Lees even dit verhaal a.u.b:
Assalaam moe3aleikoem..
In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle
Ik heb hier een verhaal voor jullie die jullie inschallah aan het denken zet. Neem gerust de tijd want het is de moeite waard. Dit stuk is vertaald door een broeder/zuster die het op islamway.com heeft gevonden moge allah hem/haar al-djana schenken.
George en het Offerfeest
George is een Amerikaanse man ronde de vijftig die een gezond en
gelukkig leven lijdt. Hij leeft in een klein dorpje ten noorde van
de stad Washington. Ondanks alle financiële verleidingen van de
grote stad, kiest hij er bewust voor om in zijn eigen dorpje te
blijven wonen en te genieten van de uitzicht op de rivier en de
rust die het dorpje uitstraalt. Hij werkt als handelaar overdag en
's avonds keert hij terug naar zijn huisje waar hij in alle rust de
avond doorbrengt met zijn vrouw, twee dochtertjes en zoon die net
klaar is met zijn middelbare school en aan zijn toekomst in de
universiteit denkt.
De maand Dhzul-Hiddja nadert George en zijn gezin beginnen de
islamitische zenders te volgen om te weten wanneer de nieuwe maan
van de maand wordt gesignaleerd, zodat ze kunnen weten wanneer de
dag Arafah en de dag van het offerfeest aanbreekt. George volgt de
islamitische radiozenders, zijn vrouw volgt de satelietkanalen en
zijn zoon volgt de islamitsche internetpagina's.
George hoort het nieuws als eerst en vertelt zijn gezin dat de
maand is aangebroken en samen luisteren ze op de radio en tv naar
de islamitische kreten in mekka en de hele wereld
Allahoe-Akbar..Allahoe-Akbar...Nu haast George zich om het
spaargeld op te halen dat hij apart heeft gelegd voor het
offerschaap en hij vertrekt naar het oosten van de stad om zijn
bestelling te bevestigen en vooruit te betalen. Hij ziet dat het
bedrag toch iets tekort komt voor het gewicht van het schaap en
gaat extra geld bijpinnen om het schaap toch te halen, want hij wil
het ook zelf slachten zoals het volgens de rituelen hoort. Hij
betaalt het geld en aait het schaap en met behulp van zijn zoon
tilt hij het schaap de auto in. Het hele gezin is meegegaan om het
vreugde te delen en het schaap te zien. Zijn vijfjarige dochter
begint van blijheid te zingen met haar mooie stem en zegt tegen
haar vader: "Pappa wat is het offerfeest toch een mooi feest omdat
ik dan met mijn vriendinnen kan spelen zonder jongens erbij en met
een trommel islamitische lofliederen kan zingen.
Ik zal ook met jullie het feest gebed verrichten en mijn nieuwe
jurk dragen; pappa vanaf dit feest wil ik een hooddoek gaan dragen
en een gezichtsluier want ik ben nu een grote meid..oh wat is een
mooi feest; we gaan het schaapsvlees zelf snijden en onze buren
ervan laten eten en we zullen onze familieleden bezoeken, mijn
tante en haar dochters; pappa waren alle dagen maar zoals het offerfeest." Iedereen is blij om naar "het vogeltje" te luisteren ,
zoals ze haar noemen.
De vader kijkt zeer verheugd nog eenmaal naar het offerschaap en
ziet dat het aan alle voorwaarden voeldoet, want het schaap is niet
verminkt, niet ziek en niet oud. Eenmaal thuis aangekomen roept
zijn vrouw: "O mijn lieve man weet je dat het offervlees volgens
offerrituelen in drieeën verdeeld moet worden; eenderde voor de
armen en behoeftigen, eenderde voor onze buren, David, Elisebeth en
Monica en eenderde houden we voor onszelf?
Bij het voorbereiden van het offer twijfelen George en zijn vrouw
over de richting van de Qiblah(gebedsrichting naar Mekka) Ze gaan
er vanuit dat de richting naar Saudië Arabië moet wijzen en leggen
het schaap in die richting en slachten het volgens de rituelen. >Zijn vrouw begint snel aan het werk om het vlees te snijden en te
verdelen in drieeën. Terwijl ze druk bezig is kom George
zenuwachtig en boos binnen en verheft zijn stem: "Schiet op het is
zondag en we moeten naar de Kerk, zijn de kinderen al klaar? ",
want George is gewend om elke zondag naar de kerk te gaan met het
hele gezin.
De verteller is klaar met het voorlezen van zijn verhaal en wordt
meteen door een van de aanwezigen gevraagd: "Je hebt ons echt in de
war gebracht door je verhaal! Is die George nu een moslim of
niet???! Waarop de verteller zegt: "Nee hoor, George en zijn gezin
zijn ongelovige christenen die niet in Allah en Zijn profeet(vzmh)
geloven en beweren dat Allah in drieeën is opgedeeld (Verheven is
Hij boven hetgene wat ze beweren)" De drukte en remour nemen toe in
de zaal; er wordt heftig gelachen uit verbazing. Maar een van de
nuchtere aanwezigen zegt: "Wat je ons zojuist hebt verteld kan niet
waar zijn, want welke niet-moslim houdt zich zo intensief bezig met
islamitische rituelen en wil ze zo correct mogelijk uitvoeren, door
zijn tijd en geld te verspillen in zaken waarin hij toch niet
gelooft??!
De verteller gaat direct in de verdediging en zegt: "Mijn lieve
broeders, waarom geloven jullie mijn verhaal niet? Waarom
verwachten jullie zo'n gedrag niet van een ongelovige? Bestaan er
geen Abdullah en Abdurrahman, Khadija en Aisha die feesten van
ongelovigen meevieren? Waarom is het dan onwaarschijnlijk dat
ongelovigen onze feesten meevieren? Waarom de verbazing? De
realiteit bewijst dat! Is het niet zo dat sommigen van ons bloemen
versturen met valantijnsdag en anderen van ons nieuwjaar vieren,
verjaardagen, carnaval enz enz.. en het zijn allemaal
niet-islamitische feesten! Waarom is het dan onbegrijpelijk en
onwaarschijnlijk en zelfs van het gekke dat George zo iets doet,
terwijl wij en onze kinderen dat wel doen?
De verteller, Ahmed, wordt emotioneel en zegt: "Ik leef al meer dan
tien jaar in Amerika en bij Allah ik heb nooit een ongelovige een
van onze feesten zien meevieren, erger nog ik zie meer en meer
moslims hun uiterst best doen om niet-islamitische feesten zo goed
mogelijk te vieren terwijl ze op islamitische feesten niet eens het
feestgebed bijwonen!!
Hij probeert zijn tranen in te houden en zegt tegen de aanwezigen
in een droevige toon: "Geef me een antwoord! Heeft George nu
uiteindelijk al deze rituelen werkelijk uitgevoerd of is dit
allemaal fictie?".....
Stilte heerst in de zaal..........
wa a7leikoem salaam...
[/size]