Bekijk volle/desktop versie : Exodus



06-01-2006, 19:08

[SIZE=4][FONT=Arial Black][SIZE=3][FONT=Comic Sans MS]Diepademhalend lag hij op zijn rug, zichzelf niet meer bewust van het vochtige gras onder hem., toelatend dat de nachthemel zijn ziel steeds hoger de diepte invoerde. Vager wordende gevoelens van verwondering, verlangen en nederigheid waren de laatste vertegenwoordigers van zijn bewustzijn. Toen hij de overgang maakte en zichzelf verloor, niets meer zijnde dan twee ogen, ogen van het universum zèlf, stokte zijn ademhaling.

Een eeuwigheid later begon zijn hart hevig te pompen. Zijn lichaam resoneerde in een tintelende vibratie mee met de bron.
In flitsende schokken herformeerde zijn bewustzijn zich, gebruik makend van angst als brandstof voor energiên die weer een zestienjarige jongen moesten worden.
Hevig verward kwam hij overeind. Op zijn knieen, met het hoofd gebogen, proberend een vers uit de Koran te citeren. Maar de woorden waren versmolten in een hem onbekende taal.
Schuldgevoel brandde in hem toen hij eindelijk hees kon fluisteren;
'God is de grootste'


Rotterdam, Nederland, 18 April 2014

Ondanks de dreigementen was het er van gekomen: Turkije werd lid, volwaardig lid, van de Europeese Unie.
Duizenden turkse jongeren kwamen bijeen en trokken in een luidruchtige stoet door de stad. Het blauw met de gele sterren werd in de ene hand gedragen, het rood met de enkele maanster in de andere.
Karim zat samen met Abdelmoula op een terrasje en keek toe hoe de stoet al feestend voorbij trok.
Drie uur later werd de eerste van de zeven atoombommen tot ontploffing gebracht.


[/FONT][/SIZE][/FONT][/SIZE]


[SIZE=4][FONT=Arial Black][SIZE=3][FONT=Comic Sans MS]

[/FONT][/SIZE]

06-01-2006, 19:54


[FONT="Comic Sans MS"]
Rotterdam, Nederland, 18 April 2014

Karim rookte een sigaret zonder een duidelijke mening over de Turken die voorbij kwamen. Sinds enkele dagen had hij een nieuwe vriendin, het laatste wat hem kon schelen was wel politiek. Ze zaten daar totdat Abdelmoula gebeld werd en zei dat hij naar huis moest gaan. Samen liepen ze door het centrum, genietend van de meisjes die duidelijk hormonaal door de lente werden beinvloed.
Nadat Abdelmoula op de tram was gestapt liep hij onbezorgd alleen verder. Twee en half uur voor de eerste liep hij een koffieshop binnen. Zittend met een kop hete thee draaide hij een joint. Het AlgemeenDagblad doorlezend viel hem op hoe de media zijn best deed om de lezers angst aan te jagen: Al Qaida dit en Al Qaida dat. Twee uur voordat de eerste bom in het midden van Washington tot ontploffing werd gebracht was hij in een benevelde staat. De muziek zweefde om hem heen, niets scheen belangrijk behalve de avond, wanneer hij zijn vriendin zou gaan zien.















[/FONT]

06-01-2006, 20:11
Ga snel veder wat een apart verhaal
Hou wel van verhalen die vooruitblikken
Ga vooral dus veder
Ik blijf je verhaal lezen
CiaOo

06-01-2006, 20:24
sorry maar ik begirjp er helemaal niks van

06-01-2006, 20:27



Citaat door Bouchra_marokko:
sorry maar ik begirjp er helemaal niks van
eerste deel is waarscheinlijk een inleiding waar de datum is vermeld de tijd waar in het speelt dus in 2014 hij blik vooruit met zijn verhaal
ciaOO