room-ijsje
03-05-2006, 02:42
Ik lag eindelijk in me bed na een zwaar werk dag, ik werk ik de zaak van mijn zus die ze samen met mijn ouders heeft opgezet.
Me zus en ik ontwerpen jurken me moeder maakt ze en me vader doet de administratie en houd zich verder alleen bezig met de financiën. Vaak denken mensen dat me zus en ik geen verstand hebben van jurken omdat we half Spaans en half Marokkaans zijn, maar als ze de jurken zelf zien dan is het tegenovergestelde waar. Mijn ouders hebben elkaar hier in Nederland leren kennen.
Me moeder was niet gelovig maar zocht wel naar antwoorden in haar leven, toen leerde ze mijn vader kennen zo is het balletje gaan rollen.
En el Hamdoelilah we mogen niet klagen.
Ik moet jullie eerlijk toegeven hoe vaker ik van die prachtige jurken zie hoe meer ik me begin af te vragen hoe ik op mijn bruiloft er uit zal zien, mocht ik die waren ooit tegen komen.
Ik zette mijn wekker om 7:00 ik schrok want het was al 00:30.
Ik sloot me ogen en vertrok, al snel was ik in droomland aangekomen.
ya gaibly me des a3l hbabek lie haboena ja moel ya a3yoena ena be vaker viek,ik wrijfte in me ogen ik hoorde mijn telefoon af gaan. Ik keek op mijn horloge en za dat het 02:00 uur was.
'ja' zei ik met een schorre stem, 'romaissssssaaaaaaaaaaaa' hoorde ik aan de andere kant van de lijn, door dat ik zo slaperig was wist ik niet wie ik aan de lijn had.
'wie ben jij?' zei ik heel zachtjes 'ze heeft weeën je moet nu komen!!!!!!!!!!! toen ik dat hoorde was ik meteen wakker, ik wist meteen wie het was en voor dat ik het wits zat ik in de auto richting het ziekenhuis.
Mijn beste vriendin Nora is 2 jaar geleden getrouwd, ze leerde haar man in parijs kennen dat was pas een ontmoeting zeg.
We waren alle twee Nederland helemaal beu we hadden het zo gehad hier dat we er gewoon even lekker tussen uit wouden gaan.
We besloten te boeken naar Parijs en geloof mij daar hebben we nooit spijt van gehad.
Het was daar heerlijk weer we gingen naar het hotel dropte onze spullen daar en pikte een gezellig ijsrestaurant uit.
We genoten van het weer van de sfeer van de mensen alles was gewoon perfect.
We spraken over van alles.
Nora is een paar jaar opgevoed door mijn ouders haar ouders zijn gescheiden en haar moeder was destijds erg ziek, waardoor ze niet voor haar kind kon zorgen. Mijn moeders was hier van op de hoogte en ze wou graag helpen.
De laatste dag van ons weekend was aangebroken we wilden nog 1 keer naar de eifeltoren gaan.
Zo gezegd zo gedaan daar aan gekomen gingen we op een bankje zitten en we ratelde maar door.
Schuin tegen over ons stonden er vier jonge mannen eentje kon het maar niet laten om steeds te kijken. ‘nora’ zei ik terwijl ik haar in der been kneep.
‘au, gek wat doe je’ zei ze lachend terug, ik lachte naar haar en zei: ‘nora liefje je hebt chance’
‘Ja, en mij naam is Chantal’ zei ze terwijl ze terwijl ze een slok van haar drinken nam.
‘even serieus nora kijk zo met twee tellen voor je dan weet je wat ik bedoel’
Ze keek me met haar grote ogen aan en begon hard te lachen.
Ik begreep niet waarom ze lachte maar ik wou niet voor schut staan dus ik lachte maar met haar mee.
Ze draaide haar hoofd om en bleef voor haar kijken, ik zag die knappe jonge man in de verte naar haar kijken. Het leek net alsof ze van de aardbodem was verdwenen.
Hij maakte allerlei gebaren om in contact te komen met nora.
Normaal haat ze dat ze kan daar niet tegen, ik haalde haar over om met hem te gaan praten.
Nora gaf hem het teken dat het oké was om te komen.
We lagen helemaal dubbel dit is het genen waar we altijd tegen waren en nu? Nu deden we het zelf.
Nora en ik kwamen niet meer bij van het lachen.
Salam zei hij terwijl hij zijn hand uitstak.
A3lekoem oe salam zeiden we te gelijk in koor.
Do you talk enlish? Naaaaa toen hij dat zei konden we niet meer.
‘eey romaissa kom we gaan hij spreekt niet eens normaal engels’
Zei ze met tranen in haar ogen van het lachen en haar handen om der buik.
Ik knikte alleen maar want meer kon ik niet.
‘Oooh god zei dank Nederlands spreek ik wel’ zei hij met een glimlach.
Dat vonden nora en ik niet zo grappig, we stonden helemaal versteld het was gewoon een jonge uit Nederland, lachen deden nora en ik niet meer. We keken elkaar gechoqueerd aan.
