hayatoe
15-05-2004, 19:27
Hmmm tegenover de kruidvat? Met volle vaart reed ik naar ze toe ik zette een muziekje op, en binnen no time kwam ik daar aan. Ik wachtte en wachtte maar no sign of Nisrine en Dounia.
Oef vrouwen altijd hetzelfde liedje een paar minuten is bij hun een half uur. Ik had het moeten weten. Ik besloot om naar ze toe te gaan. Ik zette de radio uit…stapte uit en ging naar het winkeltje dat tegenover de kruidvat lag. Met een diepe zucht liep ik naar binnen eenmaal daar sloeg mijn hart slagjes over en slaakte mijn adem door haar schoonheid…………………………………….
Dounia
Ik voelde me echt heerlijk in deze jurk hij was perfect....hij ging precies met mijn rondingen mee en dat is precies wat ik wou. Volgens Nisrine zou haar broer binnen een paar minuten aankomen en ik zat daar nog rond te lopen in mijn sisi jurk. "Nee wallah Dounia je ziet er echt oogverblindend uit, maar nu mag je je wel weer gaan omkleden mijn broer komt dadelijk en ik weet dat hij wachten haat".
Opeens hoorde we een mannelijke stem zeggen "Nou als ik de hele dag naar dat beeldige plaatje mag kijken...dan heb ik alle tijd van de wereld".
Ik en Nisrine keken elkaar aan en vervolgens naar waar de mannenstem vandaan kwam. We waren beiden verbaasd en voor al ik toen het Rachid bleek te zijn.
“Owww zei ik dat hardop, dat was dus niet de bedoeling sorry dames”. Ik begon te lachen toen ik zijn gezicht zag hij werd rood…. Geel… paars.
“Tomaten zijn duur man” zei Nisrine lachend.
“Heel grappig…..Maar uhhh Dounia je ziet er echt oogverblindend uit!! Volgens mij word je nog mooier dan de bruid zelf, je gaat nog een bodyguard nodig hebben als je die zaal binnen loopt”.
Ik voelde me van binnen warm worden en uiteraard is mijn gezicht dan standaard rood aan het worden. Ik zag dat Rachid me strak aankeek en dat deed me denken aan de tijd toen we in zijn auto zaten….en jah dat was die dag dat we elkaar bijna zoende en dat Mo die ongeluk kreeg.
Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik tegen hem zou zeggen maar een simpele Soukran zou wel genoeg moeten zijn, maar dat kon toch niet na zo een compliment?
Dank je wel Rachid en uhh als ik een bodyguard zou nodig hebben dan klop ik toch bij jou aan?
“Hahaha doet moet je echt zekerzz doen…want alleen heb je de zekerheid om echt veilig te zijn”. “Ewa sjow is het wel genoeg, net was je je nog druk aan het maken over dat je te laat komt thuis en nou zit je hier een praatje te maken met mijn broer, alé ga naar die paskamer en kleed je om!!”
Ai ai MAMA is goed zei ik lachend. Ook Rachid begon te lachen hij knipoogde naar me en zei vervolgens dat hij buiten op de parkeerplaats zal wachten.
We stemde toe en ik liep de paskamer binnen om me weer om te kleden nadat ik had betaald liep ik samen met Nisrine naar de auto van mijn broer.
“Wat was dat voor actie net man?” Wat voor actie? “Ze3ma je weet nou niet waar ik het over heb….je was net aan het flirten niet normaal sjeg”. Echt niet man als je dat flirten noemt dan weet ik het ook niet meer ik bedankte je broer gewoon voor zijn compliment dat mag toch?. “Jah en dat niet alleen….luister en ik citeer he “als ik een bodyguard zou nodig hebben dan klop ik toch bij jou aan?” Ik begon te lachen ze deed me precies na….nou je overdrijft wel een beetje zo een klank toon had ik niet ik zei het gewoon normaal.
“Wat je normaal noemt meissie, kijk ik wil dat je me even eerlijk verteld wat je van mijn broer vind, zo te zien mag je hem wel en dat hij jou mag dat is algemeen al bekend. Je zult wel denken…daar hebben we het al over gehad….maar toch ik weet dat jullie elkaar mogen en dan bedoel ik niet als vrienden”.
Ik hoef geen relatie meer…het is me allemaal te veel geworden Nisrine, ik weet dat je broer anders is en lief en niet te vergeten aantrekkelijk maar ik kan het gewoon niet meer aan.
En jah er is een aantrekkings kracht tussen ons die ik ook maar niet kan verklaren. Ik zag dat we al bij de auto waren aangekomen en dat Rachid netjes aan het wachten was zoals hij ons al vertelde. Ik spreek je hier nog wel over safie. “Safie daar hou ik je aan”.
