Bekijk volle/desktop versie : Wat Te Doen In Deze Situatie' Ben Radeloos



Pagina's : [1] 2 3

15-05-2006, 10:33
Dag iedereen,

Ik zit met een groot dilemma. als je dit leest, zullen velen wellicht denken dat ik kinderachtig ben of zwaar overdrijf.
Maar waar ik mee zit, zit me dus heel erg dwars en ben benieuwd naar jullie mening en of jullie mij kunnen helpen.

Al ruim een jaar werk ik full time in de media. Mijn baan bevalt me heel erg en het geeft mij de nodig ontspanning en het zorgt ervoor dat ik even uit de dagelijkse huiselijke beslommeringen en problemen raak. Naast mijn werk, sport ik en daarnaast doe ik verder niks meer. en het sporten doe ik samen met mijn zus en als mijn zus niet kan, ga ik niet alleen.
Sinds een aantal jaar is de relatie tussen mij en mijn broertje verslechterd. Aanvankelijk was hij het niet eens met mijn keuze om te gaan studeren. Gelukkig heb ik doorgezet, want ben enorm trots op mijn diploma. Zijn reden om mij niet te laten studeren was -vrouwen horen niet te studeren-.
Elke keer hebben we dus van dat soort discussie en elke keer word ik er erg moe van en heel erg depressief van!
De afgelopen weken zijn er wederom vreselijke discussies en hij is nu van mening dat ik moet stoppen met mijn baan, want hij zou zich voor mij schamen. Ik zou niet weten waarvoor hij zich zou moeten schamen, want mijn leven bestaat alleen uit werk, huis en sporten. en dat is echt waar. als er iets anders is wat ik doe, dn zijn het de boodschappen met mijn ouders of even de stad in met mn zus.
Ik vraag aan mijn ouders stelling te nemen en achter mij te staan, aangezien ik niks verkeerds doe en hij de taliban wil uithangen. Dat willen zij niet doen, want ze moeten achter hun zoon blijven staan. Hun zoon mag alles doen en zeggen wat hij wil. Zo denkt mijn broertje er dus ook over. als ik hem vraag waarom hij zo tegen mijn baan en mijn manier van leven is, terwijl hij zelf daadwerkelijk de meest vreselijke dingen uithaalt. Zijn antwoord is: "Ik ben een jongen!"

Ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen. Vorig jaar was ik bijna gestopt met werken, omdat ik geen zin meer had in zijn aantijgingen. Gelukkig heb ik hem niet zijn zin gegeven. Nu heb ik dus het kookpunt bereikt. Ik heb van alles geprobeerd: met mijn ouders gepraat, met mn zus en met hem. Maar niks helpt.
Het is zelfs zo erg dat ik soms denk om me van het leven te beroven, allah i7fad"! Ik weet dat dit zwaar haram is, maar die gedachten komen in me op als ik me totaal geen raad meer weet.
Gisteren dacht ik eraan om het huis uit te gaan en eindelijk voor mezelf te kiezen.

Hoe het nu is, trek ik gewoon echt niet meer en ben radeloos!!!

Ik hoop dat jullie er wat va begrijpen en me oprecht kunnen/ willen adviseren.

Moge Allah swt jullie belonen!

Groet,

an0niempje

15-05-2006, 11:01


Hij is jouw broertje jij hoort hem advies te geven en niet anders om. En als die zijn mening niet kan onderbouwen met alleen ik ben jonge moet je niet naar hem luisteren. Je hoeft ook niet naar hem te luisteren naar je ouders wel. Als die met iets komen is het meestal voor je eigen best wil. Mar je broertje zegt volgens mij maar wat. Als ik jouw was zou ik voortaan er niks meer van aantrekken en verder gaan met je gang van zaken alhoewel je wel halal bezig moet zijn. want met de verhaal is eigenlijk niet je hele situatie duidelijk. Maar dat hoeft ook niet dit is m.nl

Thalla

15-05-2006, 11:04
Gewoon doorgaan met wat je doet meid! Je broertje moet je vertrouwen en klaar voor je staan en niet de sukkel gaan uithangen!

