hopelijk komt spijt niet te laat

[magic_eye]

Hoe het begon…


Toen ik in het eerste middelbaar zat en 11 jaar was , leerde ik adil kennen
We volgden beiden latijn , het was m’n klasgenoot
Ik vond het echt leuk met hem , hij was kon goed met iedereen om en was vooral heel grappig
Dus ja , na een tijdje werd ik dan ook verliefd op hem , maar ik was niet de enigste , zoveel meisjes vonden hem nog zo leuk en zo knap
Amai het was echt allemaal zo kinderachtig , maar wat verwacht je anders van een kind van elf he , ma anyway , k was nog zo jong en k droomde al van een toekomst met hem enzo
Amai ik was echt gek op hem , ik wist niet of hij het wel merkte , maar ik denk het niet
Dus zo ging het maar verder , in het 2 de was ik nog altyd verliefd op hem en k vond hem nog altyd zo leuk ,maar we zaten niet meer samen in de klas , dus ja tydens de leswisselingen door nam ik een omweg als het moest , maar ik moest hem per se zien , k was echt gek van hem .Ookal hadden we niet echt contact , ik vond het altijd leuk om hem te zien en zo ging het maar verder tot ik in het derde zat , toen ik op vakantie was in Marokko , leerde ik een lieve jongen kennen , khalid .het was een aangetrouwde familielid van me , zijn ouders waren ook heel lief en zo te zien goede moslims en hij ook . toen m’n moeder en ik thuiskwamen van ons bezoekje van bij hun , toen zei m’n moeder dat ze had opgemerkt dat hij heel de tijd naar me keek en volgens haar me wel leuk vond en ik vond het ook best sympathiek , maar ik wou het niet toegeven ! dus ik liet het allemaal voor wat het was , maar hij zou wel een goede echtgenoot zijn eerlijk gezegd ! Maar dus toen ik met m’n ouders terugkwam uit marokko en terug naar school begon te gaan en Adil meer elke dag begon te zien , toen besefte ik dat ik nog steeds van hem hield …maar ik kon hem niet uit m’n hoofd zetten , ookal wist ik dat er nooit iets tussen ons zou kunnen zijn … maar op een dag was ik met zo’n vriendin op de meir en ik begon haar zo over Adil te vertellen en ze kende hem ook best wel goed en ze vroeg me vrijwel meteen ; ‘en wil je zijn msn ?’ en ik zo;’ nee nog niet . maar toen ik haar die dag nog op msn zag vroeg ik haar toch zijn msn-adres en zo kwam ik weer in contact met hem en we praatten zo een beetje over vroeger enzo en ik vroeg hem nog ; ‘en hoe ist met jou en Sihame (zijn destijdse vriendin ) en hij zo ;’ ach , dat is allang over , ik heb een ander maske leren kennen ‘ en ik dacht zo van ; ‘amai gaat da zo snel bij jou ?’
Ma ja dus hoe meer gesprekken die ik het hem voerde , hoe beter hem leerde kennen en besefte dat ik m’n tijd eigenlijk gewoon was aan het verdoen …
Ik probeerde nog serieuze gesprekken met hem te voeren over Islam en zo , maar blijkbaar maakte zijn geloof niet zo veel deel uit z’n leven en zag hij het als iets vanzelfsprekends , dacht dat hij nog zo veel jaren voor zich had , dat hij nog zoveel tijd had om spijt te hebben van de zondes die hij had begaan !
Maar wie zegt of er nog een morgen zal zijn ?
Vandaag hebben we nog , maar is er nog wel een morgen ?
Ik vind het zo erg , ik wou hem zo graag helpen ,want hij betekende echt veel in m’n leven
Ik dacht echt dat hij een ander denkwijze over het leven had , maar zo zie je maar , mijn liefde voor hem , heeft me blind gemaakt ! en ik hou niet meer van hem , die liefde is nu wel over !
Maar 1ding : ik heb totaal geen spijt dat ik van hem hield , want die liefde gaf me juist kracht om eerlijk met hem en hem proberen te helpen
Ik weet niet of hij wel iets heeft beseft door mijn woorden , waarschijnlijk niet ,maar ik denk nu maardat de rest aan hem is ,hij moet eerst zelf inzien dat hij verkeerd bezig was en hopelijk zal zijn spijt dan niet te laat zijn … insha’Allah

[sammora]

Een mooi begin..eerste fan meldt zich aan

[z_chiloha]

mooi begin!! ga verder, of is dit het einde van het verhaal?

