Aboe_mundhir
16-05-2006, 17:02
Yahya Senyor afkomstig uit Jeddah, Arabische Schiereiland.
De eerste shaheed uit het Arabisch Schiereiland in het land van Afghanistan.
Hij werd gedood bij een hinderlaag door de Communisten in het naburig Jaji, Afghanistan, in 1985.
Geschreven door Shaheed Sheikh Abdullah Azzam.
" Abu Muadh en ik roken het bloed van Yahya de martelaar vanaf een afstand van 500 meter, toen hij in de auto zat die hem naar zijn laatste bestemming bracht.
Naar de aarde die zich op de toevoeging van zijn kuise lichaam verheugde en die naar wij hopen een tuin der Tuinen van het Paradijs zal zijn.."
" En denkt niet over degenen, die terwille van Allah zijn gedood, als doden. Neen, zij zijn levend en bij hun Heer worden hun gaven geschonken.." [Quran 3:169]
Dit waren je laatste woorden toen je afscheid nam van deze wereld. Ze stonden geschreven in een brief die werd gevonden door een reismetgezel.. Het was bij hem dat jij je laatste adem uitblies terwijl je hoofd op zijn borst rustte.
Mohammed Ameen, onze woordvoerder, zei tegen me, "Yahya schreef deze brief in de laatste nacht dat hij op deze aarde leefde."
Alles in je ziel verkondigde dat jij de volgend martelaar zou zijn.
Daar te zijn bij je broeders die deelnamen op het pad der opoffering, zweet en bloed.
Onder een stortvloed van kogels en het gedonder van kanonnen.
Zodat een Ummah wiens dieptes werden gevuld door zwakheid en onderworpenheid aan elke tirannieke onderdrukker gewekt zou worden.
Indien het wakker zou worden dan voert het met de schreden der omverwerping haar voorschriften uit.
Hoe lang zwoer ik tot deze mensen dat jij, O Yahya, een martelaar zult zijn?
Zij zouden tegen je zeggen, "O Yahya probeer jezelf niet te veel te verheffen"
waarop jij antwoordde, "God verbiedt dat ik mezelf verhef (Allah is de enige die mij verheffen zal)."
Zij zeiden dat tegen u, maar ik voelde diep van binnen dat jij een Shaheed zult zijn.
Het was de nacht van Arafat en de Russen hadden zich van boven en beneden op jou gestort. De harten bereikten de kelen; en je stond samen met je broeders op voor de Suhoor om op de dag van Arafat en in het land van de jihad te vasten.
Immers, indien het vasten op Arafat twee jaren zonden wist hoe groots is dit vasten dan wanneer het gebeurt terwijl een stromende stortvloed van vuur uit de hemel op je neerstort!
Dit, en hier is geen twijfel over mogelijk, verdient een beloning die veel groter zal zijn.
In een authentieke hadith wordt verklaard dat wie gedurende een dag voor Allah vast dat Allah dan de afstand tussen hem en het vuur als de lengte van zeventig geulen maakt.
Je broeders zeiden dus "O Yahya laten we met de Suhoor gaan eten."
Je antwoordde, "ik ga de wassing verrichten." Daarna lichtte je toe, zeggende:
"Bij Allah, ik baad niet omdat ik in een staat van Janaba (rituele onzuiverheid) ben, maar om de Hoor te ontmoeten die ik in mijn droom zag.
Ik heb nooit een vrouw in mijn droom gezien, maar vanavond kwam zij naar mij met haar kleren, hare schoonheid, haar zuiverheid, en de zwartheid van haar ogen - zij is de Hoor!"
De slag om Jaji eindigde, maar het was je niet gelukt om het martelaarschap te bereiken..
Je broeders begonnen te grappen en zeiden tegen je: "Waar is de Hoor naartoe gegaan? Degene waarvan je overtuigd was dat je die zou bereiken? !"