Je weet wat je doet!

15-05-2006, 11:17
volg je hart en gevoel.!
denk aan jezelf en ni aan anderen.!

15-05-2006, 11:19



Citaat door loubiaaa:
Gewoon doorgaan met wat je doet meid! Je broertje moet je vertrouwen en klaar voor je staan en niet de sukkel gaan uithangen!

Je weet wat je doet!
Shoukran voor jullie reacties!

Loubiaaa; ik weet dat ik inderdaad gewoon niet naar hem moet luisteren. Maar ik word helemaal gek van zijn gezeur en hij probeert nu ook mijn ouders te bewerken en ze wijs te maken dat mijn baan niet deugd.Nu komt ie ze3ma met" Je werkt toch voor geld. Ewa voor het geld hoef je het niet te doen, want dat geld geef ik je wel. Ook zegt hij dat al sik niet stop met mijn werk, hij het me persoonlijk zo moeilijk zal maken dat ik niet meer ga. Hij is zelfs bereid om naar mijn werk te komen en me of in elkaar te slana of uit te schelden in bijzijn van collega''s!

Naar mijn inziens is er nik smis met mijn baan. Ik doe mijn werk en that's just it!

Sensitivemocro: ik probeer zo goe dmogelijk mijn werk te doen. Het is een gemengde werkvloer, maar mijn mannelijke collega's groet ik alleen met een hallo en probeer lichamelijk contact zo veel mogelijk te vermijden!

15-05-2006, 11:22

Citaat door an0niempje_24:
Shoukran voor jullie reacties!

Loubiaaa; ik weet dat ik inderdaad gewoon niet naar hem moet luisteren. Maar ik word helemaal gek van zijn gezeur en hij probeert nu ook mijn ouders te bewerken en ze wijs te maken dat mijn baan niet deugd.Nu komt ie ze3ma met" Je werkt toch voor geld. Ewa voor het geld hoef je het niet te doen, want dat geld geef ik je wel. Ook zegt hij dat al sik niet stop met mijn werk, hij het me persoonlijk zo moeilijk zal maken dat ik niet meer ga. Hij is zelfs bereid om naar mijn werk te komen en me of in elkaar te slana of uit te schelden in bijzijn van collega''s!

Naar mijn inziens is er nik smis met mijn baan. Ik doe mijn werk en that's just it!

Sensitivemocro: ik probeer zo goe dmogelijk mijn werk te doen. Het is een gemengde werkvloer, maar mijn mannelijke collega's groet ik alleen met een hallo en probeer lichamelijk contact zo veel mogelijk te vermijden!
Wat ik dan neit begrijp van je broer in maroc is de werk ook gemixd dus zo lang hij het niet goed beargumenteert laat hem praten.

15-05-2006, 11:23

Citaat door an0niempje_24:
Shoukran voor jullie reacties!

Loubiaaa; ik weet dat ik inderdaad gewoon niet naar hem moet luisteren. Maar ik word helemaal gek van zijn gezeur en hij probeert nu ook mijn ouders te bewerken en ze wijs te maken dat mijn baan niet deugd.Nu komt ie ze3ma met" Je werkt toch voor geld. Ewa voor het geld hoef je het niet te doen, want dat geld geef ik je wel. Ook zegt hij dat al sik niet stop met mijn werk, hij het me persoonlijk zo moeilijk zal maken dat ik niet meer ga. Hij is zelfs bereid om naar mijn werk te komen en me of in elkaar te slana of uit te schelden in bijzijn van collega''s!

Naar mijn inziens is er nik smis met mijn baan. Ik doe mijn werk en that's just it!

Sensitivemocro: ik probeer zo goe dmogelijk mijn werk te doen. Het is een gemengde werkvloer, maar mijn mannelijke collega's groet ik alleen met een hallo en probeer lichamelijk contact zo veel mogelijk te vermijden!
Oooh wat erg

Ik denk dat je niet moet toegeven. Je weet dat je niks verkeerds doet! Hoe oud ben je en hoe oud is je broertje??
Wat zegt je zus ervan gezien je ouders je broertjes kan kiezen

15-05-2006, 11:37

Citaat door an0niempje_24:
Dag iedereen,

Ik zit met een groot dilemma. als je dit leest, zullen velen wellicht denken dat ik kinderachtig ben of zwaar overdrijf.
Maar waar ik mee zit, zit me dus heel erg dwars en ben benieuwd naar jullie mening en of jullie mij kunnen helpen.

