Mrs_Madam
28-03-2006, 20:45
Bijna honderd politici en ambtenaren hebben al een burgervriend ter inspiratie. Minister Verdonk wordt gecorrigeerd door een Marokkaanse jongen van 19.
Rita Verdonk heeft er een, Pieter van Geel en Harry van Bommel ook. Een burgerbuddy. Een burger die vrijwillig een politicus of ambtenaar ‘adopteert’ om hem of haar te steunen en te inspireren, te vertellen wat gewone burgers bezig houdt en ze te waarschuwen voor onbegrijpelijk Haags gedoe.Lofti Haddi, 19 jaar en Amsterdamse Marokkaan, is buddy van minister Rita Verdonk (Integratie, VVD). Ze spreken elkaar één keer in de week. Zij neemt hem mee op werkbezoek en hij geeft haar tips. Zoals toen ze op de herdenkingsdienst voor de slachtoffers van de brand in het detentiecentrum van Schiphol sprak over ‘elf vreemdelingen die waren omgekomen’. Verdonk had moeten zeggen: elf mensen.
Harry van Bommel, Tweede-Kamerlid voor de SP, is gekoppeld aan fotografe Merel Maissan. En staatssecretaris Pieter van Geel (Milieu, CDA) heeft Elena Simons als buddy. Zij is de bedenker van het burgerbuddy-project.
Het is een idee waar minister Alexander Pechtold (Bestuurlijke Vernieuwing, D66) van had kunnen dromen dat hij het zelf had bedacht. Hij wil niets liever dan de kloof dichten tussen burger en overheid. Pechtold verzon wel het Burgerforum; de bedoeling is dat een groep burgers, via vragenlijsten, een mening geeft over het onderwerp dat de minister heeft gekozen: het Nederlandse kiesstelsel.
Elena Simons, 28 jaar en wonend in Amsterdam, ziet eruit als een jong meisje, met een jaren-dertig jurk en grote, dromerige ogen. Ze is creatief leider van stichting Wonder en ze noemt zichzelf maatschappelijk uitvinder.
Ze was al eerder opgevallen. Toen ze een maand na de moord op Theo van Gogh met vrijwilligers cadeautjes stopte in de schoenen van biddende moslims in moskeeën in Nederland. Of toen ze met een groep uitkeringsgerechtigden de villa’s in Bloemendaal langs ging met zelfgemaakte attenties om de bewoners te bedanken dat met hun belastingbijdragen de uitkeringen kunnen worden betaald.
Simons schreef het boek Pret met moslims, over haar ontmoetingen met moslims. Ze wil, zegt ze, plezier maken met de samenleving. „Elk maatschappelijk issue is een kans om iets moois te ondernemen. Wonder zorgt ervoor dat er af en toe iets wonderbaarlijks gebeurt.”
Idealistisch? Misschien. Maar het burgerbuddy-project heeft inmiddels in een half jaar tijd bijna honderd koppels opgeleverd. En de raadsleden, gemeenteambtenaren, medewerkers van ministeries en hun buddy’s nemen hun opdracht om van elkaar te leren heel erg serieus. Het Instituut voor Publiek en Politiek en het Forum voor Democratische Ontwikkeling hebben vorige week toegezegd het burgerbuddyproject ‘nog grootser aan te pakken’. En Wonder wacht op subsidie uit het Europafonds van het ministerie van Binnenlandse Zaken om ook buddy’s te zoeken voor Europese ambtenaren en politici.
Raadslid Marien Vlug van Leefbaar Almere, milieu-ambtenaar Willemien Rouffaer uit Cuijk en ambtenaar Martijn Root van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit vonden hun buddy’s via de website van Wonder. En elk kreeg van Wonder drie mogelijke kandidaten aangeleverd. Natuurlijk, zeggen ze alledrie, hebben ze ook vrienden die ‘gewone burgers’ zijn en met wie ze regelmatig praten over hun werk. Maar afspreken of mailen met een buddy is „serieuzer dan gemiddelde borrelpraat”.
Met mijn buddy, zegt raadslid Marien Vlug, heb ik geen persoonlijke band. Hij kan me kritischer volgen. En de buddy’s die een half jaar lang een ambtenaar of politicus adopteren, levert het meer op dan ze vooraf dachten. „De eerste ontmoeting voelde als een blind date”, zeggen ze. Nu vindt buddy Menno Gaijkema: „Je kunt wel zeggen: wat doet de samenleving voor mij. Maar nu doe ik iets voor de samenleving.”
Buddy Marcel Koot, die zichzelf de live versie van een ingezonden brief noemt, zegt: „Dit heeft meer zin dan de zoveelste brief in het lokale sufferdje.” En buddy Maurice van Dijk: „Dit project is misschien een klein druppeltje om overheid en burger samen te brengen. Ik ben graag die druppel.”
