Ik begon volop te praten, en mijn vriendin had dat al snel in de gaten. “Dikra, kalmeer eens. Ik weet dat je altijd veel praat, maar waar ben je nu mee bezig?” “Hoezo? Wat is er dan?” “Wat probeer je nu te doen? Zoveel praten om wat te verbergen? Vergeet niet ik ben je vriendin, je kunt niks voor me verbergen.” “Waar heb je het over Yas? Er is niks aan de hand hoor.” “Weet je het zeker?” “Ja hoor. Trouwens mijn neefjes zijn helemaal gek op jou. En mijn nicht is ook helemaal gek op je, ze vind je echt heel erg lief.” Zo probeer ik gauw van onderwerp te veranderen. Ik zie aan haar blik dat ze in de gaten heeft wat ik probeer te doen, maar tot mijn opluchting gaat ze er niet op door.
We komen aan bij huis en bedank haar voor haar steun, en voor het feit dat ze is meegegaan. “Je weet ik doe alles voor jou hè. En ik vond het hartstikke leuk, ben ik zelf ook weer eens weg.” “Bel me ff als je thuis bent, goed?” “Is goed, enneh Dikra? Maak je niet druk hè. Doe rustig aan, oké?” “Is goed meissie.”
Ik liep de huiskamer in en zie dat het al bijna twee uur is. Ik wens mijn ouders een fijne nachtrust en loop naar boven. Als verdoofd bereidde ik me voor op het slapen gaan. Ik wilde net mijn bed instappen toen mijn telefoon ging. Oh dat zal Yasmine wel zijn, dat ze goed is thuisgekomen. Ik kijk op het scherm en zie dat het anoniem is, net als ik wil opnemen, stopt ie met overgaan. Huh wat raar? Ik bel haar zelf wel even. “Hai, ja sorry ik ben goed aangekomen hoor, ik ben al thuis.” “Zeg Yasmine, had jij me net gebeld?” “Nee, hoezo?” “Oh, ik werd net gebeld, en het was anoniem, dus ik dacht dat jij misschien had gebeld.” “Nee, hoor ik was het niet.” “Oh oké, hey meid welterusten. Enneh je bent een schat dat weet je hè?” “Jij ook hoor. Welterusten.” Ik legde mijn telefoon neer, en staarde voor me uit. Wie kon er nou zo laat hebben gebeld, en opgehangen? Nou ja, ik haalde mijn schouders op en stapte mijn bed in. Ik wilde zo snel mogelijk in slaap vallen voordat ik nog ergens aan zou gaan denken.