Al ruim een jaar werk ik full time in de media. Mijn baan bevalt me heel erg en het geeft mij de nodig ontspanning en het zorgt ervoor dat ik even uit de dagelijkse huiselijke beslommeringen en problemen raak. Naast mijn werk, sport ik en daarnaast doe ik verder niks meer. en het sporten doe ik samen met mijn zus en als mijn zus niet kan, ga ik niet alleen.
Sinds een aantal jaar is de relatie tussen mij en mijn broertje verslechterd. Aanvankelijk was hij het niet eens met mijn keuze om te gaan studeren. Gelukkig heb ik doorgezet, want ben enorm trots op mijn diploma. Zijn reden om mij niet te laten studeren was -vrouwen horen niet te studeren-.
Elke keer hebben we dus van dat soort discussie en elke keer word ik er erg moe van en heel erg depressief van!
De afgelopen weken zijn er wederom vreselijke discussies en hij is nu van mening dat ik moet stoppen met mijn baan, want hij zou zich voor mij schamen. Ik zou niet weten waarvoor hij zich zou moeten schamen, want mijn leven bestaat alleen uit werk, huis en sporten. en dat is echt waar. als er iets anders is wat ik doe, dn zijn het de boodschappen met mijn ouders of even de stad in met mn zus.
Ik vraag aan mijn ouders stelling te nemen en achter mij te staan, aangezien ik niks verkeerds doe en hij de taliban wil uithangen. Dat willen zij niet doen, want ze moeten achter hun zoon blijven staan. Hun zoon mag alles doen en zeggen wat hij wil. Zo denkt mijn broertje er dus ook over. als ik hem vraag waarom hij zo tegen mijn baan en mijn manier van leven is, terwijl hij zelf daadwerkelijk de meest vreselijke dingen uithaalt. Zijn antwoord is: "Ik ben een jongen!"

Ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen. Vorig jaar was ik bijna gestopt met werken, omdat ik geen zin meer had in zijn aantijgingen. Gelukkig heb ik hem niet zijn zin gegeven. Nu heb ik dus het kookpunt bereikt. Ik heb van alles geprobeerd: met mijn ouders gepraat, met mn zus en met hem. Maar niks helpt.
Het is zelfs zo erg dat ik soms denk om me van het leven te beroven, allah i7fad"! Ik weet dat dit zwaar haram is, maar die gedachten komen in me op als ik me totaal geen raad meer weet.
Gisteren dacht ik eraan om het huis uit te gaan en eindelijk voor mezelf te kiezen.

Hoe het nu is, trek ik gewoon echt niet meer en ben radeloos!!!

Ik hoop dat jullie er wat va begrijpen en me oprecht kunnen/ willen adviseren.

Moge Allah swt jullie belonen!

Groet,

an0niempje
Luister meid, je bent gek als je naar je broertje luistert. Laat hem niet over je heen lopen. Laat zien dat je sterk bent en dat die snotterige broertje niks over je te zeggen heeft. LUISTER NOOIT NAAR ONDERDRUKKERS! NOOIT. Je verpest je hele leven als je doet wat anderen willen en later als je oud bent heb je spijt, spijt en nog eens spijt. Je moet leven zelf invulling geven en niet anderen dat laten doen. Wees trots op jezelf, kijk waar je het hebt gebracht, dat kan niemand je afpakken. Wat ben waard? Zeg me, wat ben je waard als je geen werk hebt, geen opleiding, je doet niets nuttigs. Is dat waarom we leven, om onze leven aan onze ogen voorbij te zien gaan. Ik geef je advies, wat je ermee wilt doen moet jij weten. Maar ik weet dat later, als ik oud ben, dat ik wil kunnen zeggen, ja ik heb geleefd zoals ik wil. Misschien heb ik fouten gemaakt, maar het waren wel mijn keuzes. Snap je? Wij vrouwen moeten altijd schikken naar de wil van de man? Waarom, ze voelen zich bedreigd door ons. Maar wij zijn niet dom, niet achterlijk... we hebben een eigen wil. Lieve schat, maak je eigen keuzes en wees sterk hierin. Niemand heeft gezegd dat eigen keuzes maken makkelijk zou zijn, en niemand heeft gezegd dat het leven makkelijk is. Het zit vol beproevingen, obstakels. Blijf niet stilstaan bij een obstakel, maar loop er om heen.

