Said was een jongen waarop ik verliefd was, hij woonde in een andere stad, ik kende hem van m’n oudste zus, hij was een kennis van haar man, en jah, je kent dat hé, ik ging af en toe naar mijn sister en op een dag zag ik hem. Ik was meteen verkocht, hij ook. Maar van hem wist ik het niet direct, hij liet het niet merken tot op een dag. Ik was met me’n broer naar m’n zus gegaan. Toen het avond werd namen we afscheid, tot nog eens a oetsma, daag, en ik gaf hem ook een had, “ terugkomen jij hé” dat zei hij tegen mij, ik werd helemaal rood en wist niet meer wat te doen….. Ik geloof zelf dat Hoessein (hoessein)het had gehoord. Oké jij mag hier niet meer komen zie Hoessein, Wat is dat voor bulshit zei ik kwaad, tis toch m’n zus!!!!!! Je weet wel waarover ik het heb, en toen zijn we naar huis gegaan, in de auto repte ik geen woord.
In m’n kamer aangekomen kon ik het niet geloven. Het scenario speelde telkens weer af in mijn gedachten…..Ik natuurlijk meer en meer naar m’n zus, met de hoop hem daar tegen te komen….
En ja, we konden goed met elkaar opschieten, we kenden elkaar dan al een tijdje, als gewone vrienden Maar heel diep vanbinnen wou ik hem en hij mij……..
Almoehim, IK zag hem daarna een hele tijd niet. En we verloren elkaar uit het oog. Tot op een dag…..
Zal ik verder gaan?????
