m0cr0tje
19-06-2006, 16:36
Onderweg naar Marokko..
We waren urenlang aan het rijden, we kwamen aan in Frankrijk en eindelijk we namen een pauze. Ik ging een restaurant in. En zag een hele mooie jongen ik keek hem in zijn ogen en hij keek terug door mijn onoplettendheid viel ik over een stoel hij stond op en hielp mij ik kon wel in de grond zakken van schaamte. Hij gaf mij zijn hand ik hield het vast en stond op. Opdat moment kon ik niks meer zeggen ik schaamde me verrot en tegelijkertijd was ik in de wolken. Wajoow wat moest ik nu doen? ik bleef zijn hand vasthouden ik keek hem diep in de ogen aan opeens hoorde ik van achter Samir Samir!! er kwam een hele mooie meisje tevoorschijn en keek ons boos aan. Hij liet snel z'n hand los en zij dit is mijn vriendin Laila Ik was kapot van binnen moest zij het perse verpesten? Laila zij kom we gaan samir met zon vreselijke gezicht. Ik keek hoe hij met zijn vriendin weg liep…hij wierp nog een blik , en liep toen door...ik keek om me heen...en keek terug...maar ik was hem al uit mijn oog verloren. Tfoee moet het weer met mij gebeuren Ik ben 21 en heb nog steeds niet de waren gevonden.... Mijn vader riep Soumayaaaa Soumayaa!!! Kom we gaan meid.Tegelijkertijd vertrok die samir en laila ook…ik lette heel de tijd op de auto van samir en zijn vriendin .na een paar uur gingen we weer stoppen in een parking en tot mijn grootste schrik zag ik daar samir en zijn vriendin ..mijn buik begon al meteen te kriebelen 'het kon niet ik werd verliefd op iemand die al bezet is .
ik besloot eventjes naar het toilet te gaan en raad maar wie zag ik daar
'de vriendin van samir' ze was zich aan het opmaken
toen ze me zag binnen komen gaf ze me een vieze blik en vertrok terug naar buiten.
ik dacht in mijn eigen wat een feeks.
Op weg terug naar de auto kwam ik samir in de gang tegen ik deed alsof ik hem niet zag maar dat lukte niet ik keek in zijn ogen en verdronk erin zo mooi donkerbruin om voor te smelten.. Onze ogen kruiste elkaar....
Ik stopte .. want ik moest langs hem lopen...Ik keek naar de grond...Hij pakte mijn kin vast en hief mijn hoord omhoog..Daardoor moest ik wel in zijn ogen kijken....Mag ik er even langs vroeg ik hem snel...Mijn vader wacht..Hij keek nog even in haar ogen en liet haar los...Ze liep snel naar de auto..Hopend dat haar vader niets had gezien... Zo reden ze door .. toen.. hun gingen rijden reed Samir ook.. met dat vriendinnetje van hem.. ik was zo diep in gedachten dat ik me vader niet tegen me hoorde praten Soumaya ah Soumaya waar ben je met je gedachtes? sorry papa maar wat is er ? ,, we zijn er .. ik keek om me heen had ik zolang geslapen? .. ik stapte de auto uit en strekte me benen ahh wat lekker ik liep een beetje heen en weer want me benen deden pijn.. Tegelijkertijd hoopte ik dat ik niet met Samir in de boot zou zijn .. en met die bit.ch.. Na urenlang wachten gingen we eindelijk de boot in We gingen met Transmeditiranie.. Maar helaas ging die Samir en ''LAILAA'' niet mee.. ze hadden een andere boot.. want die waar wij in gingen was al vol.. we liepen de boot in met onze bagage.. Opeens zag ik zo'n stikkertje aan mijn bagage hangen ik trekte het eruit en wat bleek het was zijn telefoonnummer ik was zo blij en opgelucht dat ik hem tenminste nog kon spreken... Nadat we de wagen uitgeladen hadden en alles in de kamer hadden gezet ging ik moe op bed liggen...........met mijn gedachten bij Samir. Tenslotte viel ik in slaap totdat ik wakker schrok van mijn telefoon bzzzzzzzzzzzzzzzzz bzzzzzzzzzzzzzzzzzzz bzzzzzzzzzzzzz. Wie kan dat nu weer zijn ................................
