Lieve leden ,
Ik heb lang nagedacht of ik dit wel kwijt moest...
Maar het feit dat ik anoniem bent , doet me goed..
Ik zal mijn verhaal in het kort proberen uit te leggen...
Op dit moment zit ik voor de tv te staren en te piekeren
over een groot probleem in mijn huwelijk..
Mijn man en zoontje liggen te slapen in de kamer hier naast..
Ik heb een zoon van 9 maanden.. Alhmdl..
Ik ben inmiddels 3 jaar getrouwd met de "liefde van mijn leven"
Op het moment dat we hoorde dat we zwanger waren sprongen we
een gat in de lucht natuurlijk..
Mijn man wilde heel graag een kind en was/is dus helemaal in de wolken..
Helaas is er sindsdien heel veel veranderd..
Mijn man heeft mij sinds het moment dat ik vertelde dat ik zwanger was
niet meer aangeraakt... Hij was bang dat hij het kindje zou raken
en het idee dat daar zijn kind was , vond hij niet fijn.
Ik accepteerde zijn denkwijze en dacht dat het allemaal wel goed zou komen
maar helaas.... Nu 9 maanden later is er niks veranderd ..
Ik heb meerdere malen met hem gesproken en hij geeft aan dat
de bevalling een traumatische ervaring was maar er nu overheen is..
( blijkbaar is hij daar zo van geschrokken ? )
Ik vind het zo erg omdat ik me altijd sterk probeer te houden
maar mijn geduld raakt op..
Ik maak me zorgen om alles en betwijfel nu of dit allemaal wel klopt..
Ik heb hem gevraagd hoe hij dit zo lang heeft kunnen volhouden en
hij zegt dat de behoefte er GWN niet is?
Ook heb ik gevraagd of er misschien een ander manier is
waarop hij zijn verlangens kwijtraakt.. Ook dit ontkent hij...
Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik zeker weer dat vreemdgaan een nee is..
Hij doet over niks geheimzinnig , telefoon staat altijd op tafel mag ik pakken waneer
ik wil... Neemt op buiten wanneer ik bel, en is vaak gewoon thuis na werken.
Ook is mijn man best gelovig alhmdl. ( als vrouw zijnde weetje gewoon dat dit klopt)
Ik zelf ben altijd verzorgd , ik ben nog jong, je kan aan mijn figuur niet zien
dat ik überhaupt een kind heb gebaart, geen striae of verrol te zien hmdoulilah
ik heb mijn kapsel altijd netjes in model , lekker geurtje op, zelfs sexy lingerie
al weet ik dat het niet help doe ik het zodat mij dat niet achteraf verweten kan worden.
Kortom, echt zonder eigendunk, weet ik dat ik er goed uitzie ..
Complimenten krijg ik zovaak ..
Maar dit allemaal maakt mij niet gelukkig...
Ik wil gewoon zijn "geheim" weten als hij deze heeft
Wat doe ik verkeerds...???
Initiatief heb ik zovaak genomen
Praten heb ik zovaak gedaan..
Mij mooi maken doe ik iedere dag...
Ben ik gewend te doen hamdoulilah...
Maar alsnog , alsnog is dit niet voldoende....
Soms denk ik, als vreemdgaan niet haram was
had ik dit gedaan!!!! Dit is toch een zieke gedachten!!!?
Het is zo moeilijk want die jongen zorgt zo goed voor ons..