Bekijk volle/desktop versie : ::.. Met Zonder Niks ..::



07-05-2006, 11:31
Inleiding:

Ik was de enige die het opviel dat we langzamerhand uit elkaar vielen.Wij,als puzzel,zaten te lang aan elkaar vast.Ik was ook de enige die het vanaf een afstand bekeek van wat er tussen ons was.Ik zal niet verklaren dat k altijd bij hun belangerijke beslissingen was noch zal k liegen over het feit dat ik niet zo belangrijk voor hun was als zij voor elkaar.Maar alsnog mocht k de band delen die hun met zijn vieren deelden.We waren 5 verschillende mensen met ieder haar eigen ambitie maar toch bleven we aan elkaar haken.De een was attent en zorgzaam,de ander was stoer en ruig.De derde was sociaal en gezellig en de vierde was slim en opstandig.Ik,als laatste die overbleef,was meer degene die erbij was wanneer ze op de rand stonden.Ik was de meest binnenin gekeerde persoon van hun.Gedichten en verhalen waren mijn tijdverdrijf en het merendeels wat uit mijn mond kwam was filosofisch.Ze noemden me Psychologe..Niet om me te pesten maar omdat ze altijd bij mij kwamen als er wat was wat ze van zichzelf niet begrepen.Misschien had k ze moeten waarschuwen dat we vroeg of laat uit elkaar zouden gaan.Dat we elkaars vijanden zouden zijn doordat we elkaar op een gegeven moment door en door kenden.Alles was nu gebeurd en het had ze een voor een kapot gemaakt.Ik begrijp niet dat k er nog wel ben om het verhaal te vertellen.Misschien was het al die tijd toch wel beter geweest om van een afstand toe te kijken om te overleven.Onze vriendschap werd verbonden door elkaars geheimen en gedachten.We zagen elkaars tranen en waren elkaars troost.Als we elkaar aankeken wisten we wat elkaar te wachten stond.We hadden elkaar een voor een laten vallen voor iets wat we nooit wouden doen.Wat we elkaar hadden beloofd niet te doen.Had die belofte ook zo zijn schuld?Nu,op het einde,is ieder verloren gegaan doordat ieder tegen haar doel is gegaan en tegen haar eigen ambitie heeft gestreden.Mij is niks overkomen..Voor mij werd alles voor mijn ogen afgespeeld maar of k er beter dan hun van af ben gekomen is nog maar de vraag..Ik kijk nog een keer neer op de grafstenen.''Maissa..Farah..Dina..Goula..''Ík kraste mijn naam erbij.''Insaf''Ik was met hun gestorven..Zonder dat k het wist..

07-05-2006, 11:34


Dit belooft veel goeds meid!
Ga gauw verder.


funny.

07-05-2006, 11:52
''Wachtende Wereld''

We kwamen een voor een aan op de afgesproken plaats.Het was vandaag vrijdag wat betekende dat we 12 uur uit waren en dus eindelijk tijd hadden om gerust gezamelijk te zitten.Omdat dit nooit op andere dagen lukte was de vrijdag zowat heilig voor ons.Farah kwam op het einde aangefietst en we schrokken allen van haar veromfraaide indruk.Haar haar zat in slieren langs haar hoofd( Of had ze haar haar nou altijd zo?) en haar blik die gaf een kille uitdrukking.''Shit hey!Ze is toch niet weer aan de gang geweest!''Dina keek boos naar haar terwijl ze van haar fiets sprong en die daarna neerknalde.Ook Goula wist wat er weer gaande was en mopperde iets over ''Maandelijks ritueel''.Ik en Maissa keken elkaar aan,lieten ons blik over Farah glijden en begonnen te lachen.Ze begon het laatste stuk te rennen en schreeuwde al van een afstand.''Jullie raden nooit wat mij is overkomen!''Goula en Dina waren hun woede al vergeten en spontaan grinnikte ze.''Wie is er nu weer slachtoffer geworden..Oom piet?Een lieve,oude oma die volgens jou een vieze blik gaf of is het een onschuldig meisje die jou met grote ogen aankeek..''Ze scheen de humor en niet van in te zien en ging naast ons zitten.''Mag k nu eindelijk mijn verhaal vertellen!''Zonder op ons antwoord te wachten ging ze verder..''Een of andere Marokkaanse mongool had het lef om mij aan te spreken..MIJ!Welke halvegare imbeciel doet dat?Ik hem uitschelden als de motherfucker en toen...''Tranen biggelde langs haar gezicht en allen schrokken we..Nee,dit keer ging het niet om een klein gevecht..Maissa sloeg haar arm om haar heen en ik legde mijn hand op haar schouder.Ze hoefde niet te zeggen wat er was.We waren zelfsvergeten wat ze zei en keken alleen naar haar tranen.Voor de echte wereld was ze misschien een harde jongedame..Maar in ons eigen gecreeerde wereldje wisten we wel beter.''Hij..Hij heeft me bijna..''Ze droogde ruw haar tranen weg en keek beschamend naar beneden.Ze schaamde zich nog steeds wanneer ze zichzelf openstelde voor ons.Ze veranderde haar houding en keek ons koppig aan.''Maar dat is hem natuurlijk niet gelukt!Whollah als k hem ooit nog pak dan gaat hij ze voelen!''Alhoewel ze de grote woorden uitsprak ze kwamen er zwak uit.En door mijn arm heen voelde k haar bibberen.We stonden niet versteld van haar veranderende stemming.We waren elkaar gewend in iedere situatie.Heel even nam de stilte weer de macht over en ieder was in haar eigen gedachten verzonken toen de stem van Dina ons deed opschrikken.''Zullen we wat leuks gaan doen?''Iedereen stemde in..Alleen Farah hoorde k niks zeggen.K keek haar aan en ze keek mij aan.Haar ogen zeiden genoeg:Ik moet je spreken straks.Ik knikte naar haar en zij gaf me een knipoog.