[magic_eye]

eigelijk was het wel de einde , maar
gisteravond dacht ik weer aan hem
en ja ik besloot om nog maar een stukje te schrijven
het moet soms maar van je hart he

14-01-06
ach adil , waarom besef je het allemaal toch niet ? ik geef zoveel om je , en ik wil alleen het beste voor je , nu besef ik nog iets , ik wil vooral dat je niet zoals m’n vader wordt !
nee , dat wil ik zeker niet !
ik voel tranen in m’n ogen opkomen , maar ze komen maar niet naar buiten
mss zijn m’n tranen al op vanaf 01-01-06 ,die dag toen je me nog zo erg had gekwetst …
ik hoorde buiten het vuurwerk en de tranen stroomden maar uit m’n ogen , ik keek door het raam en ik voelde zo’n steek in m’n hart ! ik miste je zo erg ,
ik ging slapen en de tranen bleven maar komen ! toen ik m’n moeders voetstappen hoorde ,
hoopte ik dat ze niet naar binnen zou komen , ik wou niet dat ze m’n tranen zag !
ze kwam toch binnen , maar gelukkig was het licht uit en dacht ze dat ik sliep en is ze gwn weggegaan !
ach , wat doe ik mezelf toch aan ? waarom is jou toekomst zo belangrijk voor me ?
ach adil , je bent nog zo jong , waarom zou je je leven nu niet willen verbeteren ? het doet me echt zo’n pijn !
maar ik kan zeggen wat ik maar wil , bij jou is het de ene oor in , de ander weer uit !
alles wat ik deed , had allemaal geen zin , er moet jou eerst iets overkomen , zodat je alles beseft ! ach de tranen komen opeens , je hebt zo’n belangrijke plaats in m’n leven genomen !
waarom begrijp je me niet , waarom lach je me gwn uit ?
ik heb genoeg door jou geleden , ik gaf zoveel om je en ik zag ook zo veel in je , maar al wat jij in me ziet is een lelijke meid , dat doet echt pijn !
pijn omdat ik moet weten dat je verder niets in me ziet , dat ik niets voor je beteken …
maar laat maar , herinner je het verhaal van de ark van Noeh ?
Toen de zoon van Noeh niet naar zijn vader wou luisteren en hij niet op de ark wou meekomen en toen Allah swt tegen Noeh zei dat als zijn zoon niet met hem wou meekomen , hij hem moest laten en dat hij zijn zoon niet meer zou zijn ! Toch riep Noeh zijn zoon nog , maar zijn zoon lachte hem gwn uit en zei dat hij wel op de grootste berg zou klimmen en zichzelf zo zou redden , waarop Noeh antwoorde dat niets hem van de vloek van Allah swt zou kunnen redden en hij vertrok !
Ik denk nu even aan die verhaal en dat is wat ik dus ook moet doen ookal is het moeilijk
Noeh wou zijn zoon niet verlaten omdat zijn zoon een dierbare was en
ik wil jou niet verlaten , dat je zoveel voor me betekent ! maar ik moet , dat is nu wel zeker !
Ik moet je definitief uit m’n hart schrijven …
Je was al die pijn en tranen niet waard als je zelfs tranen niet door m’n woorden kon zien !
Het deed pijn jou de waarheid te zeggen , maar het moest ooit gebeuren !
En nu is alles voorbij en ik heb het allemaal wel gehad !
Mijn dromen die nooit zullen uitkomen , de tranen die ik om jou heb vergoten , het is nu voorbij ! jij gaat jouw weg , ik ga de mijne , als ik je ooit mss nog ergens tegenkom , hoop ik dat ik geen pijn meer zal voelen die ik op dit moment voel…
Maar er is alleen nog maar een vraag die me bezighoudt ; waarom was je zo belanrijk ik m’n leven ?
Een vraag die waarschijnlijk altijd onbeantwoord zal blijven !
Met tranen in m’n ogen , pijn in m’n hart neem ik nu voorgoed afscheid van je …
Ik wens je het beste en moge Allah ons beiden op het Rechte Pad blijven leiden insh’Allah !
Het doet goed om m’n gevoelens op papier te zetten , dus daarom deze brief ,
ookalweet ikdat je ogen hem nooit zullen lezen …