Ik wil je nog 1 tip geven. Talibanmensen zoals je broertje moet je niet mee in gesprek gaan, want dat dringt niet door. Je verspilt je energie. Dus hem proberen te overtuigen van je gelijk heeft geen zin. Laat hem denken wat hij wil, maar blijf je eigen ding doen. Er komen onnodig discussies van, waar niks positiefs uitvloeit. Dus hou op met de dialoog aan te gaan met hem. Hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.

15-05-2006, 11:42
ik zou men leven leiden zoals ik het wens.....je doet tcoh niks verkeerd???JE GAAT ALLEEN WERKEN....wat is daar nou verkeerd aan????ofwel is je broer jaloers omdat je een goede baan hebt en anders weet ik het ook niet!!!gewoon je levesweg volgen en laat hem zeveren en da taliban uithangen

15-05-2006, 11:48
dit is te zot voor woorden. het is toevallig dat ik ook gisteren ruzie had met mijn broertje. ik heb hem genegeerd en hij kwam zelf naar mij toe. we hebben het uiteindelijk uitgepraat. ik denk dat je met je broertje moet praten en daarbij moet vertellen dat je hem wel respecteert, maar dat hij jou ook moet begrijpen. vertel hem waarom jij je baan belangrijk vindt. dat jij hem vertrouwt en dat hij ook jou moet vertrouwen. dit kan niet langer doorgaan zowel aan jouw kant als aan de zijne. ik wens je veel sterkte en Allah ye awniek.

beslama ya oegtie R.

15-05-2006, 11:50
wat een situatie meid, maar laat je broetje doen waar die zin in heeft op een gegeven moment wordt ie van zelf moe
maar blijf vol houden en niet stoppen met je werk...
als hij jou drijgt dat hij je het moeilijk gaat maken moet je m ook drijgen en zeggen dat je van huis weg gaat... dan wordt ie ook bang
maar niet opgeven

15-05-2006, 11:50

Citaat door Vlampje:
Luister meid, je bent gek als je naar je broertje luistert. Laat hem niet over je heen lopen. Laat zien dat je sterk bent en dat die snotterige broertje niks over je te zeggen heeft. LUISTER NOOIT NAAR ONDERDRUKKERS! NOOIT. Je verpest je hele leven als je doet wat anderen willen en later als je oud bent heb je spijt, spijt en nog eens spijt. Je moet leven zelf invulling geven en niet anderen dat laten doen. Wees trots op jezelf, kijk waar je het hebt gebracht, dat kan niemand je afpakken. Wat ben waard? Zeg me, wat ben je waard als je geen werk hebt, geen opleiding, je doet niets nuttigs. Is dat waarom we leven, om onze leven aan onze ogen voorbij te zien gaan. Ik geef je advies, wat je ermee wilt doen moet jij weten. Maar ik weet dat later, als ik oud ben, dat ik wil kunnen zeggen, ja ik heb geleefd zoals ik wil. Misschien heb ik fouten gemaakt, maar het waren wel mijn keuzes. Snap je? Wij vrouwen moeten altijd schikken naar de wil van de man? Waarom, ze voelen zich bedreigd door ons. Maar wij zijn niet dom, niet achterlijk... we hebben een eigen wil. Lieve schat, maak je eigen keuzes en wees sterk hierin. Niemand heeft gezegd dat eigen keuzes maken makkelijk zou zijn, en niemand heeft gezegd dat het leven makkelijk is. Het zit vol beproevingen, obstakels. Blijf niet stilstaan bij een obstakel, maar loop er om heen.