‘Uuhm we moeten nu echt gaan’ zei nora terwijl ze me aan mijn arm mee trok.
Hij liep achter ons aan en zei: ‘ik wil je alleen beter leren kennen ik eet je niet op dat beloof ik je’
Ik heb het niet zo met Marokkaanse jongens eerlijk is eerlijk maar hij leek mij zo lief en onschuldig dat ik vond dat nora hem een kans moest geven.
‘Iets drinken kan toch geen kwaad’ zei hij terwijl hij nog steeds achter ons aan liep.
Ik kneep nora weer in haar been en ze stopte.
‘dat gaat helaas niet we vertrekken zo weer naar Nederland.
‘pas om vier uur’ vulde ik nog even aan. Dat werd me niet in dank afgenomen door nora maar later wel.
We zijn even wat gaan drinken vlakbij het hotel.
Ik ging alvast onze spullen pakken en liet hun beneden zitten.
Hij bracht ons naar het station en we namen daar afscheid.
‘hoe heet hij eigenlijk?’ Vroeg ik nora terwijl ik de koffer naast mijn plaatste.
Aaaaachraf zei ze met een diepe zucht.
‘zo je hebt het flink te pakken he’
Ze moest lachen en vertelde me wat ze elkaar allemaal hebben verteld.
Ze hebben een relatie gehad van 2 jaar en ze zijn nu 2 jaar getrouwd en in verwachting.
Toen ik aan kwam in het ziekenhuis in mijn pyjama met me nikes en een vogelnest op me hoofd rede ik meteen naar binnen.
Ik rende naar de balie me ‘vriendin is net opgenomen’ schreeuwde ik bijna uit.
De Meneer achter de balie vroeg me naar naam en wat de rede van de opname was.
Ik gaf hem antwoord en hij stuurde me naar haar kamer.
Ik hoorde gekreun gehuil geschreeuw ik durfde bijna niet naar binnen te gaan.
Ik klopte op de deur en liep rustig naar binnen.
Daar lag ze dan, Achraf hielt haar hand vast dat was zo mooi om te zien.
Een traan viel op me wang.
Rooooooooooo schreeuwde nora zo noemde ze mij altijd.
‘ja, liefje ik ben er’ ik schaamde me voor Achraf maar zijn glimlach stelde me gerust dat het oké was.
Het is heel normaal dat weet ik maar toch voelde ik de schaamte. Maar ja op dat moment denk je niet aan jezelf als je beste vriendin ziet bevallen.
De weeën kwamen en gingen het was een zware bevalling.
Het was in middels al 5:00 uur.
Het was even rustig in de kamer ik liep even naar beneden om me drinken te halen en me ouders te bellen.
Me zus en ik ontwerpen jurken me moeder maakt ze en me vader doet de administratie en houd zich verder alleen bezig met de financiën. Vaak denken mensen dat me zus en ik geen verstand hebben van jurken omdat we half Spaans en half Marokkaans zijn, maar als ze de jurken zelf zien dan is het tegenovergestelde waar. Mijn ouders hebben elkaar hier in Nederland leren kennen.
Me moeder was niet gelovig maar zocht wel naar antwoorden in haar leven, toen leerde ze mijn vader kennen zo is het balletje gaan rollen.
En el Hamdoelilah we mogen niet klagen.
Ik moet jullie eerlijk toegeven hoe vaker ik van die prachtige jurken zie hoe meer ik me begin af te vragen hoe ik op mijn bruiloft er uit zal zien, mocht ik die waren ooit tegen komen.
Ik zette mijn wekker om 7:00 ik schrok want het was al 00:30.
Ik sloot me ogen en vertrok, al snel was ik in droomland aangekomen.
ya gaibly me des a3l hbabek lie haboena ja moel ya a3yoena ena be vaker viek,ik wrijfte in me ogen ik hoorde mijn telefoon af gaan. Ik keek op mijn horloge en za dat het 02:00 uur was.
'ja' zei ik met een schorre stem, 'romaissssssaaaaaaaaaaaa' hoorde ik aan de andere kant van de lijn, door dat ik zo slaperig was wist ik niet wie ik aan de lijn had.
'wie ben jij?' zei ik heel zachtjes 'ze heeft weeën je moet nu komen!!!!!!!!!!! toen ik dat hoorde was ik meteen wakker, ik wist meteen wie het was en voor dat ik het wits zat ik in de auto richting het ziekenhuis.
Mijn beste vriendin Nora is 2 jaar geleden getrouwd, ze leerde haar man in parijs kennen dat was pas een ontmoeting zeg.
We waren alle twee Nederland helemaal beu we hadden het zo gehad hier dat we er gewoon even lekker tussen uit wouden gaan.
We besloten te boeken naar Parijs en geloof mij daar hebben we nooit spijt van gehad.
Het was daar heerlijk weer we gingen naar het hotel dropte onze spullen daar en pikte een gezellig ijsrestaurant uit.
We genoten van het weer van de sfeer van de mensen alles was gewoon perfect.
We spraken over van alles.
