Stemmen is inderdaad haram
Zie bewijs":
Allah
heeft duidelijk het bestaan van de mens uitgelegd :
En Ik heb de Djinn’s en de mens slechts geschapen om Mij te dienen. (51:56)
En dit kan alleen worden vervuld door het oordeel van de Shariah te zoeken en deze regels toe te passen in alle zaken van het menselijke leven:
Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij oordeelde, en zij aanvaarden (het dan) volledig. (4:65)
En Allah
beveelt om ons vootdurend aan Hem te onderwerpen:
O jullie die geloven, vreest Allah vol ware godsvrees voor Hem, en sterft niet anders dan als moslims. (3:102)
Wanneer we LA ILAHA ILLALLAH zeggen, zeggen we dat er geen ilah (god, macht, idool) het waard is om aanbeden te worden behalve Allah. Dit betekent dat er geen macht is aan wie men zich dient te onderwerpen behalve Allah. Om dit te doen moeten we begrijpen dat er niets gelijk is aan Allah’s eigenschappen. Allah
heeft Zichzelf beschreven met tenminste negenennegentig namen en eigenschappen. Als er iemand is die één van deze eigenschappen van Allah claimt dan is hij een ‘Thaghut’ geworden. Thaghut is alles wat naast Allah
aanbeden wordt. Dus voordat we kunnen claimen dat we Moslim zijn moeten we eerst de Taghut verwerpen, zoals Allah
zegt:
Er is geen dwang in de godsdient. Waarlijk, de rechte leiding is duidelijk onderscheiden van de dwaling, en hij die de Thaghut verwerpt en in Allah gelooft: hij heeft zeker het stevigste houvast gegrepen dat niet breken kan. En Allah is Alhorend, Alwetend. (2:256)
En voorzeker, Wij hebben aan iedere gemeenschap een Boodschapper gezonden (die zei: “Aanbidt Allah en houdt afstand van de Thaghut.” (16:36)
Eén van Allah’s eigenschappen is AL HAKIM wat de enige wetgever betekent. Dus als iemand wetten maakt die niet van de Qoran en Sunnah zijn, dan is deze persoon een Thaghut geworden omdat Allah Al Hakim is- de Enige Wetgever. Er zijn vele verschillende versen in de Qoran die bewijzen dat Allah de Enige wetgever is:
De hukm (wetgeving/ oordeel) is slechts aan Allah. Hij beveelt dat jullie niets aanbidden behalve Hem: dat is de ware godsdienst, maar de meeste mensen weten het niet. (12:40)
En Hij laat niet één deelgenoot in zijn hukm (oordeel/ regel) toe. (18:26)
Deze verzen uit de Qoran bewijzen, zonder twijfel, dat alleen Allah
het recht heeft om wetten te maken die gevolgd moeten worden door de mens. En wij als Moslims kunnen niet de wetten, die door anderen dan Allah zijn gemaakt, gehoorzamen. Allah
zegt hierover:
Hebben zij deelgenoten die hun in de deen (compleet systeem van leven) dat voorschrijven waartoe Allah geen toestemming heeft gegeven? (42:21)
En eet niet van hetgeen waarover (tijdens het slachten) de Naam van Allah niet is uitgesproken en voorwaar, dat is zeker een fisq (zware zonde). En voorwaar, de Satans fluisteren hun vrienden in om met jullie te redetwisten en als jullie hen gehoorzamen, dan zullen jullie zeker mushrikoon (veelgodenaanbidders) worden.
Al deze verzen bewijzen dat wanneer we iemand als wetgever naast Allah
nemen, dan zouden we ons schuldig kunnen maken aan het shirk plegen met Allah. Als iemand nou stemt om een bepaald politieke partij aan de macht te helpen, die kufr wetten implementeert, dan erkent deze persoon niet alleen de Thaghut, maar hij/zij geeft de partij de macht om een Thaghut te worden en om kufr te implementeren. De volgende principes van Aqeedah en Shariah bewijzen de dalaalah (misleiding) van het stemmen op gemaakte wetten van de mens:
‘Laa ilaaha illallah’ betekent dat niemand aanbeden of gehoorzaamd dient te worden behalve Allah, dit is Tawheed al-Ulooheeyah (ibadah). Iedereen die Allah
bevolen heeft om zich hieraan te gehoozamen gehoorzaamt in werkelijkheid Allah.