Fanatiek fietsen we naar de stad wat wel een half uurtje duurde en zette onze fietsen op slot bij de Coolsingel.We waren Rotterdam al uitgekeken maar toch waagde we ons iedere week in het centrum.We staken de straat over en hielden elkaars hand vast.Iedereen wou naar een andere winkel en omdat het zo niet lukte kozen we voor de bioscoop.We kozen een comediefilm..Bewust natuurlijk want we hadden wel door dat Farah nog aan het incident dacht.Wij waren niet het type vriendinnen die van alles een drama maakten en doordramden na alles wat iemand had meegemaakt.We wisten dat het vroeg of laat toch boven water zou komen en dat we er gezamelijk over zouden praten.Soms duurde dat dagen,soms weken en de maanden konden ook bijgeteld worden.Misschien was dat wel het speciale van onze vriendschap; we begrepen elkaar ondanks dat er woorden gebruikt hoefden te woorden.We betaalden de kaartjes en liepen daarna de Lijnbaan weer af om wat lekkers te halen bij Albert Heijn.Zoals Dina altijd al zei : ,,Je kunt geen film kijken zonder eten en drinken van Albert Heijn,,.Goula stootte me aan.''AA of Cola?''Ik lachte,ze wist het antwoord al.Ze deed de AA in het mandje en zette er 4 cola's bij.''Jij ook altijd met je AA.''Ze stak haar tong uit en ging snel in de rij staan.

Na de film kregen k en Farah eindelijk de kans onder 4 ogen een gesprek te voeren.De 3 meiden gingen een Only winkel waardoor wij onze wegen scheiden door alvast naar onze fietsten te lopen.Al wandelend begon Farah..''Ik wil het ze niet vertellen..''Niet begrijpend keek k haar aan.''Wat vertellen?''Ze keek me doodringend aan.''K zeg het alleen als je me belooft,nee,zweert dat je het niet doorverteld..''Beledigend trok k mijn wenkbrauw omhoog.''Safie,sorry.Ik bedoelde het niet zo..K weet niet meer wat er met me is.K ben nog steeds geschrokken door die zammel.Je bent te vertrouwen..''We kwamen langs een sieradenwinkeltje en k trok haar naar binnen.''Ik ben er voor je..''Enkele seconden keek ze naar buiten en dreef me toen naar het uiterste hoekje van Pieces.''Weet je nog de ene keer toen Dina ons aan haar neef voorstelde,Mounir?''Ik graafde in mijn geheugen tussen de losgelopen gedachten en schetste me toen een beelde voor van een standaard Marokkaanse jongen.K knikte als blijk van herkenning.''Hij was het..''Geschrokken sloeg mijn mond open en k draaide me met zo een harde schok om dat er een paar sieraden van het rek vielen.Ze wierp een blik naar buiten en zag daar onze andere wederhelft net voorbijlopen.''Ik bel je later wel,oké?''Ze haaste zich naar de andere en k slenterde erheen op mijn gemak.De situatie maakte op een of andere manier een ingewikkelde indruk op me.Farah hield iets achter,er was meer gaande en k zou daar achter komen..We renden het laatste stuk naar onze fietsten en haalden het van onze slot.We zagen aan de digitale klok van de ABN AMRO bank aan de overkant dat het al 6 uur was.Voor ons was dat dus de hoogste tijd om weer naar huis te gaan.Gezamelijk fietsten we over de Wilhelminabrug en daar namen we ook geleidelijk afscheid.De ene zette vaart in tempo en weer een andere sloeg een andere richting op.''Tot zondag!''Het vooruitzicht dat we allemaal morgen gingen werken bezorgde me een moe gevoel.Weer een leuke dag met ons groepje afgesloten..