Ik wil je nog 1 tip geven. Talibanmensen zoals je broertje moet je niet mee in gesprek gaan, want dat dringt niet door. Je verspilt je energie. Dus hem proberen te overtuigen van je gelijk heeft geen zin. Laat hem denken wat hij wil, maar blijf je eigen ding doen. Er komen onnodig discussies van, waar niks positiefs uitvloeit. Dus hou op met de dialoog aan te gaan met hem. Hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.
we moeten met onze verstand handelen.

beslama R.

15-05-2006, 11:57



Citaat door an0niempje_24:
Dag iedereen,

Ik zit met een groot dilemma. als je dit leest, zullen velen wellicht denken dat ik kinderachtig ben of zwaar overdrijf.
Maar waar ik mee zit, zit me dus heel erg dwars en ben benieuwd naar jullie mening en of jullie mij kunnen helpen.

Al ruim een jaar werk ik full time in de media. Mijn baan bevalt me heel erg en het geeft mij de nodig ontspanning en het zorgt ervoor dat ik even uit de dagelijkse huiselijke beslommeringen en problemen raak. Naast mijn werk, sport ik en daarnaast doe ik verder niks meer. en het sporten doe ik samen met mijn zus en als mijn zus niet kan, ga ik niet alleen.
Sinds een aantal jaar is de relatie tussen mij en mijn broertje verslechterd. Aanvankelijk was hij het niet eens met mijn keuze om te gaan studeren. Gelukkig heb ik doorgezet, want ben enorm trots op mijn diploma. Zijn reden om mij niet te laten studeren was -vrouwen horen niet te studeren-.
Elke keer hebben we dus van dat soort discussie en elke keer word ik er erg moe van en heel erg depressief van!
De afgelopen weken zijn er wederom vreselijke discussies en hij is nu van mening dat ik moet stoppen met mijn baan, want hij zou zich voor mij schamen. Ik zou niet weten waarvoor hij zich zou moeten schamen, want mijn leven bestaat alleen uit werk, huis en sporten. en dat is echt waar. als er iets anders is wat ik doe, dn zijn het de boodschappen met mijn ouders of even de stad in met mn zus.
Ik vraag aan mijn ouders stelling te nemen en achter mij te staan, aangezien ik niks verkeerds doe en hij de taliban wil uithangen. Dat willen zij niet doen, want ze moeten achter hun zoon blijven staan. Hun zoon mag alles doen en zeggen wat hij wil. Zo denkt mijn broertje er dus ook over. als ik hem vraag waarom hij zo tegen mijn baan en mijn manier van leven is, terwijl hij zelf daadwerkelijk de meest vreselijke dingen uithaalt. Zijn antwoord is: "Ik ben een jongen!"

Ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen. Vorig jaar was ik bijna gestopt met werken, omdat ik geen zin meer had in zijn aantijgingen. Gelukkig heb ik hem niet zijn zin gegeven. Nu heb ik dus het kookpunt bereikt. Ik heb van alles geprobeerd: met mijn ouders gepraat, met mn zus en met hem. Maar niks helpt.
Het is zelfs zo erg dat ik soms denk om me van het leven te beroven, allah i7fad"! Ik weet dat dit zwaar haram is, maar die gedachten komen in me op als ik me totaal geen raad meer weet.
Gisteren dacht ik eraan om het huis uit te gaan en eindelijk voor mezelf te kiezen.

Hoe het nu is, trek ik gewoon echt niet meer en ben radeloos!!!

Ik hoop dat jullie er wat va begrijpen en me oprecht kunnen/ willen adviseren.

Moge Allah swt jullie belonen!

Groet,

an0niempje
Ik heb het idee dat je broertje het liefst in jouw schoenen staat. Volgens mij wordt het tijd dat hij zelf maar een leven moet gaan opbouwen. Zolang jij niks verkeert doet en je vader het goed vind. Waar maakt hij zich dan druk over. Het wordt tijd dat hij meer met zijn neus in de boeken gaat zitten dan in jouw leven. Jouw vader mag wel meer voor je opkomen Dat kan ook zonder je broertje voor het hoofd te stooten. Tenslotte is hij jouw vader en niet je broertje. En als je broertje zegt van ik ben een jongen zou ik zeggen bewijs maar dat je een echte vent bent. Door de dingen te doen die hij moet doen. En dan bedoel ik niet zijn zusje stalken.

