Algayr
10-03-2006, 14:12
[I]Vier vrouwen
Er was eens een rijke handelaar die vier vrouwen had. Hij hield het meest van zijn vierde vrouw, hij versierde haar met weelderige kleren en behandelde
haar als een delicatesse. Hij zorgde heel goed voor haar en gaf haar het beste van het beste.
Hij hield ook erg veel van zijn derde vrouw. Hij was erg trots op haar en wilde altijd met haar pronken. Echte, de handelaar was erg bang dat ze weg
zou lopen met een ander man.
Hij hield ook van zijn tweede vrouw. Ze was een zeer attent persoon, altijd geduldig en in feite was ze de vertrouwelinge van de handelaar. Wanneer de
handelaar problemen had, wendde hij zich altijd tot zijn tweede vrouw en ze
hielp hem altijd en steunde hem door de moeilijke tijden heen.
Nu, de handelaars' eerste vrouw was een hele loyale partner en had veel
bijgedragen aan het behouden van zijn gezondheid en zaken, en zorgde ook nog
voor het huishouden. De handelaar echter, hield niet van zijn eerste vrouw en
hoewel ze zielsveel van hem hield, schonk hij haar nauwelijks aandacht.
Op een dag werd de handelaar ziek. Niet lang daarna wist hij dat hij gauw zou sterven. Hij dacht aan zijn luxueus leven en hij zei in zichzelf : "Nu heb ik vier
vrouwen bij me, maar wanneer ik sterf zal ik alleen achterblijven. Wat zal ik
eenzaam zijn!" Zodoende vroeg hij aan zijn vierde vrouw : "Ik hield van jou
het meest, ik gaf jou de mooiste kleren cadeau en ik overstelpte je met de
grootste zorg. Nu dat ik doodga, zou je me willen volgen en me gezelschap houden?"
"Geen sprake van!" antwoordde de vierde vrouw en ze liep weg zonder een woord. Het antwoord sneed scherp door het hart van de handelaar.
De verdrietige handelaar vroeg het daarna aan zijn derde vrouw : "Ik heb mijn
hele leven lang veel van jou gehouden. Nu dat ik doodga, zou je mij willen
volgen en me gezelschap houden?"
"Nee!" antwoordde de derde vrouw. "Het leven hier is goed. Wanneer je sterft, zal ik hertrouwen."
Het hart van de handelaar bezweek en werd koud.
Verolgens vroeg hij aan zijn tweede vrouw : "Ik wendde me altijd tot jou voor hulp en je hebt me altijd geholpen. Nu heb ik weer je hulp nodig. Wanneer ik doodga, wil je me volgen om me gezelschap te houden?"
"Het spijt me, maar deze keer kan ik jou niet helpen." antwoorde de tweede
vrouw. "Ik kan op z'n minst je naar je graf uitgeleide doen."
Het antwoord kwam als een bliksemschicht en de handelaar was ontzet.
Toen riep een stem : "Ik zal met je mee gaan. Ik zal je overal volgen."
De handelaar keek op en daar zag hij zijn eerste vrouw. Ze was zo dun, het
leek bijna dat ze aan ondervoeding leed. Diep bedroefd zei de handelaar: "Ik
had beter voor je moeten zorgen toen ik nog kon!"
We hebben allemaal vier vrouwen.
De vierde vrouw is ons lichaam. Hoe hard we ook ons best en moeite doen erin
te slagen om er goed uit te zien, het zal ons verlaten wanneer we doodgaan.
Onze derde vrouw zijn onze bezittingen, onze status en onze rijkdom.Wanneer
we sterven gaan ze allemaal naar anderen.
De tweede vrouw is onze familie en onze vrienden. Hoe nabij ons ze ook zijn
geweest, dichtbij dan het graf kunnen zij niet met ons blijven.
De eerste vrouw is in feite onze ziel, vaak verwaarloost in ons streven naar
materiële rijkdom en lichtzinnig plezier. Het is werkelijk het enige dat ons volgt waarheen we ook gaan.