Ik stapte achter in en Nisrine voor en voordat ik et wist waren we al bij mij thuis gearriveerd. Ik bedankte Rachid voor de lift en sprak met Nisrine af dat ik sjow snel mogelijk weer zou zien. Ik gaf haar een kus op haar wang en liep naar de voordeur. Ik legde de plastic zak op de grond en wou mijn sleutels uit de tas pakken maar ik had hem niet om!!!! Awilie hij ligt nog in de auto bij Dounia en Rachid.
Snel draaide ik me om en zwaaide naar Dounia die in de auto zat, ze stonden op het punt om weg te rijden. Ik wou naar ze toe rennen maar belandde recht op de grond. Auuuuuu!!! Kut man. Door mijn luidde reactie op de pijn draaide Dounia zich om.
Ze liet Rachid stoppen, snel stapte ze uit en kwam mijn richting op lopen en niet snel daarna kwam Rachid ook.
“Gaat het Dounia….wat is er gebeurd net stond je nog en nu lig je hiero?”
Ik probeerde om op te staan maar had nogal last van mijn knie dus hielp Rachid me om op te staan. Wajouw zijn heerlijk geurtje steeg me naar mijn hersens nog even en zou weer plat op mijn bek vallen. Ik vertelde dat het wel ging en dat hij me wel mocht loslaten. “weet je het zeker?” Ja laat me nou maar.
“Wat voor slimme actie wou je nou weer uithalen?”
Ik wou die tering deur hier open maken en legde dus die plastic tas op de grond. Maar wat bleek ik had die tas bij jullie in de auto vergeten ik wou naar jullie toe rennen voordat jullie weg zouden rijden maar struikelde over die plastic tas!!!!
“Heb je veel pijn?” Nee Rachid het gaat wel wil je wel mijn tas pakken aub uit je auto.
“Is goed yoh”.
Nisrine begon te lachen “wallah jij maakt altijd blunder na blunder maar elhamdoelilah dat het goed met je gaat”. Jah lach jij maar….maar vergeet niet wie het laatst lacht….lacht het best!!!!
Rachid gaf me mijn tas en ik pakte de sleutels eruit. We namen nog eens afscheid van elkaar en ging daarna naar binnen.
Ik kon wel dood gaan ik schaamde me ziek niet zozeer om Nisrine maar om Rachid.
Het zou me eigenlijk niets moeten schelen maar het doet toch wat met me.
Zou Nisrine gelijk hebben wat betreft Mij en Rachid?
Oef vrouwen altijd hetzelfde liedje een paar minuten is bij hun een half uur. Ik had het moeten weten. Ik besloot om naar ze toe te gaan. Ik zette de radio uit…stapte uit en ging naar het winkeltje dat tegenover de kruidvat lag. Met een diepe zucht liep ik naar binnen eenmaal daar sloeg mijn hart slagjes over en slaakte mijn adem door haar schoonheid…………………………………….
Dounia
Ik voelde me echt heerlijk in deze jurk hij was perfect....hij ging precies met mijn rondingen mee en dat is precies wat ik wou. Volgens Nisrine zou haar broer binnen een paar minuten aankomen en ik zat daar nog rond te lopen in mijn sisi jurk. "Nee wallah Dounia je ziet er echt oogverblindend uit, maar nu mag je je wel weer gaan omkleden mijn broer komt dadelijk en ik weet dat hij wachten haat".
Opeens hoorde we een mannelijke stem zeggen "Nou als ik de hele dag naar dat beeldige plaatje mag kijken...dan heb ik alle tijd van de wereld".
Ik en Nisrine keken elkaar aan en vervolgens naar waar de mannenstem vandaan kwam. We waren beiden verbaasd en voor al ik toen het Rachid bleek te zijn.
“Owww zei ik dat hardop, dat was dus niet de bedoeling sorry dames”. Ik begon te lachen toen ik zijn gezicht zag hij werd rood…. Geel… paars.
“Tomaten zijn duur man” zei Nisrine lachend.
“Heel grappig…..Maar uhhh Dounia je ziet er echt oogverblindend uit!! Volgens mij word je nog mooier dan de bruid zelf, je gaat nog een bodyguard nodig hebben als je die zaal binnen loopt”.
Ik voelde me van binnen warm worden en uiteraard is mijn gezicht dan standaard rood aan het worden. Ik zag dat Rachid me strak aankeek en dat deed me denken aan de tijd toen we in zijn auto zaten….en jah dat was die dag dat we elkaar bijna zoende en dat Mo die ongeluk kreeg.
Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik tegen hem zou zeggen maar een simpele Soukran zou wel genoeg moeten zijn, maar dat kon toch niet na zo een compliment?