Bron: Almághrebia.nl
Rita Verdonk heeft er een, Pieter van Geel en Harry van Bommel ook. Een burgerbuddy. Een burger die vrijwillig een politicus of ambtenaar ‘adopteert’ om hem of haar te steunen en te inspireren, te vertellen wat gewone burgers bezig houdt en ze te waarschuwen voor onbegrijpelijk Haags gedoe.Lofti Haddi, 19 jaar en Amsterdamse Marokkaan, is buddy van minister Rita Verdonk (Integratie, VVD). Ze spreken elkaar één keer in de week. Zij neemt hem mee op werkbezoek en hij geeft haar tips. Zoals toen ze op de herdenkingsdienst voor de slachtoffers van de brand in het detentiecentrum van Schiphol sprak over ‘elf vreemdelingen die waren omgekomen’. Verdonk had moeten zeggen: elf mensen.
Harry van Bommel, Tweede-Kamerlid voor de SP, is gekoppeld aan fotografe Merel Maissan. En staatssecretaris Pieter van Geel (Milieu, CDA) heeft Elena Simons als buddy. Zij is de bedenker van het burgerbuddy-project.
Het is een idee waar minister Alexander Pechtold (Bestuurlijke Vernieuwing, D66) van had kunnen dromen dat hij het zelf had bedacht. Hij wil niets liever dan de kloof dichten tussen burger en overheid. Pechtold verzon wel het Burgerforum; de bedoeling is dat een groep burgers, via vragenlijsten, een mening geeft over het onderwerp dat de minister heeft gekozen: het Nederlandse kiesstelsel.
Elena Simons, 28 jaar en wonend in Amsterdam, ziet eruit als een jong meisje, met een jaren-dertig jurk en grote, dromerige ogen. Ze is creatief leider van stichting Wonder en ze noemt zichzelf maatschappelijk uitvinder.
Ze was al eerder opgevallen. Toen ze een maand na de moord op Theo van Gogh met vrijwilligers cadeautjes stopte in de schoenen van biddende moslims in moskeeën in Nederland. Of toen ze met een groep uitkeringsgerechtigden de villa’s in Bloemendaal langs ging met zelfgemaakte attenties om de bewoners te bedanken dat met hun belastingbijdragen de uitkeringen kunnen worden betaald.
Simons schreef het boek Pret met moslims, over haar ontmoetingen met moslims. Ze wil, zegt ze, plezier maken met de samenleving. „Elk maatschappelijk issue is een kans om iets moois te ondernemen. Wonder zorgt ervoor dat er af en toe iets wonderbaarlijks gebeurt.”
Idealistisch? Misschien. Maar het burgerbuddy-project heeft inmiddels in een half jaar tijd bijna honderd koppels opgeleverd. En de raadsleden, gemeenteambtenaren, medewerkers van ministeries en hun buddy’s nemen hun opdracht om van elkaar te leren heel erg serieus. Het Instituut voor Publiek en Politiek en het Forum voor Democratische Ontwikkeling hebben vorige week toegezegd het burgerbuddyproject ‘nog grootser aan te pakken’. En Wonder wacht op subsidie uit het Europafonds van het ministerie van Binnenlandse Zaken om ook buddy’s te zoeken voor Europese ambtenaren en politici.
Raadslid Marien Vlug van Leefbaar Almere, milieu-ambtenaar Willemien Rouffaer uit Cuijk en ambtenaar Martijn Root van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit vonden hun buddy’s via de website van Wonder. En elk kreeg van Wonder drie mogelijke kandidaten aangeleverd. Natuurlijk, zeggen ze alledrie, hebben ze ook vrienden die ‘gewone burgers’ zijn en met wie ze regelmatig praten over hun werk. Maar afspreken of mailen met een buddy is „serieuzer dan gemiddelde borrelpraat”.
Met mijn buddy, zegt raadslid Marien Vlug, heb ik geen persoonlijke band. Hij kan me kritischer volgen. En de buddy’s die een half jaar lang een ambtenaar of politicus adopteren, levert het meer op dan ze vooraf dachten. „De eerste ontmoeting voelde als een blind date”, zeggen ze. Nu vindt buddy Menno Gaijkema: „Je kunt wel zeggen: wat doet de samenleving voor mij. Maar nu doe ik iets voor de samenleving.”
Buddy Marcel Koot, die zichzelf de live versie van een ingezonden brief noemt, zegt: „Dit heeft meer zin dan de zoveelste brief in het lokale sufferdje.” En buddy Maurice van Dijk: „Dit project is misschien een klein druppeltje om overheid en burger samen te brengen. Ik ben graag die druppel.”
Bron: Almághrebia.nl