zailashia
30-05-2006, 16:34
29/05/06 ‘Kleed je eens uit en ga dan voor de webcam staan!’
Aantal aangiften van zedenmisdrijven via het internet neemt snel toe
Kinderen en jongeren die chatten op internet worden steeds vaker het slachtoffer van seksueel misbruik.
Door onze redacteuren Sheila Kamerman en Juliette Vasterman
Leiderdorp, 27 mei.
Het is de realiteit, zegt teamchef sociale jeugd- en zedenpolitie Yet van Mastrigt van de politie Hollands Midden: ouders kijken beneden naar het journaal terwijl hun twaalfjarige dochter op haar kamer wordt misbruikt. „Ze zit daar niet met een vent, maar achter de computer.”
Gezellig chatten via de computer, het lijkt zo onschuldig, zegt Van Mastrigt. „En dat is het vaak maar niet altijd. Regelmatig worden kinderen, door mannen die ze via chatboxen en chatrooms hebben leren kennen, onder druk gezet en bedreigd: ‘kleed je uit en ga voor de webcam staan. Anders weten we je te vinden.’ Of nog erger: ‘als je het niet doet, vermoorden we je ouders.’ En de ouders maar denken dat hun dochter veilig op haar kamer huiswerk maakt.”
De digitale snelweg heeft naast een hoop voordelen ook nadelen die steeds duidelijker naar voren komen. Het aantal aangiften van seksueel misbruik via internet neemt de laatste jaren snel toe. In 2003 waren er 15 aangiften, in 2004 117, vorig jaar is dat aantal ruim verdubbeld tot 242 aangiften, blijkt uit nieuwste cijfers van het korps landelijke politiediensten. Webcam-misdrijven worden het ook wel genoemd, omdat de webcam vaak een hoofdrol speelt. Soms ook gaat het om digitale foto’s. Of om contacten die via het internet zijn gelegd, maar tijdens een afspraakje buiten de deur uitmonden in een zedendelict.
De achttien zedenrechercheurs van de politie Hollands Midden krijgen het er steeds drukker mee. Hun werk bestaat nu nog voornamelijk uit ‘traditionele’ zedendelicten, meestal misbruik door bekenden in de huiselijke sfeer of uitgaansgelegenheden. Maar zedendelicten via het internet eisen steeds vaker hun aandacht op. Voor de ouderwetse kinderlokker is het een stuk eenvoudiger om in contact te komen met kinderen, zegt Van Mastrigt.
Jongeren van dertien tot vijftien jaar chatten praktisch allemaal met elkaar en met onbekenden, bleek onlangs uit het Jaarboek ICT en samenleving van onder meer het Sociaal en Cultureel Planbureau en het Rathenau Instituut. Meer dan de helft van de jongeren chat dagelijks. Ook jongere kinderen zitten vaak achter de computer. Ongeveer de helft van de jongeren neemt op het internet regelmatig een andere identiteit aan, blijkt uit het jaarboek. Dát, zegt Van Mastrigt, „doen volwassenen met onfrisse bedoelingen ook”. En kinderen hebben niet altijd in de gaten dat ze chatten met een volwassene. „Kinderen voelen zich veilig op hun kamer achter de computer”, zegt Van Mastrigt. „Ze zijn eerder geneigd naam en telefoonnummer te geven of zelfs te strippen voor de webcam.”
Soms maken kinderen via het internet een afspraakje met een onbekende buiten de deur. Als een ouder hier komt vertellen dat hun dochter van dertien een relatie heeft met een man van 27 kun je er donder op zeggen dat ze elkaar hebben leren kennen via het net, zegt Van Mastrigt. „Een afspraakje hoeft niet altijd ellendig af te lopen, maar het komt ook voor dat een meisje meteen bij de eerste ontmoeting wordt verkracht.”
Ze vermoedt dat er vaak geen aangifte wordt gedaan en het werkelijke aantal ‘webcam-misdrijven’ veel hoger is dan de politie officieel weet. Maar de toename is wel een indicatie dat het vaker voorkomt, zegt ze. „Mogelijk doen ouders en jongeren ook makkelijker aangifte als het is misgegaan. Mensen zijn de schaamte voorbij.”
