MELLISA
28-01-2006, 19:02
Laat de zon weer schijnen
Genoeg mensen die om me geven
Maar ik zou het liefst weg willen rennen
Want voel me verloren zonder jou mama
En helemaal alleen
Want kan niks meer geven
Mijn tranen zijn op
En mijn hart is leeg
Ik ben wie ik ben
Maar ik ben mezelf verloren sinds de dag jij bent overleden,
En weet niet meer waar ik voor sta
Waar ik in het leven voor ga
Soms wil ik zo verschrikkelijk graag weg vliegen naar jou mama
Van al mijn zorgen en problemen
Maar ik kom niet van de grond
Wou dat ik weer gelukkig was
Me niet meer hoefden te verschuilen
Niet meer hoefde te denken
Aan alles…want jij dacht voor mij.
Ik voel me zo verschrikkelijk alleen
Ook al zijn er zo veel mensen om me heen
Maar kan niks nemen
Want heb niks meer om te geven
Mijn hart is leeg
En mijn tranen zijn op
Wanneer komt te zon weer te voor schijn
Om mij te laten zien,
Waar ik in het leven voor ga
Wie ik ben?
En waarom ik besta?
ik mis je mama!!!!!!!!!!!
mama
waarom doet het nu nog steeds zo pijn
het is nu eventjes geleden,
dat jij in mijn armen zijt overleden.
Maar het heeft niet zo mogen zijn.
maar o god het doet nog steeds iedere dag pijn
jij was het lichtpuntje van mijn bestaan
maar nu laat ik ieder dag voor jou 1 traan. mijn gevoelens heb ik diep verborgen.
want anders zou ik doodgaan van de pijn.
dan zou ik gewoon bij jou willen zijn.
ik zou gewoon alles er voor over hebben dat jij
weer zou mogen leven en gelukkig was hier bij mij
al zag ik je maar voor 1 keer
en dat ik wat tegen jou mocht zeggen
dan zou je weten dat ik jou nooit van mijn leven zou kunnen vergeten.
de zee van verdriet
ik sta op het strand voor me uit te staren.
En de koude wind speelt met me blonde haren.
Ik kijk naar de golven die komen en gaan.
Ik denk aan jou mama en over mijn wang loopt een traan.
Mijn traan is zo zout als de blauwe zee,
ik blijf maar staren naar de golven maar ze brengen jou niet met hun mee.
Ik zak door me knieën en ik zit in het zand.
De golven die aan spoelen raken net niet mijn hand.
ik blijf maar staren,
de wind blijft spelen met mij blonden haren.
Ik blijf kijken naar de golven die komen en gaan,
en ik voel alweer over mijn wang een traan.
Het is een traan om jou mama,
een traan die me vertelt dat ik jou nooit vergeten zou.
gevecht
Is het terecht
elke dag weer een gevecht?
gevecht om door te gaan
me er weer doorheen te slaan?
Gevecht tegen de tijd
ach, ik ben toch iedereen al kwijt
zo is het toch?
al mijn dromen zijn bedrog
Behalve weer verdergaan
doe je er niets aan
ik,ik heb geen hoop
nu zit ik alleen maar in de knoop..
Genoeg mensen die om me geven
Maar ik zou het liefst weg willen rennen
Want voel me verloren zonder jou mama
En helemaal alleen
Want kan niks meer geven
Mijn tranen zijn op
En mijn hart is leeg
Ik ben wie ik ben
Maar ik ben mezelf verloren sinds de dag jij bent overleden,
En weet niet meer waar ik voor sta
Waar ik in het leven voor ga
Soms wil ik zo verschrikkelijk graag weg vliegen naar jou mama
Van al mijn zorgen en problemen
Maar ik kom niet van de grond
Wou dat ik weer gelukkig was
Me niet meer hoefden te verschuilen
Niet meer hoefde te denken
Aan alles…want jij dacht voor mij.
Ik voel me zo verschrikkelijk alleen
Ook al zijn er zo veel mensen om me heen
Maar kan niks nemen
Want heb niks meer om te geven
Mijn hart is leeg
En mijn tranen zijn op
Wanneer komt te zon weer te voor schijn
Om mij te laten zien,
Waar ik in het leven voor ga
Wie ik ben?
En waarom ik besta?
ik mis je mama!!!!!!!!!!!
mama
waarom doet het nu nog steeds zo pijn
het is nu eventjes geleden,
dat jij in mijn armen zijt overleden.
Maar het heeft niet zo mogen zijn.
maar o god het doet nog steeds iedere dag pijn
jij was het lichtpuntje van mijn bestaan
maar nu laat ik ieder dag voor jou 1 traan. mijn gevoelens heb ik diep verborgen.
want anders zou ik doodgaan van de pijn.
dan zou ik gewoon bij jou willen zijn.
ik zou gewoon alles er voor over hebben dat jij
weer zou mogen leven en gelukkig was hier bij mij
al zag ik je maar voor 1 keer
en dat ik wat tegen jou mocht zeggen
dan zou je weten dat ik jou nooit van mijn leven zou kunnen vergeten.
de zee van verdriet
ik sta op het strand voor me uit te staren.
En de koude wind speelt met me blonde haren.
Ik kijk naar de golven die komen en gaan.
Ik denk aan jou mama en over mijn wang loopt een traan.
Mijn traan is zo zout als de blauwe zee,
ik blijf maar staren naar de golven maar ze brengen jou niet met hun mee.
Ik zak door me knieën en ik zit in het zand.
De golven die aan spoelen raken net niet mijn hand.
ik blijf maar staren,
de wind blijft spelen met mij blonden haren.
Ik blijf kijken naar de golven die komen en gaan,
en ik voel alweer over mijn wang een traan.
Het is een traan om jou mama,
een traan die me vertelt dat ik jou nooit vergeten zou.
gevecht
Is het terecht
elke dag weer een gevecht?
gevecht om door te gaan
me er weer doorheen te slaan?
Gevecht tegen de tijd
ach, ik ben toch iedereen al kwijt
zo is het toch?
al mijn dromen zijn bedrog
Behalve weer verdergaan
doe je er niets aan
ik,ik heb geen hoop
nu zit ik alleen maar in de knoop..