Dank je wel Rachid en uhh als ik een bodyguard zou nodig hebben dan klop ik toch bij jou aan?
“Hahaha doet moet je echt zekerzz doen…want alleen heb je de zekerheid om echt veilig te zijn”. “Ewa sjow is het wel genoeg, net was je je nog druk aan het maken over dat je te laat komt thuis en nou zit je hier een praatje te maken met mijn broer, alé ga naar die paskamer en kleed je om!!”
Ai ai MAMA is goed zei ik lachend. Ook Rachid begon te lachen hij knipoogde naar me en zei vervolgens dat hij buiten op de parkeerplaats zal wachten.
We stemde toe en ik liep de paskamer binnen om me weer om te kleden nadat ik had betaald liep ik samen met Nisrine naar de auto van mijn broer.
“Wat was dat voor actie net man?” Wat voor actie? “Ze3ma je weet nou niet waar ik het over heb….je was net aan het flirten niet normaal sjeg”. Echt niet man als je dat flirten noemt dan weet ik het ook niet meer ik bedankte je broer gewoon voor zijn compliment dat mag toch?. “Jah en dat niet alleen….luister en ik citeer he “als ik een bodyguard zou nodig hebben dan klop ik toch bij jou aan?” Ik begon te lachen ze deed me precies na….nou je overdrijft wel een beetje zo een klank toon had ik niet ik zei het gewoon normaal.
“Wat je normaal noemt meissie, kijk ik wil dat je me even eerlijk verteld wat je van mijn broer vind, zo te zien mag je hem wel en dat hij jou mag dat is algemeen al bekend. Je zult wel denken…daar hebben we het al over gehad….maar toch ik weet dat jullie elkaar mogen en dan bedoel ik niet als vrienden”.
Ik hoef geen relatie meer…het is me allemaal te veel geworden Nisrine, ik weet dat je broer anders is en lief en niet te vergeten aantrekkelijk maar ik kan het gewoon niet meer aan.
En jah er is een aantrekkings kracht tussen ons die ik ook maar niet kan verklaren. Ik zag dat we al bij de auto waren aangekomen en dat Rachid netjes aan het wachten was zoals hij ons al vertelde. Ik spreek je hier nog wel over safie. “Safie daar hou ik je aan”.
Ik stapte achter in en Nisrine voor en voordat ik et wist waren we al bij mij thuis gearriveerd. Ik bedankte Rachid voor de lift en sprak met Nisrine af dat ik sjow snel mogelijk weer zou zien. Ik gaf haar een kus op haar wang en liep naar de voordeur. Ik legde de plastic zak op de grond en wou mijn sleutels uit de tas pakken maar ik had hem niet om!!!! Awilie hij ligt nog in de auto bij Dounia en Rachid.
Snel draaide ik me om en zwaaide naar Dounia die in de auto zat, ze stonden op het punt om weg te rijden. Ik wou naar ze toe rennen maar belandde recht op de grond. Auuuuuu!!! Kut man. Door mijn luidde reactie op de pijn draaide Dounia zich om.
Ze liet Rachid stoppen, snel stapte ze uit en kwam mijn richting op lopen en niet snel daarna kwam Rachid ook.
“Gaat het Dounia….wat is er gebeurd net stond je nog en nu lig je hiero?”
Ik probeerde om op te staan maar had nogal last van mijn knie dus hielp Rachid me om op te staan. Wajouw zijn heerlijk geurtje steeg me naar mijn hersens nog even en zou weer plat op mijn bek vallen. Ik vertelde dat het wel ging en dat hij me wel mocht loslaten. “weet je het zeker?” Ja laat me nou maar.
“Wat voor slimme actie wou je nou weer uithalen?”
Ik wou die tering deur hier open maken en legde dus die plastic tas op de grond. Maar wat bleek ik had die tas bij jullie in de auto vergeten ik wou naar jullie toe rennen voordat jullie weg zouden rijden maar struikelde over die plastic tas!!!!
“Heb je veel pijn?” Nee Rachid het gaat wel wil je wel mijn tas pakken aub uit je auto.
“Is goed yoh”.
Nisrine begon te lachen “wallah jij maakt altijd blunder na blunder maar elhamdoelilah dat het goed met je gaat”. Jah lach jij maar….maar vergeet niet wie het laatst lacht….lacht het best!!!!
Rachid gaf me mijn tas en ik pakte de sleutels eruit. We namen nog eens afscheid van elkaar en ging daarna naar binnen.
Ik kon wel dood gaan ik schaamde me ziek niet zozeer om Nisrine maar om Rachid.
Het zou me eigenlijk niets moeten schelen maar het doet toch wat met me.
Zou Nisrine gelijk hebben wat betreft Mij en Rachid?