mocro_meknesija
24-01-2006, 22:30
Eens droomde een man dat hij langs het strand wandelde, samen met God.
Tegen de blauwe lucht tekenden zich perioden uit z'n leven af. En voor
iedere periode waren er een paar voetstappen in het zand: één paar van
hemzelf, en het andere paar van God.
Terugkijkend naar die voetafdrukken zag hij opeens een stuk, waar maar één
paar voetstappen stond. Hij zag ook dat het precies was op het moeilijkste
en verdrietigste moment uit z'n leven.
Dus zei hij: "God, ik heb gezien dat juist op het moeilijkste moment van
m'n leven maar één paar voetstappen in het zand staat...
En U hebt nog wel beloofd, dat U altijd bij mij zou zijn! Ik snap niet dat
U me juist op dat moment hebt verlaten..."
Maar God Zei: "Jongen toch. Ik zou je inderdaad nooit verlaten. In jouw
momenten van strijd en lijden, daar waar je maar één paar voetstappen ziet,
daar was het dat Ik jou droeg."
SOUBHANALLAH
Tegen de blauwe lucht tekenden zich perioden uit z'n leven af. En voor
iedere periode waren er een paar voetstappen in het zand: één paar van
hemzelf, en het andere paar van God.
Terugkijkend naar die voetafdrukken zag hij opeens een stuk, waar maar één
paar voetstappen stond. Hij zag ook dat het precies was op het moeilijkste
en verdrietigste moment uit z'n leven.
Dus zei hij: "God, ik heb gezien dat juist op het moeilijkste moment van
m'n leven maar één paar voetstappen in het zand staat...
En U hebt nog wel beloofd, dat U altijd bij mij zou zijn! Ik snap niet dat
U me juist op dat moment hebt verlaten..."
Maar God Zei: "Jongen toch. Ik zou je inderdaad nooit verlaten. In jouw
momenten van strijd en lijden, daar waar je maar één paar voetstappen ziet,
daar was het dat Ik jou droeg."
SOUBHANALLAH