Ik loop over straat ze kijken me aan.
Wat! Wat is er mensen wat heb ik fout gedaan.
Ik loop langs ze blijven maar staren.
Kijk nu maken ze zelfs gebaren.
Stiekem lachen, sarcastisch en gemeen.
"Ja hoor roepen ze daar heb je er weer één!"
In de supermarkt probeert de verkoopster
zo duidelijk mogelijk te praten.
Dat ik waarschijnlijk de taal beter beheers
dan zij heeft ze niet in de gaten.
Ha! Ha! Wat kijkt ze ineens raar,
ze schrikt van mijn woorden.
Ja wat wil je het was foutloos Nederlands
wat ze hoorde.
Mensen toch ik ben niet vreemd
en ook niet raar,
ik draag alleen
bescherming echt waar.
En dat niet alleen ik wordt ook gezegend,
keer op keer.
Ja voor elk moment dat ik hem draag
wordt ik beloond door mijn Heer.
Echt ik ben heel normaal, we verschillen maar op één punt.
Ik behoor tot de mens die in het ware gelooft,
in Hem die de oprechten
het Paradijs belooft.
Ik loop verder, kijk die mevrouw ze kijkt me aan
alsof ze me zielig vind.
Nee mevrouw ik ben gelukkig
ik wordt zelfs door engeltjes omringt.
Ik ben veilig voor u en alles om me heen,
Allah staat bij me zoals Hij is er geen.
Daar ben ik dan, weg van die mensen ze zijn niet pluis.
Zo nu kan mijn HOOFDDOEK af want ik ben thuis.
Geplaatst door Uitgeblust 
meid