Ze krijgt de aangiften wekelijks op haar bureau. Zoals die over een man die de politie onlangs aanhield aan de andere kant van het land. Hij had twee meisjes uit de regio Hollands Midden van tien en twaalf jaar oud via de webcam z’n geslachtsdeel getoond. Hij bleek een waslijst van zeden-antecedenten op zijn naam te hebben staan. Van Mastrigt: „Via internet heeft zo iemand vrij spel.”
Het zijn niet alleen volwassen mannen die via internet naïeve meisjes proberen te verleiden tot onzedige handelingen die ze dan, meestal zonder dat de meisjes dat weten, opnemen. Vaak zijn het ook leeftijdgenoten. Begin deze maand werden vier jongens en een meisje van 15 en 16 jaar uit Gouda opgepakt, omdat zij een 14-jarig meisje filmden terwijl zij in bad seksuele handelingen verrichtte. Het meisje was op een feestje bij een van de verdachten thuis. De jongeren waren dronken en moedigden het meisje aan zichzelf in bad te bevredigen. Een van de verdachten verspreidde de film via internet. Het meisje hoorde dat pas later en deed met haar ouders aangifte.
Kinderen, merkt Van Mastrigt, hebben geen idee dat ze een strafbaar feit plegen als ze opnamen maken van een minderjarige leeftijdgenoot die seksuele handelingen uitvoert, ook al doet die dat vrijwillig. Van Mastrigt: „Ze vervaardigen kinderporno. Daar staat vier jaar gevangenisstraf op.” Kinderen boven de twaalf jaar kunnen strafrechtelijk worden vervolgd. In het geval van de jongeren in Gouda zal dat ook gebeuren. Van Mastrigt: „ Zetten ze het filmpje ook nog op het net, zoals de jongeren uit Gouda, dan verspreiden ze het. Ze realiseren zich het niet, maar ook daar staan fikse straffen op.”
Het is aan de zedenrechercheurs om bij de start van het onderzoek te bepalen of er strafbare feiten zijn gepleegd. Als het om kinderen gaat, is dat al snel het geval. „Seks onder de zestien jaar is strafbaar, ook als het vrijwillig gebeurt. Al zijn we veel strenger als het leeftijdverschil groot is.” Bij mensen boven de zestien jaar ligt dat anders. De rechercheurs bepalen per keer of er grenzen zijn overschreden, zegt Van Mastrigt: „Er mag veel; seks met dieren mag, je mag jezelf of je partner als een rollade in een touw rollen en daar foto’s van maken.” Neem de vrouw die aangifte deed omdat haar ex-vriend naaktfoto’s van haar op het net zette. Is dat strafbaar? „Als de foto’s met haar toestemming zijn gemaakt wordt het lastig. Ze kan hoogstens aangifte doen van smaad. We gaan dan liever eerst praten. Vragen om redelijkheid. Als dat lukt, is het fijn.”
Foto’s en filmpjes die eenmaal op het net staan, zijn daar bijna niet meer af te krijgen. Van Mastrigt: „Op ons verzoek haalt de provider het er wel af, maar ze kunnen dan al vele malen gekopieerd zijn en rondzwerven. Je kunt ze terugvinden via bepaalde archiefsites.”
Het verbaast haar hoe gemakkelijk de tieners van nu uit de kleren stappen. „De normen op seksueel gebied zijn, eh, behoorlijk losjes.” Ze zou een beroep willen doen op de ouders: „Weet wat je kinderen doen op het internet. Praat over de gevaren en kijk regelmatig mee. Zet ze desnoods met computer en al in de woonkamer.” Want ze hoort het maar al te vaak: ‘Mijn dochter zou dat nóóit doen.’ Maar zij weet wel beter.
http://www.veiliginternet.metlinks.nl
http://www.digibewust.nl
http://www.clicksafe.be
NRC