Gebroken belofte
Toen,
Voor veel maar een woord van 4 letters groot…
Maar ik, wil er zelfs voor dood
Toen,
Ik dacht alleen maar aan lachen en voetbal,
Kattekwaad uithalen, lol maken en al
Ik zag de pijnlijke dingen om me heen gebeuren
Het voelde niet fijn
Ik wilde er niet om treuren,
Het deed me pijn
Ik wilde alleen maar lachen
Om de dingen die mij waren aangedaan
Om de dingen die mij hebben kunnen raken,
Die dingen die mij hebben ZO hebben kunnen maken…
Toen,
Niet wetend dat er nog veel op me te wachten staat
Waar ik niets wist over liefde
Waar ik jongens alleen maar beschouwde als vrienden
Niets wist over verliefd zijn
Want ik zag hoe het vele meiden raakte
Toen ik zag dat het mij nooit zo gek zou maken, zoals het die meiden raakte…
Stoer vertelde ik die meiden dat het met mij nooit zo ver zou komen
Ik maakte een belofte tegenover mezelf,
Nooit zou ik een vriendje nemen, ik mocht er alleen over dromen…
Nooit zou ik huilen om een jongen!
Toen,
Ik nog jong was en genoegen had met liefde van mijn familie
Ookal deden ze me soms zo’n verdriet…
Ik voelde me geprezen met mijn ouders, broers & zussen!
En dat ben ik nu nog steeds,
Maar zij weten niet wat er in mij schuilt…
Zij weten niet dat ik elke nacht huil
Zij weten zoveel niet over mij
Ookal wonen ze zo dichtbij!
07-05-2005, mijn belofte gebroken!
Mijn belofte dat ik ‘’ nooit om een jongen zou huilen’’
Ik had mezelf bedrogen, tranen van ongeluk moesten zich uiten…
Ik had tegen mezelf gelogen en schaamde me diep
Sindsdien leef ik opgesloten en wanneer kom ik vrij?
Mijn geluk en vreugde verdwenen in het niets!
Mijn hart is moe, moe van het schuilen
Het schuilen van diepe pijn gemarkeerd als littekens,
Moe van wachten, toch heb ik hoop & wacht ik geduldig op mijn zegen!