07-05-2006, 12:01
Moooi!, ik weet niet waarom er nog geen andere reactie's staan!



funny.

07-05-2006, 12:05




ik ben er ook hoor

07-05-2006, 12:14

Citaat door Amanatallah:


ik ben er ook hoor
!, nu heb je het voor elkaar hoor Mocrokaanse, je gaat het maken.
Amanatallah leest je verhaal. Dat word elke dag op pagina 1 van verhalenrepubliek staan.

!

07-05-2006, 12:14

Citaat door funny:
!, nu heb je het voor elkaar hoor Mocrokaanse, je gaat het maken.
Amanatallah leest je verhaal. Dat word elke dag op pagina 1 van verhalenrepubliek staan.

!
hihi gekkieeeeeeeeeeeeeeeee

07-05-2006, 21:20

K lag in mijn bed,draaide wat rond en keek toen op mijn telefoon hoe laat het was.01.27..Juist op dat moment ging mijn telefoon af en k zag al aan de naam wie het was.''Hey..''Haar stem klonk zacht,té zacht,alsof haar keel dichtgeknepen werd..''Faar,waarom heb je gehuild?''.Ze snikte bij mijn vraag.''Ik ben kapot,dit duurt al 3 weken maar k wist niet dat het zo ver zou komen.''K wachtte tot ze door zou praten; haar stem weer.''Ik kwam hem tegen in de stad,weet je nog dat k naar de dokter moest..Toen besloot k een ommetje te maken..Hij stond daar,hij herinnerde zich mij..Van het een kwam het ander.Insaf,k sneakte de laatste 3 weken om twaalf uur naar buiten om bij hem te zijn.Verdomme voor een jongen!!Hij..Hij heeft me misbruikt.MIJ!''K had het gevoel dat k sliep en in haar nachtmerrie was beland..Farah met een jongen?Dé Farah?Zij was juist de enige die een hékel aan ze had.Als we haar plaagden dan was het wel met de woordjes ''Feminist '' en ''Mannenhater...Wij ,integendeel,hadden allemaal wel zo onze ervaring ermee.Woede overmande me.''Wat heeft hij gedaan!Whollah k vermoord hem!K breek iedere bot!Zeg het me!''Ze hing op.Verdomme!Wat is er toch aan de hand!K sloeg mijn benen over mijn bed en stond op richting het raam.De maan scheen vol triomf door de bomen heen en lieten me denken.Een zucht ontsnapte me.God,wat is het leven zo..Zo..Onbeschrijvelijk..De trilling drong tot me door en drukt weer op het groene knopje.''Jah..?''...'''Jah,halloooo?!''...''Tazz donder op dan..''.''Nee,Wacht,k ben het maar.''Opgelucht fluisterde ik door de telefoon.''Farah!Gek.Waarom bel je privé.Schrok me dood.''Een harde wind blies aan de andere kant van de lijn en k begreep dat ze buiten was.''Farah!Als je buiten bent dan ga je nu naar binnen heb je me gehoord.NU!Waar ben je in Godsnaam mee bezig?Wat is er allemaal gebeurd?Farah!''Ze begon weer te huilen.''Ik moet wel,Insaf.Binnen wordt k para.Die teringlijer heeft het verpest voor me!''Ze hing weer op.Tfoe,tfoe,tfoe!Zachtjes opende k de slaapkamerdeur en keek om het hoekje.Er was gesnurk te horen uit alledrie de kamers wat aangaf dat iedereen in een diepe slaap verkeerde..Langzaam schuifelde k op de overloop en vloog de trap af.Haar lange lichaam sloot het uitzicht bij het raam.Geruisloos stond k binnen een paar seconden in de tuin en gebaarde haar stil te zijn totdat we minstens de staat uit waren.Farah sleurde me naar een of ander stuk bos en begon te vertellen.''We gingen die dag drinken,Mounier én ik.Ik sprak met hem af voor de volgende dag,gewoon in een opwelling.Hij kwam,ik kwam,zijn vrienden kwamen.Uiteindelijk waren we alleen samen,we hadden nog maar 30 minuten want had niet meer dan een uurtje voor hem.Hij raakte me met geeneen vinger aan.Hij probeerde dat op te bouwen,die motherfucker speelde het gewoon totdat k me overgaf!''Er klonk even geritsel in de bosjes achter ons waarna een klein konijn tevoorschijn kwam.Opgelucht namen we plaats op een boomstam die al lange tijd was neergekapt en vergeten was achtergelaten.''Iedere nacht waren we met elkaar.Eerste 2,of nee,3 dagen was het gewoon vriendschappelijk.Daarna begon het verder uit te stromen.Eerst praatten we alleen over vriendschap,onze vrienden en vriendinnen en over school en werk.Na die nachtjes,die vertrouwd waren begon hij dieper te graven.Hij woou meer weten over mij,op persoonlijk gebied.Hij had gekregen wat hij wou..Alles wat k haatte en waar k niet tegenkon heb k overgegeven aan hem.Hij heeft alles een duwtje gegeven een andere richting op dan k wou.Hij heeft me geestelijk gemanipuleert.Binnen een week had hij me al klemgezet.''Ik kreeg tranen,hoe konden wij dat nou niet hebben opgemerkt de laatste tijd?Ze pakte me hardhandig vast en begon me stevig te omhelzen.''Ik kon het niet zeggen.Ik ben degene die hard is en jongens niet vertrouw en nu ben k afhankelijk van een jongen door iets doms!''K liet haar los en schoot achteruit.''Nee,nee..Zeg niet dat..''Ze knikte en door de schittering van de maneschijn zag k tranen in haar ogen glinsteren.''Neee!Waarom heb je het ons niet verteld,waarom!!''Ze haalde haar schouders op en haalde diep adem.''Ik vermoord die schoft.Waar is hij!Waar!''Ik stond machteloos en voelde me uitgeput.Hoe kon k het niet gemerkt hebben!''Hij..Hij blijft bij me.Hij is niet zo erg..Nee..Helemaal niet..Hij was,nee is, lief ,een echte heer.Ik ben degene die erin geloofde.''Ik werd boos.''Begrijp je het dan niet!Blijf helder,verdomme!''K besefte dat we haar hadden verloren.We hadden haar verloren aan datene wat tégen haar principes ging.Ik stond op,keek nog een keer naar haar en liep terug naar huis.Zodra k weer in mijn bed lag besloot k er niet aan te denken.Het komt goed..