Nee het is niet Samir die heeft haar telefoonnummer niet. Het was haar vriendin Jamila die nog onderweg was naar Marokko. Jamila woonde maar een paar huizen bij haar vandaan. Het was jammer dat ze niet samen konden reizen. Soumaya vertelde het hele wat haar overkomen was. En dat Samir haar het telefoonnummer had gegeven...Jamila zei tegen Soumaya dat ze hem vanavond een keer moest bellen....
En dat Samir haar het telefoonnummer had gegeven...Jamila zei tegen Soumaya dat ze hem vanavond een keer moest bellen....dus ik besloot hem te bellen ik deed men kleren aan en ging naar de teleboutique(telefooncel) ik belde maar bij de eerste keer dat hij overging legde ik neer het zweet brak me uit ;een paar seconden later gijng die telfoon over wejaw wa moest ik doen
ik besloot om op te nemen ik zei hallo...... jah hallo heb jij mij net gebeld..?
jah sorry k was verkeerd..
soumaya..? hij herkende vast me stem nog.. uhh,,, ja met soumaya ..
hoi deze keer was t in het nederlands... hoi.. hoe is het.? al aangekomen?
umm ja jij ook..
samir,sorry dat ik je heb gebeld.. ik zie dat je een vriendin hebt en wil niet dat je in de problemen komt sorry ,, tuut tuuut tuuut
paar seconen later ging diezelfde telefoon af.. ik besloot weg te gaan.. Ik liep een paar meters weg .. Maar de telefoon bleef maar door rinkelen Ik stopte draaide me om met twijfels liep ik naar de telefoon ...
Soumaya: Ja hallo
Samir: Waarom leg je neer?
Soumaya:Gewoon ik wil je geen problemen bezorgen.
samir: maar dat doe je ook niet ..
Soumaya: Maar ik ga er weer vandoor
Samir: nee wacht niet gaan
Samir: Die ene laila hé
Soumaya: Ja wat is ermee
Samir: ze heeft het uitgemaakt
soumaya:Hoez??:|
Samir: ze denkt dat ik vreemd ga
Soumayaa: wat erg voor sorry..
Ik dacht in mijn zelf YES YES YESS
Samir: maar ik moet hangen he mag ik je een andere keer nog eens bellen==
Soumaya: met twijfel ja hooorr
hier mijn nummer06-..........
samir dag zina ik spreek u latersssss
soumaya dada
Ik legde de telefoon neer en ging naar buiten .
ik voelde het in mijn buik kriebelen de vlinders waren oorlogje aan het voeren (om ter meeste kriebelen)
dat is het voorlopig..... Ik liep met hem in mijn gedachte naar huis en zag zijn prachtige kijkers nog steeds voor me.. Zijn blik stond gegrift in mijn hart..
Ik liep afwezig het huis in, terwijl ik wakker schrok uit mijn gedachtes door een lichaam, waar ik tegen aanklapte.. Ik hief mijn gezicht op en keek in 2 ogen, die ik niet kende.. Ik wendde mijn blik verlegen naar de grond en liep snel naar de keuken om mijn moeder eens uit te horen..
Ze vertelde, dat het een neef was uit Belgie.. Ik knikte en voelde algauw weer de vlinders in mijn buik.. En letters in mijn hoofd, die een naam vormde.. Samir.. Ik sloot mijn ogen en genoot van de warme zonnestralen, die op mijn huid rustte.. We waren al 2 dagen in Marokko en hier zat ik dan op het strand..
Slechts 1 naam rust op mijn lippen.. Samir.. Maar of ik het echt liefde kan noemen, is maar de vraag.. Maar wel dat ik me verbonden voel met hem.. Ik werd uit mijn gedachtes gehaald door een stem, die ik even niet kon plaatsen..
ehm Soumaya?" Ik keek op en zag mijn neef van België. Maar deed alsof dat ik hem niet herkende.
"Ja?en wie ben jij?"
"Ik ben het Rachid, die jongen die vorige keer bij je thuis was"
Je herkende aan zijn accent dat hij van België kwam.
"Och ja, hoe gaat het ermee?" Ik keek effe naar boven en rustte even op zijn bovenlichaam, man man wat een spiere!
"Goed, goed en met jou?"
"Ook goed, hmdl"
"Ben je hier alleen?"