15-05-2006, 11:58

Citaat door an0niempje_24:
Dag iedereen,

Ik zit met een groot dilemma. als je dit leest, zullen velen wellicht denken dat ik kinderachtig ben of zwaar overdrijf.
Maar waar ik mee zit, zit me dus heel erg dwars en ben benieuwd naar jullie mening en of jullie mij kunnen helpen.

Al ruim een jaar werk ik full time in de media. Mijn baan bevalt me heel erg en het geeft mij de nodig ontspanning en het zorgt ervoor dat ik even uit de dagelijkse huiselijke beslommeringen en problemen raak. Naast mijn werk, sport ik en daarnaast doe ik verder niks meer. en het sporten doe ik samen met mijn zus en als mijn zus niet kan, ga ik niet alleen.
Sinds een aantal jaar is de relatie tussen mij en mijn broertje verslechterd. Aanvankelijk was hij het niet eens met mijn keuze om te gaan studeren. Gelukkig heb ik doorgezet, want ben enorm trots op mijn diploma. Zijn reden om mij niet te laten studeren was -vrouwen horen niet te studeren-.
Elke keer hebben we dus van dat soort discussie en elke keer word ik er erg moe van en heel erg depressief van!
De afgelopen weken zijn er wederom vreselijke discussies en hij is nu van mening dat ik moet stoppen met mijn baan, want hij zou zich voor mij schamen. Ik zou niet weten waarvoor hij zich zou moeten schamen, want mijn leven bestaat alleen uit werk, huis en sporten. en dat is echt waar. als er iets anders is wat ik doe, dn zijn het de boodschappen met mijn ouders of even de stad in met mn zus.
Ik vraag aan mijn ouders stelling te nemen en achter mij te staan, aangezien ik niks verkeerds doe en hij de taliban wil uithangen. Dat willen zij niet doen, want ze moeten achter hun zoon blijven staan. Hun zoon mag alles doen en zeggen wat hij wil. Zo denkt mijn broertje er dus ook over. als ik hem vraag waarom hij zo tegen mijn baan en mijn manier van leven is, terwijl hij zelf daadwerkelijk de meest vreselijke dingen uithaalt. Zijn antwoord is: "Ik ben een jongen!"

Ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen. Vorig jaar was ik bijna gestopt met werken, omdat ik geen zin meer had in zijn aantijgingen. Gelukkig heb ik hem niet zijn zin gegeven. Nu heb ik dus het kookpunt bereikt. Ik heb van alles geprobeerd: met mijn ouders gepraat, met mn zus en met hem. Maar niks helpt.
Het is zelfs zo erg dat ik soms denk om me van het leven te beroven, allah i7fad"! Ik weet dat dit zwaar haram is, maar die gedachten komen in me op als ik me totaal geen raad meer weet.
Gisteren dacht ik eraan om het huis uit te gaan en eindelijk voor mezelf te kiezen.

Hoe het nu is, trek ik gewoon echt niet meer en ben radeloos!!!

Ik hoop dat jullie er wat va begrijpen en me oprecht kunnen/ willen adviseren.

Moge Allah swt jullie belonen!

Groet,

an0niempje
het huis uitgaan ja. je ouders zullen boos zijn en contact zal worden verbroken

...maar als je effe doorzet dan krijgen ze hun verstand weer terug en zullen ze inzien dat het geluk van hun kind belangrijker is dan de mening van anderen



wat je broertje betreft... who gives a shit about him?

15-05-2006, 12:06
meid volg je hart
en luister niet naar je broertje hij is te naief
maar later komt hij zichelf wel tegen.

doe gewoon wat jij moet doen meid

meid ik wens je veel succes

allah i3awn ougti

ma3a salama

Pagina's : [1] 2 3