In de ochtend rond de 9 uur zat k twijfelend in de bus.Voor het eerst wist k niet of k de meiden moest raadplegen of niet.Ze hoorden hiervan te weten.Na 4 haltes stapte Goula in en een schok ging door me heen.Nu móést het wel..Na het groeten bereidde k me voor en hield haar vast.''Goula,Farah is..Farah is verleid door..Door een jongen..''Goula lachte en knipoogde.''Gekkie,wat is dat voor grap.We weten het nu allemaal wel hoor.''Ik durfde niet in haar ogen te kijken bang dat ze de waarheid zag.Ze moest er weer uit want ze werkt dicht bij huis in een kruidenierswinkeltje.''We zien elkaar om 5 uur heh!Bij KFC.Iedereen zal er zijn!''Met een vluchtige kus stapte ze de bus uit en stapte naar haar werk.In gedachten verzonken pakte k de metro.Hoe moest k dit toch doen.Een andere stem sprak me tegen.Waarom ga k zelf niet naar Mounier?Dan hoeft de rest het niet te weten..K had immers beloofd niks te vertellen.Farah,waarom maak je het toch zo moeilijk..Je was de sterkste van ons in die positie..K besloot nadat we samen hadden gegeten te kijken hoe k het verder zou doen.Maar eerst moest k mezelf slepen door 8 lange uren slavenarbeid..

Om half 6 stonden we allevier voor de Kentucky ,nog wachtend op Farah.Ongerust hipte Maissa van het ene been op het andere.''Dit is helemaal niks voor haar!Ze is altijd de eerste óf ze laat tenminste wat van zich horen als ze niet komt.''Van binnen brak iets..God,wat moet k toch doen om hun geen argwaan te laten krijgen.''Hey meiden,weten jullie wat..Laten we het eten maar vergeten.Het heeft nu geen zin meer om bij elkaar te zijn als iemand ontbreekt en iedereen is toch chagerijnig.''Ze knikten.Gelukkig,ze stemden in.Maissa moest naar haar tante,Dina naar haar vriend en Goula moest nog snel langs de bieb.Allen vroegen ze met een van hun mee te gaan maar k wees het af.Nee,nu niet..Er was iets belangerijker..