen en sla mijn armen over elkaar. ‘Ja, ik heb misschien overhaast gehandeld toen u de vorige keer om tijd vroeg. Ik heb erover nagedacht, Anbari, en u blijft de enige persoon die meer weet over de dochter van El Ghali.’ Ik bevries als hij over mijn waarheid begint. ‘U weet toch meer? U zei dat u kon helpen.’ Ik knik kort. ‘Dat heb ik inderdaad gezegd’, zeg ik schor en schraap direct mijn keel. BenNasser glimlacht, ditmaal oprecht, en staart lange tijd in mijn ogen. Wanneer ik denk dat mijn blik verzacht, sta ik abrupt op. BenNasser volgt me verward met zijn ogen. Ik been naar de deur en hij volgt me traag. ‘Is er wat?’, vraagt hij, terwijl ik de deur open. ‘U moet gaat’, zeg ik, zonder hem aan te kijken. ‘Vertelt u me waar Imane El Ghali is en ik zal vertrekken.’ Gepikeerd neem ik hem op. ‘BenNasser, ik heb heel veel te doen.’ ‘Dat interesseert me weinig’, kaatst hij terug en verliest het kleine beetje vriendelijkheid. Ik buig me iets voorover en wijs hem de uitgang, wanneer zijn vingers mijn pols omvatten. Hij duwt de deur zacht dicht met zijn voet en terwijl ik me uit zijn greep probeer te wringen, trekt hij me naar zich toe. Hij brengt mijn hand, waar inmiddels al het bloed uit getrokken is, naar zijn mond. ‘Laat me los, BenNasser. Dit is onacceptabel!’, roep ik kwaad, maar hij negeert me volkomen en drukt zacht een kus op mijn witte knokkels. Ik voel het bloed naar mijn wangen razen en het schaamrood zich verspreiden over mijn gezicht. ‘Ik ben ongecharmeerd van uw brutaliteit’, sis ik zwak. Hij verslapt zijn grip en blikt dan in mijn ogen die allang hun hardheid zijn verloren.
‘Niemand stuurt BenNasser weg. BenNasser vertrekt wanneer hij dat wil.’ Ik wil hem graag op zijn arrogantie wijzen die hem ertoe zet over zichzelf te spreken in de derde persoon, maar ik zwijg. Niet omdat ik geen confrontatie wil, maar omdat mijn stem geen weg vindt, door de brok van emotie die zich in mijn keel heeft gevormd. ‘Anbari, u weet wat uw aantrekkingskracht is op mij. Ik ben een dwaze man in uw aanwezigheid. U leidt me af, maakt me woedend, ziedend, tot aan agressie toe, omdat u mijn helder denken van me afneemt. Ik veracht u, haat u uit het diepste van mijn hart, vrouw’, zegt hij zacht, op zijn gezicht pijn getekend en ik weet niet wat ik voelen moet. Bevreemd neem ik zijn expressie op en probeer het te begrijpen, maar ik begrijp niets meer. ‘Dit is precies wat ik zo verachtelijk aan u vindt. U hebt zo’n immens effect op me en nog doet u alsof u dit onbewust doet’, vervolgt hij en knijpt zijn ogen nauw samen. ‘U bent een gevaarlijke vrouw, Anbari, gevaarlijk’, en met die laatste woorden omvat hij mijn gezicht en drukt tegen alle verwachtingen in een kus op mijn voorhoofd. Als versteend blijf ik staan. Ik voel me beledigd en veracht, maar tegelijkertijd bemind en gekoesterd. BenNasser laat me dan los en opent de deur om te vertrekken. ‘U kunt hoog of laag springen, Anbari, maar ik heb net zoveel macht over u, als u die over mij hebt. En u zult me helpen met het vinden van El Ghali’s dochter. En u zult me nog meer verachten. En u zult me liefhebben.’ Nog voor ik kan reageren, klapt de deur achter hem dicht en is BenNasser verdwenen. ‘Ik zal tegen mijn gewillige hart vechten’, mompel ik verloren en druk mijn voorhoofd tegen de deur.
Ed7ak Le Douniya Ted7aklak
Hmmm...super!!
Shokran.
You can have whatever you can take, but you can only keep what you can hold.
Joehoee Eindelijk een vervolgje!!
Great !!
The most wonderful place to be is ... In Love!
Oh-mijn-hart!!!
Dat was een geweldig vervolg! Laat ons pliiizz niet meer zo lang wachten!
Who’s not crazy? Look around!
Everyone’s drinking, smoking, shooting up… shooting each other, or just plain screwing their brains out cause they don’t want ‘m anymore.
And I’m crazy? Honey, I’m the original one-eyed chicklet in the kingdom of the blind.
Cause at least I admit the world makes me nuts.
goed gedaan meid!!!
wordt alleen maar spannender!!
Alhamdoulillah - Sabri my boy, 16-07-2016.
Sabr is de sleutel - Liefs Vrouwzijnde
(snap:Nima Tammant)