Een van de Arabische broeders vertelde me, "Yahya stond bij de graven van de drie Arabische martelaren die begraven lagen op de bergtoppen van Jaji en hij begon hen aan te spreken, zeggende, 'Spoedig zal ik jullie vergezellen, met de toestemming van Allah '."
Toen brak de zevende dag van Muharram 1405 (23 September 1985 ) aan, op die dag had je een afspraak met het martelaarschap.
Het martelaarschap waar je dag en nacht om had gesmeekt.
Het gebeurde toen een groepje communistische collaborateurs het vuur op je openden bij de ingang van Jaji , je verzegelde daarmee het verkoop (van je ziel) - insha-Allah.
O Yahya! Je geurig bloed begon te vloeien en er bleef geen enkele persoon die je lichaam niet had aangeraakt of zich geparfumeerd had met de druppels van je bloed.
De geur van muskus vulde hun neuzen en iedereen die je begrafenis (meer dan 100 mensen) bijwoonde begon zich zelf af te vragen: 'waarom zijn wij nooit getuige geweest noch roken we een geur die beter of geuriger is dan deze in onze gehele leven?'
Abul Hassan Al-Maqdisi zei tegen mij, "" Abu Muadh en ik roken het bloed van Yahya de martelaar van een afstand van 500 meter, toen hij in de auto zat die hem naar zijn laatste bestemming bracht.
Naar de aarde die zich op de toevoeging van zijn kuise lichaam verheugde en die naar wij hopen een tuin der Tuinen van het Paradijs zal zijn.."
Dr. Ahmad zei tegen mij, "ik heb vele martelaren gezien, maar ik heb geen betere of lekkerdere geur dan deze geroken."
Een druppel bloed vloeide van het lichaam van de Shaheed Yahya Senyor nog 24 uur na zijn martelaarschap
Dr. Abu Mohammed zei tegen mij, "ik ging de ziekenhuiskamer binnen waar het lichaam van Yahya al drie dagen na zijn martelaarschap werd bewaard. De geur van muskus vulde de kamer ( nog) in alle hoeken!"
En Abu Hamza zei tegen me, "Mijn vrouw benaderde mij na mijn terugkeer van de begrafenis, ze zei tegen me: 'Welk parfum is dit dat ik ruik?'"
Je bereikte een troost, zulks dat de tijd zijne grootmoedigheid niet zou kunnen staken , noch zou het haar band kunnen breken of haar kracht verminderen.
Je twijfelde geen moment.
Je weigerde om de eer van de moslims geweld aan te doen, hun steun te verminderen of hun overwinning te vertrappelen.
Je hebt niet geduldig toegekeken terwijl de Moslims vernederd werden.
Je schreed daarentegen standvastig en in onverzettelijke staat voort naar Allah,
Je hield van Wardak (een provincie in Afghanistan) omdat je bekend was met het gebied.
Er was geen kamp van de mujahideen noch een bijeenkomst van hen die je niet bijwoonde.
Je probeerde hun noden en verlangens te volbrengen en hen van de tekorten te verlossen.
En dus ging Yahya naar zijn Heer en wij bidden dat Allah hem met een trouwe plaats naast Zijn Troon beloont.
Je dagen onder ons waren niet veel, O twintigjarige!
En je ziel ging naar haar Heer, daarmee achterlatend een diepgewortelde glorie en een fatsoenlijke vermelding.
Wij vragen Allah je in geluk te doen toenemen bij je aankomst in de Wereld der Engelen.
En wij vragen Allah - de Almachtige en Majestueuze - om ons te herenigen met de gezegenden.
Dat Hij ons het martelaarschap gunt en ons in de aanwezigheid van de Profeten samenbrengt, Moge Allah's zegeningen op hen zijn.
Wij vragen Allah - de Almachtige en Majestueuze - ook om ons jou vervangers in goedheid te maken en aan ons de gelegenheid te geven je moeder, je vader en je broers te laten begrijpen dat jij bij je Schepper bent.
