Gister is me iets raars,geks,grappigs ......ik weet zelf ook niet wat ik het kan noemen, en daar wil ik even jullie mening over, maar daar hoort wel eerst een heel verhaal bij
.
3 jaar geleden ging ik heel vaak bij mijn nichten logeren, en zij hadden een buurjongen.
Hij kwam heel vaak bij mijn neven thuis over de vloer.
Een keer kwam ik em tegen in de trein en toen sprak hij me aan, en vertelde mij dat hij me eigenlijk altijd al wat beter wou leren kennen.
maar het niet echt aan mijn neven durfde te vragen, hij vroeg mij m'n nummer, maar dat heb ik geweigerd.
toen hij me dat zei voelde ik me helemaal niet op me gemak, je weet onzeker en nog nooit zoiets meegemaakt.
ik zei em dat ik hem liever niet mijn nummer gaf maar als hij zijn nummer aan mij wou geven dat ik het wel aan zou nemen.
Dat hebben we dus gedaan en daarna heb ik em heel lang niet gezien.
ik durfde ook niet meer naar mijn nichten.
tot op een dag ik en een vriendin van mij door mij telefoon gingen en dat nummer tegen kwamen.
ze haalde me over om hem te bellen, dat heb ik toen toch maar gedaan en tot mijn verbazing was het best een leuk gesprek.We begonnen elkaar wat vaker te spreken, ik vond het niet eens meer erg op bij mijn nichten langs te gaan.
we spraken daar vaak af maar het was puur vriendschap.
Dan zaten we met mijn neven en mijn nichten lekker te kletsen, het was gewoon gezellig.ik moet wel even zeggen dat het een hele leuke jongen is.
tot op een dag dat hij mij opbelde en vertelde dat hij meer wou dan alleen een vriendschap,ik zag het niet zo zitten, ik zag em nu als een van mijn neven en vertrouwde het ook niet helemaal omdat hij echt heel leuk was, hij was altijd leuk gekleed, toen hij mij om meer vroeg dacht ik van wat moet hij met iemand als mij.
ik voelde me een beetje lotte
(je weet wel die serie op talpa), terwijl hij zo veel keus had bij chikkies, die wijven plakte aan hem alsof ze geplakt werden met bison lijm.
toen is onze relatie een beetje verwaterd.
Hij verhuisde ook nog, ik veranderde mijn nummer.
m´n neven hadden hem nog een paar keer gesproken en daarna ook niet meer.
tot gisteren dus belde hij mij op (ik weet niet hoe hij aan mijn nummer komt want ik had mijn nummer onderhand al 10 keer veranderd
.
en toen ik mijn neven erom vroeg wisten ze niet eens meer over wie ik het had (je weet wel die ene buurjongen van jullie .......ooooooooo dieeeeee)(ja wat is daarmee) weet je wel
.
huilend (maar dan ook echt letterlijk huilend) hij vertelde me dat het em speet dat hij 2 jaar niets van zich liet horen, en dat hij mij heel graag terug wilt en dat hij nog altijd aan me denkt, en als het aan mij ligt trouw ik vandaag nog met je.
maar iets in mijn achterhoofd zegt me gewoon dat er iets niet klopt hij kan elke meid krijgen die hij wilt. + ik heb me voorgenomen om nooit met een knapperd te trouwen, vraag me niet waarom
dus wat moet ik hiervan vinden
om te beginnen vind ik het een raar verhaal.....
hij belde je huilend op (meen je dit ) of klonk hij gewoon een beetje zielig...
ohjaa vraag je je niet af wat hij heeft gedaan in de afgelopen 2 jaar... k zal eerst dit even nagaan....