heeey allemaal
Ik heb hier een waargebeurde droevige verhaal die ik
graag met jullie wil delen. Het verhaal gaat over het jongen zelf dus wat hij mee heeft gemaakt.
De waarde van een moeder...
Mijn moeder had maar èèn oog.Ik had een hekel aan haar,omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk.
Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel me best doe in de les.Ik schaamde me dood.Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen???
Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.
Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. HAHAHAHAH jou moeder heeft maar een oog.Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden.
Ik wou mijn moeder graag dood hebben. Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,val dood door jou wordt ik gepest op school met je lelijke gezicht. Ze zij helemaal niks terug ik twijfelde niet aan me woorden omdat ik heel erg boos was.
Geen èèn seconde had ik nagedacht hoe zicht voelde door mijn
harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had een besluit genomen om in Amsterdam te gaan studeren.Na dat ik be diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen.Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen.Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur.
Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders uiterlijk.
Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken.
Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen en ze liep weg.
Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht. Ik droomde over mijn moeder.
ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met me moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open.
De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten.Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten
[B]Er stond het volgende:
Mijn lieve zoon.
Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen
Zolang heb ik zitten huilen,omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had.Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker.
Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je noh op
school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik je moeder was. Het spijt me nat ik naar
je huis ben gekomen en dat jou kinderen bang werden door mijn
uiterlijk.
Een ding moet je nog weten, wat jij niet weet
Toen jij nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad.
Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter ooh verloren.
En ik als moeder kon het niet hebben dat jij met èèn oog zou opgroeien.
Daarom heb ik jou mijn oog gegeven.Ik was zo blij dat de operatie gelukt was.Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.
Met eel liefde voor mijn zoon.Jou moeder die altijd van je heeft gehouden.
[B]Veel succes in je leven[B]
Ken de waarde van je moeder....
Tranen rollen over deze brief
Ik hoor het wat jullie ervan vonden,,,,
XxXJES SalOua
Geplaatst door misslatifa 