En wij smeken tot Hem dat jij een bemiddelaar voor hen zult zijn op de Dag des Oordeels.
Wij zullen afsluiten met het vers van de Heilige Quran:
" En denkt niet over degenen, die terwille van Allah zijn gedood, als doden. Neen, zij zijn levend en bij hun Heer worden hun gaven geschonken. Jubelend, over hetgeen Allah hun van Zijn overvloed heeft gegeven, zich verblijdend over degenen die achterbleven, en hen nog niet hebben ingehaald, dat er geen vrees over hen zal komen, noch dat zij zullen treuren." [Quran 3:169-170]
Ik getuig dat er geen God waardig is voor aanbidding dan U, ik vraag U vergeving en ik wend me tot U in berouw.
Je broeder Abu Mohammed:
De laatste brief van de Shaheed Yahya Senyor:
De mujahid kent zijn doel heel goed en daarom zal je hem zien voortgaan met een volledige inzicht omtrent zijn zaak en met stevige schreden die geen terugtocht kennen.
Hij let niet op straffen noch op moeilijkheden, hij ziet deze juist als een rustbron omdat zij in de Weg van Allah zijn: - en wie het pad der Profeten betreedt zal zichzelf niet afvragen of hij nu op doornen of op lemmeten loopt.
De laatste brief die Shaheed Yahya schreef aan zijn familie is een grotere aanwijzing van de waarheid waarover wij hebben gesproken; dus luister naar hem wanneer hij zegt:
'Ik ben hier…ondanks de vliegtuigen, de tanks en de bombardementen die dag en nacht doorgaan en ondanks de intense koude en de honger.
Ik ben in de hoogste staat van mijn geluk en heb vrede in mijn geest omdat ik voel dat ik de meest geliefde daden doe voor Allah en Allah doet de beloningen van degenen die handelen niet teloorgaan.
Deze Jihad is de enige weg waarmee men aan Allah daden kan geven die hem verblijden en die de Ummah haar volledige eer kunnen teruggeven.'
De eerste shaheed uit het Arabisch Schiereiland in het land van Afghanistan.
Hij werd gedood bij een hinderlaag door de Communisten in het naburig Jaji, Afghanistan, in 1985.
Geschreven door Shaheed Sheikh Abdullah Azzam.
" Abu Muadh en ik roken het bloed van Yahya de martelaar vanaf een afstand van 500 meter, toen hij in de auto zat die hem naar zijn laatste bestemming bracht.
Naar de aarde die zich op de toevoeging van zijn kuise lichaam verheugde en die naar wij hopen een tuin der Tuinen van het Paradijs zal zijn.."
" En denkt niet over degenen, die terwille van Allah zijn gedood, als doden. Neen, zij zijn levend en bij hun Heer worden hun gaven geschonken.." [Quran 3:169]
Dit waren je laatste woorden toen je afscheid nam van deze wereld. Ze stonden geschreven in een brief die werd gevonden door een reismetgezel.. Het was bij hem dat jij je laatste adem uitblies terwijl je hoofd op zijn borst rustte.
Mohammed Ameen, onze woordvoerder, zei tegen me, "Yahya schreef deze brief in de laatste nacht dat hij op deze aarde leefde."
Alles in je ziel verkondigde dat jij de volgend martelaar zou zijn.
Daar te zijn bij je broeders die deelnamen op het pad der opoffering, zweet en bloed.
Onder een stortvloed van kogels en het gedonder van kanonnen.
Zodat een Ummah wiens dieptes werden gevuld door zwakheid en onderworpenheid aan elke tirannieke onderdrukker gewekt zou worden.
Indien het wakker zou worden dan voert het met de schreden der omverwerping haar voorschriften uit.
Hoe lang zwoer ik tot deze mensen dat jij, O Yahya, een martelaar zult zijn?