Nora is een paar jaar opgevoed door mijn ouders haar ouders zijn gescheiden en haar moeder was destijds erg ziek, waardoor ze niet voor haar kind kon zorgen. Mijn moeders was hier van op de hoogte en ze wou graag helpen.
De laatste dag van ons weekend was aangebroken we wilden nog 1 keer naar de eifeltoren gaan.
Zo gezegd zo gedaan daar aan gekomen gingen we op een bankje zitten en we ratelde maar door.
Schuin tegen over ons stonden er vier jonge mannen eentje kon het maar niet laten om steeds te kijken. ‘nora’ zei ik terwijl ik haar in der been kneep.
‘au, gek wat doe je’ zei ze lachend terug, ik lachte naar haar en zei: ‘nora liefje je hebt chance’
‘Ja, en mij naam is Chantal’ zei ze terwijl ze terwijl ze een slok van haar drinken nam.
‘even serieus nora kijk zo met twee tellen voor je dan weet je wat ik bedoel’
Ze keek me met haar grote ogen aan en begon hard te lachen.
Ik begreep niet waarom ze lachte maar ik wou niet voor schut staan dus ik lachte maar met haar mee.
Ze draaide haar hoofd om en bleef voor haar kijken, ik zag die knappe jonge man in de verte naar haar kijken. Het leek net alsof ze van de aardbodem was verdwenen.
Hij maakte allerlei gebaren om in contact te komen met nora.
Normaal haat ze dat ze kan daar niet tegen, ik haalde haar over om met hem te gaan praten.
Nora gaf hem het teken dat het oké was om te komen.
We lagen helemaal dubbel dit is het genen waar we altijd tegen waren en nu? Nu deden we het zelf.
Nora en ik kwamen niet meer bij van het lachen.
Salam zei hij terwijl hij zijn hand uitstak.
A3lekoem oe salam zeiden we te gelijk in koor.
Do you talk enlish? Naaaaa toen hij dat zei konden we niet meer.
‘eey romaissa kom we gaan hij spreekt niet eens normaal engels’
Zei ze met tranen in haar ogen van het lachen en haar handen om der buik.
Ik knikte alleen maar want meer kon ik niet.
‘Oooh god zei dank Nederlands spreek ik wel’ zei hij met een glimlach.
Dat vonden nora en ik niet zo grappig, we stonden helemaal versteld het was gewoon een jonge uit Nederland, lachen deden nora en ik niet meer. We keken elkaar gechoqueerd aan.
‘Uuhm we moeten nu echt gaan’ zei nora terwijl ze me aan mijn arm mee trok.
Hij liep achter ons aan en zei: ‘ik wil je alleen beter leren kennen ik eet je niet op dat beloof ik je’
Ik heb het niet zo met Marokkaanse jongens eerlijk is eerlijk maar hij leek mij zo lief en onschuldig dat ik vond dat nora hem een kans moest geven.
‘Iets drinken kan toch geen kwaad’ zei hij terwijl hij nog steeds achter ons aan liep.
Ik kneep nora weer in haar been en ze stopte.
‘dat gaat helaas niet we vertrekken zo weer naar Nederland.
‘pas om vier uur’ vulde ik nog even aan. Dat werd me niet in dank afgenomen door nora maar later wel.
We zijn even wat gaan drinken vlakbij het hotel.
Ik ging alvast onze spullen pakken en liet hun beneden zitten.
Hij bracht ons naar het station en we namen daar afscheid.
‘hoe heet hij eigenlijk?’ Vroeg ik nora terwijl ik de koffer naast mijn plaatste.
Aaaaachraf zei ze met een diepe zucht.
‘zo je hebt het flink te pakken he’
Ze moest lachen en vertelde me wat ze elkaar allemaal hebben verteld.
Ze hebben een relatie gehad van 2 jaar en ze zijn nu 2 jaar getrouwd en in verwachting.
Toen ik aan kwam in het ziekenhuis in mijn pyjama met me nikes en een vogelnest op me hoofd rede ik meteen naar binnen.
Ik rende naar de balie me ‘vriendin is net opgenomen’ schreeuwde ik bijna uit.
De Meneer achter de balie vroeg me naar naam en wat de rede van de opname was.
Ik gaf hem antwoord en hij stuurde me naar haar kamer.
Ik hoorde gekreun gehuil geschreeuw ik durfde bijna niet naar binnen te gaan.
Ik klopte op de deur en liep rustig naar binnen.
Daar lag ze dan, Achraf hielt haar hand vast dat was zo mooi om te zien.
Een traan viel op me wang.
Rooooooooooo schreeuwde nora zo noemde ze mij altijd.
‘ja, liefje ik ben er’ ik schaamde me voor Achraf maar zijn glimlach stelde me gerust dat het oké was.
Het is heel normaal dat weet ik maar toch voelde ik de schaamte. Maar ja op dat moment denk je niet aan jezelf als je beste vriendin ziet bevallen.
De weeën kwamen en gingen het was een zware bevalling.
Het was in middels al 5:00 uur.
Het was even rustig in de kamer ik liep even naar beneden om me drinken te halen en me ouders te bellen.