2. Het tweede gedeelte van de Shahaadah:
‘Muhammad ur RasoolAllah’ betekent dat de risaalah (boodschap) i.e. de Shariah van Muhammad (saw) is de enige geldige Shariah en zijn voorbeeld dient gevolgd te worden om de bevelen van Allah
te implementeren.
3. Het verwerpen van de Thaghut:
Iemand bezit geen imaan als hij/zij niet eerst datgene wat tegenstrijdig is aan imaan verwerpt en er niet in gelooft. Allah
zegt hierover:
Er is geen dwang in de godsdient. Waarlijk, de rechte leiding is duidelijk onderscheiden van de dwaling, en hij die de Thaghut verwerpt en in Allah gelooft: hij heeft zeker het stevigste houvast gegrepen dat niet breken kan. En Allah is Alhorend, Alwetend. Allah is de Wali (helper/beschermer) van degenen die geloven, Hij voert hen van de duisternissen naar het licht. En degenen die ongelovig zijn: hun Auwliya zijn de Thaghuts, zij voeren hen van het licht naar de duisternissen. Diegenen zijn de gezellen van de Hel, zij zullen daar eeuwig levenden zijn. (2:256-257)
Heb jij degenen niet gezien die dachten dat zij geloofden in wat aan jou geopenbaard is en in wat er voor jou geopenbaard is? Zij willen volgens de Thaghut berechten, hoewel hen toch bevolen was er niet in te geloven. En het is zo dat de Satan hen ver weg wil doen afdwalen. (4:60)
4. Verbod van kuffaar om autoriteit te hebben over Moslims:
Zelfs als de kuffaar islamitische teksten gebruikt om hun wetten daarvan te halen, dan is alsnog hun autoriteit over de Moslims ongeldig en zou het de gelovigen niet worden toegestaan om hun autoriteit te accepteren. Allah
zegt hierover:
En Allah zal nooit aan de ongelovigen een weg tegen de gelovigen geven. (4:141)
5. Shirk in wetgeving (Shirkul Hakimeeyah):
Ieder die claimt dat hij het recht heeft om wetten te maken- dan is dit Shirk want alleen Allah
heeft het enige recht hiervoor en dit is de basis van onze relatie met Allah
- als slaven beoordeeld te worden door hun gehoorzaamheid aan hun Meester (Al Maalik):
De Hukm (oordeel) is slechts aan Allah. (12:40)
--------------------------------------------------------------------------------
8. Shirk in de Namen en Eigenschappen van Allah (Shirk ul Asmaa was Sifaat)
Allah is Al Haakim (De Wetgever). Al Hakeem, Al A’leem (De Alwetende). Al Khabeer (De Welbewuste), Al Wakeel (De “Overnemer” van alle zaken), Al A’dil (De Rechtvaardige), Al Qaadi (De Rechter), Al kaafi (De Toereikende), Al Malik (De Koning), An Naasir (De Helper), Al Waali (De Bestuurder en Bondgenoot).
Dus degenene die zich richt tot mensen om voor hem wetten te maken en om hem te leiden in zijn levens’zaken, die in tegenstelling zijn tot de Tawheed, heeft veel van de Namen en Attributen van Allah verworpen. Hiermee betreedt hij shirk wat betreft deze eigenschappen en beschouwd hij gemaakte wetten van de mens als rechtvaardiger dan de wet van Allah. Hij beschouwd de Shariah als niet voldoende voor wetgeving en leiding. Allah
zegt hierover:
En de meeste van hen geloven niet zonder deelgenoten aan Hem toe te kennen. (12:106
En Hij besraft de huigelaars en de huigelaarsters, en de veelgodenaanbidders en de veelgodenaanbidsters, die slechte gedachten over Allah koesteren. (48:6
Voorwaar, Allah vergeeft niet dat aan Hem deelgenoten toegekend worden, maar Hij vergeeft daarnaast alles, aan wie Hij wil. (4:4