Zij zouden tegen je zeggen, "O Yahya probeer jezelf niet te veel te verheffen"
waarop jij antwoordde, "God verbiedt dat ik mezelf verhef (Allah is de enige die mij verheffen zal)."
Zij zeiden dat tegen u, maar ik voelde diep van binnen dat jij een Shaheed zult zijn.
Het was de nacht van Arafat en de Russen hadden zich van boven en beneden op jou gestort. De harten bereikten de kelen; en je stond samen met je broeders op voor de Suhoor om op de dag van Arafat en in het land van de jihad te vasten.
Immers, indien het vasten op Arafat twee jaren zonden wist hoe groots is dit vasten dan wanneer het gebeurt terwijl een stromende stortvloed van vuur uit de hemel op je neerstort!
Dit, en hier is geen twijfel over mogelijk, verdient een beloning die veel groter zal zijn.
In een authentieke hadith wordt verklaard dat wie gedurende een dag voor Allah vast dat Allah dan de afstand tussen hem en het vuur als de lengte van zeventig geulen maakt.
Je broeders zeiden dus "O Yahya laten we met de Suhoor gaan eten."
Je antwoordde, "ik ga de wassing verrichten." Daarna lichtte je toe, zeggende:
"Bij Allah, ik baad niet omdat ik in een staat van Janaba (rituele onzuiverheid) ben, maar om de Hoor te ontmoeten die ik in mijn droom zag.
Ik heb nooit een vrouw in mijn droom gezien, maar vanavond kwam zij naar mij met haar kleren, hare schoonheid, haar zuiverheid, en de zwartheid van haar ogen - zij is de Hoor!"
De slag om Jaji eindigde, maar het was je niet gelukt om het martelaarschap te bereiken..
Je broeders begonnen te grappen en zeiden tegen je: "Waar is de Hoor naartoe gegaan? Degene waarvan je overtuigd was dat je die zou bereiken? !"
Een van de Arabische broeders vertelde me, "Yahya stond bij de graven van de drie Arabische martelaren die begraven lagen op de bergtoppen van Jaji en hij begon hen aan te spreken, zeggende, 'Spoedig zal ik jullie vergezellen, met de toestemming van Allah '."
Toen brak de zevende dag van Muharram 1405 (23 September 1985 ) aan, op die dag had je een afspraak met het martelaarschap.
Het martelaarschap waar je dag en nacht om had gesmeekt.
Het gebeurde toen een groepje communistische collaborateurs het vuur op je openden bij de ingang van Jaji , je verzegelde daarmee het verkoop (van je ziel) - insha-Allah.
O Yahya! Je geurig bloed begon te vloeien en er bleef geen enkele persoon die je lichaam niet had aangeraakt of zich geparfumeerd had met de druppels van je bloed.
De geur van muskus vulde hun neuzen en iedereen die je begrafenis (meer dan 100 mensen) bijwoonde begon zich zelf af te vragen: 'waarom zijn wij nooit getuige geweest noch roken we een geur die beter of geuriger is dan deze in onze gehele leven?'
Abul Hassan Al-Maqdisi zei tegen mij, "" Abu Muadh en ik roken het bloed van Yahya de martelaar van een afstand van 500 meter, toen hij in de auto zat die hem naar zijn laatste bestemming bracht.
Naar de aarde die zich op de toevoeging van zijn kuise lichaam verheugde en die naar wij hopen een tuin der Tuinen van het Paradijs zal zijn.."
Dr. Ahmad zei tegen mij, "ik heb vele martelaren gezien, maar ik heb geen betere of lekkerdere geur dan deze geroken."
Een druppel bloed vloeide van het lichaam van de Shaheed Yahya Senyor nog 24 uur na zijn martelaarschap
Dr. Abu Mohammed zei tegen mij, "ik ging de ziekenhuiskamer binnen waar het lichaam van Yahya al drie dagen na zijn martelaarschap werd bewaard. De geur van muskus vulde de kamer ( nog) in alle hoeken!"