"Ja"
"En jij?"
We waren urenlang aan het rijden, we kwamen aan in Frankrijk en eindelijk we namen een pauze. Ik ging een restaurant in. En zag een hele mooie jongen ik keek hem in zijn ogen en hij keek terug door mijn onoplettendheid viel ik over een stoel hij stond op en hielp mij ik kon wel in de grond zakken van schaamte. Hij gaf mij zijn hand ik hield het vast en stond op. Opdat moment kon ik niks meer zeggen ik schaamde me verrot en tegelijkertijd was ik in de wolken. Wajoow wat moest ik nu doen? ik bleef zijn hand vasthouden ik keek hem diep in de ogen aan opeens hoorde ik van achter Samir Samir!! er kwam een hele mooie meisje tevoorschijn en keek ons boos aan. Hij liet snel z'n hand los en zij dit is mijn vriendin Laila Ik was kapot van binnen moest zij het perse verpesten? Laila zij kom we gaan samir met zon vreselijke gezicht. Ik keek hoe hij met zijn vriendin weg liep…hij wierp nog een blik , en liep toen door...ik keek om me heen...en keek terug...maar ik was hem al uit mijn oog verloren. Tfoee moet het weer met mij gebeuren Ik ben 21 en heb nog steeds niet de waren gevonden.... Mijn vader riep Soumayaaaa Soumayaa!!! Kom we gaan meid.Tegelijkertijd vertrok die samir en laila ook…ik lette heel de tijd op de auto van samir en zijn vriendin .na een paar uur gingen we weer stoppen in een parking en tot mijn grootste schrik zag ik daar samir en zijn vriendin ..mijn buik begon al meteen te kriebelen 'het kon niet ik werd verliefd op iemand die al bezet is .
ik besloot eventjes naar het toilet te gaan en raad maar wie zag ik daar
'de vriendin van samir' ze was zich aan het opmaken
toen ze me zag binnen komen gaf ze me een vieze blik en vertrok terug naar buiten.
ik dacht in mijn eigen wat een feeks.
Op weg terug naar de auto kwam ik samir in de gang tegen ik deed alsof ik hem niet zag maar dat lukte niet ik keek in zijn ogen en verdronk erin zo mooi donkerbruin om voor te smelten.. Onze ogen kruiste elkaar....
Ik stopte .. want ik moest langs hem lopen...Ik keek naar de grond...Hij pakte mijn kin vast en hief mijn hoord omhoog..Daardoor moest ik wel in zijn ogen kijken....Mag ik er even langs vroeg ik hem snel...Mijn vader wacht..Hij keek nog even in haar ogen en liet haar los...Ze liep snel naar de auto..Hopend dat haar vader niets had gezien... Zo reden ze door .. toen.. hun gingen rijden reed Samir ook.. met dat vriendinnetje van hem.. ik was zo diep in gedachten dat ik me vader niet tegen me hoorde praten Soumaya ah Soumaya waar ben je met je gedachtes? sorry papa maar wat is er ? ,, we zijn er .. ik keek om me heen had ik zolang geslapen? .. ik stapte de auto uit en strekte me benen ahh wat lekker ik liep een beetje heen en weer want me benen deden pijn.. Tegelijkertijd hoopte ik dat ik niet met Samir in de boot zou zijn .. en met die bit.ch.. Na urenlang wachten gingen we eindelijk de boot in We gingen met Transmeditiranie.. Maar helaas ging die Samir en ''LAILAA'' niet mee.. ze hadden een andere boot.. want die waar wij in gingen was al vol.. we liepen de boot in met onze bagage.. Opeens zag ik zo'n stikkertje aan mijn bagage hangen ik trekte het eruit en wat bleek het was zijn telefoonnummer ik was zo blij en opgelucht dat ik hem tenminste nog kon spreken... Nadat we de wagen uitgeladen hadden en alles in de kamer hadden gezet ging ik moe op bed liggen...........met mijn gedachten bij Samir. Tenslotte viel ik in slaap totdat ik wakker schrok van mijn telefoon bzzzzzzzzzzzzzzzzz bzzzzzzzzzzzzzzzzzzz bzzzzzzzzzzzzz. Wie kan dat nu weer zijn ................................