Misschien is het een goede idee om het nu te koesteren en het te versterken, dan te wachten tot we in onze sterfbed liggen te klagen.[/I]
Er was eens een rijke handelaar die vier vrouwen had. Hij hield het meest van zijn vierde vrouw, hij versierde haar met weelderige kleren en behandelde
haar als een delicatesse. Hij zorgde heel goed voor haar en gaf haar het beste van het beste.
Hij hield ook erg veel van zijn derde vrouw. Hij was erg trots op haar en wilde altijd met haar pronken. Echte, de handelaar was erg bang dat ze weg
zou lopen met een ander man.
Hij hield ook van zijn tweede vrouw. Ze was een zeer attent persoon, altijd geduldig en in feite was ze de vertrouwelinge van de handelaar. Wanneer de
handelaar problemen had, wendde hij zich altijd tot zijn tweede vrouw en ze
hielp hem altijd en steunde hem door de moeilijke tijden heen.
Nu, de handelaars' eerste vrouw was een hele loyale partner en had veel
bijgedragen aan het behouden van zijn gezondheid en zaken, en zorgde ook nog
voor het huishouden. De handelaar echter, hield niet van zijn eerste vrouw en
hoewel ze zielsveel van hem hield, schonk hij haar nauwelijks aandacht.
Op een dag werd de handelaar ziek. Niet lang daarna wist hij dat hij gauw zou sterven. Hij dacht aan zijn luxueus leven en hij zei in zichzelf : "Nu heb ik vier
vrouwen bij me, maar wanneer ik sterf zal ik alleen achterblijven. Wat zal ik
eenzaam zijn!" Zodoende vroeg hij aan zijn vierde vrouw : "Ik hield van jou
het meest, ik gaf jou de mooiste kleren cadeau en ik overstelpte je met de
grootste zorg. Nu dat ik doodga, zou je me willen volgen en me gezelschap houden?"
"Geen sprake van!" antwoordde de vierde vrouw en ze liep weg zonder een woord. Het antwoord sneed scherp door het hart van de handelaar.
De verdrietige handelaar vroeg het daarna aan zijn derde vrouw : "Ik heb mijn
hele leven lang veel van jou gehouden. Nu dat ik doodga, zou je mij willen
volgen en me gezelschap houden?"
"Nee!" antwoordde de derde vrouw. "Het leven hier is goed. Wanneer je sterft, zal ik hertrouwen."
Het hart van de handelaar bezweek en werd koud.
Verolgens vroeg hij aan zijn tweede vrouw : "Ik wendde me altijd tot jou voor hulp en je hebt me altijd geholpen. Nu heb ik weer je hulp nodig. Wanneer ik doodga, wil je me volgen om me gezelschap te houden?"
"Het spijt me, maar deze keer kan ik jou niet helpen." antwoorde de tweede
vrouw. "Ik kan op z'n minst je naar je graf uitgeleide doen."
Het antwoord kwam als een bliksemschicht en de handelaar was ontzet.
Toen riep een stem : "Ik zal met je mee gaan. Ik zal je overal volgen."
De handelaar keek op en daar zag hij zijn eerste vrouw. Ze was zo dun, het
leek bijna dat ze aan ondervoeding leed. Diep bedroefd zei de handelaar: "Ik
had beter voor je moeten zorgen toen ik nog kon!"
We hebben allemaal vier vrouwen.
De vierde vrouw is ons lichaam. Hoe hard we ook ons best en moeite doen erin
te slagen om er goed uit te zien, het zal ons verlaten wanneer we doodgaan.
Onze derde vrouw zijn onze bezittingen, onze status en onze rijkdom.Wanneer
we sterven gaan ze allemaal naar anderen.
De tweede vrouw is onze familie en onze vrienden. Hoe nabij ons ze ook zijn
geweest, dichtbij dan het graf kunnen zij niet met ons blijven.
De eerste vrouw is in feite onze ziel, vaak verwaarloost in ons streven naar
materiële rijkdom en lichtzinnig plezier. Het is werkelijk het enige dat ons volgt waarheen we ook gaan.
Misschien is het een goede idee om het nu te koesteren en het te versterken, dan te wachten tot we in onze sterfbed liggen te klagen.[/I]