En Abu Hamza zei tegen me, "Mijn vrouw benaderde mij na mijn terugkeer van de begrafenis, ze zei tegen me: 'Welk parfum is dit dat ik ruik?'"
Je bereikte een troost, zulks dat de tijd zijne grootmoedigheid niet zou kunnen staken , noch zou het haar band kunnen breken of haar kracht verminderen.
Je twijfelde geen moment.
Je weigerde om de eer van de moslims geweld aan te doen, hun steun te verminderen of hun overwinning te vertrappelen.
Je hebt niet geduldig toegekeken terwijl de Moslims vernederd werden.
Je schreed daarentegen standvastig en in onverzettelijke staat voort naar Allah,
Je hield van Wardak (een provincie in Afghanistan) omdat je bekend was met het gebied.
Er was geen kamp van de mujahideen noch een bijeenkomst van hen die je niet bijwoonde.
Je probeerde hun noden en verlangens te volbrengen en hen van de tekorten te verlossen.
En dus ging Yahya naar zijn Heer en wij bidden dat Allah hem met een trouwe plaats naast Zijn Troon beloont.
Je dagen onder ons waren niet veel, O twintigjarige!
En je ziel ging naar haar Heer, daarmee achterlatend een diepgewortelde glorie en een fatsoenlijke vermelding.
Wij vragen Allah je in geluk te doen toenemen bij je aankomst in de Wereld der Engelen.
En wij vragen Allah - de Almachtige en Majestueuze - om ons te herenigen met de gezegenden.
Dat Hij ons het martelaarschap gunt en ons in de aanwezigheid van de Profeten samenbrengt, Moge Allah's zegeningen op hen zijn.
Wij vragen Allah - de Almachtige en Majestueuze - ook om ons jou vervangers in goedheid te maken en aan ons de gelegenheid te geven je moeder, je vader en je broers te laten begrijpen dat jij bij je Schepper bent.
En wij smeken tot Hem dat jij een bemiddelaar voor hen zult zijn op de Dag des Oordeels.
Wij zullen afsluiten met het vers van de Heilige Quran:
" En denkt niet over degenen, die terwille van Allah zijn gedood, als doden. Neen, zij zijn levend en bij hun Heer worden hun gaven geschonken. Jubelend, over hetgeen Allah hun van Zijn overvloed heeft gegeven, zich verblijdend over degenen die achterbleven, en hen nog niet hebben ingehaald, dat er geen vrees over hen zal komen, noch dat zij zullen treuren." [Quran 3:169-170]
Ik getuig dat er geen God waardig is voor aanbidding dan U, ik vraag U vergeving en ik wend me tot U in berouw.
Je broeder Abu Mohammed:
De laatste brief van de Shaheed Yahya Senyor:
De mujahid kent zijn doel heel goed en daarom zal je hem zien voortgaan met een volledige inzicht omtrent zijn zaak en met stevige schreden die geen terugtocht kennen.
Hij let niet op straffen noch op moeilijkheden, hij ziet deze juist als een rustbron omdat zij in de Weg van Allah zijn: - en wie het pad der Profeten betreedt zal zichzelf niet afvragen of hij nu op doornen of op lemmeten loopt.
De laatste brief die Shaheed Yahya schreef aan zijn familie is een grotere aanwijzing van de waarheid waarover wij hebben gesproken; dus luister naar hem wanneer hij zegt:
'Ik ben hier…ondanks de vliegtuigen, de tanks en de bombardementen die dag en nacht doorgaan en ondanks de intense koude en de honger.
Ik ben in de hoogste staat van mijn geluk en heb vrede in mijn geest omdat ik voel dat ik de meest geliefde daden doe voor Allah en Allah doet de beloningen van degenen die handelen niet teloorgaan.
Deze Jihad is de enige weg waarmee men aan Allah daden kan geven die hem verblijden en die de Ummah haar volledige eer kunnen teruggeven.'