Nee het is niet Samir die heeft haar telefoonnummer niet. Het was haar vriendin Jamila die nog onderweg was naar Marokko. Jamila woonde maar een paar huizen bij haar vandaan. Het was jammer dat ze niet samen konden reizen. Soumaya vertelde het hele wat haar overkomen was. En dat Samir haar het telefoonnummer had gegeven...Jamila zei tegen Soumaya dat ze hem vanavond een keer moest bellen....
En dat Samir haar het telefoonnummer had gegeven...Jamila zei tegen Soumaya dat ze hem vanavond een keer moest bellen....dus ik besloot hem te bellen ik deed men kleren aan en ging naar de teleboutique(telefooncel) ik belde maar bij de eerste keer dat hij overging legde ik neer het zweet brak me uit ;een paar seconden later gijng die telfoon over wejaw wa moest ik doen
ik besloot om op te nemen ik zei hallo...... jah hallo heb jij mij net gebeld..?
jah sorry k was verkeerd..
soumaya..? hij herkende vast me stem nog.. uhh,,, ja met soumaya ..
hoi deze keer was t in het nederlands... hoi.. hoe is het.? al aangekomen?
umm ja jij ook..
samir,sorry dat ik je heb gebeld.. ik zie dat je een vriendin hebt en wil niet dat je in de problemen komt sorry ,, tuut tuuut tuuut
paar seconen later ging diezelfde telefoon af.. ik besloot weg te gaan.. Ik liep een paar meters weg .. Maar de telefoon bleef maar door rinkelen Ik stopte draaide me om met twijfels liep ik naar de telefoon ...
Soumaya: Ja hallo
Samir: Waarom leg je neer?
Soumaya:Gewoon ik wil je geen problemen bezorgen.
samir: maar dat doe je ook niet ..
Soumaya: Maar ik ga er weer vandoor
Samir: nee wacht niet gaan
Samir: Die ene laila hé
Soumaya: Ja wat is ermee
Samir: ze heeft het uitgemaakt
soumaya:Hoez??:|
Samir: ze denkt dat ik vreemd ga
Soumayaa: wat erg voor sorry..
Ik dacht in mijn zelf YES YES YESS
Samir: maar ik moet hangen he mag ik je een andere keer nog eens bellen==
Soumaya: met twijfel ja hooorr
hier mijn nummer06-..........
samir dag zina ik spreek u latersssss
soumaya dada
Ik legde de telefoon neer en ging naar buiten .
ik voelde het in mijn buik kriebelen de vlinders waren oorlogje aan het voeren (om ter meeste kriebelen)
dat is het voorlopig..... Ik liep met hem in mijn gedachte naar huis en zag zijn prachtige kijkers nog steeds voor me.. Zijn blik stond gegrift in mijn hart..
Ik liep afwezig het huis in, terwijl ik wakker schrok uit mijn gedachtes door een lichaam, waar ik tegen aanklapte.. Ik hief mijn gezicht op en keek in 2 ogen, die ik niet kende.. Ik wendde mijn blik verlegen naar de grond en liep snel naar de keuken om mijn moeder eens uit te horen..
Ze vertelde, dat het een neef was uit Belgie.. Ik knikte en voelde algauw weer de vlinders in mijn buik.. En letters in mijn hoofd, die een naam vormde.. Samir.. Ik sloot mijn ogen en genoot van de warme zonnestralen, die op mijn huid rustte.. We waren al 2 dagen in Marokko en hier zat ik dan op het strand..
Slechts 1 naam rust op mijn lippen.. Samir.. Maar of ik het echt liefde kan noemen, is maar de vraag.. Maar wel dat ik me verbonden voel met hem.. Ik werd uit mijn gedachtes gehaald door een stem, die ik even niet kon plaatsen..
ehm Soumaya?" Ik keek op en zag mijn neef van België. Maar deed alsof dat ik hem niet herkende.
"Ja?en wie ben jij?"
"Ik ben het Rachid, die jongen die vorige keer bij je thuis was"
Je herkende aan zijn accent dat hij van België kwam.
"Och ja, hoe gaat het ermee?" Ik keek effe naar boven en rustte even op zijn bovenlichaam, man man wat een spiere!
"Goed, goed en met jou?"
"Ook goed, hmdl"
"Ben je hier alleen?"
"Ja"
"En jij?"