Samira, 20 jr en studeert rechten, komt uit hoceima en maakt dit jammer genoeg nog steeds mee!!(ik vertel dit in een ik vorm)
Shit 7 uur ik kan de bus niet halen, fijn dan ontbijt ik maar niet!
Vlug ga ik de doche in, en ga ik ook snel bidden neem snel mijn boeken!
He gelukkig ik heb hem gelukkig binnen 1 minuut gehaald!
Ik pak het spiegeltje van me tas, terwijl ik me zelf bekijk denk ik, ben jij dit Samira!
Die wallen tfoe vind je het raar dat niemand op jouw valt!
Hey daar komen een paar jongens binnen van mijn buurt!
ik zak door en kijk de andere kant op, ze zullen me toch nooit zien staan!
maar jah dat zijn geen mannen, teveel capsones die passen niet bij mij!
Snel loop ik de richting naar school, opeens deed iemand zijn handen op mijn ogen, ik rook al zijn armani geur dat het mijn soulmate was, mohad!
Zijn ouders zijn allebei gestorven, Dit is mijn eerste jaar hier op school en pas 2 maanden later raakte ik met hem in de praat!
Op een dag zat hij opeens in het internet lokaal samen met mij
hij kon niet vlug typen en vroeg me voor mijn hulp!!
ik hielp en we raakten snel in de praat, sinds die dag, gingen we met elkaar om!
Hij wenste me een goede morgen en zei dat ik er goed uitzag, ik moest lachen,hij moest eens weten hoe ik me over mezelf voel!!
hij vroeg of ik dadelijk weer tijd had om hem te helpen ik zei, ja maar wel een half uurtje ik moet dadelijk naar een vriendin van mij,ze ligt in het ziekenhuis ze heeft anorexia!! een echte vriendin kun je het ook niet noemen want, ik ging niet echt met haar om, maar ze zat wel bij mij in de klas!!
Ik kwam de aula binnen een groepje marokanen zaten er samen, ik salem en liep verder ik hoorde weer dat geroezemoes achter me!
Ik ging liever niet met hen om, je hoef alleen 1 ding vertellen of de hele buurt wist alles over je!
Het was 3 uur ben snel naar mohad gegaan, en heb hem geholpen!!
Hij keek me de hele tijd aan en bedankte me de hele tijd, daar na zijn we naar zijn auto gegaan!
We hadden een beetje gepraat over het huwelijk en hoe wij er over dachten!!
Jammer hij kwam uit Casablanca ik weet dat ik van mijn ouders nooit met iemand uit het zuiden mag trouwen!!
(ze wouden naturlijk mijn neef maar daar vertel ik je nog over).
Zolang ik op dit moment maar plezier had, we begonnen over zijn ouders te praten, ik zag zijn ogen rood worden, hij zei dat ik de enige was met wie hij zijn hart kon opluchten, na de dood van zijn ouders heeft hij alleen gewoond en heeft met een verkeerd vriend opgetrokken!
maar daar gaat hij nu niet meer mee om!
Hij dat ik een hartstikke aardig meid was en dat ik ook ooit geluk in de liefde zou vinden en dat als iemand mij niet zag staan dat hij gewoon een ezel was!!
Hij bracht me naar het station en vandaar ben ik lopend naar mijn vriendin gegaan!
De vriend van mijn vader was ook op het station met nog een paar illies!
Ze riepen de hele tijd naar me, ik keek de vriend van mijn vader heel erg kwaad aan!
En ben toen verder gelopen!
hier zijn echt geen goede jongens, ze hebben allemaal nog een verstand van een klein kind!
Ik kwam bij het ziekenhuis aan en ging naar mijn vriendin, toen ze me zag moest me huilen!
Ze zei dat ik een veelste lieve hart had en dat ik de enige van de marokaanse meisjes was die bij haar bezoek kwam, op haar harst vriendin na natuurlijk, wat ook bij mij in de klas zit!
Ik keek haar aan, ik zei waarom heb je dit jezelf aangedaan, ik ben toch ook dik!
Ze was sowieso al mager maar , ze vond zichzelf nog steeds te dik!
Na een half uurtje heb ik afscheid genomen en ben ik naar huis gegaan!!
hier zal zeker een vervolg opkomen!!
doeg veel liefs jullie zuster soekran
ik had echt slecht zin!! 